ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΩΝ

 

της Ελίνας Γαληνού

Πληροφορούμενοι το νέο σχέδιο φορολογίας που προωθείται για τα ακίνητα, παρατηρούμε ξανά ένα πράγμα. Οτι ένα πρόβλημα που υπήρχε ανέκαθεν στο φορολογικό σύστημα της Ελλάδας, από συστάσεως ελληνικού κράτους, ήταν ότι διατηρεί ακόμα λογικές οι οποίες προσομοίαζαν με τις λογικές φορολόγησης της τουρκοκρατίας.
Που σημαίνει ότι η επιβολή φόρων σ΄αυτό το κράτος, είχε ως επί το πλείστον, χαρακτηριστικά ληστρικής επιδρομής παρά προσπάθειας να συντελέσουν οι πολίτες στην εύρυθμη λειτουργία της χώρας.. Και θλίβεται κανείς όταν διαβάζει ότι στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ο συνεπής φορολογούμενος λάμβανε τον τίτλο του "Συντελεστή" που θεωρείτο τιμητικός, καθώς ο πολίτης υπερηφανευόταν να συμβάλει στην ορατή ανάπτυξη του κράτους του...Προεκλογικά, ακούσαμε πολλούς να μας μιλούν για την ανάγκη λελογισμένης φορολογίας, για την φοροδοτική δυνατότητα του φορολογουμένου, για τα απρόσοδα ακίνητα που η σκληρή τους φορολόγηση, στερείται λογικής...Προχωρώντας όμως στην θέσπιση νέου φορολογικού, εμφανίζονται πάλι...γνωστά μας αγκάθια. Ο νέος κανονισμός προβλέπει να φορολογηθούν όλα τα ακίνητα ανεξαιρέτως, με κλίμακες και μικρό αφορολόγητο. Μέσα στα φορολογούμενα, εντάσσονται όμως και τα αγροτεμάχια, ακόμα και αν είναι εκτός σχεδίου και απρόσοδα. Εξαιρούνται μόνο όσα καλλιεργούνται από επαγγελματίες αγρότες...
Από μια άποψη, το μέτρο αυτό αναμένεται να κινητοποιήσει ίσως κάποιους ανέργους, οι οποίοι έχουν αγροτεμάχια αχρησιμοποίητα, ώστε να γίνουν επαγγελματίες αγρότες. Αυτό δεν είναι κακό, δεδομένου ότι η χώρα έχει ανάγκη από παραγωγές και λύσεις κατά της ανεργίας. Ομως, τα θύματα αυτής της ιστορίας, είναι όσοι έχουν ιδιοκτησίες αγροτεμαχίων σε μακρινά μέρη και αυτά δεν καλλιεργούνται, για διάφορους λόγους. Είτε γιατί δεν υπάρχει κοντά νερό, είτε γιατί δεν βρέθηκαν πρόθυμα χέρια, είτε...Ο ιδιοκτήτης τους, ενδεχομένως να θέλει να τα πουλήσει κάποια στιγμή, αλλ' αυτό δεν είναι στο χέρι του για το πότε μπορεί να γίνει...
Η πώληση ενός αγροτεμαχίου, δεν είναι τόσο απλό ζήτημα όσο ήταν κάποτε. Από τότε που ίσχυσε το Κτηματολόγιο, ο πωλητής οφείλει να παρουσιάσει το σχετικό πιστοποιητικό, αφού πρωτύτερα επιδείξει τοπογραφικό νέου τύπου με αριθμό ΚΑΕΚ. Αν η ταύτιση στοιχείων τοπογραφικού με την εγγραφή στο Κτηματολόγιο συμπίπτουν, μπορεί να προχωρήσει άνετα στην αξιοποίηση. Εάν όχι, ...κλάψτε τον ιδιοκτήτη και δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαπίστωσαν πρόδηλα σφάλματα στο Κτηματολόγιο, για τα ακίνητα και τα αγροτεμάχιά τους. Υπήρξαν περιπτώσεις σφαλμάτων που διορθώνονταν με μια αίτηση, αλλά και κάποιες άλλες όπου μερικά τμήματα αγροτεμαχίων, είχαν καταπατηθεί δολίως από γείτονες, με αποτέλεσμα να έχει μπερδευτεί το σύμπαν...
Φανταστείτε λοιπόν την "τύχη" ενός τέτοιου ιδιοκτήτη! Να έχει να παλεύει με τα Κτηματολόγια, με τους γείτονες, με τα Ελληνικά Δικαστήρια (δεδομένου ότι ο νόμος ορίζει να γίνεται η αναγνώριση ιδιοκτησίας αγροτεμαχίου με..δικαστική απόφαση). Να πληρώνει μηχανικούς, δικηγόρους, δικαστικά έξοδα, να έχει πληρώσει κάποια στιγμή και φόρο υπεραξίας εάν κληρονόμησε, για να μπορέσει κάποια στιγμή, να το βγάλει στην κτηματαγορά καθαρό και να πουληθεί. Να είναι χρόνια όμηρος του κράτους, των κακόπιστων γειτόνων, του Δήμου, να πληρώνει και να περιμένει. Και να έρχεται μετά απ΄όλα αυτά το κράτος, να του φορολογεί τι αλήθεια; Ενα αγροτεμάχιο το οποίο ΟΤΑΝ και ΕΑΝ πουληθεί βάσει των συγκριτικών στοιχείων (εάν είναι εκτός σχεδίου), εκτιμάται ότι θα πιάσει πολλά χρήματα. Αρα, ο δύστυχος ιδιοκτήτης, όχι μόνο θα καταπιεί το ξύλο που έφαγε τόσα χρόνια, αλλά θα πληρώσει κι΄από πάνω επειδή το ακίνητό του θεωρείται αξίας. Κανείς δεν αναρωτιέται το αυτονόητο, πριν επιβάλει αυτόν τον φόρο; Οτι δηλαδή, ποιό όφελος έχει εισπράξει ένας τέτοιος ιδιοκτήτης από το αγροτεμάχιό του, για να πρέπει να φορολογηθεί; Εάν το νοίκιαζε βέβαια, ή το πουλούσε, λογικό θα ήταν να του ζητηθεί κάποιος φόρος. Αλλά τι φορολογία να επιβάλεις σε ένα απρόσοδο ακίνητο, το οποίο μόνο έξοδα και πονοκεφάλους δημιουργεί συνήθως;
Χωρίς να θέλουμε να μεμψιμοιρούμε συνεχώς, είναι βέβαιο ότι εάν δεν αναθεωρηθούν κάποια σημεία για την φορολόγηση ακίνητης περιουσίας, ειδικά ως προς τα απρόσοδα ακίνητα πάσης φύσεως (πράγμα άλλωστε που αποδεικνύεται άμεσα), βλέπουμε τους ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων να τρέχουν να τα χαρίζουν, προκειμένου να μην πέσουν στην μέγγενη του νέου φόρου. Αλλά είναι μεγάλη αδικία, σε μια εποχή όπου η γή θεωρείται ένα από τα πολυτιμότερα περιουσιακά στοιχεία, να καταδιώκονται οι ιδιοκτήτες της από το ίδιο το κράτος τους!