Ο Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ " ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ " ΠΟΥ ΉΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΤΟΥ

Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, φίλοι  μου , πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ ...
Κωνσταντίνος  Ευθ.Καψάλης   

Πέρασαν δέκα  χρόνια  , αγαπημένοι  μου  φιλοι , ίσως  και  λίγο  περισσότερο , απ' όταν έφυγε  απ' τη  ζωη , ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι , ένα  πρααγματικό διαμαντι , ένας  πραγματικός  άγγελος , και  ο  θάνατός  της  συντάραξε όλη  τη  Δωρίδα , όλοι οι  ένθρωποι  φίλοι  μου , έχουν..ξεχωριστό τρόπο μα  αγαπούν , να  πονούν και  να  εκφράζουν  τα  συναισθήματά τους , πολλοί  μάλιστα  ίσως και  να  ξεχνούν  σύντομα και  μετά  από  τόσα χρόνια  να  αναρωτιούνται , ΠΟΙΟΣ  ΤΑΧΑ  ΝΑ  ΘΥΜΛΑΤΑΙ  ΤΗΝ  ΜΙΚΡΗ ΒΑΣΟΥΛΑ ΤΩΡΑ  ΠΙΑ  ...ΥΠΆΡΧΟΥΝ  ΌΜΩΣ  ΚΑΙ  ΚΆΠΟΙΟΙ ΠΟΥ  ΤΗ ...ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ

ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ.

Ανθούς τ' Οκτώβρη, που να βρώ, να σε στολίσω,
μικρέ, γαλάζιε μου, ουρανέ,
κι'ένα μου δάκρυ, δροσερό, να σε ποτίσω,
μη μαραθείς ποτέ.

Το σύννεφο,το ποιo 'μορφο, στις χούφτες μου θα στίψω,
να πιείς να δροσιστείς,
και στο ταξίδι που θα πας, σημάδια εγώ θα ρίξω ,
καρδιά μου, μη χαθείς.- 

Κωνσταντίνος  Ευθ, Καψάλης 

Λιδορίκι  14-11-2006


   ΔΙΑΒΑΖΕΙ  Ο  Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ

                                                            www.lidoriki.com