Μια πλευρά του χωριού μας , όπως την κατέγραψε ο φακός το 1953 απ’ τον Σερεντέλη .
Παλιά , αλλά όμως..ενδιαφέροντα , μας τα αφηγήθηκε τηλεφωνικά απ’ το…Αμέρικα , παλιά αγαπημένη χωριανή , συμμαθήτρια και φίλη , ονόματα δεν…λέμε , δεν … εκθέτουμε κυρίες…
* *
Κάπου στη δεκαετία του ‘60 , ο αείμνηστος χωριανός και φίλος Τάκης Ανδρίτσος , είχε ανοίξει στο χωριό μας οδοντιατρείο , και μοναδικός όπως ήταν , η Αλκμήνη Παπαβασιλείου πρέπει να είχε κατέβη στην Αθήνα , είχε πολύ δουλειά , και φυσικά και πολύ κόσμο , με αποτέλεσμα να περιμένουν οι πελάτες με τις…ώρες .
Μια μέρα πήγαν στον Τάκη για..οδοντιατρικό σέρβις , δύο πρωτοξαδερφάδες , η Τασία Κρικέλα , απ’ το χωριό μας μαζί με την ξαδέρφη της τη Μαρίτσα , κόρη του παπα Λακαφώση απ’ το Λευκαδίτι ..
Περίμεναν..περίμεναν , ώσπου άρχισε να αραιώνει ο κόσμος και είχε απομείνει ένα τσοπάνης , που καθόταν και περίμενε ..καρτερικά . Κάποια στιγμή μπήκε και ένα Λιδορικιώτης εξ Αθηνών , πολυγραμματιζούμενος και καλοντυμένος , κάθισε δίπλα στον τσοπάνη , και αφού πέρασαν 5-10 λεπτά , γυρνάει στον τσοπάνη και τον ρωτάει , και σεις δι’ εξαγωγήν είστε ; και επειδή μάλλον ο τσοπάνης δεν καλοάκουσε ή δεν καλο..κατάλαβε , επανέλαβε : Και σεις , δι’ εξαγωγήν περιμένετε ;
Και η απάντηση του τσοπάνη : Ουόχι , ιγώ ένα δοντ’ θέλου να …βγάλου ..
* *
Την ίδια περίπου εποχή , ίσως και λίγο νωρίτερα , η οικογένεια του αείμνηστου μπάρμπα Τάσου Γαρδίκη , είχε χάσει το μικρότερό της κοριτσάκι , σε πολύ μικρή ηλικία 6-8 , ετών , επόμενο λοιπόν όλες οι Λιδορικιώτισσες , σύμφωνα και με τα τότε έθιμά μας , είχαν πάει για συμπαράσταση και παρηγοριά στη χαροκαμένη μάνα , την αείμνηστη θεια Βασιλική .
Σε κάποια γωνιά κοντά στη μάνα , είχαν καθίσει η Λατσούδαινα , γυναίκα του μπάρμπα Θανάση και η Βελίαινα και προσπαθούσαν να παρηγορήσουν την έρμη τη μάνα..λέγοντας διάφορα , όπως συνήθως γίνεται σε τέτοιες στιγμές ..
Κάποια στιγμή λοιπόν η θεια Λατσούδαινα , άρχισε να λέει , για να σπάσει τον..πάγο , τι ακριβώς γίνεται στις ίδιες περιπτώσεις στην Αμερική , πως δηλαδή μαζεύονται φίλοι και συγγενείς κάνουν παρέα σ’ αυτούς που έχασαν τον άνθρωπό τους συμπληρώνοντας , με έμφαση , πως μετά την παρηγοριά πάνε όλοι για …τσάι …προφανώς όπως εδώ πάμε για καφέ , ποιός ξέρει ..
Ακούγοντας η θεια η Βελίαινα , της ήρθε ταμπλάς και συνδέοντας αυτό που άκουσε με τη Λιδορικιώτικη ζωή , γυρνάει στη Λατσούδαινα και με μεγάλη…απορία τη ρωτάει : Που μαρί πάνι για..τσάι ; στου βουνό ;…..ποιος ξέρει η καημένη , θα νόμισε πως πάνε όλοι μαζί για τσάι στο…Λαζόρεμα …
Καλό σας ξημέρωμα ……Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment