Τα πρώτα κρύα του χειμώνα στο νέο σπίτι στην νέα γειτονιά καθ΄ότι περιοδεύων θίασος η οικογένεια.
Με δύο δωμάτια και κουζίνα και Ι.Χ. τουαλέτα παρακαλώ εντός και όχικοινόχρηστη ξενιτεμένη στην αυλή.
Από πάνω ο νοικοκύρης ...μπροστά η αυλή με το κοτέτσι και τον αχόνευτοκόκορα που σε ξύπναγε χαράματα και έκλεινες τα μάτια για να τον φανταστείς κοκκινιστό με χοντρό μακαρόνι.
Τι να σου κάνει η γκαζιέρα κάτω από το τραπέζι της κουζίνας...
Σόμπα λοιπόν με μπουριά και πετρέλαιο με το μπετονάκι από τον καρβουνιάρη.
Στο δωμάτιο που υπήρχε αυτή μαζευότανε η γειτονιά...και εσύ που προσπαθούσες να διαβάσεις.
Μόνο για τουαλέτα έβγαινες από αυτό...
Η σιδερένια πόρτα έμπαζε από παντού γι αυτό και ήταν στουμπωμένη με κουρέλια και όποιος χτύπαγε για να μπεί έπρεπε να κάνει υπομονή.
Βέβαια και το μπετόνι με το πετρέλαιο δεν πηγαινοερχότανε συχνά στον καρβουνιάρη γιατί είχε την κακή συνήθεια να ζητάει λεφτά.
Το βράδυ ερχότανε η ώρα του ύπνου και άκουγες διάφορα ηρωϊκά... "...μπρρρρ...ψώφο κάνει...πόσες κουβέρτες έβαλες..."
Πόσες να βάλει και βάρος είχαν και δυσκολευόσουνα να γυρίσεις.
Το πρωϊ που σηκωνόσουνα ήταν όλα Σιβηρία...
Οι νέοι το παίρναμε στην πλάκα..ρίχναμε και κανένα τρεχαλητό μέχρι το σχολείο και στανιάραμε.
Οι μεγαλύτεροι είχαν θέματα και προσπαθούσαν με τις θερμοφόρεςνα ζεστάνουν τα κόκκαλα για να πονάνε λιγότερο και να μην τρίζουν.
Και φτάσαμε στο σήμερα και με την κρίση με το πετρέλαιο να κοστίζει περισσότερο σε γραμμάριο από την Miss Dior για να θυμηθούμε τα παλιά αλλά από άλλη ηλικία.
No comments:
Post a Comment