ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ….

 

 

Λιδορικιώτικη…καθημερινότητα..

Αλωνάκι 1930 !!! Λιδορικιώτες απολαμβάνουν τον καφέ τους στο Παπαδοπουλέικο….

 

   Ανάλογη σκηνή στη Βαθειά , στο Κουλοπουλέικο , είκοσι χρόνια αργότερα , στη δεκαετία του ‘50 !!

   Καλημέρα αδέρφια Λιδορικιώτες …

Καλημέρα  Greece , Cyprus , United States , Japan , Ivory Coast , Norway , Poland , καλημέρα ξενητεμένα μας αδέρφια και φίλοι αγαπημένοι του χωριού μας .

  Μιά γλυκειά καλημέρα , και στους πολλούς-πολλούς χθεσινούς επισκέπτες της Λιδορικιώτικης σελίδας , που έδωσαν και χθες το..παρών , από :  Athens , Thessaloniki , Patrai , Nicosia , Larisa , Iraklion , Amfissa , Norman , Paphos , Sparti , Chicago Ridge , Ioannina , Kyoto , Chalandri , Nea Ionia , Serrai , Hinsdale , Warsaw , Karditsa , Drama , Oslo , Colorado Springs , Khios , Nea Smirni , Des Plaines , Xanthi , Kozani , Chicago , Volos , Abidjan , να είστε όλοι καλά και να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο , με ..κακοκαιρία , απ’ ότι μας λένε …

   Χειμωνιάτικο σκηνικό θα έχουμε , απ’ ότι φαίνεται , αλλά που θα πάει , τελευταίες ..αναλαμπές του κυρ-χειμώνα , που θέλει δεν θέλει θα…αποχωρήσει , γιατί έφτασε η ..κούκλα μας , η …άνοιξη , πάντως το κρύο είναι αισθητά..ανεβασμένο , και που ‘σαι ακόμα…

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  20 ΜΑΡΤΙΟΥ   ΛΟΙΠΟΝ  ΣΗΜΕΡΑ

· Μνήμη μαρτύρων μοναχών μονής Αγίου Σάββα (797), Αλεξανδρείας, Ευφρασίας, Ματρώνας, Ευφημίας, και Θεοδοσίας στη Νικομήδειας (Γ'αι.), Ροδιανού.

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ…

1793 : Απαγχονισμός του νεομάρτυρα Μύρωνα από το Ηράκλειο Κρήτης.

1807 : Ο Ρώσος Ναύαρχος Σενιάβιν προσβάλλει μαζί με ελληνικά πλοία το κάστρο της Τενέδου και αναγκάζει την Τουρκική φρουρά να παραδοθεί.

1821 : Συγκέντρωση των κατοίκων της Καρύταινας από τον Γεώργιο και Δημήτριο Πλαπούτα, για να επιτεθούν κατά των Τούρκων του Λάλα.

1822 : Τμήμα φιλελλήνων, υπό την αρχηγία του Κορσικανού Συνταγματάρχη Βαλέστ, αποβιβάζεται στο Λουτρό Σφακίων για να ενισχύσει τον κρητικό αγώνα.

1823 : Έναρξη εργασιών της Β' Εθνοσυνέλευσεως στο Άστρος.

1824 : Σφαγές στην Ανώπολη και όλη την Κρήτη. Στο Μεσολόγγι ο φιλέλληνας Ιταλός Γκάμπα εκδίδει την εφημερίδα «Ελληνικός Τηλέγραφος» στα Ιταλικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Η Ζωή της ήταν πολύ μικρή.

1833 : Περίπου 7.000 άοπλοι Κρήτες, από το χωριό Μουρνιές Χανίων, συγκεντρώνονται και συντάσσουν υπόμνημα, με το οποίο ζητούν Αυτονομία. Ο Μουσταφά Πασάς, Σερασκέρης της Κρήτης, με την ανοχή των Μεγάλων Δυνάμεων, στέλνει ιππικό, το οποίο, αφού τους διασκόρπισε όλους, συλλαμβάνει και απαγχονίζει 50 από αυτούς.

1833: Βαυαρικός στρατός υπό τον Χριστόφορο Νέζερ παραλαμβάνει από τους Τούρκους την Ακρόπολη, στην οποία παρέμενε τουρκική φρουρά.

1914 : Μάχη Ηπειρωτών (κίνημα αυτονομίας) και Αλβανών Κορυτσάς. Νεκροί 114 Ηπειρώτες.

 

   Ας θυμηθούμε όμως αδέρφια τι γράφαμε πέρσι΄σαν σήμερα..

         20    ΜΑΡΤΙΟΥ     2008…

ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ..ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

 

   Ο αγαπημένος μας καθηγητής , ο αξέχαστος Γιώργος Ρωμανάς , σε ώρα διδασκαλίας , σε κάποια μεγαλύτερη τάξη , διακρίνουμε τους : Γιώργο Τσιάντα , Δημ . Τσιώνο , Δ.Πανάγο , Σταθούλα Κουτσαύτη , Αρετή Γεροδήμου , Γιωργία Πουρνιά , Νίτσα Παπαδοπούλου και Ελένη Κωστοπούλου και στο βάθος , μάλλον , η Μαρία Παπαιωάννου .

 

Παρασυρμένος , αγαπημένοι μου φίλοι , απ' τις ..ολοζώντανες προπολεμικές αναμνήσεις ,του Κροκυλειώτη Δημ. Υφαντή , με βαθειά νοσταλγία των αξέχαστων μαθητικών μας χρόνων , και της παλιάς Λιδορικιώτικης ζωής , ξεφύλλισα το..δευτεράκι της ψυχής μου κι' ανέσυρα κάποια περιστατικά , της όμορφης εκείνης εποχής .

Θα πρέπει νάταν 1958 η 1959 , πήγαινα στην προτελευταία τάξη του Γυμνασίου , την εβδόμη όπως τη λέγαμε τότε , κι' αν θυμάμαι καλά το περιστατικό αυτό συνέβη στο μάθημα της Κοσμογραφίας , με το οποίο δεν είχα καμιά...σχέση και..συγγένεια , το γιατί θα σας το εξηγήσω πιό κάτω .

Το μάθημα , μας τόκανε ο καθηγητής μας των μαθηματικών ο αξέχαστος Γ΄. Ρωμανάς , που ,εκτός του ότι ήταν ολίγον...αυστηρός , είχε και ένα..χούι , μόλις μπαίναμε γιά μάθημα , έχοντας γνώση των..μελλουμένων , έλεγε : Ανδρίτσος , Γραφάκος , Καψάλης , έξω , εμείς βέβαια ..θιγμένοι , διαμαρτυρόμασταν : Γιατί κύριε καθηγητά ; Δεν κάναμε τίποτα...κι' εκείνος κοιτώντας πάνω απ' τα γυαλιά του , που τάχε πάντα χαμηλά στη μύτη , μας απαντούσε ..στερεότυπα : Θα ..κάνετε εσείς , θα κάνετε...

Όπως θα θυμάστε , οι παλιότεροι , τότε οι καθηγητές μας σήκωναν , συνήθως , με τη σειρά του καταλόγου , οπότε ξέραμε πότε , πάνω κάτω , θα σηκωθούμε γιά μάθημα , κάποια μέρα λοιπόν που είχαμε κοσμογραφία , ήταν η σειρά μου να σηκωθώ γιά μάθημα , αλλά δυστυχώς παρ' ότι το ήξερα ότι ήμουν ..υποψήφιος , δεν είχα ανοίξει , ως ..συνήθως , βιβλίο , τι να κάνω ..τι να κάνω , σκεφτόμουνα το θριαμβευτικό χαμόγελο του καθηγητού μου , όταν θα τούλεγα πως δεν έχω διαβάσει , και δεν μου πήγαινε καλά , έπρεπε κάτι να σκαρφιστώ , πριν πάω στο σχολείο , λοιπόν , πήγα στον ΟΤΕ , τότε ήταν στο ισόγειο του Λαλαγιαννέικου σπιτιού , και υπάλληλος ήταν ο μπάρμπα Γιάννης ο Κανδρής , που ήταν και..ζόρικος , το σχέδιό μου ήταν..λίαν..στανικόν , θάπαιρνα ένα φύλλο πρόσκλησης τηλ/κής συνδιάλεξης , τότε οι συνδιαλέξεις γίνονταν απ' τους θαλάμους του ΟΤΕ , και θα συμπλήρωνα πως με καλεί στο τηλέφωνο ο αδερφός μου ο Γιώργος , που ήταν στην Αθήνα , και γιά ώρα θα έβαζα την ώρα του μαθήματος της πρώτης ώρας , της Κοσμογραφίας , πράγματι λοιπόν πήγα , πήρα την πρόσκληση , την συμπλήρωσα καταλλήλως , και πήγα στο σχολείο , βρήκα τον καθηγητή μου , και του είπα πως έχω συνδιάλεξη με τον αδερφό μου , που γνώριζε φυσικά , υποσχόμενος πως μόλις τελειώσω το τηλεφώνημσ , θα πήγαινα αμέσως στο μάθημα , έδειξα και την..επίσημη πρόσκληση , του ΟΤΕ , γιά του λόγου το..αληθές , ο καθηγητής μου με κοίταξε ειρωνικά , αλλά μου επέτρεψε ν' αργήσω στο μάθημά του .

Το πρώτο . λοιπόν , μέρος του σχεδίου μου είχε πετύχει , τώρα θάπαιρνα την...εκδίκησή μου , φεύγω και πάω σπίτι , η μάνα μου ήταν στο μαγαζί , και κάθομαι και διαβάζω..παπαγαλία το μάθημα που είχαμε , λέω παπαγαλία γιατί με την..κυρία αυτή , την..Κοσμογραφία δηλαδή , δεν είχα καμιά ..μα καμιά προηγούμενη..επαφή , διάβασα λοιπόν όσο καλύτερα μπορούσα , κι' ύπολόγισα περίπου την ώρα , θάπρεπε νάχει τελειώσει η εξέταση και θα έκανε ο καθηγητής μας την παράδοση , νάμαι κι' εγώ στο μάθημα....

Ο χρόνος που είχε βέβαια απομείνει ήταν πολύ λίγος γιά ..πλήρη εξέταση , αλλά αρκετός γιά την ολοκλήρωση του σχεδίου μου , μπαίνω λοιπόν , καλημερίζω και τραβάω γιά το θρανίο μου , αμέριμνος , και τα πράγματα από δω και πέρα εξελιχθήκανε όπως ακριβώς τα είχα προβλέψει , και φυσικά σχεδιάσει , ο Ρωμανάς , με το ειρωνικό του χαμόγελο , πιστεύοντας πως έπιασε...λαγό , με ρωτάει , έχεις διαβάσει το μάθημα Καψάλη ; έλα να μας το πεις...πάντα χαμογελώντας κάτω απ' τα..μουστάκια του , εγώ φυσικά..φυσικά , του απαντάω , και βέβαια κύριε Καθηγητά , και προχωράω προς την έδρα , παίρνω...θέση μάχης , και μόλις ο καθηγητής μου μου λέει να πω το μάθημα , έχοντας αρχίσει στο πρόσωπό του να ανθίζει το..θριαμβευτικό ..χαμόγελο , αρχίζω ..χειμαρρωδώς να ..απαγγέλνω το..ποίημά μου , ρίχνοντας βέβαια και ..κλεφτές ματιές , στον καθηγητή μου , που φαινόταν να τάχει ..χαμένα , την κατ΄σταση τότε έσωσε το κουδούνι του διαλείμματος , τα παιδιά , ως συνήθως , σηκώθηκαν κι' ο Ρωμανάς , έχοντάς τα χαμένα , γιατί ήταν παραπάνω από βέβαιος , πως η συνδιάλεξη ήταν...κοπάνα , και φυσικά ήμουν αδιάβαστος , απορημένος ελαφρά , και λίγο..μουδιασμένα , μου είπε το πολυπόθητο , φτάνει αρκετά , μπράβο ,΄και ήταν , ομολογουμένως , το πρώτο και το...μοναδικό μπράβο που πήρα ποτέ μου απ' τον αγαπημένο καθηγητή μου τον αείμνηστο Γιώργο Ρωμανά , και μη μου πείτε πως δεν το άξιζα....

 

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

 

20-4-1928 , Λιδορικιώτες προσκυνητές , στο πανηγύρι της Αρσαλής , στη Σκιά .

 

Ο χορός στη Βαθειά , έχει ανάψει , στο πανηγύρι μας της Ζ.Πηγής , το 1955 , πρωτοχορευτής ,μάλλον , ο άγαπημένος μου ξάδερφος Μπάμπης Ζέκιος , και τον κρατάει ο Κ. Κουτσούμπας , ομορφιές καμαρωτές...πως πέρασαν τα χρόνια...

 

 

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ...ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ....

Δεκαετία του 1950 , πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής , το πανηγύρι του χωριού μας , ο χορός και το γλέντι στη Βαθειά , έχει αρχίσει...

Καλτεζιά , δεκαετία του 1950 , ο παπά Κοράκης , ο Κ.Κωστοπαναγιώτου με τη γυναίκα του , και το γιό τους Ηλία , στο κλαρίνο ο Γ.Κλώσσας , κιθάρα ο Γ. Πανάγος ,.... οινοχόος ο Βασ .Κάγκαλος κι' ο Ι.Τσιάντας .

Αι-Νικόλας Καλτεζιά , δεκαετία 1960 , πρωτοχορευτής ο μπάρμπα Νίκος ο Πέτρου - Ταλτονίκος , ο Ανδρέας Τσιμέκας , ο Γιάννης Μαργέλλος , ο Γιώργος Παπαδόπουλος , η Ζωή Παπαδοπούλου - Αναγνώστου , οι δυό άλλες κυρίες μάλλον είναι η σύζυγος του Κ.Παπαδόπουλου και η Ελένη Δόύκα - Δρόσου .

 

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ...ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠ' ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ... - Β΄.

Το Λιδορίκι , μέχρι τότε που ιδρύθηκε το Γυμνάσιο , ήταν , βέβαια , η πρωτεύουσα της Δωρίδας , όπου είχαν την έδρα τους , κι' όλες οι Αρχές της Επαρχίας και είχε και κάμποσα μαγαζιά κι' αρκετή κίνηση , αλλά ήταν ακόμα , ένα μεγάλο χωριό , χωρίς μεγάλες οικοδομές και οικοδομικό οργασμό , δίχως κάποιο κέντρο αναψυχής και χωρίς και τόσο ευοίωνες προοπτικές γιά μεγάλη εξέλιξη . Από τότε , όμως , που έγινε το Γυμνάσιο , πήρε άλλη όψη , γιατί μαζεύτηκαν τόσα παιδιά που έδωκαν μεγάλη ζωντάνια , έγιναν και πολλά άλλα μαγαζιά και σημειώθηκε σημαντική οικονομική άνθιση . Φάνηκε , πιά , πως ήταν πραγματική πρωτεύουσα γιατί κάθε μέρα κουβαλιόταν πολύς κόσμος απ' όλα τα χωριά είτε γιά ψώνια , είτε γιά να τροφοδοτήσουν τα παιδιά είτε γιά υποθέσεις στις διάφορες αρχές και υπήρχε μεγάλη κίνηση .

Ηλεκτρικό ρεύμα , βέβαια , δεν υπήρχε ούτε στο Λιδορίκι , ούτε και σε κανένα άλλο χωριό της Δωρίδας κι' ούτε σκέψη καν μπορούσε να γίνει , την εποχή εκείνη , γιά τέτοιο πράγμα . Όλος ο κόσμος τη βόλευε με λάμπες πετρελαίου και κάμποσοι , γιά πιό πολλή οικονομία , με λυχνάρια , όπως κι' εμείς την πρώτη χρονιά που καθόμασταν στο Μπεσέικο σπίτι κοντά στη Ζωοδόχο Πηγή , γιατί έκαιγαν λιγότερο πετρέλαιο . Υπήρχαν τρία εστιατόρια , του Διαμαντή , του Καραχάλιου και του Βαγγέλη Γιαλακίδη , όλα στη Βαθειά και κάμποσα άλλα κρασοραβερνεία , όπου σύχναζαν οι..μπεκρήδες και τα κοπάναγαν και τόριχναν και στο τραγούδι...

Τα πιό πολλά σπίτια νοίκιαζαν δωμάτια κι' είχαν ένα καλό έσοδο απ' τα νοίκια , γιατί οι μαθητές όλο και πλήθαιναν . Από σπίτι , την πρώτη χρονιά , είχα καθήσει όπως είπα , στου Μπέσα κοντά στην εκκλησιά μαζί με τον Περικλή Υφαντή και το Γιώργο Στάγια από την Περιθιώτισσα , που κι' οι δυό τους πήγαν , άμα τέλειωσαν το Γυμνάσιο , στη Χωροφυλακή κι έφτασαν μέχρι το βαθμό του Συνταγματάρχη . Την άλλη χρονιά έμεινα σ' ένα υπόγειο , κάτω απ' το μαγαζί του Πανάγου , κοντά στη Βαθειά , μαζί με τον Χαράλαμπο Αθανασόπουλο , που κι' αυτός προόδεψε σαν υπάλληλος του Υπουργείου Γεωργίας , την τρίτη χρονιά πάλι με τον Περκλή σ' ένα υπόγειο σπίτι του Γιαλακίδη , του πατέρα του Μήτσου του Σταχτάρα και τον τελευταίο χρόνο στο σπίτι του Καράντζαλου μαζί με τον Κώστα το Σπυρόπουλο και με συνοίκους τους Γιώργο και Αχιλλέα Γιωργούτσο που έγινναν Δικηγόροι , και ο Αχιλλέας μάλιστα χρημάτισε και πετυχημένος Δήμαρχος Βύρωνα , τους αδελφούς Νίκο και Γιάννη Κιούπη και τον Αλέκο Καντά .

Μέχρι πριν να γίνει το Γυμνάσιο στο Λιδορίκι , ήταν πολύ δύσκολο γιά τα παιδιά της Δωρίδας ν' ακολουθήσουν Γυμνασιακές σπουδές , αν δεν ήταν από εύπορη οικογένεια η δεν είχαν κάποιον στην Αμερική να τους στέλνει εμβάσματα . Γιατί " δωρεάν παιδεία " δεν υπήρχε και τα έξοδα ήταν δυσβάσταχτα , γι' αυτό υπήρχαν πολλά χωριά , που δενείχαν ούτε ένα παιδί στο Γυμνάσιο . Αλλά και μετά την ίδρυση του Γυμνασίου δεν έλειψαν , βέβαια , οι δυσκολίες , γιατί λιγοστά ήταν τα παιδιά που είχαν την οικονομική ευχέρεια γιά να τρώνε στα εστιατόρια , ενώ τ' άλλα , τα πιό φτωχά , ήταν υποχρεωμένα να μαγειρεύουν μόνα τους , φτιάχνοντας κάνα τραχανά η καμιά φασολάδα η να την βόλευαν με ψωμοτύρι και καμιά πίτα που τους έστελναν απ' το χωριό με τον ταχυδρόμο η με κάναν αγωγιάτη και πότε-πότε με λίγο χαλβά απ' το μπακάλη και καμιά ρέγγα , το πιό φτηνό προσφάι της φτωχολογιάς .

 

ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ...ΘΕΛΩ...

 

Το πρέπει αυτό , που διαφεντεύει τη ζωή μας ,
και δεν αφήνει , τις περσότερες χαρές της , να γευτούμε ,
γρήγορα - αργά , μας φαρμακώνει την ψυχή μας ,
αφού , τα όσα οι άλλοι επιθυμούν , πειθήνια ΄κολουθούμε .

                     *              *
Aυτό το πρέπει , που το θέλω μας , το..πνίγει ,
αφήνοντάς μας , πάντα , στης ζωής τ’ ανούσιο ..περιθώριο ,
κάποτε πρέπει ν’ απομακρυνθεί , να…φύγει ,
έξω , μακριά , απ’ της ψυχής , μα και του νου , το…όριο .

                      *              *
Άραγε , πόσοι άνθρωποι , απελπισμένοι , φύγαν
απ’ τη ζωή , χωρίς να ζήσουν , όπως θέλαν , τη ζωή τους ,
με το πικρό παράπονο , σαν ένιωσαν , σαν είδαν ,
πως έζησαν ..ξένη .. ζωή , που δεν την πόθαγε η ψυχή τους .

                      *                *
Τα όνειρά σου , μην αφήσεις μεσ’ στο πρέπει να πνιγούνε ,
κάνε αυτό που λαχταράει , πάντοτε , η ψυχή σου ,
απ’ το να ζεις για μια ζωή , όπως οι άλλοι..επιθυμούνε ,
κάλλιο για μια στιγμή , να ζήσεις όπως θέλεις τη ζωή σου…..Κ-

 

        Καλή σας μέρα αδέρφια , καλή Παρασκευή και καλό Σαββατοκύριακο , να είστε όλοι καλά…

              Απ’ το πανέμορφο Λιδορίκι με αγάπη…….Κ.-