Ένα απέραντο δωμάτιο , σκοτεινό , ειν’ η ζωή μας ,
γεμάτο γυάλινους.. φανταχτερούς καθρέφτες .
Ένας , μονάχα μόνο , δείχνει την εικόνα τη σωστή μας ,
και , δυστυχώς , οι άλλοι , όλοι , είναι..ψεύτες ..
* *
Μας ξεγελούν , σαν τους κοιτάμε το πρωί ,
δείχνοντας πάντα , ό,τι θέλουνε τα μάτια μας να δούνε ,
μας ξεγελούν , μας περιπαίζουν , κάθε μια στιγμή ,
καθώς , τα θλιβερά ειδωλά μας , ν’αποφύγουν προσπαθούνε .
* *
Δυστυχισμένοι , όσοι ζήσανε και ζούνε , τη ζωή τους ,
μέσα απ’ τους ψεύτικους , κρυστάλλινους καθρέφτες ,
λαθρεπιβάτες , λες , σε κάθε ολέθρια , περιπλάνησή τους ,
ξεγελασμένοι , ξεγελούν τον εαυτό τους , οι..άθλιοι ψεύτες ….
Κωνσταντίνος Ευθ. Καψλαλης
Αθήνα 23-25 / 4 / 2010
No comments:
Post a Comment