ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ - Δ.’

ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ - Η ΑΓΑΠΗ .

 

   H αγάπη , που τη γιορτάζαμε παλιά στο χωριό μας , εδώ σε..προπολεμική..έκδοση , μπροστά στο Μαστρογιαννέικο μαγαζί , στο Αλωνάκι…

 

    Το απόγευμα , στην εκκλησιά γίνεται η δεύτερη Ανάσταση , η " α γ ά π η " , όπως τη λένε , γιατί γιά την αγάπη των ανθρώπων σταυρώθηκε ο Χριστός και τη διακηρύσσει το Ευαγγέλιο , που διαβάζεται εκεί σε δώδεκα γλώσσες . Οι πιστοί ανταλάσσουν το φιλί της αγάπης . Σε μερικά μέρη , απυτό το απόγευμα , πριν απ' τη δεύτερη Ανάσταση , καίνε τον Ιούδα , αφού τον γυρίσουν σ' όλο το χωριό .
   Φυσικά , απ' όλο αυτό το πανηγύρι δεν λείπουν οι χοροί και διάφοροι αγώνες : πήδημα , τρέξιμο , λιθάρι πάλη και τα βραβεία είναι λαμπριάτικες κουλούρες η κεντημένα μαντήλια . Ένα ωραίο , επίσης , έθιμο που θυμίζει την " α ι ώ ρ α " των κοριτσιών της αρχαίας Αθήνας , όταν γιόρταζαν τα Ανθεστήρια , είναι οι κούνιες . Κρεμάνε , λοιπόν , κούνιες στα δέντρα και κουνιούνται γιά το καλό , κουνιούνται γιά να γίνει το σουσάμι , να γίνουν τα στάχυα , να φύγουν τα φίδια , γιά την υγεία , γιά να απαλλαγούν οι άνθρωποι απ' τα κακά που τους απειλούν το καλοκαίρι . Την ώρα που τα κορίτσια κουνιούνται τραγουδούν :

" Κουνήστε τις όμορφες , κουνήστε τις άσπρες ,
κουνήστε τις λεμονιές , που 'ναι ανθούς γεμάτες..."

   Δεν .." πασχάζουν " , δεν καλοτρώνε δηλαδή , μόνο ανήμερα τη Λαμπρή , το αρνί βαστάει ακόμη , κι έτσι το φαγοπότι κι' ο χορός , η χαρά και η ευθυμία συνεχίζονται όλη την επόμενη βδομάδα , τη βδομάδα της Διακαινησίμου . Άνοιξη είναι , χαρά Θεού , φαγητά υπάρχουν , δόξα τω Θεώ , άφθονα και ..αργίες άφθονες . Κανένας δεν δουλεύει , είναι το " α σ π ρ ο β δ ό μ α δ ο " , φοβούνται όμως το..χαλάζι !

 

 
    Λιδορικιώτικη Λαμπρή στα 1957 !! Καραχαλέοι  , Δημουλέοι , Κουτσουμπέοι και όχι μόνο , σε μιά πολύ όμορφη γειτονο…συγγενική σύναξη…

 

     Τη Δευτέρα του Πάσχα , γιορτάζουν τον Αι Γιώργη , αν η κανονική γιορτή του ( 23 Απριλίου ) είχε πέσει πριν απ' το Πάσχα . Τις μέρες αυτές , τις γιορτινές , είναι δυνατό να ξεχάσουμε τους νεκρούς μας , που ακόμα , λέει , οι ψυχές τους είναι ελεύθερες , και βρίσκονται έξω απ' τον Άδη ; Τους τιμούν τη Δευτέρα και το Σάββατο του Πάσχα .    

 

      …Κάπου , στη μακρινή..Αμέρικα , τα ξενητεμένα μας αδέρφια , γιορτάζουν τη ..Λαμπρή , την Πατρίδα την ..κουβαλάνε μέσα τους , βαθειά..βαθειά…

   Τους πηγαίνουν κουλούρια και κόκκινα αυγά , να 'χουν κι' αυτοί το μερίδιό τους , να ξέρουν πως δεν τους ξέχασαν !
Την Παρασκευή της Διακαινησίμου είναι της Ζωοδόχου Πηγής , γιορτή της Παναγίας . Γίνονται πανηγύρια και χοροί κοντά σε τόπους και εκκλησιές που έχουν " α γ ί α σ μ α " , νερό αγιασμένο και θαυματουργό .

    Στα Μέγαρα , χορεύουν το " χ ο ρ ό τ η ς τ ρ ά τ α ς " , κρατώντας σταυρωτά τα χέρια τους .
   Την Κυριακή του Θωμά , είναι τα " Ξ ώ λ α μ π ρ α " η " Α ν τ ί π α σ κ α ", οι τελευταίοι χοροί , η τελευταία μέρα του πολυήμερου καθισιού . Ό,τι κεριά απόμειναν από την Πασχαλιά , τα πηγαίνουν στην εκκλησιά γιά να καούν . Η Κυριακή του Θωμά , είναι και η τελευταία...αργία , τη Δευτέρα , κάθε ..κατεργάρης στον..πάγκο του , τα παιδιά πάνε στο σχολείο και αρχίζουν , με το..καλό , όλες οι δουλειές .
   Τέλος , η Κυριακή των Μ υ ρ ο φ ό ρ ω ν , είναι η δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα , και θυμίζει τις αφοσιωμένες μαθήτριες του Χριστού , που πήγαν να τον επισκεφτούν στον τάφο του κταρώντας μύρα , βρήκαν όμως τον τάφο αδειανό και το Χριστό αναστημένο , γύρισαν με χαρά και διαλάλησαν την Ανάστασή του .
   Έτσι η κάπως έτσι , έχουν καταγραφεί οι Πασχαλινές Γιορτάδες , στη συνέιδηση του λαού μας σε γενικές γραμμές , βέβαια από τόπο σε τόπο , υπάρχουν διαφορές , που κατά βάση οφείλονται , κυρίως , στην καταγωγή των κατοίκων , πχ. οι Βορειοελλαδίτες και γενικότερα οι έχοντες Μικρασιατική καταγωγή έχουν μεγαλύτερη προσήλωση σε έθιμα που έχουν αρχαιοελληνικές ρίζες , και τα οποία τηρουν..ευλαβικά . Διαφορές ακόμα , υπάρχουν ανάμεσα στη..στεργιανή και τη νησιώτικη Ελλάδα , όπως κι' ανάμεσα στη Ρούμελη και την Πελοπόννησο , όλα όμως τα έθιμα , όλόκληρης , της Ελλάδας ΄έχουν κοινές ρίζες και κοινά βασικά χαρακτηριστικά , χαρακτηριστικόείναι το γεγόνός , πως ακόμα και στην περιοχή μας , τη Δωρίδα , από χωριό σε χωριό , θα συναντήσουμε ενφανείς διαφορές , αλλά η...διαφορετικότητα των ανθρώπων και της...συμπεριφοράς τους , είναι αυτό που συνθέτει την ...ομορφιά της..ζωής...
   Η σελίδα μας θα προσπαθήσει , να θυμηθεί και να σας...θυμίσει τα Λιδορικιώτικα έθιμα των Πασχαλινών...γιορτάδων , μαζί με ότι άλλο , σχετικό , βρούμε καταγεγραμμένο στο..τεφτεράκι τών...αναμνήσεών μας....καλό ..Μεγαλοβδόμαδο , αδέρφια , και καλό βράδυ.....

                   Να είστε όλοι καλά ..........Κ.-