31.7.15

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

 

25-3-1955 , Πίτσιος Ι.Καραγκούνης Βασ. Ζ΄πογκζας Γ., πίσω - Καραμήτσος Κ.,Ευσταθίου Κ., μπροστά  δεξιά Μπήλιος Γ.

25 – 3 – 1955 , πρώτη  σειρά , Γιάννης  Πίτσιος , Βασ. Καραγκούνης , Γ.Ζόγκζας , πίσω  σειρά , Κ. Καραμήτσος , Κ.Ευσταθίου  και  μπροστά  Γ.Μπήλιος

Αρχείο  Γ. Μπήλιου

 

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου του κόσμου

Καλησπέρα φίλοι  του  Λιδορικιού  και της  εφημερίδας  μας 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΣΗΜΕΡΑ  31  ΙΟΥΛΙΟΥ  2015

Ανατολή Ήλιου: 06:25
Δύση Ήλιου: 20:37
Πανσέληνος

Διεθνής Ημέρα του Διαχειριστή Συστημάτων

Γιορτάζουν:  Ευδόκιμος.

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ


μ. Χ.

1801

Ο λόρδος Έλγιν μεταφέρει την πρώτη μετόπη από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο.

1856

Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνα απαγορεύεται τοκάπνισμα στους δημόσιους κλειστούς χώρους. Αιτία της απαγόρευσης αποτέλεσε ο κίνδυνος πυρκαϊάς. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δημιουργούν θεσμικό πλαίσιο για την απαγόρευση του καπνίσματος.

1919

Τίθεται σε ισχύ στη Γερμανία το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, το οποίο θα προκαλέσει ένα ασταθές πολιτικό σκηνικό που θα διευκολύνει μερικά χρόνια αργότερα την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ και των ναζιστών.

1920

Ο Ίων Δραγούμης δολοφονείται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου στην Αθήνα από άνδρες της προσωπικής φρουράς του Ελευθέριου Βενιζέλου. (Ιουλιανά)

1976

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, λόρδο Κιλάνιν, προτείνει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

1984

Η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή της να προχωρήσει στην αγορά μαχητικών Mirage-2000 και F-16 για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία («αγορά του αιώνα»).

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

μ. Χ.

1912

Μίλτον Φρίντμαν, νομπελίστας αμερικανός οικονομολόγος της ελεύθερης αγοράς και ηγέτης της Σχολής του Σικάγου, που επηρέασε καίρια τη βρετανική οικονομία επί Θάτσερ και την αμερικανική επί Ρίγκαν. (Θαν. 16/11/2006)

1969

Μίλτος Πασχαλίδης, τραγουδοποιός από την Καλαμάτα.

1978

Ζέτα Μακρυπούλια, ηθοποιός, μοντέλο και παρουσιάστρια.

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1818

Νικόλαος Σκουφάς, ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας. (Γεν. 1779)

1886

Φραντς Λιστ, ούγγρος συνθέτης και πιανίστας. (Γεν. 22/10/1811)

2001

Γιάννης Σπάρτακος, πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζστη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι Θα σε πάρω να φύγουμε, που ως Greek Bolero έγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Γεν. 7/1/1914)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3107#ixzz3hTqNWPkR


Ίων Δραγούμης
1878 – 1920

Ίων Δραγούμης

1754

0

Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.

Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλαελληνοτουρκικό πόλεμο.

Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.

Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.

Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.

Ο Ίων Δραγούμης (κάτω δεξιά) με την επίσημη στολή των Ελλήνων διπλωματών.

Από το 1909 υπηρέτησε διαδοχικά στις πρεσβείες της Ρώμης και Λονδίνου, αναμίχθηκε στο Επαναστατικό Κίνημα του Γουδή (1909), ενώ το 1911 οργάνωσε στην Πάτμο συνέδριο για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου και τον Οκτώβριο του 1912 διαπραγματεύτηκε με τους Τούρκους την παράδοση της Θεσσαλονίκης.

Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.

Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαΐου και εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλου ήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.

Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.

Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της Καθημερινής του αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:

Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!

Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) και Μονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.

Ρήσεις Δραγούμη

  • «Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!»
  • «Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει… Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε…»
  • «Δεν ξέρω αν είμαστε καθαροί απόγονοι των αρχαίων. Είτε καθαροί, είτε κι ανακατωμένοι, μιλούμε όμως γλώσσα ελληνική».
  • «Ξεσκέπασε τη δημοτική παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου».
  • «Εκείνο που με συνδέει μ' έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης».
  • «Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει».

Επιλεγμένη Εργογραφία

  • «10 άρθρα στο ΝΟΥΜΑ» («Ρηγόπουλος»)
  • «Ελληνικός Πολιτισμός» («Ευθύνη»)
  • «Μονοπάτι» («Νέα Θέσις»)
  • «Σαμοθράκη» («Ρηγόπουλος»)
  • «Μαρτύρων και ηρώων αίμα» («Ρηγόπουλος»)
  • «Πολιτικά Κείμενα» («Δωδώνη»)
  • «Φύλλα Ημερολογίου 1895 - 1920» («Ερμής»)

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/178#ixzz3hTqdXQfe

Μπλε Φεγγάρι

612

0

Μπλε φεγγάρι ονομάζουμε τη δεύτερη πανσέληνο που συμβαίνει μέσα σ’ ένα μήνα (το σύνηθες είναι μία πανσέληνος το μήνα) ή την τρίτη από τις τέσσερις πανσελήνους μιας εποχής του χρόνου. Στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, απ’ όπου και η σχετική «φιλολογία», ονομάζεται Blue Moon.

Είναι ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο, αλλά όχι ασυνήθιστο. Χαρακτηριστική είναι η αγγλική έκφραση «Οnce in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Μπλε Φεγγάρι έχουμε κάθε δύο με τρία χρόνια, όταν αθροίζονται οι 11 ημέρες που περισσεύουν από τους 12 σεληνιακούς κύκλους του χρόνου. Η φράση δεν έχει να κάνει με το χρώμα του φεγγαριού, αλλά με τη σκόνη που συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα από κάποια μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη με την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, όταν το φεγγάρι φαινόταν μπλε για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Το 2015 έχουμε ένα μπλε φεγγάρι, που είναι η πανσέληνος της 31ης Ιουλίου, η δεύτερη μέσα στον ίδιο μήνα.

Σχετικά

  • «Blue Moon» (1934), κλασικό αμερικάνικο τραγούδι, σύνθεση των Ρότζερς και Χαρτ.
  • «Blue Moon Of Kentucky» (1947), τραγούδι της μπλουγκρας (bluegrass), σύνθεση του Μπιλ Μονρόε.
  • «New Blue Moon» (1990), σύνθεση του συγκροτήματος Traveling Wilburys.
  • «The Moon is Blue» («Γαλάζιο Φεγγάρι» στα ελληνικά), κωμωδία του Ότο Πρέμιγκερ, παραγωγής 1953, με πρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Ήταν υποψήφια για τρία Όσκαρ το 1954.
  • «Blue Moon Investigations» ονομαζόταν το πρακτορείο ντετέκτιβ, που διηύθυναν ο Μπρους Γουίλις και η Σίμπιλ Σέπερντ, πρωταγωνιστές της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια» («Moonlighting», 1985-1989).


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/955#ixzz3hTqutQ12

 


Ανέστος Δελιάς
1912 – 1941

Ανέστος Δελιάς

416

0

Από τους κορυφαίους προπολεμικούς ρεμπέτες, γνωστός και ως Ανεστάκι ή Αρτέμης. Το πραγματικό όνομά του ήταν Αναστάσιος Δέλιος.

Γιος του Παναγιώτη Δέλιου, σαντουρίστα φημισμένου σε όλη τη Μικρά Ασία με το παρωνύμιο «Μαύρος Γάτος» και ανιψιός του λαϊκού βιολιστή Μιχάλη Δέλιου, γεννήθηκε το 1912 στη Σμύρνη. Ήρθε στην Ελλάδα το 1920 κι εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Δραπετσώνα.

Από μικρός άρχισε να ασχολείται με την κιθάρα, ενώ το μπουζούκι το έπιασε για πρώτη φορά στα χέρια του γύρω στο 1930, με την προτροπή του Μάρκου Βαμβακάρη. Το 1934, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Γιώργο Μπάτη δημιούργησαν την πρώτη επίσημη ρεμπέτικη κομπανία στην Ελλάδα. Η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», όπως ονομάστηκε, ξεκίνησε τις εμφανίσεις της το καλοκαίρι του '34 στη Μάντρα του Σαραντόπουλου, στην Ανάσταση του Πειραιά. Εκεί, ο Ανέστος παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, τα οποία μπήκαν στη δισκογραφία τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσά τους και «Ο πόνος του πρεζάκια», ένα τραγούδι προφητικό για τον ίδιο.

Έμαθε για την ηρωίνη από τη φιλενάδα του, κάποια Σκουλαρικού, γυναίκα από τις κακόφημες συνοικίες των Βούρλων. Παρά τις επίμονες προσπάθειες των φίλων του, δεν κατάφερε να απεμπλακεί. Μάλιστα, το 1938 εξορίστηκε στη Νιο ως τοξικομανής. Έτσι, στις 31 Ιουλίου του 1944 τον βρήκαν στο Βαρβάκειο πεθαμένο μέσα σ' ένα καροτσάκι. Στα χέρια κρατούσε το μπουζούκι του που δεν το αποχωριζόταν.

Ο Ανέστης Δελιάς δεν ηχογράφησε πολλά τραγούδια, διότι όπως ο Γιώργος Μπάτης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου, ο Γιοβάν Τσαούς και άλλοι σταμάτησαν το 1937, όταν ο Μεταξάς επέβαλε λογοκρισία, την οποία δεν μπορούσαν να ανεχτούν. Τα γνωστότερα τραγούδια του: «Αθηναίισσα», «Έκανες τη φιγούρα σου μάγκα στη γειτονιά μου», «Για ένα παλιό σακάκι», «Δεν είδανε τα μάτια μου τέτοια καλή γυναίκα», «Μάγκες πιάστε τα βουνά», «Tο παράπονο του πρεζάκια», «Ο Νίκος (Μάθεσης) ο Τρελλάκιας», «Όταν μπουκάρω στον τεκέ», «Πάρε ένα γυαλί και κόψε το λαιμό σου», «Η πρέζα», «Μάγκα μου το μαχαίρι σου» (ή «Φιγουρατζής» ή «Το κουτσαβάκι»), «Μέσα στης Πόλης το χαμάμ» (ή «Το χαρέμι στο χαμάμ»), κ.ά.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/355#ixzz3hTrbgb86

Η Πόλκα της Σαμπάνιας

66

0

Πόλκα του Γιόχαν Στράους υιού, που φέρει το αριθμό 211 στην εργογραφία του αυστριακού συνθέτη.
Η Πόλκα της Σαμπάνιας (Champagne-Polka) πρωτοπαρουσιάστηκε στις 31 Ιουλίου 1858 στο Παβλόφσκ, ένα προάστιο της Αγίας Πετρούπολης, όπου ο Στράους έδινε τις καθιερωμένες καλοκαιριάτικες συναυλίες του. Η βιεννέζικη πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 21 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου στο Λαϊκό Κήπο (Volksgarten), κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ.
Η σύνθεση, διάρκειας περίπου δυόμισυ λεπτών, βασίζεται σ' ένα τραγούδι της ταβέρνας με τίτλο Τι με νοιάζει, τι με νοιάζει κι αν έχω ή δεν έχω λεφτά, που έγραψε ο Γιόχαν Φους (1777-1819). Ο Στράους, θέλοντας να διευρύνει τον κύκλο των υψηλών γνωριμιών του, το αφιέρωσε στον Υπουργό Οικονομικών της Αυστρίας, βαρώνο Καρλ Λούντβιχ φον Μπρουκ (1798-1860), μια τραγική φιγούρα της αυστριακής πολιτικής ζωής, που αυτοκτόνησε, όταν κατηγορήθηκε αδίκως για ατασθαλίες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/548#ixzz3hTs1amA2

 


Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας

 

 Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας

186

0

Ο «ευσχήμων βουλευτής» των Ευαγγελίων, μέλος του μεγάλου ιουδαϊκού συμβουλίου της Ιερουσαλήμ και κρυφός μαθητής του Ιησού, ο οποίος ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Κυρίου από τον Σταυρό και να το θάψει στον δικό του λαξευτό τάφο.

Σύμφωνα με τη χριστιανική μυθολογία, ο Ιωσήφ μετέβη στη Μεγάλη Βρετανία για να εγκαθιδρύσει τον Χριστιανισμό, έχοντας μαζί του το Ιερό Δισκοπότηρο (Holy Grail ή Graal), που χρησιμοποιήθηκε από τον Ιησού στο Μυστικό Δείπνο και σ’ αυτό συγκεντρώθηκαν σταγόνες από το αίμα και τον ιδρώτα Του, την ώρα που τον κατέβαζε ο Ιωσήφ από το Σταυρό.

Ο Ιωσήφ έκρυψε το Γκράαλ στο Γκλάστονμπερι (εκεί που χρόνια τώρα γίνεται το περίφημο ροκ φεστιβάλ) και η αναζήτηση του θείου σκεύους αποτέλεσε δημοφιλές θέμα του Αρθουριανού μύθου, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα (Monty Python, Κώδικας Ντα Βίντσι κ.ά.). Πάντως, η ιστορική έρευνα έχει αρκετούς λόγους να αμφιβάλλει ακόμα και για το αν πάτησε το πόδι του στη Βρετανία ο Ιωσήφ.

Η μνήμη του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Μαρτίου από τις Δυτικές Χριστιανικές Εκκλησίες και στις 31 Ιουλίου

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/679#ixzz3hTsO5P00

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ   ΚΑΙΡΟΣ   ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

IMG_0027

Δεκαετία  του  ‘50 , ΄σχολική  παρέλαση  σε  κάποια  Εθνική γιορτή , σημαιοφόρος  , μάλλον  , ο  αείμνηστος  Ν.Κτζιός

meteo.gr

Σάββατο
1/8

03:00

24°C

57%

3 Μπφ B
16 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Πολύ Υψηλή δραστηριότητα κουνουπιών


09:00

26°C

50%

2 Μπφ BA
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

Υψηλή δραστηριότητα κουνουπιών


15:00

33°C

34%

3 Μπφ NA
16 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

21:00

28°C

50%

2 Μπφ NA
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

Μέτρια δραστηριότητα κουνουπιών


    Καλό  σας  βράδυ

   Απ’ το “ Λιδορίκι “ με  αγάπη …..Κ.Κ.-

ΑΣΤΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

 

http://www.protothema.gr/

Αστικά φαντάσματα


Μια σοκαριστική επίσκεψη στο κουφάρι του Green Park
Με αφορμή την πρωτοβουλία ομάδας καλλιτεχνών του θεάτρου, εικαστικών και θεωρητικών, να ενεργοποιήσουν το κλειστό ιστορικό αναψυκτήριο Green Park του Πεδίου του Αρεως για ένα δεκαήμερο, βρέθηκα πάλι εκεί μετά από πολλά χρόνια. Ας μου επιτραπεί να μην αναπτύξω εδώ τις δράσεις της ομάδας που ήδη έχουν δημοσιευτεί στο ίντερνετ και οι οποίες εύχομαι να δώσουν την ευκαιρία σε αρμόδιους φορείς -αν και εφ όσον είναι δυνατόν- να επέμβουν αργότερα, ώστε να αναπαλαιωθεί και διασωθεί το θαυμάσιο αυτό κτίριο από το οποίο παρέλασε σχεδόν σύσσωμο το πάνθεον της ελληνικής showbiz από το 1935 όταν άνοιξε μέχρι και τη δεκαετία του ’70. Θα εστιάσω στη θλιβερή διαπίστωση ότι αφήνουμε την ιστορία της πόλης μας να ξεγλιστράει μέσα από τα δάχτυλά μας σαν την άμμο.


Οταν ζούσα στη γειτονιά, το 2006, μόλις μερικά μέτρα μακριά λειτουργούσε (έκλεισε το 2008) και πολλές φορές είχα καθίσει για καφέ ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ακόμα παλαιότερα, στα μέσα των 90's είχα βρεθεί στην υπέροχη κυκλική σάλα του -ένα από τα ωραιότερα dance hall της Αθήνας, αν όχι το μοναδικό- για τα αξέχαστα after hour parties που διοργανώνονταν στο απόγειο της clubbing σκηνής.

Μια ματιά στην κατάσταση που έχει περιέλθει σήμερα, μετά από χρόνια εγκατάλειψης και βανδαλισμών, σου σπάει την καρδιά. Δεν πρόκειται να το συγκρίνω με το μεγαλείο του στις δεκαετίες '60 και '70 όταν πηγαίναμε οικογενειακώς. Είναι ανώφελο και οδυνηρό. Μιλάμε για μια τραγική εικόνα που δεν δικαιολογείται. Ομως πάρα πολλά αδικαιολόγητα στοιχειώνουν αυτή την πρωτεύουσα που λες και έχει βαλθεί να ξεριζώσει από πάνω της κάθε ίχνος όμορφης ανάμνησης από έναν πολιτισμό που έχει ισοπεδωθεί, ξεκληριστεί, αφανιστεί.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ένα τόσο όμορφο κτίριο, μια επιχείρηση που διασκέδασε τόσες και τόσες γενιές κόσμου έπρεπε να κλείσει, γιατί οι Αθηναίοι δεν σχημάτιζαν ουρές για να πιουν εκεί ένα καφέ, ένα ποτό ή να φάνε ένα γλυκό. Ενα σημείο υψηλού πολιτισμού της πόλης έπεσε -κι αυτό- στον βωμό μιας τεράστιας κενότητας που έφερε μαζί του ο νεοπλουτισμός και η λυσσαλέα δίψα των νεοελλήλων για κάθε τι «καινούργιο». Κτηνωδία, κατά την ταπεινή άποψή μου. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω εκείνη τη «δίψα» που, δυστυχώς, ακόμα δεν έχει κορεστεί.

Πέρασα την πλαϊνή είσοδο και μπήκα στην άδεια σάλα που με σφραγισμένα τα μεγάλα της παράθυρα φωτιζόταν μόνο από 2-3 λάμπες, αρκετές ωστόσο για να αποκαλύψουν την αβάσταχτη σκληρότητα με την οποία έχουν φερθεί άνθρωποι και χρόνος στο Green Park. «Κρίμα» είναι μια λέξη που δεν φτάνει, δεν περιγράφει τα συναισθήματα που ένιωσα έχοντας βρεθεί εκεί σε διάφορες στιγμές του παρελθόντος. Οσοι νεότεροι μπουν για πρώτη φορά στον χώρο απλά δεν μπορούν να φανταστούν τη χαμένη ομορφιά του που κάποτε σε άφηνε άφωνο. Μια ομορφιά που για να τη δεις ζωντανή πρέπει να ταξιδέψεις στη Νέα Υόρκη, στο Miami Beach ή σε κάποια ευρωπαϊκή μεγαλούπολη. Μια ομορφιά μέσα από την οποία νόμιζες ότι θα ξεπηδήσουν ο Φρεντ Αστέρ και η Τζίντζερ Ρότζερς χορεύοντας. Αφήνω τις φωτογραφίες να πουν τα υπόλοιπα με την ευχή αυτός ο καννιβαλισμός κάποτε να σταματήσει ώστε να μην υπάρξουν στο μέλλον ανάλογα αστικά φαντάσματα.



 πίσω στα παλιά