…..Κάτι λίγο απ’ τα παλιά , μας θύμισε απόψε αδέρφια , το γήπεδο στο Γυμνάσιό μας , τέτοιες μέρες , την παλιά καλή εποχή , γέμιζαν οι Λάκκες απ’ τα Λιδορικιωτόπουλα , των Αθηνών κυρίως , που έρχονταν να περάσουν τις γιορτές με τους παππούδες και τους συγγενείς ..
Πάσχα και καλοκαίρι , το χωριό μας γέμιζε νειάτα , και φυσικά τα γήπεδα ήταν όλη μέρα γεμάτα , γιατί τότε τα παιχνίδια ήταν ..μακράς , πολύ…μακράς , διάρκειας , άρχιζαν νωρίς το..απόγευμα και τέλειωναν..αργά το..βραδάκι , με πρώτο , πάντα , παιχνίδι , τι άλλο ; τη..μπάλα…μάλιστα τη μπάλα , και μη φαντασθείτε καμιά μπάλα της …προκοπής , όοοχι , δερμάτινη μεν , αλλά χιλιομπαλωμένη , ξέρετε , απ’ο εκείνες με το …λαιμό , που όλο τρύπαγε , λόγω..αγκαθιών και..πουρναριών , αλλά εμείς..οργανωμένοι , είχαμε ..σολισιόν και ..μπαλώματα , και στο ..λεφτό έτοιμη η ..μπάλα …
Δεν ξέρω , γιά τους άλλους , αλλά προσωπικά νοιώθω μεγάλη …χαρά , και περηφάνεια , που τα παιδιά μας το θέλουν το χωριό μας , και μόλις βρούνε την ευκαιρία ..έρχονται , και το απολαμβάνουν , γιατί αν έρχεσαι με το…ζόρι , από ..ανάγκη και πίεση των γονιών , τότε…
Βέβαια , ο σοφός λαός μας λέει : το παιδί και το ..σκυλί , όπως το μάθεις , και έχει δίκιο , γιατί αν δεν το φέρεις το παιδί από μικρό στοο χωριό , να γνωρίσει πρόσωπα και..πράγματα , είναι πολύ δύσκολο να έρθει μεγάλο…θέμα , καθαρά , γονιών είναι να ..χτιστεί η ..σχέση , η..αγάπη παιδιού και ..χωριού , αποκλειστικά , και εκεί μέσα πιά..παίζονται πολλά , κάποιες νύφες του χωριού μας , και το λέμε μετά λόγου..γνώσεως , θεωρούσαν , και θεωρούν ίσως , το Λιδορίκι..παρακατιανό , γι’ αυτές , και πολλές φορές , αδέρφια , τις ..δικαιολογούσαμε , μη γνωρίζοντας την καταγωγή τους , μέχρι που μάθαμε και τότε…
Τέλος πάντων , το χωριό μας είναι αυτό που είναι , ομολογουμένως είναι πεντάμορφο ,και το λένε..ξένοι , τρίτοι , καλύπτει όλες τις ..λογικές ανάγκες ενός ..λογικού και..προσγειωμένου ανθρώπου , και θα μπορούσαμε να πούμε , πως , εξ..απανέκαθεν , πρόσφερε μιά..φυσιολογική ζωή , τώρα αν κάποιες κυρίες , συνήθως σύζυγοι δημοσίων ..υπαλλήλων , έτυχε να κατάγονται από..Λονδίνο..Βρυξέλλες η..Παρίσια , ε..τι να κάνουμε ;
Μη γελάτε αδέρφια , είχαμε πολλές..πάμπολλες τέτοιες περιπτώσεις , τον καλό εκείνο..καιρό..θυμάμαι μιά εντελώς..τελείως..χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση : Κάποια εποχή λοιπόν , ήρθε στο χωριό μας , σε κάποια υπηρεσία ένας υπάλληλος , μετά της..συζύγου του , βεβαίως..βεβαίως , η οποία κατά σύμπτωση , ανήκε σ’ αυτή την κατηγορία , εντάχθηκε λοιπόν η κυρία , στην..ελίτ , της Λιδορικιώτικης κοινωνίας , υπήρχε βλέπεις και τέτοιο..φρούτο τότε , αλλά με πολλή..πολλή δυσκολία , γιατί δεν έχανε ευκαιρία να τονίζει , αόριστα..βέβαια , πως στον τόπο της είναι ..αλλοιώς , έχει τούτο , έχει κείνο , και κακοπαθιόταν , η καϋμένη , που έπεσε απ’ την κοσμοπολίτικη ζωή , στην ταπεινή..Λιδορικιώτικη , βέβαια , η προφορά της , η..συμπεριφορά της , και όλα της γενικώς, πρόδιναν το..αντίθετο , αλλά και τι να πει κανείς…
Ώσπου , κάποια μέρα , με ένα καταταλαιπωρημένο φορτηγάκι , έφτασαν στο χωριό μας από κάποιο χωριό , της Θεσσαλίας , αν θυμάμαι καλά , κάτι ταλαίπωροι …φτωχοπρα;ματευτάδες , που πουλούσα κάποια αγροτικά προιόντα τους , κάτσανε στο μαγαζί μας , στο Αλωνάκι , άραξαν το φορτηγό τους μπροστά στην πλατεία και άρχισαν να πουλάνε , διαλαλώντας την πραμάτεια τους…
Όση ώρα κάθονταν , συζητούσαν με τους Λιδορικιώτες τα δικά τους , από που είναι , ανέφεραν το χωριό τους , ..παγκοσμίως..άγνωστο φυσικά , και μας μακάριζαν που μένουμε σε τέτοιο μέρος , με κίνηση , με μαγαζιά και κυρίως με..κόσμο , γιατί την εποχή εκείνη στο χωριό μας γινόταν το έλα να..δεις …
Κάποια στιγμή , απ’ τ’ Αλωνάκι πέρασε και η περί ης ο λόγος κυρία , που προφανώς τους είδε , τους γνώρισε και…λάκισε , ούτε που σταμάτησε να χαιρετίσει τους χωριανούς της , στην κουβέντα όμως απάνω , ανέφεραν πως εδώ πρέπει να έχει έρθει και μιά κοπέλα απ’ το χωριό τους του..τάδε κλπ…κλπ…
Όταν μας το είπαν , τους είπαμε πως πριν λίγο πέρασε , και πως είναι πράγματι εδώ , και οι άνθρωποι έδειξαν ενδιαφέρον να την δουν , και να μιλήσουν μαζί της , και έστειλαν μάλιστα κάποιο παιδί να την ειδοποιήσουν γιά να ‘ρθει , πράγματι το παιδί , πήγε τη βρήκε , της είπε τα καθέκαστα , αλλά όσο την είδατε εσείς , άλλο τόσο την είδαν και οι χωριανοί της , πως να εμφανιστεί η ..πριγκήπισσα του…Μονακό , ξέροντας πως οι χωριανοί θα έχουν…μιλήσει ; πως ;
Τέτοιες περιπτώσεις , φίλοι μου , είχαμε πολλές , και πάντα έσπαγε ο..διάολος το ποδάρι του , και βγαίναν όλα στη φόρα , με αποτέλεσμα να ..γελοιοποιούνται οι κυρίες μαντάμ..Σουσούδες …
Βέβαια , γιά να είμαστε ακριβοδίκαιοι , θα πρέπει να τονίσουμε πως υπήρχαν και κυρίες , σύζυγοι υπαλλήλων , που δεν έκρυψαν ΠΟΤΕ , την ταπεινή τους ..καταγωγή , όπως επίσης και το ότι θεωρούσαν μεγάλη τους τύχη , που έζησαν γιά χρόνια στο χωριό μας , όπου δήλωναν , πως πέρασαν …βασιλικά , αυτές όμως δεν κατάγονταν από..Λονδίνα και…Παρίσια..
Τα..ταπεινής καταγωγής παιδιά μας , εν τούτοις , απολαμβάνουν τις μέρες των διακοπών τους στο χωριό μας , όπου περνάνε , κατά..δήλωσή τους , …Ζ Α Χ Α Ρ Η !!!!!
Κατά τον ίδιο τρόπο , και πολλά –πολλά , Λιδορικιωτόπουλα των..Αθηνών , δεν ακολουθούν τους γονείς στο χωριό μας , με αποτέλεσμα να μην έρχονται ούτε αυτοί….
Να περνάτε όλοι σας καλά..
Απ’ το πανέμορφο χωριό μας με αγάπη……..Κ.-
No comments:
Post a Comment