Μετά από τρία χρόνια πυρετωδών εργασιών ο υπόγειος σταθμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου της πολύπαθης πλατείας Ομονοίας παραδόθηκε σε χρήση στις 21 Ιουλίου 1930. Τα εγκαίνια πραγματοποίησε ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος. Κατασκευασμένος στα πρότυπα των σταθμών του Βερολίνου και του Αμβούργου, ο κεντρικός σταθμός των Αθηνών είχε ύψος 4 και πλάτος 32 μέτρων. Το χαρακτηριστικό του υπογείου ήταν τα ανοικτά καφέ γερμανικά πλακίδια με τα οποία ντύθηκαν οι τοίχοι. Επί της πλατείας κατασκευάσθηκαν τρία κομψότατα περίπτερα, το ένα για εφημερίδες, το άλλο για αναψυκτικά και το τρίτο για είδη ζαχαροπλαστικής.
«Ορίστε ένα γεγονός που θα άξιζε να πανηγυρισθή και με κωδωνοκρουσίας. Η Ομόνοια, ο πρώτος σταθμός των επαρχιωτών στην Αθήνα, ο ομφαλός εν κυριολεξία της Αθήνας, απηλευθερώθη επί τέλους σήμερα το πρωί», έγραφε ο Τύπος της εποχής. Οι εφημερίδες κυριολεκτικά πανηγύριζαν για την έναρξη λειτουργίας του υπόγειου σταθμού, ο οποίος μέχρι τότε βρισκόταν στο ύψος του Δημαρχιακού Μεγάρου Αθηνών.
Πράγματι επρόκειτο για ένα σημαντικότατο έργο που ανέβαζε τη στάθμη του πολιτισμού των Αθηνών και συνεισέφερε στην μορφή της ως ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Περιλάμβανε δε δύο εισόδους, η μία προς την οδό Αγίου Κωνσταντίνου και η άλλη προς την οδό Πανεπιστημίου. Προς τις τέσσερις αντίθετες κατευθύνσεις υπήρχαν ισάριθμοι έξοδοι. Τα δεκαέξι εκδοτήρια προορίζονταν για την καλύτερη εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού. Η ανακούφιση αποτυπώθηκε στο ρεπορτάζ της εποχής που ανέφερε πως «η χιλιοκομματιασθείσα Ομόνοια ανέκυψεν καλλωπισμένη και ωραία όσο ποτέ». 
No comments:
Post a Comment