23.6.14

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

DSC07249

 

 

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες ..ΚΑΛΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ ..

 

ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΗΜΕΡΑ  23  ΙΟΥΝΙΟΥ  2014

Ανατολή Ήλιου: 05:01
Δύση Ήλιου: 19:52
Σελήνη 26 ημερών

ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

1775

Η πρώτη κωπηλατοδρομία μεταξύ των πανεπιστημίων Οξφόρδης και Κέιμπριτζ διεξάγεται στον Τάμεση. Την παρακολουθούν 200.000 άτομα και σημειώνονται επτά πνιγμοί μεταξύ των θεατών.

1868

Ο αμερικανός τυπογράφος και εκδότης Κρίστοφερ Λάθαμ Σολς λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη γραφομηχανή όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Πέντε χρόνια αργότερα θα πουλήσει την εφεύρεσή του, λόγω οικονομικών προβλημάτων στην εταιρεία Remington αντί 12.000 δολαρίων.

1874

Οι Έλληνες προσέρχονται στις κάλπες. Οι εκλογές θα διαρκέσουν έως τις 26 Ιουνίου και θα επικρατήσει ο Δημήτριος Βούλγαρης.

1902

Το όνομα Mercedes υιοθετείται για πρώτη φορά ως εμπορική επωνυμία από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Daimler. Μερσέντες ονομαζόταν η κόρη του πάμπλουτου αυστριακού επιχειρηματία Εμίλ Γιέλινεκ, ο οποίος ζήτησε από τους υπευθύνους της εταιρείας να του κατασκευάσουν «ένα αυτοκίνητο για μετά το αύριο», στο οποίο έδωσε το όνομα της κόρης του. Σχεδόν ταυτόχρονα θα εισέλθει και στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.

1913

Οι ελληνικές δυνάμεις καταλαμβάνουν τη Δοϊράνη και την Καβάλα, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου.

1964

Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου συναντάται στο Λευκό Οίκο με τον αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον και ανθίσταται σθεναρά στις πιέσεις του τελευταίου να δεχτεί υποχωρήσεις στο Κυπριακό.

 

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

47

Πτολεμαίος ΙΕ’ Φιλοπάτωρ Φιλομήτωρ Καίσαρ, Καισαρίων, ο τελευταίος της δυναστείας των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο. (Θαν. 30/8/30 π.Χ.)

μ. Χ.

1894

Εδουάρδος 8ος, δούκας του Ουίντσορ και βασιλιάς της Αγγλίας, ο οποίος το 1936 παραιτήθηκε από το θρόνο του εν μέσω συνταγματικής κρίσης, για χάρη της αγαπημένης του Γουόλις Σίμσον, που ήταν κοινή θνητή. (Θαν. 28/5/1972)

1908

Μ. Καραγάτσης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου, συγγραφέας. (Γιούγκερμαν, Συνταγματάρχης Λιάπκιν) (Θαν. 14/9/1960)

 

 ΘΑΝΑΤΟΙ

79

(Τίτος Φλάβιος) Βεσπασιανός, ρωμαίος αυτοκράτορας (69-79), ιδρυτής της Φλαβιανής Δυναστείας και εισηγητής της φορολόγησης των δημόσιων ουρητηρίων, που από τότε ονομάστηκαν Βεσπασιανές. (Γεν. 17/11/9)

1901

Ανδρέας Λασκαράτος, ποιητής και σατιρικός συγγραφέας. (Γεν. 1/5/1811)

Αποφθέγματα Ανθολόγιο

1996

Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός (1981-1989, 1993-1996). (Γεν. 5/2/191

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2306#ixzz35TLilLbp

 

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

meteo.gr

Τρίτη
24/6

03:00

18°C

61%

4 Μπφ ΒΔ
24 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

09:00

21°C

53%

2 Μπφ B
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

15:00

30°C

36%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

21:00

24°C

50%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
Ριπές ανέμου55 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

 

Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ)

  • 2o ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ (ΙΤΑΛΙΑ, 1934)

Η ομάδα της Ιταλίας πανηγυρίζει την κατάκτηση του 2ου Παγκοσμίου Κυπέλλου

Η ομάδα της Ιταλίας πανηγυρίζει την κατάκτηση του 2ου Παγκοσμίου Κυπέλλου

Το 2ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου έγινε από τις 27 Μαΐου έως τις 10 Ιουνίου του 1934 στην Ιταλία. Για πρώτη φορά διεξήχθη προκριματικός γύρος με τη συμμετοχή 32 ομάδων, από τις οποίες προκρίθηκαν οι 16 για την τελική φάση.

Ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι που κυβερνούσε τη χώρα, έχοντας αντιληφθεί τη λαϊκή απήχηση του ποδοσφαίρου, επιδίωξε να αναλάβει τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θεωρώντας τη ως μία χρυσή ευκαιρία για την προώθηση του φασιστικού ιδεώδους του. Δαπάνησε υπέρογκα ποσά για να κατασκευάσει νέα στάδια και να εκσυγχρονίσει τις υποδομές της χώρας, ενώ επιδότησε τη μετάβαση από το εξωτερικό κατά 70%. Η FIFA, μπροστά στην αρτιότητα του φακέλου της ιταλικής υποψηφιότητας και ύστερα από αρκετούς δισταγμούς, ανέθεσε τελικά τη διοργάνωση στη φασιστική Ιταλία στις 9 Οκτωβρίου 1932.

Προκριματική Φάση

Στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 συμμετείχαν, όπως προείπαμε, 32 ομάδες, από τις οποίες προκρίθηκαν οι 16 για την τελική φάση. Οι ομάδες της Μεγάλης Βρετανίας (Αγγλία, Σκωτία, Ουαλία, Β. Ιρλανδία) είχαν προβλήματα με τη FIFA και δεν δήλωσαν συμμετοχή, όπως και η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ουρουγουάη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη παρουσία πολλών ισχυρών ευρωπαϊκών ομάδων στη δική της διοργάνωση, πριν από τέσσερα χρόνια.

Η Εθνική Ελλάδας είχε δυσμενή κλήρωση, με αντίπαλο τη διοργανώτρια Ιταλία, την οποία η FIFA ανάγκασε να δώσει προκριματικά παιγνίδια, σε αντίθεση με τα κρατούντα σήμερα. Ο πρώτος αγώνας έγινε στο «Σαν Σίρο» του Μιλάνου στις 25 Μαρτίου του 1934 και οι Ιταλοί κέρδισαν εύκολα με 4-0 (40' Γκουαρίζι, 44', 71' Μεάτσα, 69' Φεράρι). Ο προπονητής της εθνικής Απόστολος Νικολαΐδης παρέταξε τους εξής 11: Γραµµατικόπουλος (Ολυμπιακός) - Χρυσαφόπουλος (Ολυμπιακός), Κουράντης (Ολυμπιακός), Ν. Bικελiδης (Άρης Θ.), Δανελιάν (Άρης Θ.), Χέλµης (Εθνικός Π.), Μηγιάκης (Παναθηναϊκός), Aγγελάκης (Άρης Θ.), Βάζος (Ολυμπιακός), Δ. Μπαλτάσης (Παναθηναϊκός) και Λ. Ανδριανόπουλος (Ολυμπιακός). Ο επαναληπτικός αγώνας δεν έγινε ποτέ, καθώς η ΕΠΟ είχε συμφωνήσει έναντι του ποσού των 50.000 λιρετών για τη μη διεξαγωγή του. Η απόφασή της αυτή θεωρήθηκε σκάνδαλο από τον Τύπο της εποχής («Αθλητικά Χρονικά» της 16ης Μαρτίου 1934).

Τελική Φάση

Οι 16 ομάδες της τελικής φάσης (Ιταλία, ΗΠΑ, Αυστρία, Γαλλία, Ισπανία, Βραζιλία, Ελβετία, Ολλανδία, Σουηδία, Αργεντινή, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Γερμανία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αίγυπτος) διαγωνίσθηκαν με το σύστημα τον νοκ άουτ αγώνων μέχρι τον τελικό. Τα αποτελέσματα της φάσης των 16:

  • Ιταλία - ΗΠΑ 7-1
  • Γερμανία - Βέλγιο 5-2
  • Τσεχοσλοβακία - Ρουμανία 2-1
  • Αυστρία - Γαλλία 3-2
  • Ισπανία - Βραζιλία 3-1
  • Ελβετία - Ολλανδία 3-2
  • Σουηδία - Αργεντινή 3-2
  • Ουγγαρία - Αίγυπτος 4-2

Στην προημιτελική φάση σημειώθηκαν τα αποτελέσματα: Γερμανία - Σουηδία 2-1, Αυστρία - Ουγγαρία 2-1, Τσεχοσλοβακία - Ελβετία 3-2 και Ιταλία - Ισπανία 1-1 στην παράταση (1-1 ο κανονικός αγώνας) και σε επαναληπτικό αγώνα την επομένη ημέρα 1-0 υπέρ της Ιταλίας. Στο παιγνίδι αυτό ο ελβετός διαιτητής Ρενέ Μερσέ ευνόησε σκανδαλωδώς τη «σκουάντρα ατζούρα», καθώς ακύρωσε δύο κανονικά γκολ των Ισπανών.

Στα ημιτελικά της διοργάνωσης, η Τσεχοσλοβακία νίκησε άνετα τη Γερμανία με 3-1 και η Ιταλία δύσκολα την Αυστρία με 1-0. Οι Αυστριακοί παραπονέθηκαν μετά το τέλος του αγώνα ότι ο Μουσολίνι είχε στήσει το παιγνίδι και ότι ακόμα και ο διαιτητής έδινε πάσες στους Ιταλούς. Η Αυστρία ήταν μία από τις υπερδυνάμεις της εποχής, γνωστή με το προσωνύμιο «ομάδα θαύμα» («Wunderteam»). Στον μικρό τελικό, που έγινε στη Νάπολη (7 Ιουνίου), η Γερμανία νίκησε την Αυστρία με 3-2 και κατέκτησε την τρίτη θέση.

Στον μεγάλο τελικό της 10ης Ιουνίου 1934 η «δυναμική» Ιταλία αναμετρήθηκε με τη «φινετσάτη» Τσεχοσλοβακία. Ο αγώνας έγινε στη Ρώμη στο «Εθνικό Στάδιο του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος» (σημερινό Φλαμίνιο), παρουσία 55.000 θεατών. Οι Τσέχοι προηγήθηκαν με τον Πουτς στο 71ο λεπτό και ισοφάρισαν οι Ιταλοί με τον Όρσι στο 81ο λεπτό. Το ματς πήγε στην παράταση και στο 95ο λεπτό ο Σκιάβιο πέτυχε το 2-1 και χάρισε το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο στη «Σκουάντρα Ατζούρα», από τα τέσσερα συνολικά, που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα.

Οι συνθέσεις των δύο φιναλίστ
  • ΙΤΑΛΙΑ (Βιτόριο Πότσο): Κόμπι, Μοντσέλιο, Αλεμάντι, Φεράρις, Μόντι, Μπερτολίνι, Γκουάιτα, Μεάτσα, Σκιάβιο,Φεράρι, Όρσι.
  • ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ (Κάρελ Πέτρου): Πλάνιτσκα, Τστιρόκι, Ζενίσεκ, Κρτσιλ, Τσάμπαλ, Κοστάλεκ, Πουτς, Νέγιεντλι, Σoμπότκα, Σβομπόντα, Γιούνεκ.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας σε αριθμούς
  • Ομάδες: 16
  • Γήπεδα: 8 σε 8 πόλεις
  • Αγώνες: 17
  • Γκολ: 70 (4,12 ανά αγώνα)
  • Πρώτος Σκόρερ: Όλντριχ Νέγεντλι (Τσεχοσλοβακία) με 5 γκολ.
  • Μεγαλύτερη σε έκταση νίκη: Ιταλία - ΗΠΑ 7-1
  • Αποβολή: 1 (Ο Ούγγρος Μάρκος στον αγώνα Αυστρίας - Ουγγαρίας 2-1)
  • Θεατές: 358.000 (21.059 ανά αγώνα)
Αξιοσημείωτα γεγονότα
  • Ο Ιταλός προπονητής Βιτόριο Πότσο υποχρεώθηκε από τον Μουσολίνι να πάρει παίκτες μόνο από το Φασιστικό Κόμμα.
  • Κορυφαίος παίχτης του Μουντιάλ αναδείχθηκε ο ιταλός επιθετικός Τζουζέπε Μεάτσα, το όνομα του οποίου φέρει σήμερα το γήπεδο του Μιλάνου, κοινή έδρα της Μίλαν και της Ίντερ.
  • Η Αργεντινή παρατάχθηκε με την αναπληρωματική της ομάδα, διαμαρτυρόμενη για την αρπαγή των ιταλικής καταγωγής παικτών της Μόντι, Γκουάιτα και Όρσι και την ένταξή τους στη «Σκουάντρα Ατζούρα».
  • Στον αγώνα Ιταλίας - Ισπανίας 1-1 σημειώθηκε η πρώτη ισοπαλία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.

 

 

Η Μάχη της Δοϊράνης

12

Ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ελληνικού και βουλγαρικού στρατού στις 23 Ιουνίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Αποτελεί συνέχεια της μάχης του Κιλκίς-Λαχανά και έληξε με περιφανή ελληνική νίκη.

Μετά την καθοριστικής σημασίας ήττα στο Κιλκίς-Λαχανά (19 - 21 Ιουνίου), οι βουλγαρικές δυνάμεις συμπτύχθηκαν και οργάνωσαν την άμυνά τους στα υψώματα νότια της λίμνης Δοϊράνης πάνω στο χωριό Βλαντάγια (σήμερα Ακρίτας Κιλκίς). Τις αποτελούσαν 19 τάγματα πεζικού της 2ας, 3ης και 6ης Μεραρχίας, καθώς και το ανάλογο πυροβολικό. Το ελληνικό Στρατηγείο έθεσε ως άμεση προτεραιότητα την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκκαθάριση όλης της περιοχής δυτικά του Στρυμόνα και νότια του Μπέλες από τις εχθρικές δυνάμεις και την απώθησή τους προς τα βορειοανατολικά, ώστε να επιτευχθεί επαφή με τους Σέρβους.

Την επιχείρηση για την εκπόρθηση της Δοϊράνης ανέλαβαν η 3η Μεραρχία υπό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Δαμιανό και η 10η Μεραρχία υπό τον συνταγματάρχη Λεωνίδα Παρασκευόπουλο. Λίγο μετά το μεσημέρι της 22ας Ιουνίου 1913, το 4ο Σύνταγμα Ευζώνων της 10ης Μεραρχίας επιτέθηκε και με εφ’ όπλου λόγχη κατέλαβε θέσεις των εχθρικών προφυλακών στο χωριό Βλαντάγια, ενώ το ελληνικό πυροβολικό απαντούσε στα βουλγαρικά πυρά. Η 3η Μεραρχία δεν ανέλαβε δράση εκείνη την ημέρα.

Η κύρια επίθεση των δύο ελληνικών μεραρχιών άρχισε νωρίς το πρωί της 23ης Ιουνίου. Την κύρια επίθεση εναντίον των οχυρωμένων θέσεων των Βουλγάρων ανέλαβαν μονάδες της 10ης Μεραρχίας. Όταν οι εύζωνοι του 5ου Συντάγματος κατέλαβαν με τη λόγχη τον σιδηροδρομικό σταθμό της Δοϊράνης, οι Βούλγαροι αντιλήφθηκαν ότι υπερφαλαγγίζονται και εγκατέλειψαν τις θέσεις πάνω στα υψώματα, υποχωρώντας προς τα βόρεια. Νωρίτερα είχε σιγήσει το πυροβολικό τους, κατόπιν των πυκνών και εύστοχων βολών του πυροβολικού της 3ης Μεραρχίας, το οποίο διοικούσε ο ταγματάρχης Κωνσταντίνος Γουβέλης. Πολλοί από τους Βούλγαρους στρατιώτες έπεσαν στη λίμνη για να σωθούν και πνίγηκαν.

Οι απώλειες της 10ης Μεραρχίας ανήλθαν σε 106 νεκρούς και 755 τραυματίες, ενώ της 3ης Μεραρχίας σε 146 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες του βουλγαρικού στρατού υπήρξαν ανυπολόγιστες, ενώ στο πεδίο της μάχης εγκατέλειψαν σημαντικό πολεμικό οπλισμό, ο οποίος περιήλθε στα χέρια των Ελλήνων.

Επόμενη αναμέτρηση Ελλήνων και Βουλγάρων, στη Βέτρινα (σημερινό Νέο Πετρίτσι Σερρών) στις 26 Ιουνίου 1913.

 

Μανόλης Αναγνωστάκης
1925 – 2005

Μανόλης Αναγνωστάκης

129

Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ποιητής με πολιτική συνείδηση, φυλακίστηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο για τις ιδέες του και χαρακτηρίστηκε ως ο «ποιητής της ήττας», καθώς με τους στίχους του εξέφρασε τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. Το ποιητικό του έργο καθόρισε την ομάδα των στρατευμένων ποιητών της μεταπολεμικής ποίησης.

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.

Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1942 από το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Εκτελώντας χρέη και αρχισυντάκτη, το 1944 συνεργάστηκε με το φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα» (1944), πόλο συσπείρωσης των προοδευτικών νέων λογοτεχνών της πόλης, και το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Αν και προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ποιητικών συλλογών τις επόμενες δεκαετίες, θα έπρεπε να περιμένει ως το 1979, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, ώστε να δει να τυπώνεται η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του χωρίς δικά του έξοδα.

Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά, ενώ είχε και πυκνή παρουσία στην εφημερίδα «Αυγή», με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό «Κριτική» (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των «Δεκαοκτώ κειμένων» (1970), των «Νέων Κειμένων» και του περιοδικού «Η Συνέχεια» (1973).

Τα ποιήματα που ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του, και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.

«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε ξεκαθαρίσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». Ίσως επειδή, όπως είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό».

Ο Αναγνωστάκης είχε προαναγγείλει τη σιωπή του με τους στίχους:

Το θέμα είναι τώρα τι λες.
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες. (Στόχος, 1970)

Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ενώ μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μιχάλης Γρηγορίου, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1986) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας (2002), ενώ αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το πιο γνωστό του ποίημα ήταν το Μιλώ, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη δεν είναι απαισιόδοξη. Όσο κι αν οι στίχοι του φτάνουν κάποτε στην απελπισία, στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται ένα φως που μοιάζει περισσότερο με την αναλαμπή της αυγής και λιγότερο με το λυκόφως. Η δύναμη του ποιητικού του έργου, υπερβαίνοντα τις κομματικές ταμπέλες, κατάφερε να εκφράσει την αβεβαιότητα, την αποξένωση, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης εποχής.

Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005, καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.

 

 

Την παραμονή τ’ Αϊ-Γιαννιού

45

Η παραμονή του γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (24 Ιουνίου) χαρακτηρίζεται από πυρολατρικά και μαντικά έθιμα. Στα πυρολατρικά έθιμα ανάγονται οι φωτιές του Αϊ Γιαννιού του Φανιστή, ή Ριζικάρη ή Ριγανά, όπως ονομάζεται για την περίσταση ο Άγιος σε διάφορα μέρη της χώρας, ενώ στα μαντικά ξεχωρίζει ο Κλήδονας, η μολυβδομαντεία, η ονειρομαντεία κ.ά.

Οι φωτιές του Αϊγιαννιού, που μας είναι πιο οικείο ως έθιμο, ανάβονται συνήθως σε σταυροδρόμια κατά γειτονιές, με ανταγωνιστική διάθεση, καθώς κάθε γειτονιά θέλει να παρουσιάσει τη μεγαλύτερη φωτιά. Σε αυτή ρίχνονται εύφλεκτα άχρηστα αντικείμενα του σπιτιού και απαραιτήτως το μαγιάτικο στεφάνι. Μικροί και μεγάλοι πηδούν πάνω από τη φωτιά, κάνοντας μια ευχή για καλή υγεία και απαλλαγή από το κακό. Ο Κλήδονας (κληδών=οιωνός) είναι μία μαντική πράξη, που τελείται με σκοπό να φανερωθεί, ιδιαίτερα στις κοπέλες, το ριζικό ή η τύχη τους. Απαραίτητα συστατικά, μια στάμνα με «αμίλητο» νερό, ένα φρούτο ή κάποιο προσωπικό μικροαντικείμενο μιας κοπέλας.

Τα έθιμα αυτά της υπαίθρου είναι παγανιστικής προελεύσεως, που καταδικάζονται από την Εκκλησία (65ος Κανόνας της Πενθέκτης Συνόδου του 691) και τείνουν να εκλείψουν, αν δεν έχουν εκλείψει, σε μια εποχή έντονης αστικοποίησης. Ένας απόηχός τους ακούγεται ακόμη στο νοσταλγικό τραγούδι των Σπανού/Παπαδόπουλου Στην Αριστοτέλους:

...Και φωτιές ανάβανε στους μεγάλους δρόμους
τ’ Αϊ Γιάννη θα ’τανε θαρρώ...

Την ανάμνηση διασώζει και ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημά του Φωτιές του Αϊ Γιάννη από τη συλλογή Τετράδιο Γυμνασμάτων (1940).

Ανάλογα έθιμα υπάρχουν και στους λαούς της Βόρειας Ευρώπης, που ανάγονται στην έλευση του καλοκαιριού (Θερινό Ηλιοστάσιο). Ο σπουδαίος Ρώσος συνθέτης Μόδεστος Μουσόργκσκι έγραψε ένα συμφωνικό ποίημα, εμπνευσμένο από τους θρύλους και τις παραδόσεις της ημέρας, το οποίο ολοκλήρωσε στις 23 Ιουνίου 1867. Τίτλος του Η Νύχτα του Αγίου Ιωάννη στο Φαλακρό Βουνό και βασίστηκε σε διήγημα του Νικολάι Γκόγκολ, με ήρωα σ' ένα χωρικό, που είναι αυτόπτης μάρτυς ενός χορού δαιμόνων την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Φαλακρό Βουνό του Κιέβου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/634#ixzz35TPXe0Sj

 

   Καλό  σας  απόγευμα , καλή  εβδομάδα

Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη …..Κ.Κ.-

No comments: