ΦΩΤΟ…ΜΝΗΜΕΣ , ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

    Μια εξαιρετική , από  κάθε  άποψη  πραγματικά , φωτογραφία του Λιδορικιού , βγαλμένη το 1925 , απ’ το Γυφτομαχαλά , μερική άποψη του χωριού μας που περιλαμβάνει το Αλωνάκι , με φόντο τον Ψαλά και την εκκλησία μας τη Ζωοδόχο Πηγή , που αν καλοπροσέξετε το καμπαναριό της θα δείτε πως ακόμα δεν έχει ρολόϊ , όπως επίσης δεν έχει ακόμα φυτευτεί το αλσάκι , κάτω απ’ την εκκλησία .

Αριστερά της εκκλησίας , όπως βλέπουμε ,  είναι το σπίτι του Μαργέλλου – Στουρνάρα , και δίπλα το σπίτι του Σφέτσου του γιατρού . Στη μέση της φωτογραφίας , σε θέση περίοπτη , το περίφημο “ σαράϊ “ του Μαργέλλου , το  πρώτο , το  χαμηλό , απ’ τα σπίτια του  Ψαλά είναι  του  Τσακαλάκη και δίπλα το Ταμπακαίϊκο και  του  Φλώρου – Κοτροζίνη .

Κατεβαίνοντας τώρα  στο  δρόμο , από  αριστερά , το  τελευταίο , κάτω απ’ το  δρόμο , το  ασοβάτιστο , είναι το  Καψαλαίϊκο , του Γ.Καψάλη , και ακριβώς  απέναντί του το  Πετραίϊκο , δίπλα  ήταν  της  Ευδοξίας , αδερφής  των Καλαπτσαίων και  ακριβώς από  πάνω το Καλαπτσαίϊκο . Κάτω  απ’ το  δρόμο αριστερά  χαμηλά , το  ασπρισμένο , πρέπει να  είναι  το  Παλαιολογαίϊκο και  δίπλα , δεξιά  με  το  ακάλυπτο  οικόπεδο  και το  μικρό  παλιό  κτίσμα ,  του  Γιάννη Καψάλη .

   Ακριβώς  απέναντι αλλά  πάνω  απ’ το δρόμο το  Κουλοπουλαίϊκο , μεσολαβεί  το  ακάλυπτο  οικόπεδο και ακολουθεί , το Ευσταθαίϊκο , δίπλα  του  το Μποβιατσαίϊκο , το  Παπαδοπουλαίϊκο , του  Ποντίκη , του  Παπαπαναγιώτου , Παπανικολάου , Φαρμακείο , και δεξιά , το  ασπρισμένο , το Σφετσαίϊκο που  χρησιμοποιούνταν  για  Γυμνάσιο , το  κτήριο  αυτό , όπως  απεδείχθη αργότερα , είναι ένα  απ’ τα  ελάχιστα ( νομίζω  άλλο ένα ) Καποδιστριακά Γυμνάσια , και  στις  αρχές της  δεκαετίας  του  80 είχαν  γίνει  κάποιες  ενέργειες να  χαρακτηριστεί “ διατηρητέο “ , αλλά  κανένας  δεν  γνωρίζει  τι  απόγινε ..

    Ερχόμαστε  τώρα  στην καρδιά  του  χωριού  το Αλωνάκι , κάτω  απ’ το  δρόμο φυσικά , το  δεύτερο  από  αριστερά  είναι της  Σπυριδούλας Σφέτσου και  δίπλα , με  απλωμένα  ρούχα απέξω , το  Μαραζαραίϊκο και  στη  συνέχεια  , μετά  το  κενό , το  Λατσουδαίϊκο , δίπλα  του τα  δυο  σπίτια τα Πιτσαίϊκα και  στην  άκρη  δεξιά το Ασημακοπουλαίϊκο .

    Η φωτογραφία είναι , για  την  εποχή της , εξαιρετική  τεχνικά , και  υψηλής  ευκρίνειας , παρότι  την  εποχή  εκείνη δεν  υπήρχαν  τηλεφακοί κλπ , εικάζεται πως  η  φωτογραφία  είναι  βγαλμένη  απ’ τον  αείμνηστο  Κώστα  Ευσταθίου , που  είχε  το  πάθος  της  φωτογραφίας και  ως  εκ’ τούτου  διέθετε εξαιρετική , και  φυσικά  πανάκριβη , φωτογραφική  μηχανή , σ’ αυτόν  δε αποδίδονται  όλες  σχεδόν οι  φωτογραφίες  της  προπολεμικής  περιόδου .

   Απ’ τη μελέτη  της  φωτογραφίας μπορεί  επίσης , να  βγάλει  κανένας  και πολλά  συμπεράσματα , όπως  π.χ. τη μεγάλη έλλειψη  νερού , αφού η…ξεραϊλα του  χωριού μας  είναι  ολοφάνερη , επίσης εντύπωση  κάνει  το  ότι όλα  τα  σπίτια έχουν  την απολύτως  ίδια  αρχιτεκτονική , και  πως τα σπίτια , όσα  τουλάχιστον φαίνονται  είναι  όλα  μεγάλα  και καλοχτισμένα .

    Εδώ  θα  πρέπει να  σημειώσουμε  πως στη  δεκαετία  του  1920 , και  προς  το  τέλος  της , άρχισαν να επιστρέφουν και οι πρώτοι “ Αμερικάνοι “ , όπως  λέγαμε  τους μετανάστες  μας  στις  Η.Π.Α , και  οι οποίοι το  πρώτο  πράγμα  που  έκαναν επιστρέφοντας , κάτι  που  θα  δούμε  και  στις επόμενες  φωτογραφίες .

  Τέλος δεκαετίας  του  ‘20 , αρχές  δεκαετίας  του ‘30 , επιστρέφουν  απ’ την Αμερική , ο Θανάσης  Μπήλιος  και  ο Κώστας  Φαλίδας  και  χτίζουν καινούρια  , πολυτελή για  την  εποχή  , σπίτια . Το  πρώτο  είναι  του  Θαν. Μπήλιου και  ακριβώς  δίπλα  του Φαλίδα . Είναι  και  αυτά  χτισμένα στο  ίδιο  ακριβώς  σχέδιο με  τα  υπόλοιπα  Λιδορικιώτικα  σπίτια .

   Αρχές δεκαετίας  του  ‘30 , φκιάχνεται το  σπίτι  του  Κάππου – Φουντούκη , εκεί ακριβώς  που  σήμερα  είναι  το σπίτι  του  Διον. Δούκα , δίπλα ακριβώς είναι τα  Πετραίϊκα , ενώ  αν καλοπροσέξετε , στο  πίσω  σπίτι , στο  ισόγειο , υπάρχει  η “ ταμπέλα “ του  πρώτου  Λιδορικιώτικου  Ζαχαροπλαστείου , “ Η Δωρίς “ , των Ευθυμίου  καψάλη  και  Τάσου  Καντά , και  αυτά  όπως  βλέπετε  ακολουθούν  την  ίδια αρχιτεκτονική γραμμή .

   Την ίδια  εποχή  περίπου , επιστρέφει απ’ την  Αμερική για  να  φκιάξει  σπίτι και ο Αποστόλης Κολοβός , είναι  αυτό  που  έχουν  αγοράσει  οι Τσιανταίοι . Η έλλειψη  νερού όμως , ανάγκαζε  τους  Λιδορικιώτες  να  ανοίγουν  πηγάδια , για  την  εξυπηρέτησή τους  , αλλά  και την  εξυπηρέτηση γειτόνων  και  συγγενών .

   Μια  σπάνια φωτογραφία  απ’το  “ άνοιγμα “ πηγαδιού του  Αποστόλη Κολοβού , στις  αρχές  τις  δεκαετίας  του  ‘30 . Από  αριστερά , ο ιδιοκτήτης  Αποστόλης  Κολοβός , , στη  μέση  ο ειδικός “ πηγαδολόγος “ της  εποχής , Γιώργος  Παλαιολόγος και δίπλα  ο Σπύρος Καψάλης .

    Το  πηγάδι αυτό έλυνε  τα  ..υδρευτικά  προβλήματα  της  γειτονιάς και  υπάρχει  ακόμα , δίπλα  στο καινούργιο  σπίτι  που  έχτισαν οι  αδελφοί  Τσιάντα .