ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ …

΄Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου  του  κόσμου ..

Μια  καλησπέρα  στους  φίλους  μας που  καθημερινά είναι  κοντά  μας

 

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΣΗΜΕΡΑ  22 ΙΟΥΝΙΟΥ  2014

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

. Χ.

168

Διεξάγεται η Μάχη της Πύδνας, που θέτει τέλος στον Γ' Μακεδονικό Πόλεμο. Οι Ρωμαίοι, με αρχηγό τον Λούκιο Αιμίλιο Παύλο, νικούν και συλλαμβάνουν αιχμάλωτο τον βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους.

μ. Χ.

1662

Εμφανίζεται για πρώτη φορά ο όρος προπαγάνδα στην εγκύκλιο του Πάπα Γρηγορίου ΙΕ' για τη διάδοση της πίστεως (De Propagande Fide). Έκτοτε, ο όρος καθιερώθηκε να συμβολίζει την τέχνη της διάδοσης των ιδεών.

1891

Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το καταστατικό του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, το οποίο έχει συνταχθεί τέσσερις μήνες νωρίτερα (20 Φεβρουαρίου) και στο οποίο, στο άρθρο 2, γίνεται λόγος περί ιδρύσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, ως κύριος στόχος και σκοπός του συλλόγου, πριν ακόμα προβληθεί από τον Κουμπερτέν η ιδέα αυτή.

1914

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος απευθύνει διαταγή προς το στράτευμα, κατά την οποία απαγορεύει τα χειροκροτήματα στους στρατιώτες, επειδή αρμόζουν σε ηθοποιούς, όπως αναφέρει.

1941

Γερμανία, Ιταλία και Ρουμανία κηρύσσουν τον πόλεμο στη Σοβιετική Ένωση, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα)

1992

Αρχίζει στο Βόλο η δίκη για το θάνατο του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, ο οποίος δολοφονήθηκε στις μαθητικές εξεγέρσεις στην Πάτρα. Κύριος κατηγορούμενος είναι ο νεοδημοκράτης Γιάννης Καλαμπόκας, που θα καταδικασθεί πρωτοδίκως σε ισόβια, ενώ αργότερα η ποινή του θα μειωθεί σε 17 χρόνια.

 

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

μ. Χ.

1805

Τζουζέπε Ματσίνι, ιταλός πολιτικός, από τους «πατέρες» του ιταλικού έθνους. (Θαν. 10/3/1872)

1837

Ερνέστος Τσίλερ, γερμανός αρχιτέκτων, με σημαντικό έργο στην Ελλάδα, όπου σχεδίασε πάνω από 900 κτίρια. (Θαν. 12/11/1923)

1940

Αμπάς Κιαροστάμι, διακεκριμένος ιρανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου.

 

ΘΑΝΑΤΟΙ

 

1969

Τζούντι Γκάρλαντ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Φράνσις Ίθελ Γκαμ, αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. (Γεν. 10/6/1922)

1980

Δημήτρης Παρτσαλίδης, Έλληνας συνδικαλιστής και πολιτικός, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και από ιδρυτικά μέλη του ΚΚΕ (εσωτερικού). (Γεν. 1903)

1987

Φρεντ Αστέρ, αμερικανός χορευτής και ηθοποιός. (Γεν. 10/5/1899)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2206#ixzz35MQ6j2wo

 

  Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ

Δευτέρα
23/6

03:00

16°C

72%

3 Μπφ B
16 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

09:00

20°C

57%

2 Μπφ B
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

15:00

29°C

34%

2 Μπφ N
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

21:00

24°C

46%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

Γερμανικά τανκς εισβάλουν στην ΕΣΣΔ

27

Με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (Unternehmen Barbarossa στα γερμανικά) έμεινε στην ιστορία η εισβολή των Γερμανών στη Σοβιετική Ένωση, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μπαρμπαρόσα (Κοκκινογένης στα ιταλικά) ήταν το προσωνύμιο του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Φρειδερίκου Α', ο οποίος ηγήθηκε των Σταυροφόρων τον 12ο αιώνα.

Η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου του 1941 και διήρκεσε έως τις 7 Ιανουαρίου 1942, όταν τα γερμανικά στρατεύματα εγκλωβίστηκαν από τον ρωσικό χειμώνα. Ήταν πρελούδιο των πολεμικών επιχειρήσεων στο Ανατολικό Μέτωπο.

Την άνοιξη του 1941 η Ναζιστική Γερμανία ήταν κυρίαρχη σχεδόν όλης της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Στα ανατολικά της σύνορα με τη Σοβιετική Ένωση επικρατούσε ασυνήθιστη ηρεμία, χάρις στο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ του 1939, που ρύθμιζε τις σχέσεις της με τη μεγάλη γείτονα και ιδεολογική της αντίπαλο. Στο μυαλό, όμως, του Χίτλερ, βρισκόταν μια επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης για ιδεολογικούς και πρακτικούς λόγους. Οι Ναζί θεωρούσαν τους Σλάβους κατώτερη φυλή, που άξιζε να είναι υποτελής στους Αρείους, ενώ επιζητούσαν τον ζωτικό χώρο που εξασφάλιζε η αχανής χώρα με το πλούσιο υπέδαφος.

Ο Χίτλερ και οι επιτελείς του πίστευαν ότι θα κάνουν περίπατο στη Ρωσία και μέχρι την έλευση του χειμώνα θα επιτύγχαναν την κατάληψη της Μόσχας και την πτώση του μισητού κομμουνιστικού καθεστώτος. «Δεν έχουμε παρά να χτυπήσουμε την πόρτα και όλο το σάπιο οικοδόμημα θα καταρρεύσει» είπε ο Χίτλερ σε συνεργάτες του. Ο Φύρερ υπολόγιζε στην καλολαδωμένη μηχανή του γερμανικού στρατού, που εκείνη την εποχή δεν είχε αντίπαλο και στην τεχνολογική του υπεροχή. Και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανωτερότητάς του από τη σαρωτική του προέλαση και την κατάληψη της Γαλλίας δεν θα μπορούσε να επικαλεσθεί.

Αφού μελέτησαν την αποτυχημένη εκστρατεία του Μεγάλου Ναπολέοντα στη Ρωσία το 1812, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εκστρατεία κατά της Ρωσίας θα εκδηλωνόταν από τρία σημεία, με αντικειμενικό στόχο την κατάληψη της Μόσχας. Ο Χίτλερ κινητοποίησε μια πολεμική μηχανή που όμοιά της δεν είχε δει ο κόσμος μέχρι τότε: 3.700.000 στρατιώτες, 2.600 τανκς, 7.000 πυροβόλα και 2.700 αεροπλάνα. Ο Στάλιν, παρά τις εισηγήσεις των επιτελών του, πίστευε μέχρι το τέλος ότι οι Γερμανοί θα τιμήσουν την υπογραφή τους και δεν θα επιτεθούν.

Ρώσοι αιχμάλωτοι πολέμου έξω από το Μινσκ

Η επίθεση της Βέρμαχτ, που αποδείχθηκε σωτήρια για τη Μεγάλη Βρετανία, εκδηλώθηκε με τρεις στρατιές στις 3:15 το πρωί της 22ας Ιουνίου 1941, με τη δικαιολογία ότι ο Κόκκινος Στρατός ετοιμαζόταν να επιτεθεί στη Γερμανία. Η Βόρεια Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Ρίτερ φον Λιμπ εξόρμησε από την Ανατολική Πρωσία προς τα Βαλτικά Κράτη με αντικειμενικό σκοπό το Λένινγκραντ. Η Νότια Στρατιά υπό τον Γκερντ φον Ρούντστεντ εισέδυσε από τη Νότια Πολωνία στην Ουκρανία με στόχο το Κίεβο.

Η Κεντρική Στρατιά υπό τον στρατάρχη Φέντορ Φον Μποκ και με τα περίφημα τεθωρακισμένα του Χάιντς Γκουντέριαν θα αναλάμβανε στην επίθεση κατά της Μόσχας. Το πλάτος του μετώπου ανερχόταν σε 2.900 χιλιόμετρα. Η εισβολή στη Σοβιετική Ένωσης ήταν να εκδηλωθεί στα μέσα Μαΐου, αλλά αναβλήθηκε εξαιτίας της καθυστερημένης άφιξης της άνοιξης στη Ρωσία τη χρονιά εκείνη, αλλά και των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί χρειάστηκαν περίπου δύο μήνες για να καθυποτάξουν την Ελλάδα.

Η Γερμανική εισβολή αιφνιδίασε απόλυτα τη σοβιετική ηγεσία. Ο Κόκκινος Στρατός στα αρχικά στάδια της επίθεσης αποδείχθηκε εύκολη λεία για τους εμπειροπόλεμους άνδρες της Βέρμαχτ, παρότι αντιπαρέταξε περίπου 2.900.000 άνδρες, 12.000 τανκς και 8.000 αεροπλάνα. Υπήρχε πρόβλημα ηγεσίας, καθώς πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί είχαν πέσει θύματα των σταλινικών εκκαθαρίσεων τη δεκαετία του '30 και το υλικό ήταν εν πολλοίς απαρχαιωμένο. Όλα αυτά αντισταθμίζονταν από τη γενναιότητα στρατού και λαού, που αγωνιζόταν για την υπεράσπιση της πατρίδας του.

Την πρώτη εβδομάδα των στρατιωτικών επιχειρήσεων τα γερμανικά πάντσερ όχι μόνο είχαν προελάσει σε βάθος 320 χιλιομέτρων και καταλάβει το Μινσκ (σημερινή πρωτεύουσα της Λευκορωσίας), αλλά και είχαν καλύψει το ένα τρίτο του δρόμου για τη Μόσχα. Στο νότιο μέτωπο της Ουκρανίας οι Γερμανοί συνάντησαν μεγαλύτερη αντίσταση και χρειάστηκαν ενισχύσεις από την Κεντρική Στρατιά, γεγονός που καθυστέρησε ακόμη πιο πολύ την επιχείρηση κατάληψη της Μόσχας.

Ρώσοι στρατιώτες στη Μάχη της Μόσχας

Οι πρώτες εντυπώσεις για την υπεροχή των Γερμανών δεν επαληθεύτηκαν στη συνέχεια. Οι μεγάλες βροχές του Ιουλίου δυσκόλεψαν τις κινήσεις των τεθωρακισμένων, ενώ η πίεση των σοβιετικών συνεχώς μεγάλωνε. Ένα μήνα μετά την εισβολή, οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι είχαν υποτιμήσει τους Σοβιετικούς και ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις τους δεν εξελισσόταν σε περίπατο.

Τον Σεπτέμβριο του 1941, η Βόρεια Στρατιά έφθασε προ των πυλών του Λένινγκραντ. Ο Χίτλερ διέταξε τους στρατηγούς του να μην επιτεθούν στη σημαντική αυτή πόλη, αλλά να την πολιορκήσουν και να την αναγκάσουν να παραδοθεί. Ένα μέρος των δυνάμεών της διατέθηκε στην κεντρική Στρατιά για την τελική επίθεση στη Μόσχα. Το ίδιο διάστημα, η Νότια Στρατιά κατέλαβε με μεγάλες απώλειες το Κίεβο.

Η τελική επίθεση προς τη Μόσχα υπό την κωδική ονομασία Τυφών ξεκίνησε αρκετά καθυστερημένα, στις 2 Οκτωβρίου 1941, με τον ρωσικό χειμώνας να κάνει δειλά την εμφάνισή του και να προκαλεί εκνευρισμό στους γερμανούς στρατηγούς. Για την υπεράσπιση της πρωτεύουσας ο Στάλιν διέθεσε 800.000 άνδρες, χωρισμένους σε 83 Μεραρχίες. Στις 13 Οκτωβρίου οι Γερμανοί έφθασαν 120 χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα, αλλά η προέλασή τους γινόταν πλέον σε ρυθμούς χελώνας και δεν ξεπερνούσε τα 3 χιλιόμετρα την ημέρα. Στις 12 Δεκεμβρίου η εμπροσθοφυλακή του γερμανικού στρατού έφθασε στα περίχωρα της Μόσχας, αντικρίζοντας το οχυρό του Κρεμλίνου.

Οι καιρικές συνθήκες διαρκώς χειροτέρευαν. Βασικός σύμμαχος των αμυνομένων ήταν πλέον ο ρωσικός χειμώνας. Οι γερμανικές δυνάμεις υπέστησαν τεράστιες απώλειες, καθώς δεν ήταν προετοιμασμένες για χειμερινό πόλεμο. Μέσα σε τρεις εβδομάδες 155.000 άνδρες τέθηκαν εκτός μάχης, οι περισσότεροι από κρυοπαγήματα. Στις 6 Δεκεμβρίου 1941 ο σοβιετικός στρατηγός Γκιόρκι Ζούκοφ, που υπερασπιζόταν τη Μόσχα, πέρασε στην αντεπίθεση και απώθησε τους Γερμανούς μακριά από τη σοβιετική πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου του 1942.

Η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα στοίχισε στους Γερμανούς 174.000 νεκρούς, 36.000 αγνοουμένους και 604.000 τραυματίες, ενώ ανυπολόγιστος είναι ο αριθμός των Σοβιετικών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Η κατάληψη της Μόσχας και η πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, που ήταν οι στρατηγικοί στόχοι του Χίτλερ, δεν επιτεύχθηκαν. Οι Γερμανοί, όμως, εξακολούθησαν να κατέχουν μεγάλο μέρος της Σοβιετικής Επικράτειας. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο θα διαρκέσουν έως τον Απρίλιο 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός υπό τον Ζούκοφ θα εισέλθει στο Βερολίνο.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/283#ixzz35MRxcMvu

 

Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ)

• 13^o ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ (ΜΕΞΙΚΟ, 1986)

Το 13ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 31 Μαΐου έως τις 29 Ιουνίου του 1986 στο Μεξικό, που έγινε έτσι η πρώτη χώρα που διοργάνωσε Μουντιάλ για δεύτερη φορά (η πρώτη το 1970). Στα γήπεδα της χώρας των Αζτέκων έλαμψε η ποδοσφαιρική πανουργία και ιδιοφυΐα του αργεντίνου Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (“μισός άγγελος, μισός διάβολος”, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό της γαλλικής “Εκίπ”), που πρωταγωνίστησε σε δύο “επεισόδια”, στο “Χέρι του Θεού” και το “Γκολ του αιώνα”, όπως έμειναν στην ιστορία. Και τα δυο περιστατικά συνέβησαν στον αγώνα της Αργεντινής με την Αγγλίας (2-1) για την προημιτελική φάση της διοργάνωσης.

Αρχικά, η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου είχε ανατεθεί το 1974 στην Κολομβία, αλλά το τεράστιο εξωτερικό χρέος της χώρας και τα προβλήματα ασφαλείας εξαιτίας των εμφύλιων συγκρούσεων, ανάγκασαν τη FIFA να της αφαιρέσει τη διοργάνωση το 1982. Δεύτερη επιλογή της παγκόσμιας ομοσπονδίας ήταν η Βραζιλία. Όμως, ο ίδιος ο πρόεδρος της FIFA, ο Βραζιλιάνος Ζοάο Χαβαλάντζε, σαμποτάρισε την ανάληψη της διοργάνωσης, λόγω της προσωπικής έχθρας του με τον πρόεδρο της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας ποδοσφαίρου. Έτσι, τρίτη και οριστική επιλογή ήταν το Μεξικό, που φιλοξένησε για δεύτερη φορά τη διοργάνωση, παρά τον τρομερό σεισμό του 1985, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 20.000 ανθρώπων.

Προκριματική Φάση

Συνολικά, 121 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Η χώρα μας συμμετείχε στον α' προκριματικό όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους το Βέλγιο, την Πολωνία και την Αλβανία. Με προπονητή τον Μίλτο Παπαποστόλου, η εθνική μας ομάδα με 1 νίκη, 2 ισοπαλίες και 3 ήττες ισοβάθμησε στην τρίτη θέση με την Αλβανία και απέτυχε για μία ακόμη φορά να προκριθεί σε τελική φάση ενός Μουντιάλ.

Τα αποτελέσματα της Εθνικής μας

• Ζάμπζε (17 Οκτωβρίου 1984): Πολωνία - Ελλάδα 3-1 (35' Μητρόπουλος, 62' Σμολάρεκ, 65' και 79' Τζεκανόφσκι)
• Αθήνα (ΟΑΚΑ, 19 Δεκεμβρίου 1984): Ελλάδα - Βέλγιο 0-0
• Αθήνα (ΟΑΚΑ, 27 Φεβρουαρίου 1985): Ελλάδα - Αλβανία 2-0 (9' Σαραβάκος, 37'Αντωνίου)
• Βρυξέλλες (27 Μαρτίου 1985): Βέλγιο - Ελλάδα 2-0 (69' Βερκάουτερεν, 89' Σίφο)
• Αθήνα (ΟΑΚΑ, 19 Μαίου 1985): Ελλάδα - Πολωνία 1-4 (25' Σμολάρεκ, 47' Αναστόπουλος, 58' Οστρόφσκι, 78' Μπόνιεκ. 90' Τζεκανόφσκι)
• Τίρανα (30 Οκτωβρίου1985): Αλβανία - Ελλάδα (24' Ομούρι, 54' Σκαρτάδος).

Η τελική βαθμολογία

Πολωνία    10-6    8
Βέλγιο    7-3    8
Αλβανία    6-9    4
Βουλγαρία    5-10    4

Τελική Φάση

Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 24 ομάδες: 14 από την Ευρώπη (Δυτική Γερμανία, Πολωνία, Γαλλία, Αγγλία, Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Ιταλία Δανία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Βόρεια Ιρλανδία, Πορτογαλία, Σκωτία), 6 από την Αμερική (Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Μεξικό, Καναδάς), 2 από την Αφρική (Αλγερία, Μαρόκο) και 2 από την Ασία (Ιράκ, Νότια Κορέα). Χωρίστηκαν σε 6 ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος, ενώ 16 ομάδες προκρίθηκαν για τη δεύτερη φάση, όπου με νοκ-άουτ αγώνες οδηγήθηκαν στο ζευγάρι του τελικού.

Στη φάση των 16 της διοργάνωσης κυριάρχησαν τα φαβορί, με εξαίρεση τον αποκλεισμό της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας από την ανερχόμενη τότε Γαλλία του Μισέλ Πλατινί και της Σοβιετικής Ένωσης από το Βέλγιο, που προήλθε πάντως από διαιτητικά “όργια” (κατακυρώθηκαν 2 γκολ οφσάιντ των Βέλγων). Τα αποτελέσματα:

• Μεξικό - Βουλγαρία 2-0
• Βέλγιο - Σοβιετική Ένωση 4-3 στην παράταση (κανονικός αγώνας 2-2)
• Βραζιλία - Πολωνία 4-0
• Αργεντινή - Ουρουγουάη 1-0
• Γαλλία - Ιταλία 2-0
• Δ. Γερμανία - Μαρόκο 1-0
• Αγγλία - Παραγουάη 3-0
• Ισπανία - Δανία 5-1

Η προημιτελική φάση της διοργάνωσης σημαδεύτηκε από το αγώνα Αγγλίας - Αργεντινής (22 Ιουνίου 1986) για τα “πράματα και θάματα” του Μαραντόνα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Στο 51ο λεπτό του αγώνα ο Μαραντόνα άνοιξε το σκορ με γκολ που σημείωσε με το χέρι και δεν είδε ο άπειρος τυνήσιος διαιτητής Μπιν Νασέρ. Στη συνέντευξη τύπου μετά το τέλος του αγώνα, ο Μαραντόνα δήλωσε ότι το γκολ μπήκε “λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού” κι έτσι το γκολ αυτό έμεινε στην ιστορία ως το “Χέρι του Θεού”. Τέσσερα λεπτά αργότερα, ο Μαραντόνα ξεδίπλωσε την ποδοσφαιρική του ιδιοφυΐα και σημείωσε το “Γκολ του 20ου αιώνα”, σύμφωνα με ψηφοφορία της FIFA το 2002, αφού άδειασε πέντε άγγλους παίχτες με μία κούρσα 60 μέτρων και πλάσαρε από πλάγια θέση τον εξουδετερωμένο Σίλτον. Ο Γκάρι Λίνεκερ, ένας άλλος σπουδαίος παίκτης και πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ, μείωσε για τους Άγγλους σε 2-1 στο 81', αλλά το γκολ του δεν ήταν αρκετό για να στείλει τα “λιοντάρια” στον ημιτελικό. Οι Άγγλοι επέστρεψαν στο νησί γεμάτοι πίκρα και οργή για τον άδικο αποκλεισμό και από τότε βρίσκονται σε διαρκή κόντρα με τους Αργεντινούς, όχι μόνο για τα Φόκλαντ.

Τα άλλα τρία παιχνίδια της προημιτελικής φάσης κρίθηκαν στα πέναλτι: Γαλλία - Βραζιλία 1-1 (5-4 στα πέναλτι), Δ. Γερμανία - Μεξικό 0-0 (4-1 στα πέναλτι) και Βέλγιο - Ισπανία 1-1 (6-5). Στους δύο ημιτελικούς της διοργάνωσης, η Αργεντινή νίκησε το Βέλγιο με 2-0, με δύο γκολ του Μαραντόνα και η Δυτική Γερμανία τη Γαλλία με 2-0 (Μπρέμε και Φέλερ τα γκολ). Για την τρίτη θέση, η Γαλλία νίκησε στην παράταση το Βέλγιο με 4-2 (2-2).

Στον μεγάλο τελικό της 29ης Ιουνίου αναμετρήθηκαν η Αργεντινή και η Δυτική Γερμανία στο Στάδιο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού, παρουσία 114.600 θεατών. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και κρίθηκε υπέρ της Αργεντινής με 3-2, με γκολ που σημείωσε στο 86ο λεπτό ο Μπουρουσάγκα, ύστερα από πάσα του “εξαφανισμένου” σε όλο τον αγώνα Μαραντόνα. Η Αργεντινή είχε προηγηθεί με 2-0 (22' Μπράουν, 53' Βαλντάνο) και οι Γερμανοί είχαν ισοφαρίσει σε 2-2 με τους Ρουμενίγκε (73') και Φέλερ (83'). Διαιτητής της συνάντησης ήταν ο βραζιλιάνος Ρομουάλντο Άρπι Φίλιο.

Οι συνθέσεις των δύο φιναλίστ

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (Κάρλος Μπιλάρδο): Πούμπιδο, Κουτσιούφο, Μπράουν, Ρουγκέρι, Ολαρτικοετσέα, Τζιούστι, Ενρίκε, Μπουρουσάγκα (90' Τρομπιάνι), Μπατίστα, Μαραντόνα, Βαλντάνο
Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Φραντς Μπεκενμπάουερ): Σουμάχερ, Μπέρτχολντ, Φέρστερ, Έντερ, Γιάκομπς, Μπρίγκελ, Ματέους, Ρουμενίγκε, Μάγκατ (62' Χένες), Άλοφς (46' Φέλερ), Μπρέμε.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού σε αριθμούς

• Ομάδες: 24
• Γήπεδα: 12 σε 9 πόλεις
• Αγώνες: 52
• Γκολ: 132 (2,5 ανά αγώνα)
• Πρώτος Σκόρερ: Γκάρι Λίνεκερ (Αγγλία) με 6 γκολ.
• Περισσότερα γκολ σ’ ένα αγώνα: 4 από τον ισπανό Εμίλιο Μπουτραγένιο στον αγώνα Ισπανίας - Δανίας 5-1.
• Μεγαλύτερη σε έκταση νίκη: Σοβιετική Ένωση - Ουγγαρία 6-0.
• Συνολικά γκολ σ’ έναν αγώνα: 7 σε δύο αγώνες (Δανία - Ουρουγουάη 6-1 και Βέλγιο - Σοβιετική Ένωση 4-3).
• Χρυσή Μπάλα (Καλύτερος Παίχτης): Ντιέγκο Μαραντόνα (Αργεντινή με 5 γκολ και 5 ασίστ).
• Γρηγορότερη αποβολή: Χοσέ Μπατίστα (Ουρουγουάη) στο 56'' του αγώνα Ουρουγουάης - Σκωτίας (0-0).
• Πιο άτακτη ομάδα: Ουρουγουάη (2 κόκκινες και 11 κίτρινες σε 4 ματς).
• Θεατές: 2.394.031 (46.039 ανά αγώνα).

Αξιοσημείωτα γεγονότα

• Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το φαινόμενο του ομαδικού πανηγυρισμού στην εξέδρα, που πήρε την ονομασία “Μεξικάνικο Κύμα” ή “Όλα!”. Μετά το Μουντιάλ του 1986 έγινε διάσημο σε όλες τις εξέδρες του πλανήτη.
• Η επίσημη μπάλα του Μουντιάλ ήταν η Adidas Azteca, φτιαγμένη για πρώτη φορά από συνθετικό υλικό. Το σχέδιό της ήταν εμπνευσμένο από την αρχιτεκτονική και την κουλτούρα των Αζτέκων

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/157/325#ixzz35MSqtMbX

 

Τζον Ντίλιγκερ
1903 – 1934

23

Ένας από τους πιο διάσημους κακοποιούς, ο Τζον Ντίλιγκερ (John Dillinger) γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου του 1903 στην Ιντιάνα των ΗΠΑ. Ο πατέρας του ήταν παντοπώλης και ενεργό μέλος της εκκλησίας. Παρότι αυστηρών ηθών, έκανε όλα τα χατίρια στον γιο του, επειδή έμεινε ορφανός από μητέρα πολύ μικρός, σε ηλικία τριών ετών. Αυτή η επιείκεια, ενδεχομένως, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάπλαση του εγκληματικού χαρακτήρα του.

Από παιδί ακόμα, ο Τζον Ντίλιγκερ υπήρξε μέλος διάφορων συμμοριών. Είχε την πρώτη συνάντησή του με το νόμο στα δέκα του χρόνια, όταν συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αναμορφωτήριο, επειδή έκλεψε κάρβουνα με τη συμμορία του, τη «βρώμικη δωδεκάδα».

Το 1923 κατατάχθηκε στο αμερικάνικο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά παραιτήθηκε λίγους μήνες αργότερα. Επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου παντρεύτηκε τη δεκαεξάχρονη Μπέριλ Χόβιους. Παρότι προσπάθησε να νοικοκυρευτεί, δεν μπορούσε να κρατήσει καμία δουλειά και ο γάμος του σύντομα διαλύθηκε.

Ένα βράδυ του 1923 μέθυσε με έναν φίλο του, τον Έντγκαρ Σίγκλετον, και λήστεψαν μαζί ένα παντοπωλείο. Ο Σίγκλετον κατάφερε να διαφύγει, αλλά ο Ντίλιγκερ συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή. Οι περισσότεροι συγκρατούμενοί του ήταν διαβόητοι ληστές τραπεζών. Έτσι, κατά τη διάρκεια των εννέα χρόνων που έμεινε έγκλειστος, μετατράπηκε σ’ έναν στυγνό εγκληματία.

Όταν αποφυλακίστηκε, το 1933, άρχισε αμέσως τις ληστείες τραπεζών. Μέσα σε λίγους μήνες χτύπησε 11 τράπεζες, αφήνοντας πίσω του 15 νεκρούς και 17 τραυματίες αστυνομικούς και πολίτες, ενώ σκοτώθηκαν και 11 μέλη της συμμορίας του.

Τον Ιανουάριο του 1934 ο Ντίλιγκερ και οι σύντροφοί του συνελήφθησαν. Τρεις μήνες αργότερα κατάφεραν να αποδράσουν και ξανάρχισαν αμέσως τις ληστείες. Το FBI τον χαρακτήρισε ως τον «Υπ’ αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο», ενώ το Υπουργείο Δικαιοσύνης τον επικήρυξε με 10.000 δολάρια.

Σε μία προσπάθεια να μπερδέψει τις αρχές, ο Ντίλιγκερ υποβλήθηκε σε μια σειρά πλαστικών επεμβάσεων, αλλάζοντας το πρόσωπο και τα δακτυλικά του αποτυπώματα. Προδόθηκε, όμως, από έναν έμπιστο συνεργάτη του. Στις 22 Ιουλίου του 1934 η αστυνομία του έστησε ενέδρα έξω από ένα θέατρο του Σικάγου και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών ο Ντίλιγκερ τραυματίστηκε θανάσιμα.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για το αν ο άντρας που σκοτώθηκε ήταν όντως ο Τζον Ντίλιγκερ, καθώς λόγω των πλαστικών επεμβάσεων δεν κατέστη δυνατή η αναγνώρισή του με απόλυτη βεβαιότητα.

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/130#ixzz35MTFq1YF

 

Η ιστορία του «Σκαραβαίου»

47

Η ιστορία του Σκαραβαίου ταυτίζεται με αυτή της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen κι αρχίζει κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1930, στη Ναζιστική Γερμανία. Η ιδέα για τη δημιουργία του ανήκει στον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος οραματίστηκε ένα φθηνό αυτοκίνητο, που θα μπορούσε να το αποκτήσει σχεδόν ο καθένας με τις οικονομίες του.

Στις 22 Ιουνίου 1934 η German Automobilistic Industry National Association υπέγραψε συμβόλαιο με τον σχεδιαστής αυτοκινήτων Φέρντιναντ Πόρσε. Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1936, ο Χίτλερ ανακοίνωσε επισήμως την κατασκευή του Σκαραβαίου και ο Πόρσε παρουσίασε τα σχέδιά του, που ήταν βασισμένα κατά πολύ στα προηγμένης τεχνολογίας Tatra. Ο πρώτος Σκαραβαίος κατασκευάστηκε την ίδια χρονιά στη Στουτγάρδη και είχε την ίδια μορφή με την οποίο τον γνωρίζουμε και σήμερα.

Παρότι σχεδιάστηκε ως το «λαϊκό αυτοκίνητο», το θρυλικό κατσαριδάκι διέψευσε κάθε πρόβλεψη. Έγινε διαχρονικό, κυρίως μετά τη δεκαετία του '60, οπότε «υιοθετήθηκε» από τους χίπις.

Στις 21 Ιουλίου του 2003 βγήκε από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου στο Μεξικό ο τελευταίος κλασσικός Σκαραβαίος, ο οποίος τοποθετήθηκε στο μουσείο της εταιρίας στο Βόλφσμπαργκ της Γερμανίας. Έως τότε είχαν πωληθεί περισσότερα από 21,5 εκατομμύρια μοντέλα.

Στις μέρες μας, οι φανατικοί φίλοι του «Σκαραβαίου» παραμένουν πολλοί και κάθε χρόνο στις 22 Ιουνίου γιορτάχουν την Παγκόσμια Ημέρα Σκαραβαίου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/66#ixzz35MTfwStY

Καλό σας  μεσημέρι , να  περνάτε καλά

Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη …..Κ.Κ.-