" Η ΡΥΖΟΡΙΒΑΝΗ .."

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΓΛΥΚΟ..ΣΥΝΤΑΓΕΣ

ΚΑΝΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ....ΠΙΟ...ΓΛΥΚΕΙΑ......

  Η ζωή μας , αδέρφια , είναι γλυκιά από μόνη της , έχει όμως και τις..πίκρες της καμιά φορά , τότε λοιπόν γλυκάντε την , φτιάξτε ένα..ταψάκι Ρυζοριβανή , ακολουθώντας την παραδοσιακή συνταγή της περιοχής μας , που ευγενικά μας έδωσε μια παλιά  Γαλαξειδιώτισσα αρχόντισσα – νοικοκυρά , η Κυρία Παρασκευή Ράπτη , που είναι και γιαγιά του Φαρμακοποιού μας και αγαπημένου φίλου , Λάζαρου Ράπτη , σημειώστε , πως η “ ρυζοριβανή “ δεν έχει  καμιά ..σχέση με το.. “ ραβανί “ και ήταν απ’ τα πιο αγαπημένα σπιτικά Λιδορικιώτικα γλυκά , πάρτε ..χαρτί και μολύβι και...καλή επιτυχία......

Υπέροχη  ιδορικιωτικη  Ρυζοριβανί ,  δια..χειρός   Χαραλαμπίας  Γεροδήμου 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΡΥΖΟΡΙΒΑΝΗ .

ΥΛΙΚΑ .

1 κιλό ρύζι γλασσέ .
1 1/2 κιλά , ζάχαρη .
150 γραμμάρια ελαιόλαδο .
Μύγδαλα η γαρύφαλλα .

ΕΚΤΕΛΕΣΗ.

   Βάζουμε το ρύζι σε νερό για 15-20 λεπτά , το στεγνώνουμε και το.. ψιλοκόβουμε . οι  παλιές Λιδορικιώτισσες  νοικοκυράδες , αν  θυμάμαι  καλά το..άπλωναν   στο  τραπέζι  και  το..τρίβανε  με ένα  μαγάλο  μπουκάλι ..
   Μετράμε το ρύζι με νεροπότηρο , και για κάθε ποτήρι ρυζιού βάζουμε στην κατσαρόλα , δύο ποτήρια νερού , 1 προς δύο δηλαδή .
   Βράζουμε το νερό , προσθέτοντας με τη σειρά , λάδι + ρύζι +ζάχαρη , ανακατεύοντας μέχρι το μείγμα να ξεκολλάει απ' την κατσαρόλα , λαδώνουμε τότε το ταψί , αδειάζουμε μέσα το μείγμα , το χαράζουμε ..μπακλαβαδωτά , και σε κάθε κομμάτι βάζουμε ένα μύγδαλο η ένα γαρυφαλλάκι .
   Ψήνουμε στους 200 βαθμούς και μέχρι η ριβανή μας να ροδίσει καλά-καλά .
   Μετά...αφού κρυώσει..λιγάκι...την .. τσακίζουμε......α...προαιρετικά ρίχνουμε , αν θέλουμε και λίγη...κανελλίτσα , αν...λέω..αν..θέλουμε.... ( Όχι όμως πάνω από..πεντε κομμάτια , κάθε..φορά , μπορεί να σας..πέσει λίγο..βαριά..) .
   Σε όλους σας καλή επιτυχία και...καλοφάγωτη και στην κυρία Ράπτη ευχές και πολλές ευχαριστίες....με την ελπίδα και την..ευχή πως θα μας δώσει κι' άλλες ..λιχουδο..συνταγές...

Ο αξέχαστος Κώστας  Μαργέλλος – Σαψαρής , σε  αναμνηστική  φωτογραφία  με  τη  γυναίκα του .

   Με την  ευκαιρία  ας  δούμε  και  κάποια οικονομιτεχνικο..κοινωνικά  στοιχεία  της  “ Ρυζοριβανής “ .

   Πρώτα – πρώτα , να  επαναλάβουμε  πως  δεν έχει  καμιά  σχέση  και…συγγένεια , με  το  γνωστό  βορειοελλαδίτικο  “ ραβανί “ , και  εκείνο  που  την  έκανε  πολύ..” λαοφιλή “ ήταν  το  μικρό  κόστος  παρασκευής  της . Ωραίο  λοιπόν  γλυκό , καθαρό , δεν  παίρνει  ..νοθεία , γευστικότατο , …χορταστικό ( ..μέτραγε  κι’ αυτό  τότε ) και  το  κυριότερο , ΦΤΗΝΟ…και  προσιτό  σε  όλα  τα..βαλάντια ..

   Έτσι  λοιπόν , στα  δύσκολα  εκείνα πρώτα..μεταπολεμικά  χρόνια , η ρυζοριβανή, έλυνε  πολλά  προβλήματα στις  γιορτάδες , όπου είχε  ..περίοπτη  θέση , μετά  όμως πάντα , τον  μπακλαβά  και  τον  κουραμπιέ .

   Για  να  καταλάβετε , πως  “ λειτουργούσε “ το  τότε…σύστημα , αναφέρουμε π , επειδή  τα  πράγματα ήταν πολύ  δύσκολα , οι  νοικοκυράδες , όταν  είχαν  στο  σπίτι  γιορτή , έκαναν  λίστες ..” αξιολόγησης “ των  αναμενόμενων  επισκεπτών , ανάλογα με  τη συγγένεια , τη  φιλία , την..υποχρέωση  και  την συμπάθεια  ..

   Στην  πρώτη  κατηγορία , προσφέρανε μπακλαβά ή  κουραμπιέδες που  έφκιαχναν μόνες τους , και  μετά , στη…" Β’ “ …εθνική , χαλβά χειροποίητο , με  αλεύρι ή σιμιγδάλι , περισσότερο με  αλεύρι που  ήταν  και  φτηνότερο , που  το  έλεγαν και  “ μαλαχόζι “ και ρυζοριβανή , που  κι’ αυτή  ήταν λιγοέξοδη και  τους ..ξεντρόπιαζε ..

   Στο Λιδορίκι λοιπόν , με  βάση την  παραπάνω..” κατάταξη “ των  επισκεπτών , ο  λαϊκός ποιητής , είχε  καταλήξει  στο  παρακάτω  τετράστιχο , με  το  οποίο έδινε την  “ απόλυτη “ εικόνα της  εποχής :

     “ Στα  καλά –καλά  παιδιά

      κουραμπιέ  και μπακλαβά ,

     κουμουντούρο Σαψαρή ,

     μαλαχόζι και..ριβανή “.

  Όπως καλά  καταλάβατε , αξιολόγηση γινόταν  και  στον…παιδικό πληθυσμό , που  έκανε  επισκέψεις  στα  σπίτια που  γιόρταζαν , και  μάλιστα , η  όλη  διαδικασία ήταν..απολύτως  “ οργανωμένη “ , με  καταστάσεις των  σπιτιών κατά  γειτονιά και …αναμενόμενο  γλυκό .

   Ήταν  μάλιστα  συνηθισμένο  φαινόμενο , να  βλέπεις  παιδικές  παρέες , που  ξαμολιούνταν στις  γειτονιές για  να..γλυκαθούν και  όταν  συναντιούνταν  στο  δρόμο , ρωτούσαν οι  μεν  τους  δε : Η..τάδε , τι  σας  έδωσε ; και  έτσι πάνω  κάτω  γνώριζαν  τι  γλυκό τους,,,” περιμένει “ ..

   Για  τους  μη..γνωρίζοντες  τα  της  Λιδορικιώτικης  προπολεμικής , κυρίως , ζωής , αναφέρουμε  πως ο  αναφερόμενος “ Σαψαρής “, Κώατας  Μαργέλλος κατά  κόσμον , ήταν ο  πιο..σκανδαλιάρης νεαρός  του  χωριού  μας , που  μέχρι  τα  βαθιά  του  γεράματα , έκανε  τις  πιο απίθανες  πλάκες , μαζί  με  άλλους  Λιδορικιώτες , που  έμειναν  στην ιστορία της  Λιδορικιώτικης  ζωής , αλλά  περισσότερα  για  τις  όμορφες  αυτές  πλάκες , της “ ζευζεκοπαρέας “ του  Σαψαρή  και  των  υπολοίπων , θα  μιλήσουμε  κάποια άλλη  στιγμή .

       Μέχρι  τότε  , να είστε  όλοι καλά

   Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη 

  www.lidoriki.com