ΧΩΡΙΑΤΙΚΕΣ..ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
Απ' την ..τραπεζική μου θητεία στο Λιδορίκι , και η αποψινή μας " χωριάτικη ..ιστοριούλα ", και φυσικά κι' αυτή διαδραματίσθηκε στη δεκαετία του '60 , και μάλιστα προς το τέλος της..
Σε μια λοιπόν , απ' τις εξορμήσεις μας , κατεβήκαμε μαζί με το γεωπόνο μας , για επιτόπια εξυπηρέτηση , των αγροτών - πελατών μας , στα παραλιακά χωριά της Δωρίδας , Βελενίκο , Καλλιθέα , Δαφνοχώρι , και τα..επίνειά τους φυσικά , Ντουβιά , Γλύφα κλπ . Κατακαλόκαιρο , ζέστη πολλλή , κακές συγκοινωνίες , και όχι..τακτικές , μια μικρή..ταλαιπωρία , θα λέγαμε ..
Βέβαια , σε κάθε χωριό που θα πηγαίναμε , είχαμε ενημερώσει τους εκπροσώπους του Συνεταιρισμού , τότε υπήρχαν ακόμα , και έτσι και οι αγρότες ήταν ενήμεροι και μας περίμεναν , καθίσαμε λοιπόν σε κάποιο μαγαζί , ήταν στην πλατεία , αν θυμάμαι καλά , ήταν παρέα μας και κάποιος εκπρόσωπος του Συν/σμού , ονόματα δεν..λέμε , ήπιαμε τα καφεδάκια μας , είπαμε και τα σχετικά για το χωριό , για τον κόσμο , πως τα πάνε με τις δουλειές , και βέβαια αναφερθήκαμε και στο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Βελενίκου , που το αποκαλούσαμε " τραγουδιστο..χώρι " , ήταν νομίζω η Σοφία Κολλητήρη στις δόξες της τότε , αλλά κι' απ' όσο θυμάμαι , υπήρχαν και άλλοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες , απ' το χωριό .
Αστειευόμενοι , και πειράζοντας τον φίλο μας , του Συν/σμού , του λέγαμε πως , ε..δε βγάζετε και τίποτ' άλλο , βγάλατε μιά τραγουδίστρια , σιγά τ' αυγά..αυτό βέβαια , το επαναλαμβάναμε και ο φίλος μας άρχισε να ..τσιμπάει , να ενοχλείται , κοκκίνιζε..ξεκοκκίνιζε , αλλά και τι να πεί , βέβαια γίνονταν και διακοπές στη συζήτηση , όταν έρχονταν παραγωγοί για να ρωτήσουν η να κάνουν κάποια τους δουλειά .
Απ' τον καφέ είχαμε περάσει βέβαια , στα..ουζάκια , κι' όλα πήγαιναν μια χαρά , το πείραγμά μας όμως..πείραγμα , κι' οφίλος μας πάντα..παντζάρι , κακακόκκινος , ώσπου για μιά στιγμή , αφού του λέγαμε και του ματαξαναλέγαμε για το χωριό , πως δεν βγάζει τίποτ' άλλο από τραγουδίστριες , μας πετάει , εν..ψυχρώ : Ξέρ'τε τι κορίτσια βγάζουμε εμείς εδώ , για γυρνάτε να..δείτε τι..περνάει...
Βέβαια , σε κάθε χωριό που θα πηγαίναμε , είχαμε ενημερώσει τους εκπροσώπους του Συνεταιρισμού , τότε υπήρχαν ακόμα , και έτσι και οι αγρότες ήταν ενήμεροι και μας περίμεναν , καθίσαμε λοιπόν σε κάποιο μαγαζί , ήταν στην πλατεία , αν θυμάμαι καλά , ήταν παρέα μας και κάποιος εκπρόσωπος του Συν/σμού , ονόματα δεν..λέμε , ήπιαμε τα καφεδάκια μας , είπαμε και τα σχετικά για το χωριό , για τον κόσμο , πως τα πάνε με τις δουλειές , και βέβαια αναφερθήκαμε και στο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Βελενίκου , που το αποκαλούσαμε " τραγουδιστο..χώρι " , ήταν νομίζω η Σοφία Κολλητήρη στις δόξες της τότε , αλλά κι' απ' όσο θυμάμαι , υπήρχαν και άλλοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες , απ' το χωριό .
Αστειευόμενοι , και πειράζοντας τον φίλο μας , του Συν/σμού , του λέγαμε πως , ε..δε βγάζετε και τίποτ' άλλο , βγάλατε μιά τραγουδίστρια , σιγά τ' αυγά..αυτό βέβαια , το επαναλαμβάναμε και ο φίλος μας άρχισε να ..τσιμπάει , να ενοχλείται , κοκκίνιζε..ξεκοκκίνιζε , αλλά και τι να πεί , βέβαια γίνονταν και διακοπές στη συζήτηση , όταν έρχονταν παραγωγοί για να ρωτήσουν η να κάνουν κάποια τους δουλειά .
Απ' τον καφέ είχαμε περάσει βέβαια , στα..ουζάκια , κι' όλα πήγαιναν μια χαρά , το πείραγμά μας όμως..πείραγμα , κι' οφίλος μας πάντα..παντζάρι , κακακόκκινος , ώσπου για μιά στιγμή , αφού του λέγαμε και του ματαξαναλέγαμε για το χωριό , πως δεν βγάζει τίποτ' άλλο από τραγουδίστριες , μας πετάει , εν..ψυχρώ : Ξέρ'τε τι κορίτσια βγάζουμε εμείς εδώ , για γυρνάτε να..δείτε τι..περνάει...
Γυρίσαμε , προς τη άλλη μεριά της πλατείας , και πράγματι , ερχόταν μιά πολύ όμορφη κοπέλα , πανέμορφη , καλοντυμένη , πέρασε από μπροστά μας , χαιρέτησε , ευγενικά και με χαμόγελο την παρέα μας , και συνέχισε το δρόμο της , τι ήταν να περάσει η κοπέλα από κει , ο φίλος μας ..έβγαλε..λαλιά , είδατε ..είδατε , ματάχετε δει τέτοια κοπέλα ; Εμείς βέβαια , συνεχίζοντας το καλαμπούρι , απαντούσαμε ανάλογα , ε..καλούλα είναι..κλπ..κλπ. αυτό όμως τον..φούντωνε το φίλο μας , που συνέχιζε να..λέει , εκθειάζοντας την ομορφιά της κοπέλας , που βέβαια ήταν ολοφάνερη , αλλά και όλες τις χάρες της , που ήταν και..πολλές ..
Βέβαια από κάποια στιγμή και μετά , προχώρησε το..πράγμα λιγάκι..παραπέρα , μας λέει ..εμπιστευτικά ο φίλος : Ρε..δεν την παίρνει ένας από σας ; Που θα ματαβρείτε τέτοια κοπέλα ; Και μάλλον το..πίστευε , εμείς βέβαια αλλάζαμε κουβέντα , αλλά αυτός εκεί..
Κάποια στιγμή , ο γεωπόνος έλειψε για λίγο , οπότε..ρίχτηκε σε μένα για το..προξενιό , εγώ βέβαια , δικαιολογήθηκα , πως είμαι ταχα μου , μικρός , και ήμουνα πράγματι 23 χρόνων , αλλά του λέω , ο Γεωπόνος , είναι ότι..χρειάζεται , θα 'ταν γύρω στα 30 , κάνε κάτι γι' αυτόν , αλλά μην του κάνεις κουβέντα τώρα , πειτε τα με την κοπέλα , κι'όταν ανέβεις στην Τράπεζα , φέρε μας και τα νέα..
Καθίσαμε κάμποσο ακόμα , και μετά θα πηγαίναμε σε άλλο χωριό , αργά το απόγευμα και θα κοιμόμαστε εκέι το βράδυ , τελειώσαμε τη δουλειά μας , δεν ξανασυζητήσαμε , πια, το θέμα της κοπέλας , και φύγαμε..
Στο γεωπόνο βέβαια , εξήγησα , μετά , το τι έγινε κατά την απουσία του , οπότε ήταν ..ενήμερος , και ανυπομονούσαμε να μάθουμε τις νέα θα μας φέρει ο φίλος μας , τελειώσαμε την περιοδέια μας , και φυσικά , γυρίσαμε στο Λιδορίκι ..
Πέρασε λίγος καιρός , εμείς βέβαια το 'χαμε ξεχάσει , σχεδόν , το θέμα του..προξενιού , οπότε ένα πρωί..σκάει μύτη στην Τράπεζα ο φίλος μας απ' το Βελενίκο..ήρθε σε μένα , τα είπαμε , πήγε σε όλους τους καλημέρισε και φυσικά πήγε και στο γεωπόνο , τον χαιρέτισε κι' αυτόν και έφερε κάτι καταστάσεις για δάνεια , κάθισε εκεί κοντά μου , και περίμενε , φαίνεται , να του ανοίξω εγώ κουβέντα για το..επίμαχο θέμα , τον έβλεπα , που και που ..κοίταγε κάπως περίεργα ..πονηρούτσικα , αλλά εγώ μπορώ να πω πως το'χα σχεδόν..ξεχάσει , το ίδιο κι' ο γεωπόνος βέβαια , σε κάποια στιγμή , όμως χρειάστηκε να πάω στο γεωπόνο , εκεί λοιπόν με ρώτησε ο γεωπόνος , στο..καλαμπούρι , αν μου είπε κανένα νέο απ' το..κορίτσι οφίλος μας , του είπα πως όχι , αλλά σκέφτηκα να ρωτήσω εγώ , έτσι και έγινε , αφού μισοτελειώσαμε τη δουλειά , τον ρώτησα ..μισοαδιάφορα , δήθεν ; Αλήθεια , έκανες τίποτα με την ..υπόθεση της κοπέλας ; 'Εχουμε κανένα καλό..νέο ; Γιατί αυτό με ρώταγε τώρα κι ο γεωπόνος ;
Τον είδα που..δυσκολευόταν να μου απαντήσει , και ξαναρώτησα , έκανε ς τίποτα , την κουβέντιασες ;
- Ναι..αλλά..ξέρεις..να.., μου τα μάσαγε , οπότε εγώ..επέμεινα , δηλαδή τι απάντηση έχουμε , θέλει ; δεν θέλει..τι σου είπε ;
- Να ..ξέρεις..δυσκολεύεται κάπως ..
- Δηλαδή ; τον ρωτάω , σε τι δυσκολεύεται ;
- Ξέρεις , εγώ της είπα τα καλύτερα λόγια , αλλά με ρώτησε τι δουλειά κάνει ; της είπα βέβαια , γεωπόνος στην..Τράπεζα την Αγροτική , αλλά..ξερώ γω..
- Επέμενα όμως εγώ , θέλοντας να μάθω , οπότε ..δυσκολευόμενος αρκετά , μου το...ξεφούρνισε...
- Να , μου λέει , θα έχει φαίνεται , κατά νου κάτι ..καλύτερο , γιατί μου είπε : Εγώ δεν πήρα ..χωροφύλακα , θα πάρω..γεωπόνο ;
Κόκκαλο , φυσικά , εγώ , κι' ακόμα πιό...κόκκαλο ο γεωπόνος , όταν του το 'πα..και βέβαια καταλαβαίνετε το τι πλάκα έγινε μετά στο γραφείο , και έμεινε και..σλόγκαν - ανέκδοτο , που το λέγαμε και γελούσαμε ..
Καλή σας μέρα ...
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment