ENA MIKΡΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ…

 

Ένα μικρό παραθυράκι , έχω πάντα στην καρδιά μου ανοιχτό,

άμποτε να’ρθει κάποτε η αγάπη, να’ βρει τόπο να περάσει…

χρόνια και..χρόνια , τώρα , τίποτ’ άλλο απ’ τη ζωή μου δεν ζητώ ,

παρά μονάχα να χτυπήσει μια στιγμή η καρδιά μου , πριν γεράσει .

            *                           *                           *

Μια ηλιαχτίδα αχνή , στης συννεφιάς το θλιβερό μου το τοπίο ,

μόνο ζητώ, φτωχός , ζητιάνος στης ζωής το γερασμένο πανηγύρι ,

περνούνε μέρες , ώρες , χρόνια σαν κομμάτια από τραγικό αστείο,

και μου γεμίζουνε σταγόνα τη σταγόνα τ’ αδειανό μου το ποτήρι .

             *                           *                             *

Οι φίλοι πέρασαν και χάθηκαν , σαν άγνωστα πουλιά ..περαστικά ,

σε άλλους τόπους , σ’ άλλα μέρη τη φωλιά τους για να χτίσουν ,

και εγώ διαγράφω, συνεχώς , απ’ το τεφτέρι της καρδιάς , καρτερικά ,

αγάπες κι’ όνειρα , που χάθηκαν απ’ τη ζωή μου πριν..ανθίσουν .

             *                           *                              *

Ένα μικρό παράθυρο θα υπάρχει στη ζωή μου , πάντοτε , ανοιχτό ,

δίχως να υπάρχει λόγος , δίχως κάτι ,τάχα , να μπορώ να περιμένω ,

ίσως δεν άφηνα ποτέ μου ,στην καρδιά μου τόπο ..αρκετό ,

να’μπει πουλί , μοναχικό , να ζεσταθεί , να νοιώσει ευτυχισμένο…….Κ.-

 

Λιδορίκι 25 06 07 .