ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ…
Ο καλός μας φίλος , Γιώργος Κ. Κουτσούμπας , που μένει μόνιμα στην Αμερική , στο Σικάγο συγκεκριμένα , μας έκανε δώρο , μια πολύ όμορφη και βαθειά ανθρώπινη ιστοριούλα με τη θεια Φανιώ , που ήταν ηλικιωμένη και μόνη και έμενε κάπου δίπλα στου Παπαβασίλη του γιατρού , την ιστορία αυτή , την είπε στο Γιώργο , όταν ήταν μικρός η μάνα του η αείμνηστη Μαργαρίτα ..
Βέβαια , όπως καταλαβαίνετε , γυρνάμε πίσω μερικές δεκαετίες , τότε που το χωριό μας ήταν στις μεγάλες του…δόξες …
Η θεια Φανιώ λοιπόν , είχε ένα γάϊδαρο , με τον οποίο έκανε όλες της τις δουλειές , καλός γαϊδαράκος , καλόβολος αλλά…γεράκος , γέρασε βλέπεις αντάμα με τη θεια Φανιώ , και φυσικό ήταν κάποια στιγμή να…αποχαιρετήσει τούτη τη ζωή . Έσκασε απ’ τη στεναχώρια η θεια Φανιώ , αλλά και τι μπορούσε να κάνει ; να τον αναστήσει ; φυσικά δεν γινόταν κι’ έτσι το πήρε απόφαση , μόνο που εκείνο τον καιρό , της χρειαζόταν ένας γάϊδαρος για να κάνει κάποιες μικρομεταφορές..
Τι να κάνει , λοιπόν η καημένη η θεια Φανιώ , η πρώτη που σκέφτηκε ήταν η φιλενάδα της η Τασούλα η Καφτάναινα , σηκώθηκε και μια και δυο πήγε στο σπίτι της , ύστερα δυο βήματα ήταν ..Την καλημέρισε , και αμέσως , μπήκε στο…θέμα , αμ. ..έπος , αμ έργον , που λένε , μαρή Τασιούλα , θέλω να μ’ δώεις το γάϊδαρό σ’ να κ’βαλήσου κατ’ πραματάκια πο ‘χου…μαζιμένα , ναι Φανιώ μ’ να στον δώσου του γάϊδαρου , αλλά τι θέλεις να..κ’βαλήεις ;
Να ξέρ’ς έχου ΄δυο τρία φορτώματα σπάλαθρα μαζεμένα και θέλου να τα φέρου στου…σπίτ’…
Ξαφνιάστηκε η θεια Τασούλα , τ’ς φάν΄κι παράξενο να μαζεύει η θεια Φανιώ σπάλααθρα , γιατί ούτε φούρνο έκαιγε , ούτε τίποτα άλλο που να χρειάζονται τα σπάλαθρα , γι’ αυτό και τη ρώτησε , καλά Φανιώ μ ‘ τι τα θες εσύ τόσα σπάλαθρα , θα αμολύεις ..αερόστατο ; Γιατί τα σπάλαθρα τα χρησιμοποιούσαν στα αερόστατα , επειδή έπαιρναν αμέσως φωτιά και δεν πέταγαν σπίθες ..
Αη …μαρί , π’ θα αμολύσω αερόστατο , τα θέλω για να μ' τα..” κλέβ’νι “ τα πιδιά…
Τι λες μαρί Φανιώ , μπας κι..χάξιψις…, θα τα φερ’ς στο σπιτ’ για να τα κλέψ’ νι τα παιδιά ;
Ναι Τασιούλα μ’ , τα ποστιάζω όξω απ’ το σπιτ’ κάτω ακριβώς επ’ το παραθυρό μ’ , κάνω τάχα τις πως πάου στ’ γειτόν’σσα …κι’ ερχουντι κρυφά τα παιδιά και τα κλέβ’ νι κι του…φχαριστιέμι ..
Αχ τρυγόνα μ’ εισί το..εις τιλείους χαϊμένου ..
Κι΄ η θεια η Φανιώ..
Τι να κάνου Τασιούλα μ΄ , παίζου κι’ιγώ σαν πιδάκι ….
Καλό σας μεσημέρι , απ' το χωριό μας με αγάπη...
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment