ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ …ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΧΡΟΝΙΑ

 

Έφιαχναν οδοφράγματα στην φωτογραφία από τον εμφύλιο για να εμποδίσουν τους Άγγλους σύμφωνα με τους αριστερούς.
Στην πραγματικότητα η Αθήνα έγινε δια δύο...
ΣΤΟΠ στην Πλατεία Κολιάτσου τι είσαι εσύ....όπα αριστερός σύντροφε...πέρνα the next please...
Kαι σε θέσεις μάχης και οι δύο πλευρές...
Ταχυδρόμοι τα πιτσιρίκια ένθεν και ένθεν μετέφεραν σημειώματα.
Για γέλια να μην πω για κλάματα....είχε κάποιος την οικογένειά του στο τέρμα Πατησίων και δεν μπορούσε να περάσει το οδόφραγμα να πάει να την δεί καθ΄ότι δεξιός και έστελνε ταχυδρόμο.
Και μπάμ και μπούμ και ο αδελφός σημάδευε τον αδελφό....
Τα οδοφράγματα καλά κρατούσαν....και οι μάχες...και τα πυρομαχικά
που υπήρχαν άφθονα και στις δύο πλευρές.
Μετά από λίγα χρόνια και με το τέλος του εμφυλίου τα παιδιά παίζανε
κρυφτό μέσα στα χαλάσματα και δεν ήταν λίγα.
"...οι Γερμανοί το γκρέμισαν..." ρωτούσες τους μεγαλύτερους...
"...όχι οι Έλληνες..." σου απαντούσαν και εσύ τους πέρναγες για βλαμένους.
Ήταν νωπά τα γεγονότα...κατευθείαν στην μάνα για λεπτομέρειες...
" ...μάνα οι Γερμανοί γκρέμισαν το τάδε σπίτι..."
" ...σιωπή διάβασες για αύριο...κοίτα να με φωνάξει ο δάσκαλος κακομοίρη.."
Άλλα λόγια δηλαδή...όλοι ήθελαν να ξεχάσουν...φοβόντουσαν...δεν ήθελαν να τσακώνονται με τους συγκάτοικους της αυλής....όλα αυτά μαζί.
Η γεροντότερη η μάνα της σπιτονοικυράς μας έλεγε ...
" ...μικρά παιδιά εσείς να κοιτάτε το σχολείο σου και μακριά από κουμμουνισμούς"...
Την αγαπάγαμε όμως γιατί έφιαχνε ωραίες τηγανίτες.

πίσω στα παλιά