Λιδορίκι 28 Οκτωβρίου 1954 , κάτω απ’ τον πλάτανο της Βαθειάς . Η παρέλαση έχει τελειώσει και οι Λιδορικιώτες κάθονται στα μαγαζιά για να ξεκινήσει το πατροπαράδοτο γλέντι . Πρώτος από αιστερά , η..αφεντιά μου , προσκοπάκι εντεκάχρονο , παραδίπλα ο Χρήστος Δελενίκας , λυκόπουλο , όπως και ακριβώς πίσω του ο Ανδρέας Κοράκης , του παπά γιος , ο νεαρός με τα προσκοπικά και το..μουστάκι , είναι ο Θανάσης Πέτρου , δίπλα του Ο κ. Λακαφώσης , που μας έδωσε και τη φωτογραφία και ο Τάκης Παπαδόπουλος και πίσω του ακριβώς ο Χρ. Παλούκης . Όρθιος αριστερά απ’ τον χωροφύλακα ο Γιάννης Πέτρου , Ταλτόϊαννος , παραδίπλα του ο Δημ. Καφέτσης , Κοντοκράς και προτελαυταίος ο Κώστα Κάππος , Μαλίφας , τέλος δεξιά καθισμένη η αγαπημένη μου μητέρα , φορώντας ανοιχτόχρωμα ρούχα , γιατί ο πατέρας μου σκοτώθηκε στις 17 Ιουλίου 1955 και από τότε τη θυμάμαι πάντα με μαύρα ..
OI ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.
Μες σε συρτάρια σκονισμένα , ξεχασμένες ,
πολλές , ασπρόμαυρες , παλιές , φωτογραφίες ,
σαν τις ανθρώπινες ψυχές , φυλακισμένες ,
έχουν να πούνε , τις δικές τους ιστορίες .
* *
Kομμάτια απ’ τη ζωή μας , διπλοσφαλισμένα ,
άθελα η θελημένα , μες στα βάθη της ψυχής μας ,
κάποτε-πότε , λες , τα νοιώθουμε ...σαν ξένα ,
μ ’αλίμονο , είναι τα ίδια τα θεμέλια της ζωής μας.
Μα όταν , καμιά φορά , η μοναξιά , αφόρητα μας πνίγει ,
κι’ ο κόμπος , στο λαιμό μας , γίνεται σωστό...μαρτύριο,
τότε , το μυστικό πορτάκι της καρδιάς , ανοίγει ,
κι’όλα , ανασταίνονται , στου νου το κοιμητήριο …… Κ.-
Αθήνα 26 12 06.
No comments:
Post a Comment