ΠΑΛΙΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ..ΔΟΞΕΣ..

 

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ..ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ.......

Λυγερόκορμες Λιδορικιωτοπούλες με τη σημαία του Γυμνασίου μας , στους Νομαρχιακούς μαθητικούς αγώνες στην Άμφισσα , πρώτη αριστερά η Ξένη Κανιού , απ' την Αμυγδαλιά .

 

 

Ένας όμορφος σχηματισμός , στις Γυμναστικές επιδείξεις του Γυμνασίου μας , έργο κι' αυτό του αγαπημένου μας Γυμναστή Κώστα Παπανδρέου , κατά..κορφα , ο αγαπημένος φίλος , και καταξιωμένος , σήμερα , χειρουργός , Ηλίας Κωστοπαναγιώτου , ένα απ' τα παιδιά πρέπει νάναι , μάλλον , ο Κώστας Λατσούδης .

 

Πάλι από γυμναστικές επιδείξεις του Γυμνασίου μας , δεκαετία του 60 , ο αλησμόνητος Γιώργος Καψάλης απονέμει τα έπαθλα στους νικητές , ο πρώτος νικητής πρέπει να είναι ο Άλκης Γεροδήμος , απ' το Βελούχι , και δεξιά του , μάλλον , ο …Λεβεντιάς , ο Θεοδωρόπουλος …

Πανοραμική φωτογραφία , πάλι από επιδείξεις , καμαρώστε...

 

Δημ.Γεωργίου , Χρ. Ευσταθίου , Τάκης Ανδρίτσος και Χρ. Καραχάλιος , με τη σημαία του Γυμνασίου μας στους αγώνες στην Άμφισσα .

 

Ο Γιώργος Καψάλης..ιπτάμενος , πρωταθλητής..ύψους γαρ ...της δεκαετίας του 50....

 

 

Τα δυό τελευταία χρόνια αδέρφια , είχα την ..τύχη , την ατυχία , όπως θέλετε πεστε το , να είμαι στο χωριό μας , και 28 Οκτωβρίου και 25 Μαρτίου , και παρακολούθησα τις..παρωδιακές..παρελάσεις , μάλιστα όπως το διαβάζετε , είχαμε μάλιστα τότε πει , πως τέτοιες..παρελάσεις καλύτερα να..λείπουν , βέβαια είχα πάντα κατά νου , τον παλιό καλό καιρό , που παρότι ήμασταν πολλά παιδιά , όλα λειτουργούσαν άψογα , ρολόι που λένε , τώρα..μπουλούκ-ασκέρ , λες και δεν έχουν ακούσει καν γιά..γυμναστική και..παρελάσεις , το τι φταίει , δεν το σχολιάζουμε , χωριό που φαίνεται...λέει ο σοφός μας λαός , κολαούζο δεν..θέλει...
Πικραμένος , σκασμένος έψαξα και βρήκα φωτογραφίες , άρθρα , ντοκουμέντα ατράνταχτα , γιά την τότε κατάσταση που το Γυμνάσιό μας είχε τα δεκαπλάσια παιδιά και ένα μόνο γυμναστή , Ε Ν Α , αλλά...λέοντα , τον αξέχαστο Κώστα Παπανδρέου , που δεν κόλωνε πουθενά , κι' όλα ήταν..τέλεια , κι' όχι μόνο στις..παρελάσεις , αλλά παντού , ΠΡΩΤΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ , ήταν τα παιδιά μας , Π Ρ Ω Τ Ο Ι........

Γιά των γραφομένων μας το...αληθές παραθέτουμε ένα σχετικό άρθρο του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη , γραμμένο τον Ιούλιο 1983 , " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " αρ.φύλλου 20 , διαβάστε.....

" ΠΡΩΤΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ".

Τα παλιότερα χρόνια , πριν δυό-τρεις δεκαετίες , οι Δωριείς νέοι αγνοούσαν την " κουλτούρα ", τους " μαζικούς φορείς " , την " απελευθέρωση " και τα λοιπά τέτοια - που όλα θέλουν καφετέρια , τσιγαράκι και ασταμάτητο κουβεντολόι - και είχαν πιό πεζούς στόχους : Το διάβασμα , τον αθλητισμό , την οικογένειά τους...Μπορεί να μην ξέραν το "Φαραμπούντο Μαρτί " η τους "Σαντινίστας " . έβλεπαν όμως το Θανάση Κουτονιά - από την Αμυγδαλιά - που πήδαγε τριπλούν ένα μέτρο παραπάνω απ' το δεύτερό του και αγωνίζονταν να τον φτάσουν.

Ο αθλητισμός κράταγε κοντά του όλα τα παιδιά του Γυμνασίου και οι επιδείξεις οι γυμναστικές - που δεν ξέρω αν γίνονται , καν , τώρα - φλόγιζαν το νου όλων , που τις περίμεναν πως και πως .

Από την αρχή της σχολικής χρονιάς ξεχώριζαν οι δυνατοί σε κάθε άθλημα και όσο πλησίαζε ο Μάης , τόσο ο συναγωνισμός μεγάλωνε . Γινόταν , πλέον , πάλη χωριών , όπου οι Αμυγδαλιώτες η οι Λιδωρικιώτες - συνήθως - κέρδιζαν την πρώτη θέση .

Γεροδεμένοι μαθητές - πολλοί απ' τους οποίους διέπρεψαν στη συνέχεια και σαν αθλητές μεγάλων Σωματείων - γίνονταν θέμα συζητήσεως πολλές μέρες πριν τις επιδείξεις και την Κυριακή των αγώνων ( πρώτη η δεύτερη Κυριακή του Μαίου ) έρχονταν απ' όλα τα γύρω χωριά γιά να δουν ποιός θα κερδίση . Γιά δυό - τρεις βδομάδες , οι Γυμναστικές επιδείξεις του Γυμνασίου Λιδωρικίου ήταν το επίκεντρο όλων των συζητήσεων στην ορεινή Δωρίδα , ενώ κάτι το αντίστοιχο - σε μικρότερες διαστάσεις - συνέβαινε στο Ευπάλιο , όπου λειτουργούσε παράρτημα του Γυμνασίου Λιδωρικίου .

Μιά βδομάδα πριν τη μεγάλη μέρα , ατονούσαν τα μαθήματα και ο Γυμναστής μας - ο λεβέντης Κώστας Παπανδρέου με τη βροντώδη φωνή και το βροντερό χέρι ! - μας ξεπάτωνε σε πρόβες , δοκιμές , ασβέστωμα γραμμών και σκάψιμο του γηπέδου , γιατί το γήπεδο το σκάψαμε μόνοι μας και οφείλω να το ομολογήσω - ίσως με κάποια ενοχή - πως, παρ' όλο που γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Λιδωρίκι ( σε χωριό ) μόνο γιά τον Παπανδρέου έπιασα τσαπί στο χέρι . Στις πρόβες , η φωνή του Γυμναστή έσχιζε όλο το χωριό κι' ακουγόταν μέχρι Βαρούσι και Αντώνη : " Ένα Στάγια , δύο Μπίτη , τρία ΠαλιοΜπεζαίτη ".....

Είχε δε μιά ειδική προφορά τέτοια - το " ου ", π.χ. το πρόφερε " ο " - και έτσι μας αποκαλούσε " ομαδικώς και αδιαιρέτως " " Γαιδόρια " όταν τα κάναμε θάλασσα . Στο " Γαιδόρια " . όμως τόνιζε περισσότερο τη φωνή του κι' ακουγόταν και στα..γ'υρω χωριά !

Γιά τους πρώτους νικητές αθλοθετούσαν όλοι οι καταστηματάρχες - φτωχοί και καταστραμμένοι και οι ίδιοι - διάφορα μικροπράγματα . Ο πατέρας μου - και μου είχε κάνει εντύπωση αυτό - έδινε από μιά κάρτα με σφραγίδα του Ζαχαροπλαστείου του - κάθε κάρτα αντιπροσώπευε γλυκά - στους δεύτερους των αγωνιζομένων . " Γιατί κι' αυτοί βάζουν δύναμη " μου είχε πει " και τους ξεχνάμε αμέσως ". Τα γλυκά ήταν μιά η δυό πάστες γιά τον καθένα -αστεία πράγματα γιά τους σημερινούς " κουλτουριάρηδες ", αλλά υπήρχαν μαθητές από χωριά που έβαλαν πάστα στο στόμα τους , όσα χρόνια πήγαιναν στο Γυμνάσιο , μόνο όταν αξιώθηκαν να πάρουν δεύτερη θέση σε αγώνισμα !

Οι πρωταθλητές πήγαιναν - στη συνέχεια - στη Λαμία , όπου γίνονταν οι περιφερειακοί αγώνες όλων των Γυμνασίων της Ανατολικής Στερεάς ( Φθιώτιδα , Φωκίδα , Ευρυτανία και κομμάτι της Βοιωτίας ).

Στη Λαμία το Λιδωρίκι σάρωνε . Όταν έφτανε η αποστολή του στην πόλη τα ντόπια Γυμνασιόπαιδα αλλά και οι μαθητές των άλλων αποστολών ( Καρπενήσι , Σπερχειάδα , Υπάτη , Άμφισσα , Αταλάντη κλπ ) έβλεπαν σα θεούς τους αθλητές μας .

Ονόματα όπως του Γιάννη Μανέττα ( δίσκος ) , Θύμιου Κοκμοτού ( Ακόντιο ) , Γιάννη Υφαντή ( λιθάρι - σφαίρα ) , Θανάση Κουτονιά ( τριπλούν ) , κ.α. ήσαν γνωστά σ' όλη τη Στερεά και η μαρίδα που τους ακολουθούσε σε κάθε βήμα όσον καιρό μέναν στη Λαμία ήταν άνευ προηγουμένου .

Στο γήπεδο - και το θυμάμαι ζωντανά αυτό γιατί κάποτε πήγα κι' εγώ , το 1955 σαν πρωταθλητής του Γυμνασίου μας στο ύψος αλλά κατατάχτηκα τέταρτος !- οι Λιδωρικιώτες αποθεώνονταν !

Εκείνοι που τίμησαν το όνομα του Λιδωρικίου σ' αυτή την καλή άμιλλα ήσαν πολλοί οι οποίοι - νομίζω - θάπρεπε να γράψουν στο " Λιδωρίκι " τις περιπτώσεις τους γιά να τους μαζέψουμε όλους και να περάσουν στην ιστορία της Δωρίδος όπου και ανήκουν.

Πό τους πολλούς αυτούς , ετούτη τη στιγμή μου έρχονται στο νου οι Λιδωεικιώτες Θανάσης και Μίμης Πέτρου ( άλματα ) , Κώστας και Γιώργος Ζόγκζας ( άλματα -δρόμοι ) , Θανάσης Παλαιολόγου ( ρίψεις ) , ο Στρουζιώτης Γιάννης Υφαντής ( λιθάρι-σφαίρα ), οι Πλεσσιώτες Θύμιος Κοκμοτός ( ακόντιο ) , Θανάσης Κουτονιάς ( τριπλούν ) , Γιάννης Μανέττας ( δίσκος ) , Γιάννης Γιανναράς ( δίσκος ), ο Ηλίας Καπετζώνης ( ύψος ) , Θανάσης Ταράτσας ( λιθάρι ) , ο Μάμαλης ( δρόμος ) κ.α. Είχαμε και γερές αθλήτριες όπως η Πλεσσιώτισσα Πολυξένη Κανιού , και οι Λιδωρικιώτισσες Ζωή Καραχάλιου και Τέτα Καγκάλου κ.α.

Ακόμα - μαζί μ' αυτούς - είναι και οι Ευπαλιώτες , Καλλιαμπάκος ( ύψος ) , Τσιτσής ( 400 μ ) κ.α , οι οποίοι επειδή το Γυμνάσιό τους ήταν παράρτημα έπειρναν μέρος στους αγώνες με τα χρώματα του Λιδωρικίου .

Στη Λαμία , γιά να γυρίσουμε σ' αυτή , οι αθλητές φιλοξενούνταν από ντόπιους μαθητές , στα σπίτια τους .

Θυμάμαι δε , και θα κλείσω μ' αυτό , πως εγώ είχα φιλοξενηθή από κάποια οικογένεια Σταυρόπουλου , τα παιδιά της οποίας ξέραν τα ονόματα και τις επιδόσεις όλων των Λιδωρικιωτών αθλητών των τελευταίων χρόναν . Την παραμονή των αγώνων , τότε , μας πήγαν εκδρομή , όλα τα Γυμνάσια , στις Θερμοπύλες , όπου κάποιος φιλόλογος της Λαμίας μας μίλησε γιά τη μάχη .

Εδώ που βρισκόμαστε , είπε σε κάποια στιγμή , έπρεπε νάγινε η τελική φάση της μάχης , γιατί βρέθηκαν στις ανασκαφές πολλά σπασμένα ακόντια και βέλη .

Ναι, ναι τον διέκοψε ο Παπανδρέου . Ήμουν ..αυτόπτης μάρτυς !

Και αυτός , μεν , εννοούσε αυτόπτης μάρτυς των ανασκαφών , αλλά το δούλεμα που μας κάναν οι Λαμιώτες γιά τον τόσο αρχαίο καθηγητή μας , μου έχει μείνει ακόμα στο μυαλό .

Όπως μου έχει μείνει ακόμα το αποτύπωμα των δαχτύλων του Παπανδρέου , από ένα σκαμπίλι που έφαγα όταν δεν έκενα σωστά μιά άσκηση .

Γιατό ο Παπανδρέου ήταν ένας ευσυνείδητος Γυμναστής που αγαπούσε τον αθλητισμό και δούλευε με πάθος γι' αυτόν .

Γι' αυτό και υπήρχε τόση ζωντάνια . Γιατί αυτόςν έλεγε θα τρέξεις και έτρεχες ! Όχι σαν τώρα...."

Τι να προσθέσουμε εμείς , αδέρφια , τάχε γράψει όλα ο αξέχαστος ο Γιώργος Καψάλης , και είναι όλα τόσο επίκαιρα , τόσο σύγχρονα , τόσο...χειροπιαστά , μόνο που είναι ακόμα πιό..χειρότερα τα πράγματα σήμερα , δυστυχώς ...

 

        Καλό σας βράδυ ………..Κ.-