Το …Π’τσέικο ..φρούριο , όπως ήταν τότε , δείτε τα παράθυρά του , όλα με…θέα…και τι..θέα !!
…Βρωμο..εφεύρεση , αδέρφια , το κινητό τηλέφωνο , δεν μπορείς ούτε λεπτό να..υσηχάσεις , από..επιθυμητούς κι’ ..ανεπιθύμητους , όπου κι΄αν πας , όπου κι΄αν ..βρεθείς , και στου…βιοιδιού το..κέρατο , π’ λένι , να κρυφτείς , σε…ξετρυπώνουνε…
Χθες αδέρφια , έιχαμε βάλει μιά φωτογραφία του Πιτσέικου σπιτιού , το παλιό στολίδι τ’ Αλωνακιού , αναγράφοντας και τη..μαγική λέξη…Παρθεναγωγείον !!! Ε…τι ήταν να τη βάλουμε ; Νωρίς..νωρίς , αλλά πολύ…αργά το βράδυ , να ‘σου και χτυπάει το τηλέφωνο , και ένας πολυαγαπημένος ..παλιόφιλος , αφού μου ..έσουρε τα παλιά μας τα..σχωρεμένα , έτσι γιά να τον..γνωρίσω , μου είπε στο τέλος , με ..κλονισμένη από νοσταλγία φωνή :…καλά βρε ..άθλιε , τι πήγες και θυμήθηκες !!!
Εμείς , φυσικά , οι παλιότεροι , έχουμε τον δικό μας ..κώδικα επικοινωνίας , έχουμε κοινές αναμνήσεις , ζήσαμε τις ίδιες καταστάσεις , τόσα και..τόσα , αλλά εσείς θα αναρωτιέστε από που κι’ ως ..που παρθεναγωγείο , το..Π’τσέικο ;
Δικαιολογημένη απόλυτα η ..απορία , με δεδομένο βέβαια και το ότι ο αξέχαστος μπάρμπα Θανάσης κι’ η θειά Σοφία , δεν είχαν κόρες , δυό γιούς είχαν τον Γιάννη και τον Μίμη , αγαπημένοι φίλοι και..ξαδέρφια ..βεβαίως ..βεβαίως , προηγείται όμως η..φιλία της συγγένειας ..νομίζω ;
Απλά..πολύ απλά τα πράγματα….
Όπως έχουμε πει , πλλλές – πολλές φορές , στα χρόνια εκείνα τα..ονειρεμένα , τα νοσταλγικά , το Γυμνάσιό μας , είχε πολλά , πάρα πολλά παιδιά , και βέβαια απ’ όλα τα χωριά της Δωρίδας , ξεκινώντας απ’ τα παραλιακά , από Βίδαβη μέχρι..Βελενίκο και Καλλιθέα και φτάνοντας μέχρι..Αρτοτίνα και Γραμμένη Οξυά , Μουσουνίτσες , Δάφνο , Κωστάρ’τσα , Κουπάκι ..Παλιοξάρια..κλπ…
Έλα όμως που από δρόμους και..συγκοινωνίες , τοπικές είδικά , ήμασταν…άϊντε να μην το..πω , τα παιδιά νοίκιαζαν δυό-δυό , τρία-τρία και..τέσσερα καμιά φορά , ένα …studio (!) , όπως τα λέμε αυτά τα..δωμάτια – κ’τάκια , δύο επί..τρία , όπου μέσα χωράγανε τα ..κρεβάτια των παιδιών , 1,2,3,4 , όλα τους τα..συμπράγκαλα , κατσαρολικά , τηγάνια , πιάτο..κουταλοπήρουνα , ρούχα , κι’ όλα τα απαραίτητα γιά την ..πολυτελή διαβίωσή τους !!!
Τα περισσότερα απ’ τα ενοικιαζόμενα , αυτά , δωμάτια βέβαια βρίσκονταν μακριά απ’ το κέντρο του χωριού , στις Λάκκες , στον Ψαλά , απέναντι , στο Γυφτομαχαλά , ακόμα και στο Βαρούσι και φυσικά ήταν στο ισόγειο των σπιτιών και μάλλον σε..απελπιστική κατάσταση , γιά να μην πω σε..άθλια , και βέβαια δεν είχαν κανένα βοηθητικό χώρο , κουζίνα , τουαλέτα κλπ , ήταν σκέτα ..κλουβάκια , γιά πάσαν χρήσιν και πάσαν..
Διαθέτανε όμως , συνήθως , τζάκι , γιά ..κεντρική θέρμανση , αλλά και γιά μαγέρεμα , το οποίον..σημαίνει , πως έιχαν απ’ όλα τα…κομφόρια , θα μου πείτε καλά και το τζάκι με τι ..ξύλα το άναβαν ; Ε..αυτό , δεν είναι και πολύ δύσκολο να το..μαντέψετε , γιατί δεν πιστεύω να..πιστεύετε πως τα παιδάκια , είχαν την οικονομική δυνατότητα ν’ αγοράζουν ξύλα , αν είναι δυνατόν…υπήρχαν όμως , δόξα τω..Θεώ..οι φράχτες , και φυσικά και τα ξύλα των..Λιδορικιωτών , ε..πρωτοπόροι οι μαθητές , όπως πάντα , έκαναν ..απαλλοτριώσεις , έτσι δεν τις ..λένε ; απαλλοτρίωναν λοιπόν , τα βράδια , σργά συνήθως , σήμερα απ’ του..τάδε , πέρναγαν κάνα δυό μέρες , και άϊντε πάλι ξάνά , παραπέρα , ξεπαλούκωναν και κάνα ..φράχτη , και είχαν και ..φτηνή και..κεντρική θέρμανση…
Βέβαια , υπήρχε και το μσθητικο..δημοσιουπαλληλικό..εστιατόριο , ο…” ΤΣΕΛΕΜΕΝΤΕΣ “..παρακαλώ , του αξέχαστου Μήτσου Βούλγαρη , που δεν ήταν ένα απλό..εστιατόριο , όχι αδέρφια , ήταν σωστό..πεινοθεραπευτήριο , μάλιστα , με..τμήμα της ..δραχμής , την έκανες ..ταράτσα , και τη ..μακαροναδούλα σου , και τη..σκέτη από..γιουβέτσι , και τη..φασολαδίτσα και το πατατικό σου , τηγανισμένο…γιαχνί η και..φούρνου , απ’ όλα είχε ο..μπαξές του σχωρεμένου , του Τσελεμεντέ , και του πουλιού το..γάλα , π’ λένι…
Υπήρχε όμως , γιά τα παιδιά βέβαια , ένα ..πρόβλημα , όχι ιδιαιτέρως σοβαρόν , αλλά όσο ..νάναι , πρόβλημα , γιατί και ..ορεξούλα είναν τα έρμα , και φαγανά ήταν , κι’ απόλα , αλλά ..εκείνο το..τμήμα , το ..κομματάκι της ..δραχμής , δεν υπήρχε το..σκασμένο..δεν κρατούσαν …ψιλά , τα καυμένα…
Πάντως , απ’ όσο θυμάμαι , υπήρχαν , ελάχιστα παιδιά που μαγέρευαν στα σπίτια τους , και που και που , ..χτύπαγαν και καμιά ..μερίδα στον Τσελεμεντέ , όπως θυμάμαι και μιά η δυό περιπτώσεις παιδιών , που δεν μαγείρευαν ποτέ στο σπίτι , έτρωγαν πάντα έξω , είχαν το ..τευτεράκι τους , παλιά μου τέχνη..κόσκινο , πήγαιναν στον Τσελεμεντέ , διάλεγαν απ’ τη..λίστα των φαγητών , δυό..τρία ήταν όλα κι’ όλα , την..τήλωναν , έγραφε στο τευτεράκι τους ο μπάρμπα Μήτσος , τα ‘γραφε και στο δικό του και κάθε μήνα , ερχόταν ο γονιός , βγάζαν τα..τευτέρια , τα…συμφώναγαν και..έπεφτε το χρήμα , ζεστό…ζεστό….
Αλλά..ας γυρίσουμε στα…δωμάτια , μετά η..άνευ..θέας , όπως λοιπόν είπαμε ήταν , συνήθως κατοικούμενες..αποθηκούλες κλπ..κλπ , ύπήρχαν όμως και δωμάτια ..ευπρεπή , ..πολυτελείας , σε σχέση με τα υπόλοιπα , ε λοιπόν τέτοια δωμάτια νοίκιαζε κι΄ο μπάρμπα Θανάσης ο Πίτσιος , στον πάνω όροφο του σπιτιού , ευάερα..ευήλια , μέσα στο κέντρο , στο Αλωνάκι , και τα οποία ήταν ..περιζήτητα , και γιά πολλούς –πολλούς άλλους ..λόγους ..
Ύπήρχαν ..κανονισμοί λειτουργίας , π.χ . μόλις σουρούπωνε η πόρτα ..έκλεινε , κλειδωνόταν , μη ..επιτρεπομένης της εξόδου αλλά και της..εισόδου , σε οποιονδήποτε , γι’ αυτό και τα δωμάτια τα..Π’τσέικα , θεωρούνταν ιδανικά γιά…κορίτσια , απ’ τους γονείς τους βέβαια , γιά τα ίδια δεν…ξέρουμε , γι’ αυτό και μόνο κορίτσια θυμάμαι να έμεναν εκεί , και φυσικά επιδή παρείχαν..πλήρη..ασφάλεια , κάτι σαν ζώνες…αγνότητας περίπου , τα κρατούσαν τα ίδια κορίτσια , γιά όλα τα χρόνια που ήταν στο Λιδορίκι , π.χ . η ΝταροΜαρία , η Βούλα Χαρδαλούπα , Βαλλιάνου μετά , οι Σκουροπούλες , του Ζαρόιαννου , απ’ το Βελούχι , η Ελένη η Δρόσου και τ’ αδέρφια της ..κ.α .
Βέβαια , τα δωμάτια έβλεπαν στο δρόμο και την πλατεία , και υπήρχε ..επαφή , οπτική , βέβαια , ύστερα αυτό τόβλεπες καθαρά όταν πέρναγες στο δρόμο , το ..ασπρο ..κουρτινάκι…αναστέναζε , ταρακουνιόταν , αλλά ..φάτε μάτια..ψάρια…
Το κακό όμως τηςίστορίας είναι το ότι στους ίδιους..κανονισμούς ..υπακούγανε , εκτός των κοριτσιών , ενοικιαστριών , και τα παιδιά του μπάρμπα Θανάση , οι γιοί του ο Γιάννης και ο Μίμης , που όλως πρωτοτύπως , μπορούν να καυχώνται πως μεγάλωσαν σε..παρθεναγωγείο , βέβαια μη..φαντασθείτε …τα αγόρια όλο λαι έυρισκαν τον τρόπο , να κάνουν …σκασιαρχεία , και ειδικά ο μεγάλος , ο Γιάννης , αυτό χρειαζότανε….
Καλό σας ξημέρωμα , και καλή βδομάδα ……..Κ .-
No comments:
Post a Comment