O ΞΕΡΞΗΣ , ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ …ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ !!!

 

Τα περίφημα..βομβαρδιστικά του…Ξέρξη…

   Γυρνάμε αδέρφια και πάλι , που αλλού ; στη λατρεμένη δεκαετία του ..΄50 !! Γυμνασιόπαιδες παρακαλώ , με τα πηλήκιά  μας , με την ..κουκουβάγια , κουρεμένοι με την..ψιλή , με περιοριστικούς..όρους κυκλοφορίας , και όλα τα σχετικά , αλλά και με παράλληλη..λαθροκυκλοφορία , πρέφα στα δωμάτια των συμμαθητών μας , και ..τσιγαράκι ..αβέρτα , Ματσάγγος ..κούτα , χύμα…με λίγα λόγια , όλα μας..έλειπαν , αλλά ήμασταν…βασιλιάδες ..

   Την εποχή εκείνη είχαμε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους στο χωριό μας , στο Ταμείο , την Εφορία , το Δασαρχείο , την ΑΤΕ , που έμεναν γιά χρόνια , είχαν οικογένειες , παιδιά , και είχαν ενσωματωθεί στη Λιδορικιώτικη κοινωνία , και είχαν γίνει σχεδόν..Λιδορικιώτες ..

  Κάπως έτσι ήταν και η οικογένεια του Μιχάλη Καλαμπόκη , που ήταν ταμίας στην Αγροτική Τράπεζα και ήταν πολύτεκνος , αλλά απ’ τα παιδιά του εδώ ήταν μόνο δύο , τα πιό μικρά , ο Θόδωρος και η Χρύσα , τα άλλα ήταν μεγάλα , κάποια μάλιστα , αν θυμάμαι καλά , ήταν Αμερική .

   Η Χρύσα ήταν μικρότερη , θα΄πρέπει να τελείωνε το δημοτικό , μιά όμορφη κοπελίτσα με την μεγάλη πλεξούδα της , κι’ ο Θόθωρος συνομήλικός μας , ίσως και λίγο μεγαλύτερος , ονειροπαρμένος..με καλλιτεχνικές ανησυχίες , πάντα αφηρημένος και κυρίως πάντα  ωσεί …παρών στα μαθήματα ..ταξείδευε,..βλέπειτε.. διαρκώς..

   Καθημερινά λοιπόν , ο Θόδωρος , αδιάβαστος και ..ωσεί παρών  , στην αίθουσα , σε όλα τα μαθήματα , κι’ όταν ερχόταν η σειρά του γιά μάθημα , πάλι αδιάβαστος , έλυνε το πρόβλημά του με τη μέθοδο της..προσέγγισης , και εξηγούμαι , το Γυμνάσιό μας , την εποχή εκείνη , είχε πάρα πολλά παιδιά , οι τάξεις ήταν ..κατάφορτες , το ίδιο και οι..αίθουσες .

  Έτσι λοιπόν , αναγκαστικά , τα πρώτα θρανία ήταν ..κολλημένα , σχεδόν , στην έδρα , και όταν ανεβαίναμε γιά μάθημα , αν στεκόμαστε στην ..άκρη της έδρας , ήμασταν σε απόσταση..αναπνοής , απ’ τους συμμαθητές μας του πρώτου θρανίου , αυτό λοιπόν το είχε..μελετήσει και..αξιοποιήσει , ο καλό φίλος ο Θόδωρος , κι’ όταν σηκωνόταν γιά μάθημα , στεκόταν άκρη-άκρη  στην έδρα , και φυσικά ..κολλημένος , σχεδόν , στο πρώτο θρανίο..

   Θα με ρωτήσετε , ε …και ; Δεν έχει..ε..και , γιατί είχε το σκοπό του , ο Θόδωρος , το ‘χε ..μελετημένο καλά το πράμα , γιατί στέκοντας τόσο κοντά , μπορούσε να ακούει και τον παραμικρό ..ψίθυρο , αλλά το κυριότερο , διάβαζε τα χείλια των συμμαθητών , και έτσι ..ψευτοβόλευε την κατάσταση , παίρνοντας ..τη βάση , στα μαθήματα , βέβαια μιλάμε γιά τα ..προφορικά , γιά τα ..γραπτά , θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά…άλλη πονεμένη ..ιστορία..

   Το σημερινό μας ..περιστατικό , φίλοι μου , αναφέρεται στο μάθημα της ..ιστορίας , μάλιστα , γιατί και στην ιστορία ήταν πάντα αδιάβαστος ο Θόδωρος , την εποχή εκείνη στο Γυμνάσιό μας στη θέση του…λίμπερο , γενικών δηλαδή..καθηκόντων , έπαιζε ο αγαπημένος μας καθηγητής Αντώνιος Ζούκος , ας είναι καλά ο άνθρωπος , ο κ . Ζούκος , ήταν θεολόγος , με μεγάλο όμως αριθμό ωρών..πτήσης , στην Ιστορία , τη γεωγραφία , τη ..λογική , στα ..φιλολογικά και σε όλες σχεδόν τις ..ειδικότητες , κάθε..τρούπα , που λένε , τη..μπάλωνε ο κ. Ζούκος , και εκείνη λοιπόν τη μέρα στην έδρα καθόταν αυτός..

   Ξέχασα να σας πω , πως ο καθηγητής μας , και οι περισσότεροι τότε καθηγητές , μας σήκωνε γιά μάθημα με τη σειρά..καταλόγου , αυτό είχε την ..χρησιμότητά του  βέβαια , γιατί ξέραμε τη..μέρα και την …ώρα , που θα σηκωθούμε γιά μάθημα , οπότε..ψευτοδιαβάζαμε και βολεύαμε την κατάσταση…

  Εκείνη λοιπόν η μέρα ήταν του..Θόδωρου , και φυσικά το ΄ηξερε καλά-καλά , χωρίς βέβαια να έχει αλλάξει ..τακτική , αδιάβαστος , όπως πάντα λοιπόν , ανταποκρίθηκε..πρόθυμα στο κάλεσμα του καθηγητού μας , και ξεκινώντας , απ’ τα τελευταία θρανία , ανέβηκε..αργά..αργά , στην έδρα , πιάνοντας..στασίδι άκρη..άκρη , στην έδρα , μόνο οι άκρη απ’ τις ..πατούσες του΄πάταγαν σ’ αυτή .

   Ο καθηγητής μας , κατά τη..συνήθειά του , καθόταν στην άλλη άκρη της έδρας , στην καρέκλα του , μακριά απ’ το τραπέζι , έχοντας –πάντα – στα χέρια του ανοιχτό το ανάλογο βιβλίο , γιά να παρακολουθεί , τα..λεγόμενα του εξεταζόμενου , περίμενε ν’ ακούσει το..Θόδωρο…

   Το μάθημα της μέρας εκείνης , ιστορία όπως είπαμε , αναφερόταν σε μιά μάχη , μεταξύ Ελλήνων και ..Περσών , ο Θόδωρος λοιπόν , ισορροπώντας , σχεδόν , στην άκρη της έδρας , έρχισε να εφαρμόζει τη μέθοδό του , τη…νοηματική , κοιτάζοντας τους πρώτους ανέφερε πως το μάθημα περιγράφει την μάχη μεταξύ του…Ξέρξη και των Ελλήνων …επεναλαμβάνοντας τα ίδια λόγια με ..άλλη σειρά , πότε μεταξύ ..Ελλήνων και ..Περσών , πότε μεταξύ…Περσών και..Ελλήνων , και τα ίδια και τα ίδια , περιμένοντας τους υποβολέις να ..προχωρήσουν παρακάτω..

  ‘Ελα όμως που αυτοί οι..άθλιοι , την είχαν στημένη στο φίλο μας ; Κι’ ο καϋμένος ο Θόδωρος ..ίδρωνε ..ξε..ίδρωνε , αλλά..τίποτα , ανταπόκριση καμία , η αίθουσα όλη , στο..κόλπο φυσκιά , είχε..ξεσηκωθεί , και ο πάντα ήρεμος καθηγητής μας , είχε αρχίσει να ..εκνευρίζεται , λέγοντας συνέχεια , παρακάτω..παρακάτω..παρακάτω !!

  Αμ..δεν είχε παρακάτω..αυτοί οι μασκαράδες οι μπροστινοί δεν έβγαζαν..λέξη , μόνο γελούσαν μαζί με τους υπόλοιπους , αφού λοιπόν ο Θόδωρος επανέλαβε καμιά..εικοσαριά φορές τα..αντίπαλα ..στρατόπεδα , αλλάζοντας πάντα τη …σειρά , βρέθηκε κάποια στιγμή να επαναλαμβάνει τη φράση :..οπότε ο..Ξέρξης , ..οπότε ..ο..Ξέρξης…οπότε ο ..Ξέρξης …

   Άντε ..παρακάτω..φώναζε ο καϋμένος ο καθηγητής μας , ο Θόδωρος όμως ..εκεί , οπότε ο ..Ξέρξης …οπότε ο..Ξέρξης , και τότε ο του..θαύματος , οι μπροστινοί..μιλήσανε , οπότε ακούμε το Θόδωρο να..συνεχίζει..ξάλαφρωμένος..: Οπότε ο …Ξέρξης με πενήντα… αεροπλάνα ..επιτίθεται κατά των Ελλήνων…και..

   Δεν πρόλαβε όμως να συνεχίσει , γιατί απ’ την άλλη άκρη της έδρας , ο καθηγητής μας ..εξαγριωμένος , εκσφενδόνισε το βιβλίο της ιστορίας , που κρατούσε , και το οποίο ..βρήκε στο κεφάλι τον φίλο τον Θόδωρο ..ενώ η αίθουσα..σειόταν απ’ τις φωνές και την ..καζούρα…σε σημείο να διαμαρτυρηθούν οι..κωφάλαλοι της …γειτονιάς !!!

  … Και το..αεροπλανοφόρο , απ’ το οποίο..σηκώθηκαν…..

   Eδώ όμως θα πρέπει να σας πω , πως μετά πολλά..πολλά χρόνια , σαράντα..πέντε , περίπου απ΄την όμορφη εκείνη εποχή των..αερο..μαχιών   Ξέρξη ..Ελλήνων κλπ , συνάντησα τον αγαπημένο φίλο Θόδωρο κάτω από..περίεργες συνθήκες , εντελώς …τελείως..τυχαία ,  ήταν , και ..είναι , μιά χαρά , ως ..ανεμένετο , σπούδασε την ..υποκριτικήν τέχνην , εργάστηκε στο θέατρο , δίδαξε δε , γιά πολλά χρόνια , σε κάποια απ’ τις..γνωστές Δραματικές σχολές , έγινε κοντολογίς , ένας άνθρωπος της τέχνης  , και σήμερα έχει δική του Σχολή θεάτρου , κάπου στη  Πλάκα , έχει μιά όμορφη οικογένεια , και δεν έχει αλλάξει..καθόλου , είναι μιά χαρά , όπως ..τότε , α..όχι , κάτι έχει αλλάξει …βέβαια ..βέβαια , το…όνομά του , λέγεται…Θεόδωρος..Κάλβος , και αν όλα πάνε καλά , δεν αποκλείεται να τον δούμε στο χωριό μας , που αγαπάει πολύ , σε κάποια θεατρική παράσταση ….

                             Καλό  σας  βράδυ……Κ.-