ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ …ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

 

Σε ένα κτίριο κάπου στην Σοφοκλέους ....
Υπάρχουν ακόμα  λίγα γραφεία εν ενεργεία....τα περισσότερα είναι ξενοίκιαστα...
Παλιά έπρεπε να είχες μέσον να βρείς και να νοικιάσεις...
Τέλος πάντων στον τελευταίο όροφο για να δω ένα παλιό γνωστό που κρατάει Θερμοπύλες και βγήκα στο μπαλκόνι...
Η Ακρόπολη στο βάθος  η πρώτη εικόνα....
Οι ταράτσες των γύρω κτιρίων και σε κάποιες απλωμένα ρούχα μπουγάδες...
Δεν είναι αστείο γιατί υπάρχουν φύλακες των κτιρίων που έχουν κάποιο κατάλυμα και μένουν μέσα.
Γλάστρες με "ζωντανά" φυτά και μια ταράτσα της Αριστείδου σωστός κήπος....
Η Σοφοκλέους από την μεριά του παλιού χρηματιστηρίου έρημη...απέναντι κάποια μαγαζιά την κρατάνε στην ζωή.
Οι στοές τριγύρω πολλές όπως και τα υπόγεια κάποτε με ζωή ....
Τι να πρωτοθυμηθείς...
Τα μαγερειά...τα καφενεδάκια που έφιαχναν και τα γιγαντιέα σάντουϊτς ...εργατικά τα έλεγαν.
Μισή φρατζόλα "σφαγμένη" στην μέση και γέμιση με ντομάτα...φέτα...μουρταδέλα.

Οι στοές σαν σήραγγες και υπόγειες όπου συναντιόντουσαν τα πρωϊνά
οι επαγγελματίες της περιοχής να πιούν ένα καφέ.
Το μεσημέρι που έκλειναν τα μαγαζιά για να ανοίξουν το απόγευμα βρισκόντουσαν και πάλι εκεί στα μικρά μαγερειά.
Το Ριβολί το σινεμά γωνία ...με ουρές παλιά...δεν υπάρχει....
Η Αριστείδου και αυτή νεκρή εμπορικά....η ΔΕΗ συγκεντρώνει μόνο κόσμο που σχηματίζουν ουρές....στους διακανονισμούς.
Το ευχάριστο είναι ότι ανακαινίζουν το παλιό κτίριο Σοφοκλέους και Πεσμαζόγλου ...ένα υπέροχο κτίσμα.
Τα περισσότερα κτίρια της περιοχής έγιναν αμέσως μετά τον εμφύλιο...
Η κίνηση ήταν μεγάλη κάποτε....
Κόσμος πηγαινοερχότανε....η αγορά κοντά ...το Χρηματιστήριο.....και κυρίως πολλά μαγαζιά με τιμές για όλα τα βαλάντια.
Ανθούσε και το λαθρεμπόριο βέβαια....
Ρούχα αμερικάνικα...καλλυντικά....τράπουλες πολυτελείας Αμερικάνικες....λίρες χρυσές....
και φυσικά η παράνομη μεταφορά συναλλάγματος σε τράπεζες εξωτερικού.
Απέναντι η στοά Πάππου τα παλιά χρόνια ήταν στέκι χασικλήδων.
Και άφησα για το τέλος κοιτώντας από εκείνο το μπαλκόνι την ιστορία ενός ιερωμένου εκείνων των χρόνων...καλογερόπαπας δήλωνε.
Άγαμος και οικονομικά ανεξάρτητος οπότε εύρισκε εύκολα κοπελιές...κατ΄οίκον.
Τους έκανε και δώρα ...
Ψώνιζε από το μαγαζί που δούλευα τα δωράκια και είχε πολύ καλή σχέση με τους ιδιοκτήτες.
Έλεγε τα πάντα ....
Ένα πρωϊ μπήκε στο μαγαζί έξαλλος...ζαλισμένος και με το καλιμαύκι μέχρι τα αυτιά.
Περνούσε από την Σοφοκλέους έξω από την στοά και του έπεσε στο κεφάλι από κάποιο παράθυρο ένας τηλεφωνικός κατάλογος.
"Θεία Δίκη " του είπαν και γελούσαν.

Πίσω στα παλιά !