ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ .. ΜΕ ΚΑΥΣΩΝΑ

Ανέβαινε το θερμόμετρο κατακαλόκαιρο....
Στην Ομόνοια υπάρχει το συντριβάνι και κάποιος μεταξύ σοβαρού και αστείου
βούταγε για να σφυρίξει ο πολιτσμάνος αυστηρά  να βγεί να τον πάρει και να τον πάει στο τμήμα παρακάτω για συστάσεις.
Τι το κάναμε....Αμέρικαν μπάρ;
Στην γειτονιά τώρα στην μαγική αυλή...
Πού να σταθείς....μέσα στο δωμάτιο και έξω έκαιγε το ίδιο...
Κάθε τόσο στην ουρά στο λάστιχο της αυλής να βρέχεις το κεφάλι...
Τα μικρότερα παιδιά εν αλλάξ στην σκάφη με το νερό...
Οι γεροντότεροι έβρεχαν ένα μαντήλι και το έβαζαν στο σβέρκο...
Κρύο νερό;
Αστεία ποσότης...που έλεγε ο Αυλωνίτης....
Ψυγείο του πάγου ....
Έμπαινε το πρωϊ μόλις τον άφηνε ο παγοπώλης και μέχρι το μεσημέρι
είχε γίνει νερό και άδειαζες κάθε τόσο το συρτάρι στο κάτω μέρος
για να μην γλυστρίσεις από τα νερά στο δωμάτιο καθ΄ότι
ξυπόλητος σχεδόν όλη την ημέρα.
Ερχότανε το βράδυ και η μάχη των κουνουπιών....
Όπως τα στούκας...και σφυρίζανε και τσιμπάγανε.
Η τρόμπα του φλίτ....αντιαεροπορικό ....
Ψεκάζανε και μύριζε και προσοχή δηλητήριο έγραφε το τσίγκινο κουτί
και ανοσία είχες ....και το ανέπνεες.
Λεπτομέρειες φυσικά....
Οι κάμαρες των συναυλικών η μια δίπλα στην άλλη και από πάνω ταράτσα
με το τσιμέντο να μην πατιέτε ξυπόλητος.
Ντιβάνια....στρώματα σκεπασμένα με μουσαμάδες ....
Η παλιά σιδερένια σκάλα οδηγούσε στην ταράτσα όπου το βράδυ
ανέβαιναν οι άντρες για ύπνο.
Τα γυναικόπαιδα και οι γέροι στην αυλή...
Αποκαμωμένοι έπεφταν για ύπνο με την τρόμπα του φλίτ δίπλα.
Για τα παιδιά η λύση ήταν το σεντόνι σε ρόλο κουνουπιέρας.
πίσω στα παλιά