ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ..ΟΤΑΝ ΚΑΠΝΙΖΕ Ο ΛΟΥΛΑΣ

 

Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών η χθεσινή και ας γυρίσουμε πίσω στα παλιά.
Τότε το χασισάκι ήταν στις πιάτσες και κυκλοφορούσε δυσκολότερα και ευκολότερα ανάλογα με την πελατεία και την τσέπη.
Καφενεδάκια γύρω από το Μοναστηράκι...στου Ψυρρή μέσα σε στοές ήταν στέκια μερακλήδων και φτωχοδιάβολων.
Φτηνιάρικες πάσες από χέρι σε χέρι η τζούρα ...
Εκεί είχαν τα "γραφεία" τους όμως και οι "επαγγελματίες" πωλητές που τροφοδοτούσαν τον καλλιτεχνικό κόσμο και όχι μόνο.
Φυσικά δεν πήγαιναν οι ίδιοι οι πελάτες καθ΄ότι αναγνωρίσιμοι αλλά έστελναν τους φροντιστές τους.
Οι άνθρωποι για όλες τις δουλειές ...
Δεν σήκωνε νοθεία στους φροντιστές γιατί ο καλύτερος είχε σκοτώσει την μάνα του....
Η νύχτα τότε ήταν διαφορετική ...ο λόγος συμβόλαιο....οι "συνήθειες" των αναγνωρίσημων σεβαστές και όλα καλά.
Υπήρχαν και κουτούκια με ρεμπέτικη μουσική και "μερακλήδες" καλλιτέχνες  που τα γνώριζαν όλοι και πήγαιναν εν γνώσει τους.
Δεν υπήρχε αστυνόμευση;
Φυσικά και υπήρχε αλλά δεν χωνότανε σε καμαρίνια και σε πίστες εκτός αν υπήρχε λόγος σοβαρός...
Στην Πλάκα περίπου η ίδια κατάσταση ....
Η νεολαία στα υπόγεια μέσα στα σκοτάδια με τους κουλτουριάρηδες καλλιτέχνες και δεν εννοώ τις μπουάτ εκτός ελαχίστων...πήγαινε και για περιέργεια για το απαγορευμένο.
Η μυρουδιά του λιβανιού ανέβαινε και έφθανε μέχρι την είσοδο ...δεν είχε άλλη διέξοδο.
Αρκούσαν μια δύο τζούρες από την γόπα που έκανε περιοδεία για να δείς τα αγοράκια και τα κοριτσάκια να ανεβαίνουν στα τέσσερα τα σκαλιά για να γυρίσουν σπίτι και την επομένη να διηγούνται με καμάρι την εμπειρία τους στα πηγαδάκια του σχολείου.
Ας το πούμε υποφερτά καλά μέχρι εδώ με το Άγιο Χασισάκι όπως ήταν γνωστό μέχρι που ο τουρισμός στα στενά της Πλάκας έφερε το περίφημο LSD  έναν ακόμα διάβολο περισσότερο καταστροφικό όμως.
Εύκολη η εισαγωγή του στην Χώρα μας...σταγόνες του ναρκωτικού σε στυπόχαρτο που ήταν ορατές μόνον κάτω από λάμπα.
Έκοβαν ένα κομμάτι και κάτω από την γλώσσα και όλος ο Κόσμος γύριζε από το κεφάλι του χρήστη που συνήθως έχανε τις αισθήσεις του για να καταλήξει στο νοσοκομείο.
Έφθασε φυσικά και η ώρα της σύριγγας και  οι μυτιές για να ολοκληρώσουν την καταστροφή με την Υπηρεσία Ναρκωτικών να αυξάνει την ομάδα της και να τρέχει και να μην φτάνει.
Ήταν αργά όμως.....
Το μεγάλο ερώτημα για τον ρόλο της οικογένειας στην μάστιγα αυτή δεν έχει ποτέ απαντηθεί.
Το ...να μην σου λάχει που είναι το συνηθισμένο σλόγκαν είναι απλά αφορισμός.

πίσω στα παλιά