Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...

4.1.17

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...

Καλησπέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017
Ανατολή Ήλιου: 07:39 – Δύση Ήλιου: 17:20

Παγκόσμια Ημέρα Μπράιγ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ.Χ.

1884

Ιδρύεται στο Λονδίνο η Φαβιανή Εταιρία (Fabian Society). Πρόκειται για ένα βρετανικό κίνημα διανοουμένων με σοσιαλιστικές αποχρώσεις, που θα ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία του Εργατικού Κόμματος.

1885

Επεισόδιο Νίκολσον. Όργανο της τάξης χειροδικεί εναντίον του βρετανού επιτετραμμένου στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον, και προκαλεί διπλωματικό επεισόδιο.

1887

Ο Παναγής Βαλλιάνος προσφέρει το ποσό των 2.500.000 δραχμών για την ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1930

Αρχίζει τη λειτουργία της η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, με πρώτο διοικητή τον δικηγόρο και πολιτικό Κωνσταντίνο Γόντικα. Τον Ιούλιο του 2012 το υγιές κομμάτι της θα απορροφηθεί από την Τράπεζα Πειραιώς.

1960

Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί. «Στο ποδόσφαιρο χρωστάω όσα ξέρω για ηθική και καθήκον» έγραφε το 1957, χρονιά που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στα νεανικά του χρόνια στο Αλγέρι ασχολήθηκε ενεργά με το ποδόσφαιρο (έπαιζε τερματοφύλακας), το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όταν αρρώστησε από φυματίωση.

1967

Οι Doors κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους, που φέρει το όνομά τους. Περιέχει τις επιτυχίες: «Break On Through (To the Other Side)», «Alabama Song», «Light My Fire» και «The End».

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ


μ.Χ.: 1809
Λουί Μπραΐγ, γάλλος εκπαιδευτικός, που τελειοποίησε το σύστημα γραφής των τυφλών (σύστημα Μπράιγ). (Θαν. 6/1/1852); 1957
Σώτη Τριανταφύλλου, ελληνίδα συγγραφέας.; 1960
Μάικλ Στάιπ, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης, η «ψυχή» των REM.
ΘΑΝΑΤΟΙ

μ.Χ.: 1901
Νικόλαος Γύζης, έλληνας ζωγράφος, που ανήκε στη λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου». (Γεν. 1/3/1842); 1943
Γεώργιος Ιβάνοφ, έλληνας κολυμβητής και υδατοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής, εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης του. Προς τιμήν του, το κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ηρακλή φέρει το όνομά του (Ιβανόφειο). (Γεν. 14/12/1911); 1965
Τ. Σ. Έλιοτ, αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1948. («Έρημη Χώρα») (Γεν. 26/9/1888)

The Doors

Το Επεισόδιο Νίκολσον

Ο σερ Άρθουρ Νίκολσον
Το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου του 1885 (16 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο) ο Άγγλος επιτετραμμένος στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον (1849-1928), μαζί με τη σύζυγό του πήγαν στις υπώρειες του Λυκαβηττού για να περπατήσουν και να θαυμάσουν τη θέα της πόλης. Ο Νίκολσον δεν ήταν ένας τυχαίος διπλωμάτης, αλλά μέλος της βρετανικής ελίτ, γυναικάδελφος του λόρδου Ντάφεριν, πρεσβευτή τής αυτού μεγαλειότητας στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την περίοδο ο Δήμος Αθηναίων είχε προβεί σε εκτεταμένη πευκοφύτευση του Λυκαβηττού και απαγόρευε τη διέλευση σε ορισμένα σημεία του λόφου. Τη φύλαξη του Λυκαβηττού είχε αναλάβει η Χωροφυλακή.
Την ημέρα εκείνη, υπηρεσία εκτελούσε ένας αψίκορος χωροφύλακας (και διανοητικά ανισόρροπος, σύμφωνα με κάποιες πηγές), ονόματι Λουκάς Καλπούζος. Μόλις είδε το διπλωματικό ζεύγος να κινείται κοντά στην απαγορευμένη ζώνη, το διέταξε να σταματήσει με σκαιό τρόπο. Όταν ο Νίκολσον του ανακοίνωσε την ιδιότητά του, το όργανο της τάξης τον τράβηξε από το μανίκι και τον χτύπησε στον ώμο με ένα μπαστούνι.
Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της βρετανικής πρεσβείας. Ο Νίκολσον, παρακάμπτοντας το πρωτόκολλο, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη στο γραφείο του και απαίτησε την απόλυση του Καλπούζου. Ο Τρικούπης, αφού εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό, έκανε δεκτό το αίτημά του και έδωσε εντολή να εκδοθεί ημερήσια διαταγή για την απόλυση του Καλπούζου, η οποία θα διαβαζόταν σε συγκέντρωση του προσωπικού της Χωροφυλακής και στη συνέχεια θα δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Προς στιγμήν, το επεισόδιο φαινόταν ότι έβαινε προς εκτόνωση, αφού ο Νίκολσον με την απόλυση του χωροφύλακα θεωρούσε τον εαυτό του δικαιωμένο. Όμως, όταν διάβασε την ημερησία διαταγή εξεμάνη, αφού σε αυτήν αναφέρονταν και οι δικές του ευθύνες για το επεισόδιο του Λυκαβηττού. Με την παρότρυνση Γερμανών διπλωματών απαίτησε δημόσια συγγνώμη από το Σώμα της Χωροφυλακής. Και αυτή η απαίτησή του έγινε δεκτή από τον αγγλόφιλο Τρικούπη. Έτσι, στις 11 π.μ. της 7ης Ιανουαρίου, δύναμη από εκατό άνδρες της Χωροφυλακής Αθηνών παρατάχθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και παρουσίασε όπλα στον Βρετανό πρόξενο Μέρλιν, ενώ η μπάντα παιάνιζε τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας «God Save The Queen».
O δημόσιος εξευτελισμός της Ελλάδας προκάλεσε τη λαϊκή οργή και όξυνε τις επιθέσεις της Δηλιγιαννικής αντιπολίτευσης. Το επεισόδιο Νίκολσον επίσπευσε την πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής της.

Στον «ιπτάμενο τεκέ» της Ολυμπιακής

Στις 4 Ιανουαρίου 1998 ένας άνθρωπος, αλλεργικός στο παθητικό κάπνισμα, πέθανε σε αεροπλάνο της Ολυμπιακής, επειδή ο εθνικός μας αερομεταφορέας δεν διέθετε θέσεις μη καπνιστών. Η Ολυμπιακή έμπλεξε σε ένα μακρύ δικαστικό αγώνα στις ΗΠΑ και βγήκε χαμένη.
Η ιστορία ξεκινά τον Δεκέμβριο του 1997, όταν ο 52χρονος γιατρός Αμπίντ Χάνσον από την Καλιφόρνια αποφάσισε να περάσει τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, μαζί με την οικογένειά του και μερικούς φίλους. Έπασχε από άσθμα και ήταν ιδιαίτερα αλλεργικός στο παθητικό κάπνισμα. Το πρόβλημά του το επεσήμανε στους ανθρώπους της Ολυμπιακής, με την οποία θα πραγματοποιούσε τις αεροπορικές του μετακινήσεις.
Οι διακοπές του κυρίου Χάνσον στη Μεσόγειο κυλούσαν ομαλά μέχρι τις 4 Ιανουαρίου. Το πρωί εκείνης της ημέρας επιβιβάστηκε στο Μπόινγκ 747 της Ολυμπιακής (πτήση 417) για το ταξίδι της επιστροφής στη Νέα Υόρκη. Για μια ακόμη φορά επεσήμανε το πρόβλημά του στο προσωπικό του αεροπλάνου. Με το που κάθισε στη θέση του, αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά: γύρω του οι πάντες κάπνιζαν αρειμανίως. Βρισκόταν τρεις σειρές πίσω από τις θέσεις καπνιζόντων, σε μια εποχή που η Ολυμπιακή Αεροπορία επέτρεπε ακόμη το κάπνισμα, αν και υπήρχε οδηγία του ICAO από το 1996 για την απαγόρευσή του, ενώ στις πτήσεις της τα τμήματα καπνιστών και μη καπνιστών ήταν ενιαία και δεν υπήρχε διαχωριστικό μεταξύ τους.
Ο γιατρός διαμαρτυρήθηκε τουλάχιστον τρεις φορές στις αεροσυνοδούς, αλλά λύση δεν βρέθηκε, επειδή δεν υπήρχαν άλλα διαθέσιμα καθίσματα στο αεροπλάνο. Μια αεροσυνοδός του συνέστησε να αναζητήσει έναν άλλο επιβάτη, με τον οποίο να αλλάξει θέση. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Χάνσον ένοιωσε δυσφορία και σηκώθηκε από τη θέση του για να αναζητήσει περισσότερο οξυγόνο στο μπροστινό μέρος τους αεροσκάφους. Λίγα λεπτά αργότερα κατέρρευσε στο διάδρομο, παρά τις προσπάθειες ενός συναδέλφου του να τον κρατήσει στη ζωή. Το θέμα δεν έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, αλλά ο διεθνής τύπος περιέγραψε το αεροπλάνο της Ολυμπιακής ως «ιπτάμενο τεκέ».
Τον Δεκέμβριο του 1998 η σύζυγος του Χάνσον, Ρουμπίνα Χουσαΐν υπέβαλε αγωγή αποζημίωσης εναντίον της Ολυμπιακής στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Καλιφόρνιας, θεωρώντας την υπεύθυνη για τον θάνατο του ανθρώπου της, επειδή παραβίασε τα άρθρα 17 και 25 της Σύμβασης της Βαρσοβίας (1929), που ρυθμίζει τις ευθύνες των αεροπορικών εταιρειών απέναντι στους επιβάτες τους. Η Ολυμπιακή ισχυρίστηκε ότι ο θάνατος του Χάνσον οφειλόταν σε αλλεργικό σοκ, εξαιτίας του βεβαρημένου ιστορικού της υγείας του. Ο δικαστής Τσαρλς Μπρέγιερ, που επελήφθη της υπόθεσης, δικαίωσε τους ενάγοντες και τους επιδίκασε ως αποζημίωση το ποσό του 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η εταιρεία προσέφυγε στο 9ο Ομοσπονδιακό Εφετείο, το οποίο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση στις 12 Δεκεμβρίου 2002. Η Ολυμπιακή αποφάσισε να εξαντλήσει κάθε ένδικο μέσο και προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο με τη σειρά του δικαίωσε την οικογένεια Χάνσον στις 24 Φεβρουαρίου 2004.
Στο σκεπτικό της απόφασης που ελήφθη με 6 ψήφους υπέρ και 2 κατά, το δικαστήριο σημειώνει ότι η ασυνήθιστη και απρόσμενη άρνηση παροχής βοήθειας σε επιβάτη συνιστά «ατύχημα» με βάση τη νομοθεσία και τη Σύμβαση της Βαρσοβίας και, ως εκ τούτου, η Ολυμπιακή υποχρεώνεται στην καταβολή της αποζημίωσης. Οι δύο δικαστές που μειοψήφησαν σημείωσαν ότι στο παρελθόν δικαστήρια της Αυστραλίας και της Βρετανίας σε παρόμοιες περιπτώσεις δικαίωσαν τις αεροπορικές εταιρείες.
Η υπόθεση περαιώθηκε με την καταβολή της αποζημίωσης ύψους 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων από την ασφαλιστική εταιρεία της Ολυμπιακής. Ήταν ένα ακόμη χτύπημα στην πληγωμένη αξιοπιστία του εθνικού μας αερομεταφορέα.

Σπυρίδων Μαρκεζίνης
1909 – 2000

Έλληνας νομικός, πολιτικός της συντηρητικής παράταξης και συγγραφέας. Ως υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Παπάγου (19 Νοεμβρίου 1952 - 3 Απριλίου 1954) έθεσε τις βάσεις για τη μεταπολεμική οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας για μικρό χρονικό διάστημα (8 Οκτωβρίου - 25 Νοεμβρίου 1973), κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει η πολύτομη «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος».
Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου 1909. Καταγόταν από πολιτική οικογένεια ενετικής καταγωγής, η οποία εγκαταστάθηκε στη Σαντορίνη από την Κεφαλλονιά τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Πατέρας του ήταν ο νομικός και πολιτικός Βασίλειος Μαρκεζίνης (Σαντορίνη 1862 - Αθήνα 1942) και μητέρα του η Φλώρα Καρά.
Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1930 διορίσθηκε δικηγόρος Αθηνών. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος μεγάλων επιχειρήσεων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, ενώ από 1936 ανέλαβε νομικός σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου Β’, μέχρι το 1946, οπότε αποφάσισε να αναμιχθεί στην πολιτική.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής παρέμεινε στην Ελλάδα, αλλά δεν φαίνεται να ανέπτυξε ιδιαίτερη αντιστασιακή δράση. Συμμετείχε, πάντως, ως αρμόδιος για πολιτικά θέματα σε μια μυστική οργάνωση προσωπικοτήτων υπό την προεδρία του έκπτωτου αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου, που είχε επαφή με τον εξόριστο βασιλιά Γεώργιο Β’.
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής Κυκλάδων στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με το Λαϊκό Κόμμα. Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 ίδρυσε το «Νέον Κόμμα», στο οποίο προσχώρησαν 18 βουλευτές του Λαϊκού Κόμματος και στην κρίση του Νοεμβρίου του 1948 στήριξε με ψήφο ανοχής την κυβέρνηση Σοφούλη. Στη νέα κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, που προέκυψε στις 20 Ιανουαρίου 1949, ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, με αρμοδιότητα την υψηλή εποπτεία των υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Εργασίας, που στελέχωσε τα μέλη του κόμματός του Θάνο Καψάλη και Ελευθέριο Γονή αντίστοιχα.

Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 το κόμμα του έλαβε το 2,5% των ψήφων και εξέλεξε ένα βουλευτή, όχι τον ίδιο, που απέτυχε λόγω της κατανομής των εδρών. Στις 30 Ιουλίου 1951 προσχώρησε με το «Νέον Κόμμα» στον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου και στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών. Μετά τις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952, κατά τις οποίες εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών, ανέλαβε στην πρώτη κυβέρνηση Παπάγου το υπουργείο τού Συντονισμού, έχοντας αποφασιστική ευθύνη στα υπουργεία του οικονομικού κύκλου (Οικονομικών, Εμπορίου, Βιομηχανίας, Εργασίας, Δημοσίων Έργων, Μεταφορών, Γεωργίας και Εμπορικής Ναυτιλίας).
Επί της υπουργίας του επιτεύχθηκε ο πρώτος πλεονασματικός προϋπολογισμός (1953-1954) μεταπολεμικά, καταργήθηκε το δελτίο άρτου, συγχωνεύθηκαν οι τράπεζες Εθνική και Αθηνών (απόφαση που θεωρήθηκε σκάνδαλο από την αντιπολίτευση) και υποτιμήθηκε η δραχμή έναντι του δολαρίου κατά 50% στις 9 Απριλίου 1953. Η υποτίμηση αυτή, η πιο επιτυχημένη στην ιστορία της χώρας, και η συνακόλουθη απελευθέρωση των εισαγωγών, έθεσαν τις βάσεις για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παρά τις βραχυχρόνιες παρενέργειες που είχαν.
Το 1953 επισκέφθηκε επισήμως τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία και εξασφάλισε πιστώσεις για την ανάπτυξη της ΔΕΗ, τη δημιουργία διυλιστηρίου πετρελαίου και την επέκταση του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου έως την Κηφισιά. Η προγραμματισμένη, όμως, επέκτασή του μέχρι τη Ραφήνα και η κατασκευή Μετρό στην Αθήνα δεν προχώρησαν, λόγω της αποχώρησής του από την κυβέρνηση. Επί της υπουργίας του ψηφίστηκαν, μεταξύ άλλων, ο βασικός νόμος προσελκύσεως ξένων κεφαλαίων (ν.δ. 2687/53) που ισχύει με τροποποιήσεις μέχρι σήμερα, η οργάνωση στατιστικής υπηρεσίας και η πρώτη νομοθεσία περί ατομικής ενεργείας στην Ελλάδα.
Στις 3 Απριλίου 1954 διαφώνησε με τον στρατάρχη Παπάγο και παραιτήθηκε από την κυβέρνησή του. Τον Φεβρουάριο του 1955 ίδρυσε το «Κόμμα των Προοδευτικών», που ανήκε στο χώρο της εκσυγχρονιστικής Δεξιάς. Στο νέο κόμμα προσχώρησαν 30 βουλευτές του «Συναγερμού» και το κατέστησαν αξιωματική αντιπολίτευση. Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 συγκέντρωσε μόλις το 2,22% των ψήφων, χωρίς να εκλέξει βουλευτή.
Στις εκλογές της 11ης Μαΐου 1958 συνέπραξε με την Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωση (ΠΑΔΕ) και εξελέγη βουλευτής Αθηνών. Η ΠΑΔΕ ήταν συνασπισμός τεσσάρων κομμάτων, που συγκέντρωσε το 10,62% των ψήφων και εξέλεξε συνολικά 10 βουλευτές. Μέχρι και λίγες ημέρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με την ΕΔΑ για κοινή κάθοδο.
Τον Απρίλιο τού 1959 έγινε ο πρώτος έλληνας πολιτικός που επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση, ύστερα από προσωπική πρόσκληση του πρώτου αντιπροέδρου της χώρας Αναστάς Μικογιάν. Στις 26 Απριλίου συναντήθηκε με τον σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστόφ και συζήτησαν το όραμά του για την «απύραυλη Βαλκανική».
Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1961 συνεργάστηκε εκλογικά με την τότε νεοϊδρυθείσα «Ένωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου και εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών, όπως και 13 ακόμη μέλη του κόμματός του. Η συνεργασία των δύο πλευρών διακόπηκε μετεκλογικά, όταν ο Μαρκεζίνης αρνήθηκε να ακολουθήσει την Ένωση Κέντρου στον «ανένδοτο αγώνα» για την καταδίκη των «εκλογών βίας και νοθείας» του 1961.
Οι εκλογές της 19ης Οκτωβρίου 1963 περιόρισαν τους «Προοδευτικούς» σε 2 μόνο έδρες (ποσοστό ψήφων 3,75%). Στις τελευταίες προδικτατορικές εκλογές της 15ης Φεβρουαρίου 1964, στις οποίες θριάμβευσε η Ένωση Κέντρου, συνεργάστηκε με την ΕΡΕ και πέτυχε να εκλεγεί πρώτος βουλευτής Αθηνών. Επίσης, εκλέχθηκαν βουλευτές και άλλοι επτά υποψήφιοι των «Προοδευτικών».
Ο Μαρκεζίνης κατά την περίοδο της λεγόμενης «Αποστασίας» (15 Ιουλίου 1965 - 22 Δεκεμβρίου 1966 ) υποστήριξε την ανάγκη κυβέρνησης ευρύτατης ή ευρείας συνεργασίας. Έδωσε ψήφο ανοχής στην πρώτη κυβέρνηση των «αποστατών» του Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα και καταψήφισε τη δεύτερη κυβέρνηση των «αποστατών» υπό τον Ηλία Τσιριμώκο. Όταν σχηματίστηκε η τρίτη κυβέρνηση «αποστατών» υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο δέχθηκε να τη στηρίξει.

Ο Μαρκεζίνης επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο στις 8 Οκτωβρίου 1973, όταν συμμετείχε στο «πείραμα» του δικτάτορα και Προέδρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπαδόπουλου, για σταδιακό εκδημοκρατισμό του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία της χώρας. Ο ίδιος πίστευε ότι με το έργο του θα οδηγούσε την Ελλάδα και πάλι στη δημοκρατία, αλλά είναι κοινώς παραδεκτό ότι η πράξη του αυτή αμαύρωσε την πολιτική του διαδρομή. Η πρωθυπουργία του διάρκεσε μόλις 49 ημέρες και απομακρύνθηκε από τη θέση του στις 25 Νοεμβρίου, όταν ο Δημήτριος Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ασχολήθηκε με το συγγραφικό του έργο και το 1979 επανίδρυσε το «Κόμμα των Προοδευτικών», το οποίο τοποθετήθηκε ιδεολογικά δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας. Μετείχε στις εκλογές της 16ης Οκτωβρίου 1981, που έφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί, αποσπώντας το 1,69% των ψήφων. Το κόμμα του εξέλεξε, όμως, ένα ευρωβουλευτή, τον Απόστολο Παπαγεωργίου, στις ευρωεκλογές, που έγιναν την ίδια ημέρα (1,96%). Η τελευταία παρουσία του Σπύρου Μαρκεζίνη και του «Κόμματος Προοδευτικών» στο πολιτικό σκηνικό καταγράφηκε στις ευρωεκλογές της 17ης Ιουνίου 1984, όταν απέσπασε το 0,17% των ψήφων.
Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης πέθανε στην Αθήνα στις 4 Ιανουαρίου 2000, σε ηλικία 90 ετών. Ήταν νυμφευμένος με την Ιέτα Ξύδη και απέκτησε ένα γιο, τον σερ Βασίλειο Μαρκεζίνη (γ. 1944), νομικό με σπουδαία καριέρα σε πανεπιστήμια της Αγγλίας και των ΗΠΑ.

Συγγραφικό έργο

Το διαζύγιον (1931)
Ο Ανώτατος Άρχων εις τα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα (1935)
Ο Βασιλεύς εις το Ιδιωτικόν Δίκαιον (1936).
Ο Βασιλεύς ως Διεθνής Παραστάτης (1937)
Από τού Πολέμου εις την Ειρήνην (1949)
Πορεία προς τον λαόν (1955)
Ο Μακιαβέλλι και η εποχή μας (1959)
Η κρίσις του τρίτου μ.Χ. αιώνος και τα εξ αυτής συμπεράσματα
Πολιτική Ιστορία τής Νεωτέρας Ελλάδος
Αναμνήσεις (1927-1974)

Οι Βουλευτικές Εκλογές του 1887

Μέσα στο καταχείμωνο, οι Έλληνες προσήλθαν στις κάλπες για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Τις εκλογές προκήρυξε ο Χαρίλαος Τρικούπης, που τις κέρδισε πανηγυρικά στις 4 Ιανουαρίου 1887.
Ο Τρικούπης είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας για πέμπτη φορά στις 9 Μαΐου 1886, μετά τη «ηρωική» παραίτηση του κυριότερου αντιπάλου του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού της Ελλάδας στις 26 Απριλίου 1886 από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία), ως αντίποινα στη φιλοπόλεμη βαλκανική πολιτική του. Για να επιτύχει την επιθυμητή πλειοψηφία και να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, ο Τρικούπης απέσπασε 69 βουλευτές από το δηλιγιαννικό μπλοκ («Εθνικό Κόμμα»), προκαλώντας την αντίδραση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, ο οποίος κατήγγειλε την «αποστασία» ως προϊόν «ανεντίμων συναλλαγών και εξαγοράς», που αποτελεί «στιγμήν ονείδους δια τον κοινοβουλευτικόν βίον της Ελλάδος».
Ένα από τα πρώτα μελήματα της κυβέρνησης Τρικούπη ήταν η ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, που καθιέρωνε την ευρεία περιφέρεια σε επίπεδο νομού για την εκλογή βουλευτών, αντί της στενής περιφέρειας σε επίπεδο επαρχίας, που ίσχυε μέχρι τότε. Στόχος του Τρικούπη ήταν να υποβαθμίσει το ρόλο των κομματαρχών και να ενισχύσει τα πολιτικά χαρακτηριστικά της ψήφου. Παράλληλα, μειώθηκε ο αριθμός των βουλευτών από 245 σε 150. Ως μέσο ψηφοφορίας παρέμενε το σφαιρίδιο.
Στις 6 Νοεμβρίου 1886 η Βουλή διαλύθηκε και προκηρύχθηκαν εκλογές για 4 Ιανουαρίου 1887. Η προεκλογική περίοδος συνέπεσε με τους εορτασμούς για την ενηλικίωση του διαδόχου, γεγονός που αξιοποίησε επιδέξια ο Τρικούπης. Την 1η Δεκεμβρίου ο 18χρονος Κωνσταντίνος ορκίστηκε και απηύθυνε μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, τον οποίο διαβεβαίωνε ότι «η καρδιά του είναι ελληνική». Ο Δηλιγιάννης, που δεν διατηρούσε τις καλύτερες σχέσεις με τον βασιλιά Γεώργιο Α’, κατήγγειλε την εκμετάλλευση του γεγονότος από την κυβέρνηση.
Η προεκλογική εκστρατεία, όπως πάντα στην Ελλάδα, έγινε σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα, με εκατέρωθεν έντονους διαξιφισμούς και ύβρεις. Η αντιπολίτευση επικεντρώθηκε σε κατηγορίες για σπατάλη του δημοσίου χρήματος και αύξηση της φορολογίας και κατηγόρησε τον Τρικούπη ως «αρχηγό ομάδας επιδρομέων». Το ύφος της αντιπολίτευσης υιοθέτησε και η κυβερνητική πλευρά, που εξέδωσε στις 19 Δεκεμβρίου ειδικό εκλογικό φύλλο με τον τίτλο «Αι Εκλογαί». Η εφημερίδα έγραψε ότι οι 12 υποψήφιοι του Δηλιγιάννη στην Αττική είναι μία ανήθικη συμμορία, που έχει πρόγραμμά της την απάτη και σημαία της το ψεύδος.
Ανήμερα των Χριστουγέννων, η εφημερίδα του «Νεωτεριστικού Κόμματος» του Τρικούπη αναδημοσίευσε άρθρο της λονδρέζικης εφημερίδας «Καιροί» (πρόκειται για τους Τάιμς του Λονδίνου), οι οποίοι σημείωναν ότι ενδεχόμενη νίκη του Δηλιγιάννη στις εκλογές θα σήμαινε επάνοδο στην πολιτική της αυτοκτονίας, χρεοκοπία, γενική παραλυσία και πολιτική εκμηδένιση. Αντίθετα, η επικράτηση του Τρικούπη θα σήμαινε επικράτηση της πολιτικής σύνεσης και της πατριωτικής αυταπάρνησης.
Την παραμονή των εκλογών (3 Ιανουαρίου 1887) το «Νεωτεριστικόν Κόμμα» πραγματοποίησε την πρώτη σημαντική προεκλογική συγκέντρωση στην ιστορία της Πλατείας Συντάγματος. Περισσότεροι από 10.000 οπαδοί του κόμματος επευφήμησαν τον αρχηγό τους.
Ο Χαρίλαος Τρικούπης θα κερδίσει πανηγυρικά τις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου 1887, που διεξήχθησαν εν μέσω χιονόπτωσης σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, που τότε έφθανε μέχρι τη Θεσσαλία. Το κόμμα του θα καταλάβει τις 90 από τους 150 έδρες της Βουλής και θα κυβερνήσει απρόσκοπτα για τρία χρόνια. Το «Εθνικόν Κόμμα» του Θεόδωρου Δηλιγιάννη περιορίστηκε στις 25 έδρες, ενώ 35 βουλευτές δήλωσαν ανεξάρτητοι.
Η Βουλή, που προέκυψε από τις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου, ήταν μία από τις μακροβιότερες στην ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία. Ο Τρικούπης κυβέρνησε αδιάλειπτα από τις 6 Μαΐου 1887 έως τις 24 Οκτωβρίου 1890 και μπόρεσε έτσι να συνεχίσει το ανορθωτικό θεσμικό και οικονομικό του έργο. Ο ίδιος διακήρυξε για μία ακόμη φορά ότι σκοπός του ήταν να μετατρέψει την Ελλάδα σε «Χρηματιστήριον της Ανατολής».

Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις (Ε.Ρ.Ε.)

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως επιτυχημένος Υπουργός Δημοσίων Έργων, υπήρξε το πιο προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης Παπάγου, έχοντας και την εύνοια του Παλατιού. Τι το πιο φυσικό μετά το θάνατο του στρατάρχη να του ανατεθεί η πρωθυπουργία από τον βασιλιά Παύλο, στις 8 Νοεμβρίου του 1955.
Η ενέργεια αυτή προκάλεσε εσωκομματικούς τριγμούς στο «Δημοκρατικό Συναγερμό», που εκπροσωπούσε τη δεξιά εκείνη την περίοδο, καθώς είχαν παρακαμφθεί οι φυσικοί ηγέτες της παράταξης, Στέφανος Στεφανόπουλος και Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Ο Καραμανλής, που είχε τη στόφα μεγάλου ηγέτη, δεν ήθελε επ' ουδενί λόγω να είναι πρωθυπουργός υπό αμφισβήτηση. Στις 4 Ιανουαρίου του 1956 αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανακοινώνοντας τη δημιουργία ενός νέου κόμματος, της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως, γνωστότερης με τα αρχικά ΕΡΕ. Σκοπός του, μια νέα παράταξη, που θα οδηγήσει τη χώρα στην ατραπό του εκσυγχρονισμού.
170 από τους 200 βουλευτές του Συναγερμού τον ακολουθούν στο εγχείρημά του αυτό. Στις 19 Φεβρουαρίου η ΕΡΕ κερδίζει την πρώτη της εκλογική μάχη, με τη βοήθεια του «τριφασικού» εκλογικού συστήματος. Λαμβάνει 165 έδρες στη νέα Βουλή, ενώ συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους από τη Δημοκρατική Ένωση, που την αποτελούσαν το Κέντρο και η Αριστερά.
Η ΕΡΕ, εκπροσωπώντας τον συντηρητικό πολιτικό χώρο, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση, έως το πραξικόπημα των συνταγματαρχών το 1967. Η ληξιαρχική πράξη του τέλους της ΕΡΕ θα δοθεί στις 4 Οκτωβρίου 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ιδρύσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Γιάκομπ και Βίλχελμ Γκριμ

1785–1863 / 1786–1859

Οι αδελφοί Γκριμ γεννήθηκαν σ’ ένα μικρό χωριό της Γερμανίας, ο Γιάκομπ (Jacob Ludwig Carl Grimm) στις 4 Ιανουαρίου του 1785 και ο Βίλχεμ (Wilhelm Carl Grimm) στις 24 Φεβρουαρίου του 1786. Και οι δύο σπούδασαν νομικά, όπως και ο πατέρας τους, ενώ από μικρή ηλικία έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον για τις γερμανικές λαϊκές αφηγήσεις και παραδόσεις.
Συνέλεγαν παραδοσιακές ιστορίες, προσπαθώντας να αποτυπώσουν στο χαρτί όσο πιο πιστά μπορούσαν την τεχνική και τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αφηγητές. Από αυτές εμπνεύστηκαν για να γράψουν περισσότερα από 200 παραμύθια, τα οποία σήμερα είναι γνωστά ως Παραμύθια Γκριμ. Ο πρώτος τόμος με 86 παραμύθια κυκλοφόρησε στις 20 Δεκεμβρίου 1812 εν μέσω αντιδράσεων, επειδή ορισμένα από αυτά θεωρήθηκαν ακατάλληλα για παιδιά. Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ έχουν μεταφραστεί σε 160 γλώσσες και αγαπήθηκαν από τα παιδιά όλου του κόσμου. Ανάμεσά τους, Η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Σταχτοπούτα, Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, Η ωραία κοιμωμένη, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουντζέλ.
Ο Γιάκομπ ως φιλόλογος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσαιωνική λογοτεχνία και γλωσσολογία. Συνέταξε τη Γερμανική Γραμματική, ενώ διατύπωσε και μία γενική αρχή, γνωστή ως Νόμος του Γκριμ, που περιγράφει τη σχέση μεταξύ των διαφόρων γλωσσών. Ο Βίλχελμ ασχολήθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνική κριτική.
Το 1829 τα δύο αδέλφια έγιναν βιβλιοθηκάριοι και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Gottingen. Την ίδια χρονιά, ο Γιάκομπ εξέδωσε άλλο ένα σημαντικό πόνημά του, τις Γερμανικές Μυθολογίες, με όλες τις δοξασίες της προχριστιανικής Γερμανίας.
Το 1840 ο βασιλιάς Φρειδερίκος Ουίλιαμ IV της Πρωσίας τούς κάλεσε στο Βερολίνο, όπου έγιναν μέλη της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών. Ξεκίνησαν να εργάζονται για τη δημιουργία ενός τεράστιου ιστορικού λεξικού, το οποίο άφησαν ημιτελές, καθώς ο Βίλχεμ πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου του 1859 και ο Γιάκομπ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1863. Το έργο τους ολοκληρώθηκε από μεταγενέστερους ερευνητές, πολλά χρόνια αργότερα.

Νίκος Σαμαράς

1970 – 2013

Έλληνας πετοσφαιριστής, από τους κορυφαίους που ανέδειξε η χώρα μας. Αγωνιζόταν στη θέση του διαγώνιου και ήταν 263 φορές διεθνής. Διακρινόταν για το «φαρμακερό» σερβίς του με άλμα και το κεραυνοβόλο καρφί του.
Ο Νίκος Σαμαράς γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1970 στη Στουτγκάρδη. Ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της Ορεστιάδας, την οποία ανέδειξε σε μία από τις κορυφαίες της χώρας μας τη δεκαετία του '90. Με την ακριτική ομάδα, μάλιστα, έφτασε στη δεύτερη θέση του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας (νυν Challenge Cup) το1995, χάνοντας στον τελικό από την πανίσχυρη Παλαβόλο Πάρμα με 3-0 σετ.
Το 1998 άφησε την Ορεστιάδα για την ιταλική Φαλκονάρα. Επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα στην Ελλάδα για να αγωνισθεί στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2000. Το καλοκαίρι του 2000 πήρε μετεγγραφή για τον Παναθηναϊκό, στον οποίο έμεινε έως το 2002. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην ΑΕΚ, την ισπανική Σεβίλλη, την τουρκική Φενερμπαχτσέ, την ελβετική Σενουά, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης κι έκλεισε την καριέρα του στον Μίλωνα, σε ηλικία 42 ετών. Υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας πετοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στα πρωταθλήματα πέντε χωρών.
Με την Εθνική Ελλάδας των ανδρών αγωνίσθηκε 263 φορές (12ος στη σχετική λίστα της ΕΟΠΕ) και το 1994 κατέκτησε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βόλεϊ Μπολ, που έγινε στην Ελλάδα. Υπήρξε και 160 διεθνής με την Εθνική Εφήβων, με την οποία κατέκτησε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας το 1989.
Ο Νίκος Σαμαράς ήταν πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και τελευταία ζούσε στη Λήμνο, όπου εκτελούσε χρέη προπονητή-παίκτη στη νεοσύστατη ομάδα του νησιού. Τον Δεκέμβριο του 2012 στο παιχνίδι Κυπέλλου Μακεδονικός - Λήμνος, στο οποίο μάλιστα αγωνίστηκε, τιμήθηκε από τη διοίκηση του Μακεδονικού για την τεράστια προσφορά του στο ελληνικό βόλεϊ.
Ο Νίκος Σαμαράς απεβίωσε το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου 2013 από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο, κατά τη μεταφορά του στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Νωρίτερα βρισκόταν σε σπίτι φίλων του, όταν ένιωσε έντονο πονοκέφαλο και λιποθύμησε. Ήταν παντρεμένος με την Έλενα και είχε ένα γιο, τον 5χρονο Στράτο.

Γκίντερ Σαμπόφσκι
1929 – 2015

Γερμανός κομουνιστής πολιτικός, της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας. Έμεινε στην ιστορία, επειδή συνέβαλε από δικό του λάθος στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Ο Γκίντερ Σαμπόφσκι (Günter Schabowski) γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1929 στο Άνκλαμ της Πομερανίας, περιοχής της Ανατολικής Γερμανίας. Σπούδασε δημοσιογραφία στη Λειψία και ξεκίνησε την καριέρα του ως εκδότης του συνδικαλιστικού περιοδικού «Tribüne» («Βήμα»). Το 1952 έγινε μέλος του «Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας» (SED), που κυβερνούσε μονοκομματικά την Ανατολική Γερμανία και το 1978 ανέλαβε τη διεύθυνση του δημοσιογραφικού του οργάνου «Neues Deutschland» («Νέα Γερμανία»). Το 1984 έγινε μέλος του πολιτικού γραφείου του SED και από το 1981 έως το 1990 διατέλεσε βουλευτής.
Ο Σαμπόφσκι έγινε παγκοσμίως γνωστός, όταν ως εκπρόσωπος του πολιτικού γραφείου του SED μιλούσε σε μία κατά τα λοιπά αδιάφορη συνέντευξη Τύπου, στις 9 Νοεμβρίου 1989, στο Ανατολικό Βερολίνο. Ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε για τις τρέχουσες ταξιδιωτικές οδηγίες. Επί μήνες, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας πιεζόταν να αφήσει τους πολίτες της να ταξιδεύουν ελεύθερα στη Δύση και ο Σαμπόφσκι, φανερά απροετοίμαστος, άφησε έκπληκτους τους δημοσιογράφους με την απάντησή του.
«Επομένως… ε… αποφασίσαμε σήμερα… ε… να εφαρμόσουμε έναν κανονισμό που επιτρέπει σε κάθε πολίτη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας… ε… να…ε … φεύγει από την Ανατολική Γερμανία από οποιαδήποτε συνοριακή διάβαση», είπε διστακτικά.
Οι δημοσιογράφοι αμέσως τον πίεσαν, ρωτώντας τον από πότε θα ισχύσει το νέο μέτρο. «Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου… αμέσως, χωρίς καθυστέρηση» απάντησε αυτοσχεδιάζοντας ο αμήχανος εκπρόσωπος, ψάχνοντας μάταια στα χαρτιά που είχε μπροστά του να βρει κάποια διευκρίνιση.
Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η ανακοίνωση θα γινόταν το απόγευμα της επόμενης ημέρας, ώστε να ενημερωθούν πρώτα οι συνοριακοί φρουροί. Ο Σαμπόφσκι έπρεπε επίσης να διευκρινίσει ότι οι Ανατολικογερμανοί θα έπρεπε να κάνουν αίτηση για χορήγηση βίζας στις αρμόδιες αρχές. Όμως, οι μπερδεμένες απαντήσεις του έπεσαν σαν βόμβα την εποχή εκείνη.
Οι δημοσιογράφοι άρχισαν αμέσως να μεταδίδουν ότι άνοιξε το Τείχος, το ισχυρότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και του Σιδηρού Παραπετάσματος, πυροδοτώντας μία κοσμοπλημμύρα Ανατολικογερμανών που έσπευσαν στα σύνορα. Η συνέχεια είναι γνωστή: το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας έπεσε, διοργανώθηκαν ελεύθερες εκλογές και το ίδιο το κράτος της Ανατολικής Γερμανίας εξαφανίσθηκε από τον χάρτη, με την επανένωση της Γερμανίας, τον Οκτώβριο του 1990.
Μετά την Επανένωση, ο Σαμπόφσκι έκανε στροφή 180 μοιρών. Άρχισε να καταγγέλλει το καθεστώς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και συνεργάστηκε μάλιστα με το δεξιό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), προκαλώντας την οργή των παλαιών συντρόφων του. Δεν απέφυγε, όμως, την ποινική δίωξη για την πολιτική του δράση και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών για το ρόλο που διαδραμάτισε στις δολοφονίες ανθρώπων, οι οποίοι προσπάθησαν να δραπετεύσουν από την Ανατολική Γερμανία περνώντας το Τείχος. Ο ίδιος αποδέχτηκε την «ηθική» ευθύνη του και εξέφρασε μεταμέλεια για τις πράξεις του. Πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή και αποφυλακίστηκε με χάρη τον Δεκέμβριο του 2000.
Ο Γκίντερ Σαμπόφσκι πέθανε την 1η Νοεμβρίου 2015 στο Βερολίνο, σε ηλικία 86 ετών.

Τζορτζ Κοσμάτος
1941 – 2005

Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, δημιουργός μεγάλων εμπορικών επιτυχιών του Χόλιγουντ.
Ο Τζορτζ Κοσμάτος (George Cosmatos) γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 4 Ιανουαρίου 1941 από πατέρα έμπορο κεφαλλονίτικης καταγωγής και μητέρα, κόρη διπλωμάτη, με καταγωγή από την Κάσσο. Λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του μεγάλωσε στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Σπούδασε στη φημισμένη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου και έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, κρατώντας ένα μικρό ρόλο στον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη το 1964.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στράφηκε στη σκηνοθεσία και το 1985 καταξιώθηκε με την ταινία «Ράμπο 2», που έκανε αστέρι πρώτου μεγέθους τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Το 1993 γύρισε τη «Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο», ένα από τα ελάχιστα κλασικά γουέστερν που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία μετά από αυτά της εποχής του Σέρτζιο Λεόνε, με πρωταγωνιστές τους Κερτ Ράσελ, Βαλ Κίλμερ και Τσάρλτον Χέστον.
Γνωστές και επιτυχημένες εμπορικά είναι και οι ταινίες του «Το πέρασμα της Κασσάνδρας» (1976), «Απόδραση στην Αθήνα» (1978), με τους Μπαρτ Λάνκαστερ, Σοφία Λόρεν, Ρίτσαρντ Χάρις και Άβα Γκάρντνερ και «Κόμπρα» (1986).
Συχνά βρέθηκε στο στόχαστρο των κριτικών για την εμπορικότητα των ταινιών. Αυτός υπερασπιζόταν τις επιλογές του, λέγοντας ότι «είναι ένα είδος ψυχολογικής απελευθέρωσης να έχεις ένα ήρωα, που να παλεύει και να κάνει όλη τη λάντζα, ενώ εσύ να κάθεσαι αναπαυτικά και να τρως ποπ-κορν».
Τα τελευταία 25 χρόνια ζούσε στη Βικτόρια του Καναδά, που την θεωρούσε ησυχαστήριο του. Ο Τζορτζ Κοσμάτος μιλούσε 6 γλώσσες, ήταν δεινός σινεφίλ, βιβλιοφάγος και καπνιστής. Το πάθος του αυτό του στοίχισε τη ζωή, καθώς πέθανε στις 19 Απριλίου 2005, χτυπημένος από καρκίνο στους πνεύμονες.

Τζορτζ Κοσμάτος
1941 – 2005

Τζέρι Ράφερτι

1947 – 2011

Σκωτσέζος τραγουδοποιός, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με τον τραγούδι Baker Street και τον δίσκο City to City. Ανήκε στον ευρύτερο χώρο του προοδευτικού ροκ (progressive rock).
O Τζέραλντ «Τζέρι» Ράφερτι (Gerry Rafferty) γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1947 στο Πέισλι της Σκωτίας και ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειάς του. Ο ιρλανδικής καταγωγής πατέρας του Τζόζεφ Ράφερτι δούλευε ως ανθρακωρύχος και οδηγός φορτηγού. Παρότι κουφός, του άρεσε να τραγουδά κυρίως ιρλανδικά επαναστατικά τραγούδια. Ήταν γερό ποτήρι και συχνά κακομεταχειριζόταν το νεαρό αγόρι, που δεν το συμπαθούσε ιδιαίτερα, καθώς είχε προέλθει από μία ανεπιθύμητη γέννα. Την ανατροφή και την προστασία του ανέλαβε η σκωτσέζα μάνα του Μέρι Σκίφινγκτον, η οποία του εμφύσησε την αγάπη για τη μουσική, μαθαίνοντάς του ιρλανδικά και σκωτσέζικα παραδοσιακά τραγούδια. Ο Τζέρι από μικρός άρχισε να σκαρώνει μελωδίες, επηρεασμένος από τα τραγούδια των Beatles και του Μπομπ Ντίλαν.
Με τον θάνατο του πατέρα του το 1963, ο νεαρός Τζέρι εγκαταλείπει το σχολείο. Αρχικά δουλεύει σε χασάπικο και στη συνέχεια ως κατώτερος εφοριακός υπάλληλος. Τα Σαββατοκύριακα, μαζί με τον παλιό συμμαθητή του Τζο Ίγκαν παίζουν σ’ ένα τοπικό γκρουπ, τους Mavericks. Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας γνωρίζει τη 15χρονη κομμώτρια Κάρλα Βεντίλα, κόρη ιταλών μεταναστών. Θα παντρευτούν το 1970 και δύο χρόνια αργότερα θα αποκτήσουν μία κόρη, τη Μάρθα.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 βρίσκουμε τον Τζέρι Ράφερτι ως πλανόδιο μουσικό στο Μετρό του Λονδίνου. Παράλληλα, σχηματίζει το γκρουπ Humblebums με τον μετέπειτα ηθοποιό Μπίλι Κόνολι, αλλά δεν γνωρίζει επιτυχία, παρά τα τρία άλμπουμ που ηχογράφησαν. Απαρατήρητο περνά και το προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «Can I have My Money Back», όπως και το σινγκλ «Benjamin Day» / «There's Nobody Here» με το συγκρότημα των The Fifth Column, στο οποίο συμμετέχει και ο παλιόφιλός του Τζο Ίγκαν.
To 1972 μαζί με τον Ίγκαν σχηματίζουν τους Stealers Wheel και γνωρίζουν επιτυχία με το τραγούδι «Stuck In The Middle With You», που θα επανέλθει στο προσκήνιο είκοσι χρόνια αργότερα, όταν ο Κουέντιν Ταραντίνο θα το συμπεριλάβει στο σάουντρακ της ταινίας του Reservoir Dogs. Ήταν ένα πολλά υποσχόμενο συγκρότημα, που θεωρήθηκε ως η βρετανική απάντηση στους αμερικανούς Crosby, Stills, Nash and Young. Θα διαλυθεί το 1975, εξαιτίας των ασφυκτικών όρων που έθεσε στο συμβόλαιό τους η δισκογραφική τους εταιρεία Α&Μ. Ο Ράφερτι μισούσε τη δημοσιότητα και τις συναυλίες.
Στις 20 Ιανουαρίου 1978, ο Τζέρι Ράφερτι επανέρχεται στη δισκογραφία με το άλμπουμ «City to City», που περιλαμβάνει την μπαλάντα «Baker Street», σήμα κατατεθέν της μουσικής του διαδρομής. Το τραγούδι αναφέρεται στον γνωστό δρόμο του Λονδίνου και χαρακτηρίζεται από το οκτάμετρο ριφ (σύντομη μελωδική φράση), που παίζει το σαξόφωνο του Ράφαελ Ρέιβενσκροφτ και το κιθαριστικό σόλο του Χιου Μπερνς. Το 2008 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο του Rolling Stone με τα 100 κορυφαία κιθαριστικά τραγούδια όλων των εποχών. Το άλμπουμ θα πούλησε πάνω από 5,5 εκατομμύρια αντίτυπα και στις 8 Ιουλίου 1978 εκθρόνισε το περίφημο σάουντρακ της ταινίας Saturday Night Fever από την κορυφή του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών. Ήταν μία ανάσα δροσιάς για τους φίλους του καλού τραγουδιού, μέσα στον ασφυκτικό κλοιό που είχε επιβάλλει η ντίσκο στη λαϊκή μουσική στα τέλη της δεκαετίας του ‘70.
Επιτυχία θα γνωρίσει και το επόμενο άλμπουμ του «Νιght Owl» (1979), όχι όμως και τα επακολουθήσαντα, εξαιτίας της απροθυμίας του Ράφερτι να τα υποστηρίξει με συναυλίες. Τελευταίες δημιουργικές αναλαμπές της καριέρας του, η συμμετοχή στο σάουντρακ της ταινίας «Local Hero» («Το Ίνδαλμα της Πόλης») το 1983 και η ενασχόλησή του με την παραγωγή του πρώτου επιτυχημένου σινγκλ των Proclaimers, «Letter from America» (1987).
Από το 2008 πύκνωσαν τα δημοσιεύματα του αγγλικού τύπου για την κατάσταση της υγείας του. Ο Τζέρι Ράφερτι, έχοντας κληρονομήσει την κακιά συνήθεια του πατέρα του, μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, εξαιτίας ηπατικών προβλημάτων. Τα προηγούμενα χρόνια είχε απορρίψει συνεργασίες με καλλιτέχνες, όπως ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο Έρικ Κλάπτον, επειδή «δεν τους θεωρούσε και τόσο καλούς». Το 1990 χώρισε από τη σύζυγό του, η οποία δεν μπορούσε να αντέξει τον εκρηκτικό του χαρακτήρα από την κατάχρηση αλκοόλ. Πέθανε, τελικά, στις 4 Ιανουαρίου 2011, σε ηλικία 63 ετών.

Δισκογραφία

Can I Have My Money Back (1972)
City to City (1978)
Night Owl (1979)
Snakes & Ladders (1980)
Sleepwalking (1982)
North & South (1988)
On a Wing and a Prayer (1992)
Over My Head (1994)
The Best of Gerry Rafferty (1998)
Another World (2000)
The Best of 1970-1982: Days Gone Down (2006)
Life Goes On (2009)

Ειδήσεις

Ελλάδα

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι η οριστική και πλήρης περικοπή της σύνταξης δημόσιου και στρατιωτικού υπαλλήλου, λόγω οριστικής καταδίκης του με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, είναι αντίθεση στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Πάγωσε ο καταρράκτης Μπάλτα ντι Στρίγκα στο Ηλιοχώρι Ζαγορίου. Εντυπωσιακή φωτογραφία από το προηγούμενο κύμα κακοκαιρία που έπληξε τη χώρα. Από την Παρασκευή η χώρα μπαίνει ξανά στην κατάψυξη με το θερμόμετρο να μην ανεβαίνει πάνω από τους μηδέν βαθμούς Κελσίου, ενώ θα υπάρξουν και περιοχές κυρίως της βόρειας Ελλάδας όπου το θερμόμετρο θα δείξει ακόμα και -20 βαθμούς Κελσίου.
Συνεχίζεται, σε υψηλούς τόνους, η αντιπαράθεση κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με αντικείμενο τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ.Τζανακόπουλος απάντησε στα όσα είπε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Β.Κικίλιας για τα πρόσθετα μέτρα. Στη συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου της ΝΔ.
Σε ετοιμότητα βρίσκονται οι υγειονομικές υπηρεσίες της χώρας, καθώς φαίνεται ότι «μπαίνουμε» σε φάση έξαρσης της γρίπης, με την κορύφωσή της να αναμένεται Φεβρουάριο-Μάρτιο και τους ειδικούς να επαναλαμβάνουν πως «ποτέ δεν είναι αργά για το εμβόλιο, έστω και τώρα οι ομάδες υψηλού κινδύνου πρέπει να εμβολιαστούν».
Να αναλάβει τις ευθύνες του ζήτησαν από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης εκπρόσωποι των αγροτών από όλη την Ελλάδα, σε συνάντηση που είχαν με τον Β.Αποστόλου, ο οποίος χαρακτήρισε τη συζήτηση διεξοδική και ζωηρή, υπογραμμίζοντας τις ενέργειες του υπουργείου προς την κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο αγροτικός χώρος. Οι αγρότες χαρακτήρισαν την συνάντηση -με κύριους άξονες το ασφαλιστικό και το φορολογικό- ως καθοριστικής σημασίας για το μέλλον των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Κόσμος

Δεκάδες άτομα τραυματίστηκαν όταν το τρένο στο οποίο επέβαιναν εκτροχιάστηκε στον τερματικό σταθμό Ατλάντικ στο Μπρούκλιν των ΗΠΑ. Οι επιβάτες είπαν ότι άκουσαν ένα δυνατό θόρυβο, σαν έκρηξη και ακολούθησε ένα τράνταγμα, που έκανε πολλούς να φύγουν από τις θέσεις τους. Ασθενοφόρα και διασώστες έσπευσαν για τις πρώτες βοήθειες.
Η βασίλισσα Ελισάβετ απένειμε τίτλο τιμής σε μέλος του προσωπικού της, στη διάρκεια ιδιωτικής τελετής, επιστρέφοντας έτσι στα επίσημα καθήκοντά της, καθώς εξαλουθεί να αναρρώνει από βαρύ κρυολόγημα, το οποίο την υποχρέωσε να μην παραστεί στην χριστουγεννιάτικη και την πρωτοχρονιάτικη λειτουργία στην εκκλησία.
Ισραηλινός στρατιώτης που πυροβόλησε και σκότωσε στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη παλαιστίνιο δράστη επίθεσης, ενώ αυτός κειτόταν τραυματισμένος στο έδαφος, καταδικάσθηκε από στρατοδικείο για ανθρωποκτονία, σε μια δίκη που έχει διχάσει το Ισραήλ.
Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσετην Τετάρτη ότι ο συσχετισμός των διαφορετικών τρόπων ζωής με την επίθεση στο νυχτερινό κέντρο Ρέινα της Κωνσταντινούπολης την Πρωτοχρονιά συνιστά μια σκόπιμη προσπάθεια διχασμού του έθνους και υπογράμμισε ότι το τουρκικό κράτος δεν αναμείχθηκε ποτέ στον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί το Ισραήλ την απόφαση του ισραηλινού στρατοδικείου στην πολύκροτη υπόθεση του στρατιώτη Ελόρ Αζαρία, ο οποίος κατηγορείται ότι εκτέλεσε τον Παλαιστίνιο Αμπντέλ Φάταχ αλ Σαρίφ, που είχε επιτεθεί με μαχαίρι κατά στρατιωτών στη Χεβρώνα και είχε πέσει τραυματισμένος στο έδαφος. Η υπόθεση, η οποία έχει διχάσει την κοινή γνώμη, ήταν μία από τις πολλές εντός του 2016, κατά την οποία ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν ανήλικους Παλαιστινίους.

Οικονομία

Συνεχίστηκε την Τετάρτη, για πέμπτη συνεχόμενη συνεδρίαση, η ανοδική κίνηση στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με την αγορά να καταφέρνει να βρίσκει ερείσματα έναντι στην τραπεζική διόρθωση. O Γενικός Δείκτης Τιμών έκλεισε στις 657,54 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο 0,14%.
Το σύνολο των ιταλών σχολιαστών συμφωνεί πως τα προβλήματα της Monte dei Paschi di Siena, της αρχαιότερης τράπεζας στην Ευρώπη (ιδρύθηκε το 1472) οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις αθέμιτες πιέσεις και παρεμβάσεις του πολιτικού συστήματος. Δάνεια 8 δισ. ευρώ σε εταιρείες του Μπερλουσκόνι, χρηματοδοτήσεις διάφορων δραστηριοτήτων και αθλητικών ομάδων είναι μεταξύ των σχεδίων που ενέκρινε το ημικρατικό ίδρυμα που ήλεγχε την τράπεζα, με καταστροφικές, όπως αποδείχθηκε, συνέπειες.
«Εκβιαστική τακτική των φαρμακευτικών εταιρειών, που στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στο κέρδος, με την επίφαση του ανταγωνισμού και το πρόσχημα της μείωσης των τιμών μέσω αυτού», καταγγέλλει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) με αφορμή την εφαρμογή υπουργικής απόφασης για την απελευθέρωση της τιμής των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ).
Στο 2,97% διαμορφώθηκε η απόδοση σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων διάρκειας 26 εβδομάδων, ύψους 1.250 εκατ. ευρώ που διενεργήθηκε την Τετάρτη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΔΔΗΧ, υποβλήθηκαν συνολικές προσφορές ύψους 1.625 εκατ. ευρώ, που υπερκάλυψαν το ζητούμενο ποσό κατά 1,30 φορές.
Μειώθηκαν κατά 390.534 οι άνεργοι στην Ισπανία το 2016, σύμφωνα με στοιχεία του ισπανικού υπουργείου Απασχόλησης που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Το ποσοστό μείωσης της ανεργίας φτάνει στο 9,54%.

Αθλητισμός

Αρκετές εκπλήξεις είχε η 8η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Football League, με αποτέλεσμα να αλλάξει η κατάσταση στην κορυφή της βαθμολογίας και ο Απόλλων Σμύρνης να πιάσει κορυφή. Η Λαμία στο Αίγιο δέχθηκε το πρώτο της γκολ για τη φετινή σεζόν στο πρωτάθλημα και παράλληλα την πρώτη της ήττα που την έφερε στην δεύτερη θέση. Αυτό σε συνδυασμό και με την ήττα του Άρη από την Καλλιθέα με 2-0 την Τρίτη (3/1) διαφοροποίησε την βαθμολογία του πρωταθλήματος. Έδαφος έχασε και ο ΟΦΗ με την ήττα από τον Αγροτικό Αστέρα με 2-1, ενώ σημαντικούς βαθμούς πήραν η Ελευσίνα στην Καρδίτσα, και τα Χανιά με τη νίκη τους με 2-0 μέσα στην Κομοτηνή απέναντι σε έναν Πανθρακικό που πλέον μπαίνει σε δύσκολη τροχιά.
Με το δεύτερο πιάτο συνεχίζεται σήμερα, Τετάρτη, η εξ αναβολής πρώτη αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ. Από το πρόγραμμα της ημέρας ξεχωρίζουν οι αγώνες του Ολυμπιακού με τον Αστέρα Τρίπολης στο στάδιο Καραϊσκάκη και της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό στο ΟΑΚΑ. Νωρίτερα, στον πρώτο χρονικά αγώνα της ημέρας, Κέρκυρα και Ατρόμητος έμειναν στην ισοπαλία (Κέρκυρα - Ατρόμητος 1-1). Στη συνέχεια ΑΕΛ και Βέροια ρίχνονται στην μεταξύ τους αναμέτρηση σε έναν αμφίρροπο αγώνα.
Δύο γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο διαμόρφωσαν το 1-1 στην αναμέτρηση της Κέρκυρας με τον Ατρόμητο, στο πλαίσιο της εξ αναβολής 1ης αγωνιστικής της Super League. Οι «Φαίακες» προηγήθηκαν στο 5΄ με τον Κόντο και οι Περιστεριώτες ισοφάρισαν στο 9΄ με τον Λε Ταλέκ, με το σκορ να μην αλλάζει ως το τέλος της αναμέτρησης. Οι γηπεδούχοι τελείωσαν τον αγώνα με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Τουράμ στο 81΄.
Την πρώτη του χειμερινή μεταγραφή ανακοίνωσε ο ΠΑΟΚ, επισημοποιώντας την απόκτηση του Λάζαρου Λάμπρου από τον Ηρακλή. Ο ποδοσφαιριστής υπέγραψε συμβόλαιο για 3,5 χρόνια, ως το καλοκαίρι του 2020.
Η Κίνα δεν σταματά. Αφού εξασφάλισε στο πρωτάθλημα της, Τέβες, Όσκαρ, Βίτσελ , συνεχίζοντας τις προσπάθειες για Ντιέγκο Κόστα και Κάλινιτς, την Τετάρτη έκανε… επίθεση και για τον Πιερ-Εμερικ Ομπαμεγιάνκ.