" ΑΠΛΟΪΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ , ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ , ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ "

               

  Δάφνος , το πανέμορφο ορεινό χωριό μας που είναι ριζωμένο στη αγκαλιά του Βαρδουσιού

 

                            Του  Ιωάννη Κων . Θάνου

   1. Από μικρός είχα αδυναμία στα βιβλία , που η μελέτη τους μου ήταν η πιο πιστή συντροφιά . Ιδιαίτερα τα ιστορικά τα μελετούσα , θα'λεγα , μονορούφι καθώς μου χάριζαν απέραντη χαρά με το διάβασμά τους .

   Από μικρός όμως είχα και μια άλλη ιδιορρυθμία , τη θέλετε ..χόμπυ ; δε με νοιάζει ! - να μην αποδέχομαι το καθετί που έλεγαν σαν σωστό , αλλά να το κριτικάρω , να καταγράφω εντυπώσεις , να διατυπώνω απορίες . Μαζί μου υπόφεραν και οι στγγραφείς , αφού τους υπέβαλλα τα σχόλιά μου χωρίς νατους ...ρωτήσω αν τα..ήθελαν .

   Στην αρχή , όταν ήμουν μικρός μαθητής στο Γυμνάσιο , αρκετές φορές συγκρούστηκα με καθηγητές μου , για να συνεχιστεί και στο Πανεπιστήμιο και στην όλη μου δημόσια ζωή . Θυμούμαι που , επειδή τότε φιγουράριζαν μονοπωλικά όσα αφορούσαν την Αθήνα και την Ανατολική και Κεντρική Ελλάδα μαζί με την Κρήτη , πετάχτηκα και ρώτησα τον Πανεπιστημιακό καθηγητή μου : " Με ποιό δικαίωμα παραβλέπουμε Θεσσαλία και Μακεδονία ; Ήπειρο και Δυτική Ελλάδα και σχεδόν για πέταμα τις έχουμε ; Μήπως επειδή δεν κάναμε ανασκαφές και έρευνες σχετικές κι' έχουμε για χαϊδεμένο μας κανακάρη ό,τι ξέρουμε ; Και ποιός με βεβαιώνει εμένα πως αύριο δεν θα βγει και δεν θα λάμψει κι' εκεί η  ΑΛΗΘΕΙΑ ;

   Ξεχνούμε , πως  Μακεδονία και Θεσσαλία πλημμυρίζουν από τα νερά , που πολλές εδαφολογικές αλλοιώσεις σαν αποτέλεσμα γεννούν ; Πως ξαφνικά έλαμψε το άστρο του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου ; Χωρίς θεμέλια πολυκατοικία δεν χτίζεται και χωρίς προεργασία και προετοιμασία αιώνων τέτοια ιστορικά φαινόμενα δεν φανερώνονται ! Κι' ο καθηγητής μου εσιώπησε - ήταν το 1952 . Και πραγματικά ο χρόνος που πέρασε με διακίωσε , μπορώ να πω .

   2. Στα χωριά μας , που σαν δάσκαλος υπηρέτησα , ένιωθα κι ένα άλλο σφίξιμο . Από τη μια μεριά οι πολλές για το χωριό του παίνιες ο καθένας και για τα γύρω οι ισάριθμες κατηγορίες μα " ανάγκασαν " να ερευνήσω καλύτερα την πραγματικότητα και τι όλ τούτα έκρυβαν .

   Φυσικά ξεκίνησα απ' τον Παυσανία και τις πολύτιμες πληροφορίες του . Ακολούθησαν οι αντρειωμένοι , που σίγουρα αγώνες για τα εδαφικά όρια προσωποποιούσαν , όρια που τότε με πολλά αίματα ποτίστηκαν , άφθονο χρήμα στοίχισαν και σήμερα οι πολλοί ούτε καν τα..γνωρίζουν !!! Παράλληλα , κάτι για παλιά νομίσματα πουνσε χωράφια βρέπηκαν , κάτι - πάντα βέβαια σαν φήμες - για αρχαία , που με των χωραφιών την καλλιέργεια ξεθάφτηκαν για να εξαφανιστούν - το χρήμα τι ..κάνει ..- πριν καλά -καλά χαμπάρι  οι αρμόδιοι τα πάρουν , όλα αυτά μου μεγάλωναν την περιέργεια , ανησυχία πνευματική την έκαναν , σε απορίες ευρύτερες με οδηγούσαν και το μυτάρι του αργαλειού της ιστορίας θέλω πάντα να ανακαλύψω ή και να υποψιαστώ!

   3. Αντίθετα από την προϊστορική εποχή - μέσα στης Μυθολογίας το σκοτάδι και κοντά στης Ιστορίας το χάραμα - η Δωρίδα είχε , φαίνεται , πόλεις και χωριά με κάποιο πολιτισμό , πρωτόγονο  και πρωτόγνωρο ίσως , μα όχι και περιφρόνησης άξιο . Η χώρα των Μεσσαπίων , η Φυστός , κάτι " κοτρώνες " με επιγραφές , κάτι τοποθεσίες " Μάρμαρα " και " Κοκκάλια " , κάτι απομεινάρια από κυκλώπεια τείχη , κάτι παραδόσεις για παραχωμένα σήμερα αγκυροβόλια , πολλά επώνυμα ωριών όσο κι'αν αμφισβητείται η ακριβή τους τοποθεσία , κάτι αρχαία νομίσματα , που είναι πια βέβαιο πως οι χωρικοί μας εύρισκαν και σ' επιτήδειους τ πουλούσαν , ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ μου θέριευαν την υποψία και σε πίστη την μετέβαλαν , πως κι' εδώ , το δίκιο του ισχυρότερου - συν το άδικο του νικητή , διάβαζε το άδικο του αδύναμου - συ πάλι το δίκιο του νικημένου να λες - έφαγε...

     Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....

Ο πελώριος πλάτανος στην πλατεία του΄Δάφνου , πλαϊ στην εκκλησία .

   Ξεκινήσαμε σήμερα αγαπημένοι μας φίλοι , τη δημοσίευση μιας πολύ ενδιαφέρουσας έρευνας , θα λέγαμε , του αγαπητού παλιού καλού φίλου Γιάνη Κ. Θάνου , που είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός , Επιθ-της Στοιχειώδους εκπαιδεύσεως , και κατάγεται , όπως θακαταλάβατε απ' τον πανέμορφο Δάφνο .

   Η γνωριμία και φιλία , φυσικά , αρχίζει κάπου στη δεκαετία του 60 , και , δόξα τω..θεώ κρατάει μια χαρά , ανήσυχο πνεύμα ο αγαπητός Γιάννης , περνάει τα τελευταία ..σαράντα χρόνια , μιά..μόνιμη εφηβεία , και αυτό είναι καλό και για την περιοχή μας , γιατί πολλά έχει προσφέρει , και προσφέρει , με την πέννα του , και θα προσφέρει για πολλά..πολλά ακόμα χρόνια .

   Ο Γιάννης μένει στον Άγιο Σπυρίδωνα , απ' τα...κορφοβούνια έπιασε τις..παραλίες , και έχει συνεργασθεί και συνεργάζεται με όλα , σχεδόν , τα έντυπα της περιοχής μας και όχι μόνον . Πολλά έχουμε να μάθουμε απ' τον αγαπητό Γιάννη , και κυρίως πολλά βιογραφικά του στοιχεία , αλλά σε ..πρώτη ευκαιρία , και βέβαια θα ..θυμηθούμε και κάποιες ..παλιές Καλλιθιώτικες ιστορίες ..

                      Καλό  σας   βράδυ.......Κ.-