EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ …

ΕΚΔΡΟΜΕΣ  ΣΧΟΛΙΚΕΣ

Ολυμπία  1965 , Καραχάλιου Ζωή , φιλόλογος , Κούρλη  Μάρθα , Β' Λυκείου , Αρτοτίνα , Παλούκης  Ηλίας , Β'΄Λυκείου ,  Σεβεδίκο , Σαίτης Παναγιώτης , Β' Λυκείου , Κροκύλειο , Μαργέλλο;  Αθανάσιος  Γ' Λυκείου , Λιδορίκι , Αναγνωστόπουλος Παναγιώτης , Β' Λυκείου , Πεντάπολη , Γκόλφης  Γεώργιος , Γ' Λυκείου , Πεντάπολη , Βελία  Αθηνά , Β' Λυκείου , Λιδορίκι , Κουτσούμπα Παρασκευή , Γ' Λυκείου , Πεντάπολη και Δημολάς  Αντώνης , Β' Λυκείου , Πεντάπολη .
Αρχείο  Μάρθας  Κούρλη 

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου  του  κόσμου ..

Καλησπέρα  φίλοι  του  Λιδορικιού  και  της  εφημερίδας  μας  σε  όλα  τα μήκη και τα  πλάτη της  γης ..

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΣΗΜΕΡΑ  27  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2015

Ανατολή Ήλιου: 07:16
Δύση Ήλιου: 17:08
Σελήνη 17 ημερών

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.

1895

Ο επιχειρηματίας Άλφρεντ Νόμπελ ανακοινώνει τη θεσμοθέτηση επιστημονικών βραβείων, που θα φέρουν το επώνυμό του.

1903

Ο Βίλχελμ Χάουζσιλντ γράφει ένα γράμμα προς τον εργοδότη του, τη φαρμακοβιομηχανία «Μπάγερ», ζητώντας την υποστήριξη της εταιρείας στη δημιουργία ενός αθλητικού συλλόγου. Η επιστολή φέρει την υπογραφή και άλλων 107 εργαζομένων. Η «Μπάγερ» θα δώσει τη συγκατάθεσή της και την 1η Ιουλίου 1904 θα ιδρυθεί η Bayer 04 Leverkusen.

1944

Ο καθηγητής και υφυπουργός Οικονομικών στηνΚυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, Άγγελος Αγγελόπουλος, σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αναφέρεται για πρώτη φορά στα κατοχικά «δάνεια», το ύψος των οποίων φτάνει τις 38.000.000 χρυσές λίρες Αγγλίας, δηλαδή 80.280.000.000 νέες δραχμές ή 500 πεντάκις εκατομμύρια κατοχικές δραχμές.

1952

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ανακοινώνει στο εξωτερικό ότι ο συλληφθείς Πλουμπίδης «είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας».

1978

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ιδρύει το PKK, που μάχεται για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.

1992

170 άνθρωποι σκοτώνονται και εκατοντάδες τραυματίζονται κατά τη διάρκεια απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος, για την ανατροπή της κυβέρνησης του Προέδρου Πέρες στη Βενεζουέλα. Επικεφαλής των πραξικοπηματιών είναι ο Ούγο Τσάβες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2711#ixzz3sht0pAH0

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

μ. Χ.

1701

Άντερς Κέλσιους, σουηδός αστρονόμος, εφευρέτης της ομώνυμης κλίμακας μέτρησης της θερμοκρασίας. (Θαν. 25/4/1744)

1928

Αλέκος Αλεξανδράκης, έλληνας ηθοποιός. (Θαν. 8/11/2005)

1942

Τζίμι Χέντριξ, αμερικανός ρόκερ. (Θαν. 18/9/1970)

Αποφθέγματα

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2711#ixzz3shtKtshQ

ΘΑΝΑΤΟΙ

π. Χ.

8

Κουίντος Οράτιος Φλάκος, γνωστότερος ως Οράτιος, ρωμαίος λυρικός ποιητής. (Ωδές) (Γεν. 8/12/65 π.Χ.)

Αποφθέγματα

μ. Χ.

1953

Ευγένιος Ο' Νιλ, αμερικανός θεατρικός συγγραφέας. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1936. («Πόθοι κάτω από τις λεύκες», «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα») (Γεν. 16/10/1888)

2014

Π. Ντ. Τζέιμς, αγγλίδα συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου. (Γεν. 3/8/1920)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2711#ixzz3shtTZ6Tb

Αλέκος Αλεξανδράκης

1928 – 2005

2375

1

Γιος δικηγόρου από τη Μάνη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1928 στην Αθήνα. Φοίτησε στα καλύτερα σχολεία της εποχής και μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία και στα 15 του έγινε μέλος της εθνικής ομάδας.

Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στη Σχολή Δοκίμων, θέλοντας να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Μία παράσταση, όμως, του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, του άλλαξε τη ζωή. Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Βασιλικό Θέατρο και πέρασε πρώτος. Ο Δημήτρης Χορν ήταν τόσο σίγουρος για το ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του.

Τον καιρό εκείνο, η Κατερίνα (Ανδρεάδη) έψαχνε για έναν «ζεν πρεμιέ», για το έργο «Φθινοπωρινή Παλίρροια». Ο νεαρός ηθοποιός την επισκέφτηκε με λουλούδια στο σπίτι της μαζί με την Άννα Συνοδινού και πήρε το ρόλο. Έκανε τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. «Παρουσιάστε όπλα. Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο», έγραψε χαρακτηριστικά ο Αιμίλιος Χουρμούζιος στην Καθημερινή.

Εντύπωση έκανε και στον Φιλοποίμηνα Φίνο, ο οποίος του πρότεινε να παίξει στον κινηματογράφο. Την ίδια, κιόλας, χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία «Δύο κόσμοι», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου. Ακολούθησαν αμέτρητες άλλες, και όλοι συμφωνούσαν πως επρόκειτο για έναν μεγάλο ηθοποιό και τον μεγαλύτερο γόη της εποχής. Η απήχησή του στον γυναικείο πληθυσμό ήταν άνευ προηγουμένου.

Στη γοητεία του είχε υποκύψει πρώτη η Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους, όμως, δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Αλεξανδράκης προτίμησε να ακολουθήσει την Κατερίνα σε μία περιοδεία. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, Μαρτζ Βάλβη, με την οποία παντρεύτηκε λίγο αργότερα στην Αθήνα. Ο γάμος τους κράτησε τρία χρόνια, όσο κι αυτός με την Κλοντ Σαμπαντού, μια πανέμορφη Γαλλίδα.

Το 1956, παντρεύτηκε την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη. Μαζί ανέβασαν στο θέατρο «Γκλόρια» της Πλατείας Αμερικής, το «Πικνίκ», ενώ συμμετείχαν σε πορείες ειρήνης και δημοκρατικά συλλαλητήρια. Όμως, ύστερα από τέσσερα χρόνια χώρισαν. Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την ελβετίδα Βερένα Γκάουερ. Στα πέντε χρόνια που κράτησε ο γάμος τους απέκτησαν δύο παιδιά. Το 1969 γνώρισε τη Νόνικα Γαληνέα και την ερωτεύτηκε βαθιά. Παρότι αυτή η σχέση κράτησε 21 ολόκληρα χρόνια, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Εκτός από την ιδιότητα του θιασάρχη, που ξεκίνησε το 1956 και κράτησε τουλάχιστον 35 χρόνια, ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, αλλά και ταινίες, όπως ο «Θρίαμβος» (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η «Συνοικία το όνειρο» (1961), που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά η προβολή της απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της εποχής.

Συνεργάστηκε με λαμπερές πρωταγωνίστριες, όπως τη Μελίνα Μερκούρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού και τη Ζωή Λάσκαρη.

Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Ο βαφτιστικός», «Στέλλα», «Το νησί των γενναίων», «Ραντεβού στην Κέρκυρα», «Δεσποινίς Διευθυντής», «Δάκρυα για την Ηλέκτρα», «Όμορφες μέρες», «Η κόμισσα της Κέρκυρας», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», «Τα παιδιά της Χελιδόνας» και πολλές ακόμα.

Στο θέατρο ερμήνευσε τους σημαντικότερους ρόλους. Μεταξύ των παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε και άφησαν εποχή, είναι: «Παράξενο Ιντερμέτζο», «Ταξίδι της μέρας μέσα στην νύχτα», «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «Μαντάμ Μπάτερφλαΐ», «Η γυναίκα με τα μαύρα», «Τέσσερα δωμάτια με κήπο», «Έγκλημα και τιμωρία», «Τα μεγάλα χρόνια», «Ο γλάρος».

Στην τηλεόραση έπαιξε στον «Παράξενο Ταξιδιώτη», τον «Γιούγκερμαν» και τους «Μυστικούς Αρραβώνες».

Το 1994 ανέβασε με τη Μιμή Ντενίση, τον «Θείο Βάνια» και δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Εθνικό, απ’ όπου είχε ξεκινήσει. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη.

Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.

Εργογραφία

Φιλμογραφία

• Χειροκροτήματα (1944)
• Δυο κόσμοι (1949)
• Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν (1951)
• Μια νύχτα στον Παράδεισο (1951)
• Η Αγνή του λιμανιού (1952)
• Ο βαφτιστικός (1952)
• Εύα (1953)
• Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
• Κατρακύλισμα (1955)
• Κόκκινα τριαντάφυλλα (1955)
• Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955)
• Στέλλα (1955)
• Το οργανάκι του Αττίκ (1955)
• Η άγνωστος (1956)
• Η θυσία της μάνας (1956)
• Το κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
• Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957)
• Μπάρμπα-Γιάννης ο κανατάς (1957)
• Το αγοροκόριτσο (1959)
• Το νησί των γενναίων (1959)
• Έγκλημα στα παρασκήνια (1960)
• Είμαι αθώος (1960)
• Ραντεβού στην Κέρκυρα (1960)
• Το κλωτσοσκούφι (1960)
• Μάνα μου τον αγάπησα (1961)
• Συνοικία το όνειρο (1961)
• Θρίαμβος (1962)
• Ένα κορίτσι για δυο (1963)
• Ίλιγγος (1963)
• Η ψεύτρα (1963)
• Χωρίς ταυτότητα (1963)
• Δις διευθυντής (1964)
• Η σωφερίνα (1964)
• Το δόλωμα (1964)
• Βρώμικη πόλη (1965)
• Επιστροφή (1965)
• Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
• Ο μετανάστης (1965)
• Οι εχθροί (1965)
• Αρτίστα (1966)
• Δάκρυα για την Ηλέκτρα (1966)
• Οι κυρίες της αυλής (1966)
• Σύντομο διάλειμμα (1966)
• Αυτή που δεν λύγισε (1968)
• Μια Ιταλίδα απ' τη Κυψέλη (1968)
• Οικογένεια Χωραφά (1968)
• Συννεφιασμένοι ορίζοντες (1968)
• Η δίκη ενός αθώου (1969)
• Νυφοπάζαρο (1969)
• Ξύπνα Βασίλη (1969)
• Στον ίλιγγο της ζωής (1969)
• Τα δυο πόδια σ' ένα... παπούτσι! (1969)
• Όμορφες μέρες (1970)
• Δεν υπάρχουν λιποτάκτες (1970)
• Ο τελευταίος αιχμάλωτος (1970)
• Αήττητος (1971)
• Αγάπησα έναν αλήτη (1971)
• Για μια χούφτα τουρίστριες (1971)
• Παπαφλέσσας (1971)
• Η κόμισσα της Κέρκυρας (1972)
• Ιπποκράτης και Δημοκρατία (1972)
• Η Μαρία της σιωπής (1973)
• Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980)
• Τα παιδιά της χελιδόνας (1987)
• Το φως που σβήνει (2000)
• Μια μέρα τη νύχτα  (2001)

Θεατρικά

• Η κυρία δε με μέλλει (1949)
• Βολπόνε ή Η αλεπού (1949)
• Έντα Γκάμπλερ (1949)
• Μάγδα (1949)
• Οι κατακτηταί (1949)
• Μαντάμ Σουσού (1949)
• Ο αρχισιδηρουργός (1949)
• Περάστε την 1η του μηνός (1949)
• Μονσεράτ (1951)
• Ιππόλυτος (1953)
• Ο βασιλιάς και ο σκύλος (1953)
• Οι αντίζηλοι (1954)
• Ο δρόμος του ποταμού (1954)
• Ιππόλυτος (1954)
• Ορέστεια (1954)
• Το αστέρι της Σεβίλλης (1954)
• Ερωτικά τεχνάσματα (1954)
• Κολόμπ (1955)
• Εκάβη (1955)
• Ιππόλυτος (1955)
• Μαρία Στούαρτ (1955)
• Άμλετ (1955)
• Στρατηγήματα εραστών (1956)
• Ο έρωτας των τεσσάρων συνταγματαρχών (1956)
• Νύχτα στη Μεσόγειο (1958)
• Λεοκάντια (1958)
• Το παιχνίδι του θανάτου (1968)
• Σλουθ (1970)
• Τεσσέρα δωμάτια με κήπο (1971)
• Πρόσεξε το σκαλοπάτι (1972)
• Η δίκη των φακέλλων (1974)
• Ο γλάρος (1976)
• Μερικοί το προτιμούν καυτό! (1978)
• Πέπσι (1978)
• Μάρτυς κατηγορίας (1979)
• Ο άντρας της ζωής μου (1979)
• Καινούργια σελίδα (1980)
• Σουίτα για δύο (1981)
• Μια σταθερή σύζυγος (1982)
• Ήταν όλοι τους παιδιά μου (1985)
• Παράξενο ιντερμέτζο (1985)
• Όποιος γελάσει τελευταίος (1986)
• Ευαίσθητη ισορροπία (1986)
• Πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας (1988)
• Φήμες (1989)
• Madame Butterfly (1990)
• Η κυρία του Μαξίμ (1991)
• Σαλόνικα (1998)

Τηλεοπτικά

• Παράξενος ταξιδιώτης (1972, ΕΙΡΤ)
• Χωρίς ανάσα (1973, ΕΙΡΤ)
• Γιούγκερμαν (1976, ΥΕΝΕΔ)
• Μυστικοί αρραβώνες (1979, ΥΕΝΕΔ)
• Οι πρωταγωνιστές (1981, ΥΕΝΕΔ)
• Το ξενοδοχείο  (1981, ΥΕΝΕΔ)
• Ξενοδοχείο Αμόρε (1990, MEGA)
• Ο χαρτοπαίχτης (1990, ΕΤ1)
• Ο φόβος (1991, ΕΤ-2)
• Τμήμα ηθών: Επικίνδυνο βελούδο (1992, ΑΝΤ1)
• Ανατομία ενός εγκλήματος: Αδιέξοδο (1993, ΑΝΤ1)
• Ανατομία ενός εγκλήματος: Ο κυνηγός (1993, ΑΝΤ1)
• Ανατομία ενός εγκλήματος: Το τίμημα 1993, ΑΝΤ1)
• Πάθος (1993, ΕΤ-1)
• Τμήμα ηθών: Ο παραχαράκτης (1993, ΑΝΤ1)
• Ανατομία ενός εγκλήματος: Γόρδιος δεσμός (1994, ΑΝΤ1)
• Οι δικηγόροι της Αθήνας (1994, STAR)
• Παντρεμένοι... ανύπαντροι (1994, MEGA)
• Η φυλή των ανθρώπων (1995, ΕΤ1)
• Η αίθουσα του θρόνου (1998, MEGA)
• Κόκκινος κύκλος : Ο επισκέπτης (2000, ALPHA)
• Να με προσέχεις (2000, MEGA)
• Ταξίμ (2000,  ΕΤ1)

Βιντεοταινίες

• Παράξενη συνάντηση (1986)
• Ο ένας για τον άλλο (1987)
• Αντίστροφη πορεία (1987)
• Η εκδίκηση του πατέρα (1989)
• Ο χαρτοπαίχτης (1990)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/159#ixzz3shtpvZgR

Τζίμι Χέντριξ

1942 – 1970

3594

0

Τραγουδιστής, συνθέτης και βιρτουόζος της ηλεκτρικής κιθάρας. Θεωρείται ο πιο σπουδαίος κιθαρίστας στην ιστορία της ροκ μουσικής και ο άνθρωπος που με την τεχνική του και τις καινοτομίες που επέφερε, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο παίζεται η ηλεκτρική κιθάρα.

Γεννήθηκε ως Τζόνι Αλεν Χέντριξ στο Σιάτλ στις 27 Νοεμβρίου 1942. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο πατέρας του Αλ Χέντριξ αλλάζει το όνομα του γιου του σε Τζέιμς Μάρσαλ και το νεαρό αγόρι γίνεται γνωστό στη γειτονιά του με το υποκοριστικό Τζίμι. Στα εννιά του χρόνια, οι γονείς του χωρίζουν και ο νεαρός Τζίμι ζει για μεγάλο διάστημα με τη γιαγιά του, από την πλευρά της μητέρας του, που ήταν κατά το ήμισυ ινδιάνα Τσερόκι.

Στα 14 χρόνια του αποκτά την πρώτη του κιθάρα, που τη βρίσκει πεταμένη στα σκουπίδια και έχει μόνο μία χορδή. Του αρέσει να την κρεμά πίσω από την πλάτη του, όπως ο μοναχικός ήρωας του γουέστερν «Τζόνι Γκιτάρ». Ο νεαρός Χέντριξ θαυμάζει τον Έλβις Πρίσλεϊ και τον Λιτλ Ρίτσαρντ και ακούει μανιωδώς δίσκους του Μάντι Γουότερς και του Λάιτνινγκ Χόπκινς.

Στα 16 του χρόνια, ο Αλ του αγοράζει μια ηλεκτρική κιθάρα και ο νεαρός Τζίμι αρχίζει τη μεγάλη περιπέτειά του με το όργανο αυτό. Συμμετέχει σε πολλά τοπικά γκρουπάκια και τραβά αμέσως την προσοχή με το αστραφτερό του στυλ, αλλά και για το γεγονός ότι ως αριστερόχειρας παίζει με δεξιόχειρη κιθάρα.

Έχοντας μπλεχτεί σε μια κλοπή αυτοκινήτου, ο νεαρός Τζίμι ανταλλάσσει μια διετή ποινή φυλάκισης για μια ισόχρονη θητεία στο στρατό. Εκεί, γνωρίζεται με τον μπασίστα Μπίλι Κοξ και αναπτύσσουν μία δυνατή φιλία. Η θητεία του διαρκεί λιγότερο από ένα χρόνο, καθώς απολύεται λόγω κακής διαγωγής, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι η απόλυσή του οφειλόταν σ' ένα σπασμένο αστράγαλο, κατά τη διάρκεια μιας πτώσης του με αλεξίπτωτο. Στο Βιετνάμ δεν πήγε να πολεμήσει, όπως είχε εκφράσει την επιθυμία, αλλά τα τραγούδια του σιγοτραγουδιόνταν στα χείλη των φαντάρων.

Το Νοέμβριο του 1962 μπαίνει για πρώτη φορά σε στούντιο στο Νάσβιλ του Τενεσί. Παραμένει για ένα χρόνο στην περιοχή και συνεργάζεται με μουσικούς του ριδμ εν μπλουζ, όπως ο Σαμ Κουκ και ο Τζάκι Γουίλσον. Τον Ιανουάριο του 1964 μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και τον επόμενο μήνα κερδίζει ένα διαγωνισμό στο θέατρο «Apollo» για ερασιτέχνες μουσικούς. Στη συνέχεια συνεργάζεται με σπουδαία ονόματα, όπως οι Isley Brothers, ο Curtis Knight και το ίνδαλμά του Λιτλ Ρίτσαρντ, μία συνεργασία με πολλά προβλήματα.

Στο Royal Albert Hall του Λονδίνου

To 1966 σχηματίζει το δικό του γκρουπ, τους «Jimmy James and the Blues Flames» με έδρα τη Νέα Υόρκη. Την εποχή εκείνη γνωρίζει τον Φρανκ Ζάππα, ο οποίος του μιλά για το «πεταλάκι» wah-wah, που μόλις είχε ανακαλυφθεί. Ο Χέντριξ το ενσωματώνει στην κιθαριστική του παλέτα, μαζί με την «παραμόρφωση» και την «ανάδραση» (feedback). Από τότε θα γίνει ο αναμφισβήτητος μετρ των μουσικών εφέ.

Η καριέρα του θα πάρει την ανιούσα, όταν τον ανακαλύπτει ο Τσας Τσάντλερ, ο πρώην μπασίστας των «Animals», που ακολουθεί καριέρα παραγωγού εκείνη την περίοδο. Τον πείθει να εγκαταλείψει την Αμερική και να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Γίνεται ο μάνατζέρ του και τον βοηθά να σχηματίσει το γκρουπ «The Jimi Hendrix Experience», με τον Νόελ Ρέντιγκ στο μπάσο και τον Μιτς Μίτσελ στα ντραμς. Παίζουν σε μικρά κλαμπ της βρετανικής πρωτεύουσας και γρήγορα δημιουργούν αίσθηση, με τη δεξιοτεχνία του Χέντριξ στην κιθάρα και το σόου, που προσφέρει στο κοινό. Υπογράφουν στην Track Records, δισκογραφική εταιρεία των Who, και ηχογραφούν τρία σινγκλ, που όλα μπαίνουν στο Top-10: «Hey Joe», «The Wind Cries Mary» και το εμβληματικό Purple Haze, με τις παραμορφωμένες κιθάρες, που επηρέασε όσο λίγα τραγούδια τη ροκ συνθετική των επόμενων χρόνων.

Στις 12 Μαίου 1967 ο Χέντριξ κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ, με τίτλο «Are you experienced», που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Μόνο το αριστουργηματικό «Sgt Peppers» των Beatles τού στέκεται εμπόδιο από το Νο1 του βρετανικού πίνακα των επιτυχιών. Λίγες μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 31 Μαΐου θα βάλει για πρώτη φορά φωτιά επί σκηνής σε μια κιθάρα. Τη μανία του αυτή θα πληρώσουν στη συνέχεια ενισχυτές και άλλα μηχανήματα, μέχρις ότου οι διοργανωτές θα αποφασίσουν να του βάλουν φρένο. Αλλά αυτό θα αποτελέσει μέρος του σόου του Χέντριξ τα επόμενα χρόνια.

Το καλοκαίρι του 1967 τον γνωρίζει επιτέλους και η πατρίδα του μέσα από το περίφημο Φεστιβάλ του Μοντερέι. Ο ροκ σκηνοθέτης Ντέιβιντ Μπενεμπέικερ απαθανάτισε το σπάσιμο και κάψιμο της κιθάρας στο φινάλε της παράστασής του, στην ταινία του «Monterey Pop».

Το 1967 ο Χέντριξ κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του, με τίτλο «Axis as bold». Ακολουθεί τα χνάρια του πρώτου του άλμπουμ, αλλά είναι πιο μελωδικό και τεχνικά ώριμο. Το 1968 κυκλοφορεί το τρίτο του άλμπουμ «Electric Ladyland», το πρώτο που φέρει ολοκληρωτικά τη μουσική του σφραγίδα. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ο Τσας Τσάντλερ απογοητευμένος από την τελειοθηρία του Χέντρικς αποφασίζει να διακόψει τις επαγγελματικές του σχέσεις μαζί του. Ο Τσάντλερ, σε αντίθεση με τον Χέντριξ, ήθελε λίγες ώρες στο στούντιο και γρήγορη διεκπεραίωση των κομματιών και όχι να ηχογραφείται ένα κομμάτι 43 φορές, όπως έγινε με το «Gypsy Eyes».

Ο Τζίμι άρχισε τότε να πειραματίζεται με διαφορετικές ομάδες μουσικών, να χρησιμοποιεί νέα όργανα και ηλεκτρονικά εφέ. Τα τραγούδια του δεν είχαν τη φόρμα ενός ποπ κομματιού, είχαν μεγαλύτερη διάρκεια, μη αναγνωρίσιμη μελωδία και πολλά σόλο. Χαρακτηριστικά κομμάτια του δίσκου είναι το «Voodoo Child» και η αγνώριστη διασκευή «All along the Watchtower» του Μπομπ Ντίλαν. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τη μουσική του «γήινη» για τις μπλουζ, τζαζ και φανκ καταβολές της και «διαστημική» για τους ψυχεδελικούς ήχους, που δημιουργούσε με την ηλεκτρική κιθάρα του.

Το 1968 ο μπασίστας Νόελ Ρέντιγκ αποχωρεί από το συγκρότημα, επειδή ήθελε να αφοσιωθεί στην κιθάρα. Σχηματίζει το συγκρότημα «Fat Mattress» και συχνά ανοίγει τις συναυλίες του Χέντριξ.

Στο Φεστιβάλ του Μόντερεϊ

Στις 3 Μαίουτου 1969 ο Χέντριξ συλλαμβάνεται στο αεροδρόμιο του Τορόντο για κατοχή ναρκωτικών. Στις αποσκευές του βρέθηκαν μικροποσότητες ηρωίνης και χασίς και στο δικαστήριο ισχυρίστηκε ότι τα ναρκωτικά τού τα έβαλε κάποιος από τους οπαδούς του. Το δικαστήριο έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του και τον αθώωσε. Πάντως, ήταν τοις πάσι γνωστό ότι ο Χέντριξ φλέρταρε έντονα με τα ναρκωτικά.

Ο Τζίμι Χέντριξ, παρά τη φήμη του, έπεφτε συχνά θύμα ρατσιστικών επιθέσεων, τόσο από τους λευκούς (πράγμα συνηθισμένο για την εποχή εκείνη) όσο και από τους αφροαμερικανούς. Οι ομόφυλοί του συχνά τον κατηγορούσαν ότι παίζει «λευκή μουσική», συνεργάζεται με λευκούς μουσικούς και ερωτεύεται λευκές γυναίκες. Οι πολιτικές του θέσεις ήταν αμφιλεγόμενες. Στην Αμερική συντασσόταν με το κίνημα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, στην Ευρώπη εκνευριζόταν όταν έβλεπε τους διαδηλωτές να καταφέρονται κατά της πατρίδας του.

Στις 29 Ιουνίου 1968 οι «Experience» διαλύονται και στη θέση τους σχηματίζονται οι «Gypsy Sun and Rainbows». Η μόνη αλλαγή είναι ο παλιός του γνώριμος Μπίλι Κοξ στο μπάσο. Με τη σύνθεση αυτή εμφανίζονται ως πρώτο όνομα στο Φεστιβάλ του Γούντστοκ (18 Αυγούστου 1969) και κλέβουν την παράσταση με την εικονοκλαστική διασκευή του Εθνικού Ύμνου των ΗΠΑ «Star Spangled Banner».

Οι «Gypsy Sun and Rainbows» διαλύονται μετά το Γούντσοκ και ο Χέντριξ σχηματίζει ένα νέο τρίο τους «Band of Gypsies», με τον ίδιο στις κιθάρες, τον Μπίλι Κοξ στο μπάσο και τον Μπάντι Μάιλς στα ντραμς. Το γκρουπ κυκλοφόρησε ένα λάιβ άλμπουμ το 1970 με τίτλο το όνομά τους, στο οποίο περιέχεται το εκρηκτικό δωδεκάλεπτο αντιπολεμικό έπος «Machine Gun».

Ο Χέντριξ συνέχισε να ηχογραφεί με καταιγιστικούς ρυθμούς και το καλοκαίρι του 1970 πραγματοποιεί την τελευταία του περιοδεία στην Ευρώπη. Νωρίς το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου ο Τζίμι Χέντριξ βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Λονδίνο. Ο σπουδαίος κιθαρίστας πέθανε κάτω από συνθήκες που δεν έχουν διευκρινιστεί απόλυτα μέχρι σήμερα. Το τελευταίο βράδυ της ζωής του το πέρασε με τη γερμανίδα φίλη του Μόνικα Ντάνεμαν και πιθανώς πέθανε από ένα θανατηφόρο συνδυασμό αλκοόλ και υπνωτικών χαπιών. Ένα μελαγχολικό ποίημα που βρέθηκε δίπλα στο κρεβάτι του έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι αυτοκτόνησε.

Ο Χέντριξ με τις αμέτρητες σχέσεις, άφησε πίσω του δύο παιδιά, την Ταμίκα (1966) από τον δεσμό του με την αμερικανίδα Νταϊάν Κάρπεντερ και τον Τζεϊμς (1969) από τον δεσμό του με τη σουηδέζα Εύα Σούντκβιστ. Ο ίδιος δεν τα αναγνώρισε εν ζωή, το έπραξε, όμως, αργότερα ο πατέρας του Αλ, ο οποίος ήταν διαχειριστής της κληρονομιάς του.

Ο Χέντριξ άφησε πίσω του και αμέτρητες ώρες ηχογραφημένου υλικού, μεταξύ των οποίων πολλά τραγούδια σε διάφορα στάδια παραγωγής. Τα νομικά προβλήματα που υπάρχουν ακόμη και σήμερα καθιστούν περίπλοκη και μπερδεμένη τη μεταθανάτια δισκογραφία του.

 

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/193#ixzz3shuOhcW3

Μπρους Λι

1940 – 1973

2171

0

Ηθοποιός, συγγραφέας, θρύλος των πολεμικών τεχνών και λαϊκό είδωλο.

Γεννήθηκε ως Λι Χου Φαν στο Σαν Φρανσίσκο στις 27 Νοεμβρίου 1940 και τρεις μήνες αργότερα μετακόμισε με την οικογένειά του στο Χονγκ Κονγκ, καθώς ο πατέρας του ήταν διάσημος τραγουδιστής στην κινεζική όπερα.

Σε ηλικία έξι ετών έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, σε μία κινέζικη ταινία, για να ακολουθήσουν πολλοί τέτοιοι ρόλοι σε μελοδραματικές συνήθως παραγωγές. Επί οκτώ χρόνια εμυείτο στα μυστικά των πολεμικών τεχνών της Ανατολής και ειδικότερα στο κουνγκ-φου, που βασίζεται στη φιλοσοφία του ταοϊσμού και του ζεν.

Όταν ενηλικιώθηκε πήγε στην Αμερική για να σπουδάσει φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δεν έπαψε ποτέ να εξασκείται στο κουνγκ-φου. Τον απασχολούσε πολύ το αν οι σύγχρονες εκδοχές των αρχαίων κινεζικών πολεμικών τεχνών εκπλήρωναν τις αρχικές προθέσεις των ιδρυτών τους. Γι' αυτό μελετούσε την ιστορία της τέχνης του και προσπαθούσε να προσεγγίσει την ουσία της διανοητικά. «Οι πολεμικές τέχνες είναι ενδοσκόπηση και φιλοσοφία» έλεγε.

Στο Πανεπιστήμιο του Σιάτλ γνώρισε και τη μετέπειτα σύζυγό του Λίντα, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Ως φοιτητής έκανε μαθήματα κινεζικών στο πανεπιστήμιο για να βγάζει χαρτζιλίκι. Σε ένα από αυτά ήρθε κι εκείνη μαζί με μια κινέζα συμφοιτήτριά της. Άρχισαν να κάνουν παρέα και μετά από πολλές εξόδους με κοινούς φίλους τη ζήτησε σε ραντεβού. Η Αμερικανίδα με τα κόκκινα μαλλιά και τα ανοιχτόχρωμα μάτια γοητεύτηκε από το όμορφο μείγμα Ανατολής και Δύσης που τέλεια ενσάρκωνε ο Λι. Εξέπεμπε την εσωτερική ευγένεια και αξιοπρέπεια των ανατολικών λαών, ενώ ταυτόχρονα είχε ένα διαπεραστικό χιούμορ, που ταίριαζε σε άνθρωπο της Δύσης. Χειριζόταν την αμερικανική αργκό τόσο άνετα όσο μιλούσε και αρκετές κινεζικές διαλέκτους.

Ο Μπρους και η Λίντα παντρεύτηκαν ένα απόγευμα του 1964 στο εκκλησάκι του πανεπιστημίου. Λίγο καιρό αργότερα τον κάλεσαν να λάβει μέρος σε μια επίδειξη κουνγκ-φου στην Καλιφόρνια και εκεί συνέβη κάτι που άλλαξε τη ζωή του. Την επίδειξη έτυχε να παρακολουθήσει ένας διάσημος κομμωτής του Χόλιγουντ και μεγάλος οπαδός των πολεμικών τεχνών. Εκείνος μετέφερε ενθουσιασμένος τα νέα για κάποιον νεαρό εν ονόματι Μπρους Λι, με μοναδικό στυλ και εμφάνιση, σε ένα φίλο του παραγωγό ταινιών. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πενταετές συμβόλαιο για την τηλεόραση. Το ζεύγος Λι μετακομίζει στο Χόλιγουντ.

Ο Λι έγινε γνωστός στο αμερικανικό κοινό με την τηλεοπτική σειρά «The Green Hornet». Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και πολεμούσε το έγκλημα και την αδικία. Συνέχισε να εξασκείται στις πολεμικές τέχνες και άρχισε να διαμορφώνει έναν δικό του συνδυασμό κινήσεων κουνγκ-φου και μποξ, τον οποίο ονόμασε Jeet Kune Do. Του άρεσε η ευελιξία στις πολεμικές τέχνες και γι' αυτό ποτέ δεν προτίμησε το στυλιζαρισμένο και άκαμπτο καράτε. Θωρούσε μάλιστα χαζό και ανούσιο το να σπάει κανείς τούβλα και τοίχους με το χέρι του: «Έχετε δει ποτέ κανένα τούβλο να ζητάει καβγά; Δεν έχουν νόημα αυτά τα πράγματα. Εξάλλου κανένας άνθρωπος δεν πρόκειται να σταθεί ποτέ έτσι ακίνητος να περιμένει πότε θα τον χτυπήσεις».

Ο Λι, όμως, δεν ήταν γνωστός στα πλατό του Χόλιγουντ μόνο για τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικές σειρές. Οι διάσημοι «σκληροί» του κινηματογράφου, όπως ο Στιβ Μακ Κουήν είχαν βρει στο πρόσωπό του τον τέλειο δάσκαλο. Τους δίδασκε πώς να δίνουν ένα σωστό και αληθοφανές «ξύλο» για τις ανάγκες των ταινιών τους και τους χρέωνε 150 δολάρια την ώρα.

Στην πορεία, ο Λι κατάλαβε ότι ο κινηματογράφος ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε να κάνει και αποφάσισε να ιδρύσει μια εταιρεία παραγωγής. «Η ηθοποιία είναι το επάγγελμά μου, ενώ οι πολεμικές τέχνες και η εξάσκησή μου σ' αυτές είναι κάτι προσωπικό» είχε πει. Επέστρεψε στην πατρίδα του και έκανε το Χονγκ Κονγκ έδρα των δραστηριοτήτων του.

Η πρώτη του ταινία «Το Μεγάλο Αφεντικό» ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Με εισπράξεις ενός εκατομμυρίου δολαρίων μέσα σε τρεις ημέρες στις αίθουσες του Χονγκ Κονγκ, κατέρριψε το ρεκόρ που ως τότε κατείχε το μιούζικαλ «Η μελωδία της ευτυχίας». Ακολούθησαν με την ίδια εισπρακτική επιτυχία οι ταινίες του: «Ματωμένες γροθιές του Καράτε (1972), «Ο κίτρινος δράκος του Χονγκ-Κονγκ» (1972) και «Ο κίτρινος πράκτωρ εναντίον της Μαφίας» (1973), που εκτόξευσαν τη φήμη του σε όλο τον κόσμο.

Πέθανε ξαφνικά στις 20 Ιουλίου 1973, αφήνοντας ημιτελή την τελευταία του ταινία, η οποία έφερε τον ειρωνικό τίτλο «Θανάσιμο παιχνίδι». Η μυθολογία γύρω από τον θάνατο του Μπρους Λι οργιάζει ακόμη και σήμερα, παρ' όλο που η επίσημη εκδοχή εξακολουθεί να είναι «εγκεφαλική αιμορραγία». Οι στενές και ενίοτε συγκρουόμενες σχέσεις του με την κινεζική μαφία κάνουν τους περισσότερους οπαδούς και φίλους του να μιλούν για δολοφονία. Αυτό το σενάριο ωστόσο δεν αφορά απλά ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, αλλά τη διακύβευση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στα πλοκάμια του κινεζικού παρακράτους.

Η λιγότερο γνωστή δράση του θρύλου των πολεμικών τεχνών αφορά στο γράψιμο. Από τα 22 ως τα 32 του χρόνια ο Μπρους Λι κατέγραφε συστηματικά τις σκέψεις του και τις εμπειρίες του. Οι σημειώσεις του έφθασαν τους επτά τόμους. Τα γραπτά του απετέλεσαν υλικό για την έκδοση ενός βιβλίου που κυκλοφόρησε όσο ήταν εν ζωή και για τη συγγραφή πολλών άρθρων του πάνω στη θεωρία και στη φύση της άοπλης πάλης που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο. Οι οριστικές σκέψεις του Μπρους Λι αποτυπώθηκαν στο βιβλίο του «Jeet Kune Do: Σχόλια του Bruce Lee επάνω στην πολεμική ατραπό», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Οξύ».

Ο Μπρους Λι παραμένει και σήμερα αρκετά δημοφιλής και γύρω του έχει στηθεί μια επικερδής βιομηχανία. Ό,τι φέρει την υπογραφή του μοσχοπουλιέται σε δημοπρασίες, ενώ η ιστοσελίδα του (www.bruceleefoundation.com) δέχεται εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, θεωρείται ίνδαλμα αντιστοίχου βεληνεκούς με τον Τζέιμς Ντιν, τον Έλβις Πρίσλεϊ και τη Μέριλιν Μονρόε. Άλλωστε, το αμερικανικό περιοδικό ΤΙΜΕ το συμπεριέλαβε στους «100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/208#ixzz3shunwU8o

Π. Ντ. Τζέιμς

1920 – 2014

112

0

Αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, από τις κορυφαίες του είδους. Κεντρικό πρόσωπο των περισσοτέρων έργων της είναι ο ντετέκτιβ της Σκότλαντ Γιαρντ Άνταμ Νταλγκλίς, ένας συνηθισμένος αστυνομικός με ποιητικές ανησυχίες. Σε δύο μυθιστορήματά της πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η νεαρή ιδιωτική ντετέκτιβ Κορντέλια Γκρέι.

Η Φίλις Ντόροθι Τζέιμς (Phyllis Dorothy James) - γνωστή ως P.D. James στον αγγλόφωνο κόσμο και Π. Ντ. Τζέιμς στην Ελλάδα -  γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1920 στην Οξφόρδη. Στα 16 της εγκατέλειψε το σχολείο κι άρχισε να δουλεύει για να συνεισφέρει στα οικονομικά της οικογένειάς της. Ο πατέρας της Σίντνεϊ Τζέιμς, εφοριακός το επάγγελμα, συναίνεσε στην επιλογή της κόρης του και για έναν άλλο λόγο. Πίστευε ότι οι ανώτατες σπουδές δεν ταιριάζουν σ’ ένα κορίτσι.

Αρχικά η Τζέιμς εργάστηκε σ’ ένα φοροτεχνικό γραφείο και στη συνέχεια ως βοηθός ενός θεατρώνη. Το 1941 παντρεύτηκε τον στρατιωτικό γιατρό Έρνεστ Γουάιτ, με τον οποίο απέκτησε δύο κορίτσια, την Κλερ (1942) και την Τζέιν (1944). Στα μέσα της δεκαετίας του ‘40 σπούδασε διοίκηση νοσοκομείων και από το 1949 έως το 1968 εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος σε νοσοκομείο του Λονδίνου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘50 άρχισε να γράφει και το 1962 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Cover Her Face» με ήρωα τον αστυνομικό και ποιητή Άνταμ Νταλγκλίς. Δύο χρόνια αργότερα ο σύζυγός της, που αντιμετώπιζε έντονα ψυχολογικά προβλήματα από τη συμμετοχή του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πέθανε και η Τζέιμς το 1968 ξεκίνησε καριέρα δημοσίου υπαλλήλου στο τμήμα εγκληματολογίας του βρετανικού Υπουργείου Εσωτερικών, στο οποίο παρέμεινε έως το 1979.

Το 1980 γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το μυθιστόρημά της «Αθώο Αίμα» («Innocent Blood»), που εκτόξευσε τη φήμη της διεθνώς. Το 1991 χρίστηκε βαρόνη από τη βασίλισσα Ελισάβετ και κατέλαβε θέση στη Βουλή των Λόρδων υπό τη σημαία του Συντηρητικού Κόμματος. Τον Αύγουστο του 2014 υπέγραψε την έκκληση 200 προσωπικοτήτων της Μεγάλης Βρετανίας κατά της ανεξαρτησίας της Σκωτίας.

Πολλά από τα μυθιστορήματα της έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση. Στο μυθιστόρημά της «Τα Παιδιά των Ανθρώπων» («The Children of Men», 1992) βασίζεται η ομώνυμη ταινία επιστημονικής φαντασίας του Αλφόνσο Κουαρόν, που προβλήθηκε το 2006 με πρωταγωνιστές τον Κλάιβ Όουεν, την Τζουλιάν Μουρ και τον Μάικλ Κέιν.

Η Π. Ντ. Τζέιμς πέθανε στη γενέτειρά της Οξφόρδη στις 27 Νοεμβρίου 2014, σε ηλικία 94 ετών.

Βιβλία της στα Ελληνικά

• Μία άψογη δολοφονία (Καστανιώτης)
• Τεχνάσματα και Επιθυμίες (Καστανιώτης)
• Θάνατος στην Ιερατική Σχολή (Καστανιώτης)
• Θάνατος σε ιδιωτική κλινική (Καστανιώτης)
• Συζητώντας για το αστυνομικό μυθιστόρημα (Καστανιώτης)
• Περίπτωση Δικαιοσύνης (Καστανιώτης)
• Ο Φάρος (Καστανιώτης)
• Η Αίθουσα Φόνων (Καστανιώτης)
• Αθώο Αίμα (Καστανιώτης)
• Ο θάνατος του εμπειρογνώμονα (Ωκεανίδα)
• Τα παιδιά των ανθρώπων (Πατάκης)
• Τζούλιαν (Πατάκης)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1088#ixzz3shvA8ixM

Magical Mystery Tour

 

107

0

Τηλεοπτική ταινία και άλμπουμ των Beatles. Μετά το αριστουργηματικό άλμπουμ τους Sgt Peppers Lonely Heart Club Band, που κυκλοφόρησε την 1η Ιουνίου 1967, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ θέλησε να κάνει μια ταινία για τους Beatles και τη μουσική τους. Θα ήταν μια ταινία χωρίς σενάριο, με πρωταγωνιστές καθημερινούς ανθρώπους, που θα επιβιβάζονταν σ' ένα λεωφορείο και θα ζούσαν «μαγικές» περιπέτειες.

Η ταινία έγινε, αλλά οι «μαγικές» στιγμές δεν ήλθαν ποτέ. Ένα πλήθος αυτοκινήτων με φανατικούς οπαδούς των Beatles και άλλους περίεργους πήρε στο κατόπι το λεωφορείο, ώσπου προκάλεσαν κυκλοφοριακή συμφόρηση και την οργή του ΜακΚάρτνεϊ, που είδε το όραμά του να μην πραγματώνεται. Ήταν η πρώτη ταινία των Beatles μετά τον θάνατο του παραγωγού τους Μπράιαν Έπσταϊν και ίσως εκεί να οφείλεται η πρόχειρη παραγωγή, η αυτοσχεδιαστική λογική και η απουσία επαγγελματικής σκηνοθεσίας.

Η ταινία, διάρκειας 55 λεπτών, προβλήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1967 από την τηλεόραση του BBC κι έγινε χλιαρά δεκτή από κοινό και κριτικούς. Αργότερα επαινέθηκε από σκηνοθέτες, όπως ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και σήμερα θεωρείται καλτ ταινία.

Το άλμπουμ, που προηγήθηκε της ταινίας, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 27 Νοεμβρίου 1967 και στη Μεγάλη Βρετανία λίγες μέρες αργότερα, στις 8 Δεκεμβρίου. Είχε πολύ καλύτερη υποδοχή από τους μουσικόφιλους και παρέμεινε για οκτώ εβδομάδες στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών, ενώ ήταν υποψήφιο για Γκράμι το 1968.

Στην πρώτη πλευρά περιλαμβάνεται το σάουντρακ της ταινίας με 6 τραγούδια, που αποτελούν ένα έξοχο δείγμα ψυχεδέλειας, στο ύφος του «Sgt Peppers», με κορυφαία στιγμή το αριστουργηματικό «I'm the Walrus». Η δεύτερη πλευρά περιέχει πέντε συνθέσεις, οι οποίες είχαν κυκλοφορήσει ως σινγκλ το 1967.

Το άλμπουμ Magical Mystery Tour περιλαμβάνει τα παρακάτω τραγούδια:

Πρώτη Πλευρά

1. «Magical Mystery Tour» (Lennon / McCartney) – 2:51
2. «The Fool on the Hill» (Lennon / McCartney) – 3:00
3. «Flying» (Lennon / McCartney / Harrison/Starkey) – 2:16
4. «Blue Jay Way» (Harrison) – 3:56
5. «Your Mother Should Know» (Lennon / McCartney) – 2:29
6. «I Am the Walrus» (Lennon / McCartney)

Δεύτερη Πλευρά

1. «Hello Goodbye» (Lennon / McCartney) – 3:31
2. «Strawberry Fields Forever» (Lennon / McCartney) – 4:10
3. «Penny Lane» (Lennon / McCartney) – 3:03
4. «Baby You're a Rich Man» (Lennon / McCartney) – 3:03
5. «All You Need Is Love» (Lennon / McCartney) – 3:48

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/351#ixzz3shvSzN9s

Άντερς Σέλσιους

1701 – 1744

198

0

Σουηδός φυσικός και αστρονόμος, ο οποίος επινόησε την εκατονταβάθμια κλίμακα θερμοκρασιών. Στον ελληνόφωνο κόσμο είναι γνωστός ως Κέλσιους ή Ανδρέας Κέλσιος.

Ο Άντερς Σέλσιους (Anders Celsius) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1701 στην Ουψάλα. Γιος καθηγητής αστρονομίας, εγγονός μαθηματικού και ταλαντούχος μαθηματικός ο ίδιος από νεαρής ηλικίας, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας και το 1730 έγινε καθηγητής αστρονομίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής του καριέρας ίδρυσε το Αστεροσκοπείο της Ουψάλας και μελέτησε διεξοδικά το βόρειο σέλας, δημοσιεύοντας μία συλλογή από 316 παρατηρήσεις του το 1733. Το 1736, ως μέλος ερευνητικής αποστολής, συνεισέφερε στην επαλήθευση της θεωρίας του Νεύτωνα ότι η Γη είναι ελαφρώς πεπλατυσμένη στους πόλους.

Το 1742 περιέγραψε το θερμόμετρό του, στο πλαίσιο μιας ανακοίνωσής του στη Σουηδική Ακαδημία, μία ανακάλυψη που του χάρισε την «αθανασία». Η κλίμακα που πρότεινε για τη μέτρηση της θερμοκρασίας έχει εκατό βαθμούς, με το σημείο πήξης του νερού στους 100 βαθμούς και το σημείο ζέσης στους μηδέν. Η θερμοκρασιακή κλίμακα του Κελσίου, αντεστραμμένη από τον συμπατριώτη του βοτανολόγο Κάρολο Λινναίο το 1745, με την πάροδο του χρόνου επικράτησε στα περισσότερα μέρη του κόσμου.

Το συγγραφικό έργο του Κελσίου περιλαμβάνει τις μελέτες: «Διατριβή σχετικά με μία νέα μέθοδο προσδιορισμού της απόστασης του Ηλίου από τη Γη» (Dissertatio de nova methodo distantiam solis a terra determinandi, 1730), «Πραγματεία σχετικά με τις παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία για τον καθορισμό του σχήματος της Γης» (De observationibus pro figura telluris determinanda in Gallia habitis, Disquisitio, 1738) και το εκλαϊκευτικό σύγγραμμα «Αριθμητική για τη νεολαία της Σουηδίας» (1741).

Ο Άντερς Σέλσιους πέθανε από φυματίωση στις 25 Απριλίου του 1744, σε ηλικία μόλις 42 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/817#ixzz3shvjXIsK

Τάδε Έφη Ζαρατούστρα

 

122

0

Συμφωνικό ποίημα του Ρίχαρντ Στράους (1864-1949), από τα πιο σπουδαία και γνωστά έργα του γερμανού συνθέτη του ύστερου ρομαντισμού. Το εισαγωγικό του μέρος είναι από τα δημοφιλέστερα κομμάτια της λεγόμενης κλασικής μουσικής.

To «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» («Also Sprach Zarathustra» o πρωτότυπος τίτλος του στα γερμανικά) γράφτηκε το 1896 και είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη φιλοσοφική νουβέλα του σπουδαίου γερμανού φιλοσόφου Φρίντριχ Νίτσε (1844-1900), που διαπραγματεύεται θέματα, όπως η «αιώνια επιστροφή», ο «θάνατος του Θεού» και ο «Υπεράνθρωπος». Πρόθεση του Στράους ήταν να σχολιάσει το έργο του διάσημου συμπατριώτη του, παρά να το αναπαραστήσει μουσικά, πράγμα που θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Η πρωτοτυπία του έγκειται και στο γεγονός ότι υπήρξε ένα από τα πρώτα μουσικά έργα που άντλησε την πηγή της έμπνευσής του από ένα φιλοσοφικό δοκίμιο.

Η σύνθεση του Στράους παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε συναυλία στη Φραγκφούρτη στις 27 Νοεμβρίου του 1897 και έκτοτε αποτελεί ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου. Η δημοφιλία του έργου βοηθήθηκε και από την εισαγωγική φαμφάρα, που διαρκεί γύρω στα 90 δευτερόλεπτα και είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της κλασσικής μουσικής, ιδιαίτερα μετά τη χρησιμοποίησή της από στον σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ στην ηχητική μπάντα της εμβληματικής ταινίας του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», που πρωτοπροβλήθηκε το 1968 και άνοιξε νέους δρόμους για το κινηματογραφικό είδος της επιστημονικής φαντασίας.

Το έργο χωρίζεται σε εννέα μέρη, τα οποία παίζονται με τρεις μόνο διακοπές.

• «Εinleitung, oder Sonnenaufgang» («Πρόλογος ή Αυγή»)
• «Von den Hinterweltlern» («Οι οπτασιαστές της μελλούσης ζωής»)
• «Von der großen Sehnsucht» («Η μεγάλη επιθυμία»)
• «Von den Freuden und Leidenschaften» («Οι χαρές και τα πάθη»)
• «Das Grablied» («Το τραγούδι των τάφων»).
• «Von der Wissenschaft» («Η επιστήμη»)
• «Der Genesende» («Ο Ξαρρωστιάρης»)
• «Das Tanzlied» («Το τραγούδι του χορού»)
• «Nachtwandlerlied» («Το τραγούδι της νύχτας»)

Οι τίτλοι προέρχονται από επιλεγμένα κεφάλαια του βιβλίου του Νίτσε και για την απόδοσή τους στα ελληνικά χρησιμοποιήθηκε η μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη, που χρονολογείται από το 1913.

Μία τυπική εκτέλεση του «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» διαρκεί γύρω στα 30 λεπτά και τα όργανα που απαιτούνται είναι: πίκολο φλάουτο, 3 φλάουτα, 3 όμποε, αγγλικό κόρνο, 3 κλαρινέτα, μπάσο κλαρινέτο, 3 φαγκότα, κόντρα φαγκότο, 6 γαλλικά κόρνα, 4 τρομπέτες, 3 τρομπόνια, 2 τούμπες, τύμπανα, τρίγωνο, γκρανκάσα, κύμβαλα, γκλόκενσπιλ, καμπάνα, εκκλησιαστικό όργανο, 2 άρπες, 32 βιολιά, 12 βιόλες, 12 βιολοντσέλα και 8 κοντραμπάσα.

Διασκευές της εισαγωγικής φαμφάρας του «Τάδε έφη Ζαρατούστρα» έχουν επιχειρήσει με επιτυχία ο βραζιλιάνος τζαζίστας Εουμίρ Ντεοντάτο (1973) και οι Deep Purple στις συναυλιακές εκτελέσεις του τραγουδιού τους «Space Truckin’».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/703#ixzz3shw0L7FT

ΣΧΟΛΙΚΕΣ  ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Αρχές  δεκαετίας  του  '50, σε  κάποια  σχολική  κοντινή εκδρομή   , Ευμορφία  Πάζα , Μαρία  Τσόλκα και  Ζωή  Κούστα .
Αρχείο Ζωής  Κούστα .

Τις  σημερινές  μας  υπέροχες  φωτογραφίες  ΄καθώς  και  χιλιάδες  άλλες , μπορείτε να  τις  βρείτε στην “ Τράπεζα Λιδορικιώτικης Φωτογραφίας   photolidoriki.blogspot.com

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Σάββατο
28/11

02:00

10°C

97%

3 Μπφ Δ
16 Km/h

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

08:00

11°C

99%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

14:00

10°C

95%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h

ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ

20:00

8°C
5°C

90%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

 “ ΤΙ  ΘΑ  ΓΙΝΕΙ  ΜΕ  ΤΟ  ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ  ΣΥΛΛΟΓΗΣ ;;; “

  Αυτό  είναι  φίλοι  μου  το υπέροχο  πέτρινο κτίριο στο  οποίο στεγάζονταν το  Δημοτικό  μας  σχολείο , μέχρι την  δεκαετία του  ‘80 , οπότε  και  έγινε  Αρχαιολογική  συλλογή , και φιλοξενούσε  για  κάμποσα  χρόνια τα ευρήματα της  Καλλίπολης ..

   Σιγά ..σιγά  όμως όλα  τα  εκθέματα  μεταφέρθηκαν στο  Μουσείο  της Άμφισσας  και  εδώ  και  πολλά  χρόνια  τώρα , μένει  κλειστό , εγκαταλειμμένο , ασυντήρητο  και..καθαρίζεται , εξωτερικά δηλαδή  ο  προαύλιος χώρος  στο  πίσω μέρος , όποτε …ΔΗΜΟΣΙΕΎΣΟΥΜΕ  ΕΜΕΙΣ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ  ΤΟ..ΥΠΑΡΧΟΝ  ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΟ , ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ  ΔΗΛΑΔΗ  ΕΙΝΑΙ  ΑΦΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ  ΤΥΧΗ  ΤΟΥ , ΝΕΧΡΙ  ΝΑ  ΕΡΕΙΠΙΩΘΕΊ …ερειπιωθεί ..

   Πριν  15  μέρες  περίπου , είχαμε  δημοσιεύσει φωτογραφίες με  την  επικρατούσα..αθλιότητα , και  ευτυχώς ο  Δήμος , “ αυθόρμητα “ όπως ..πάντα , αναγκάστηκε  να  καθαρίσει , μάλλον όμως μόνο  το  προαύλιο , γιατί  για  το  εσωτερικό κανένας  δεν  γνωρίζει  κάτι  σχετικό..

   Εδώ όμως παίζεται  ένα περίεργο  παιχνιδάκι , απ’ τους  αρμοδιοϋπεύθυνους , πρώτα-πρώτα , πρέπει  να  ξεκαθαριστεί ποιος  τελικά  είναι  ο  ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ  ΤΗ  ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ  ΚΤΙΡΙΟΎ , ΠΟΥ  ΔΙΑΡΚΩΣ..ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ , Ο  ΔΗΜΟΣ  Ή Η  ΕΦΟΡΕΙΑ  ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ; ΠΟΙΟΣ  ΘΑ  ΜΑΣ  ΤΟ  ΠΕΙ  ΑΥΤΌ ;

   Εκείνο  όμως  που  είναι..σιγουρότατο είναι  πως ΣΑΝ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ  ΔΕΝ  ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ  ΠΟΤΕ  ΝΑ  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΊ , ΓΙΑΤΊ  ΌΛΑ  ΤΑ  ΕΚΘΕΜΑΤΑ  ΕΧΟΥΝ  ΉΔΗ  ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ  ΑΜΦΙΣΣΑ , αφού  λοιπόν  θα  μένει..έτσι  κλειστό  και θα..σαπίζει , ΠΗΠΩΣ ΘΑ  ΜΠΟΡΟΎΣΕ  Η  Δ.Α , ΝΑ  ΤΟ  ΚΑΝΕΙ  ΔΩΡΙΚΟ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ  ΚΕΝΤΡΟ ; ΜΕ  ΑΙΘΟΥΣΣ  ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ , ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ , ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ  ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ;

  Κάτι δηλαδή  που  δεν  υπάρχει  στην  Πρωτεύουσα  της  Επαρχίας  αλλά  και  έδρα  του  Δήμου  Δωρίδας ;

  Γνωρίζουμε  πολύ  καλά πως  η  Δ.Α ..” ΚΡΥΦΟΔΙΑΒΆΖΕΙ “ ΛΙΔΩΡΙΚΙ , ΑΣ  ΤΟ  ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ  ΤΟ  ΘΕΜΑ ΚΑΙ  ΑΣ  ΚΑΝΕΙ  ΚΙ’ ΑΥΤΉ  ΚΑΤΙ  ΣΩΣΤΟ ΣΤΑ  ΠΕΝΤΕ  ΧΡΟΝΙΑ  ΤΗΣ …

  Το  “ ΛΙΔΩΡΊΚΙ “ πάντως  θα  κάνει ό,τι  μοορεί , για  να  ενημερωθεί  ο  κόσμος για  το  θέμα  αυτό και  φυσικά  να  ευαισθητοποιηθεί και  να ..δραστηριοποιηθεί , με  κινητοποιήσεις  και  ό,τι  άλλο πρόσφορο μέτρο μπορεί , ενημερώνοντας  και  τον χωριανό  μας  βουλευτή Ηλία  Κωστοπαναγιώτου ..

ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ  ΟΙ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ  ΠΟΥ  ΔΙΚΑΙΟΎΜΑΣΤΕ …ΓΙΑΤΙ  ΑΝ ΤΑ  ΑΦΉΣΟΥΜΕ  ΟΛΑ  ΣΤΗΝ  ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ , ΘΑ  ΤΟ  ΚΑΝΟΥΝ  ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ…ΑΓΝΩΡΙΣΤΟ  !!!!

    Καλί  σας  βράδυ

  Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.-

  www.lidoriki.com