φωτο Αρχείο Γεωργίου Μπακούρου
Ο γιατρός με το περίεργο ντύσιμο ημίψηλο βελάδα εμφανίστηκε μετά τον Αρμάνδο Δελαπατρίδη στο Κέντρο της Αθήνας.
Οι γνώσεις του έδειχναν ότι είχε σχέση με την ιατρική.
Δεν επαιτούσε απλά του άρεσε να δίνει οδηγίες και να συζητάει πάντα στην καθαρεύουσα....
Τον αγαπούσε ο κόσμος αν και κάποιοι του έκαναν πλάκα ....
Καθημερινά είχε συγκεκριμμένο δρομολόγιο ξεκινώντας από το Κουκάκι .
Στα μαγαζιά του Κέντρου συνομιλούσε με τους μαγαζάτορες που τον κερνούσαν καφέ αλλά ποτέ δεν δεχότανε χρήματα.
Αν αργούσε να περάσει ανησυχούσαν στην αγορά και ρωτούσε ο ένας τον άλλον.
Τους άρεσε να τον ακούνε να μιλάει με τον δικό του τρόπο καθαρευουσιάνικα όπως έλεγαν και ας μην τον καταλάβαιναν.
Άλλοι ήθελαν να δοκιμάσουν τις ιατρικές του γνώσεις και έμεναν άφωνοι όταν τους απαντούσε με ιατρικούς όρους.
Περνούσε και από την στοά με τα Αμερικάνικα της Σταδίου με το γνωστό αυστηρό του ύφος και παρατηρούσε τα τζήν που κρεμόντουσαν έξω από τα μαγαζιά κουνώντας το κεφάλι απογοητευμένος για την κατάντια του άντρα που θα κυκλοφορούσε με αυτό.
Όσοι τον έβλεπαν για πρώτη φορά με τα παράσημα στο πέτο και το υπόλοιπο ντύσιμο που παρέπεμπε σε σαλεμένο άτομο έκαναν πίσω ...τον φοβόντουσαν.
Τους καλημέριζε με ευγένεια και συνέχιζε τον δρόμο του.
Οι παλαιότεροι τον συνέδεαν με τον Αρμάνδο Δελαπατρίδη μια άλλη γραφική φιγούρα στους δρόμους της Αθήνας με ανάλογο ντύσιμο και συμπεριφορά.
Αυτός είχε το ψώνιο της πολιτικής...το σλόγκαν του ήταν...
"Αθηναίοι βγάλτε με και θα περνάτε φίνα φρενοκομεία πάμπολλα θα κτίσω στην Αθήνα".
Δεν ξέρω αν τα παραπάνω ήταν λόγια σαλεμένου ή γνωστικού.
Μπαινόβγαινε στο Ψυχιατρείο και τελικά πέθανε αλκοολικός το 1960
στο Λαϊκό Νοσοκομείο και κηδεύτητκε με δαπάνη του Δήμου της Αθήνας.
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment