Έχουμε τρελαθεί καθημερινά αγαπημένοι μου φίλοι , να διαβάζουμε , να βλέπουμε και να ακούμε , από πολλούς και διάφορους , κληρικούς , λαϊκούς , να μας αναφέρουν πόσες μερίδες φαγητό μοιράστηκαν στους “ φτωχούς “ , ξεχνώντας βέβαια πως όλοι οι Έλληνες πια είμαστε φτωχοί , τώρα αν είναι ο ένας λίγο περισσότερο ή λιγότερο , δεν παύει να είναι φτωχός ..
Γεμάτα τα κανάλια , οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα από “ ευεργέτες “ που κάνουν μεν το καλό αλλά αντί να το ρίξουν στο…γιαλό , το βγάζουν στα κανάλια και τις διάφορες κουτσομπολοεκπομπές , λες και ανταγωνίζονται μεταξύ τους , όλοι αυτοί , για το ποιός θα μοιράσει τις περισσότερες ..μερίδες ..
Το κακό δε είναι , πως όλοι βρίσκουν βήμα , και ο κάθε πικραμένος , μας λέει τα δικά του , τη στιγμή που θα μπορούσε να δώσει τη βοήθειά του , αθόρυβα ..ανώνυμα και..Χριστιανικά , αλλά βλέπεις , είναι και το ρημάδι το…γυαλί και οι φωτογραφίες ..
Η Πατρίδα μας , δυστυχώς , πέρασε πολλές δύσκολες καταστάσεις , και πι συμπατριώτες μας είχαν ανάγκη στήριξης , και είναι αλήθεια πως οι ‘Έλληνες , είναι αλληλέγγυοι και νοιάζονται για το διπλανό τους , έστω κι’ αν δεν το ξέρουν . Άλλοι όμως βοηθάνε ανώνυμα , αθόρυβα , όπως θα ‘ κανε κι’ ο Χριστός , κι’ άλλοι το κάνουν βούκινο , δείχνοντας πως δεν τους ενδιαφέρει ο πόνος του διπλανού αλλά η προβολή η δική τους ..
Το χωριό μας , είχε πάντα πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της αλληλεγγύης , και υπάρχουν παραδείγματα πολλά που το επαληθεύουν , υπήρχε όμως τότε κοινωνική συνοχή , κοινωνικός ιστός , υπήρχαν σύλλογοι , ο Επαγγελματικός π.χ , που παραστεκόταν σε κάθε δυσκολία στα μέλη του και όχι μόνον , υπήρχε επίσης ο Φιλανθωπικός Σύλλογος , που πολλά προσέφερε , σε χωριανούς μας τα σκληρά και δύσκολα εκείνα χρόνια , κι’ απ’ ότι θυμάμαι , αν έκαναν κάτι , βοηθούσαν κάποιον που είχε ανάγκη , δεν το μάθαινε κανένας , και φυσικά δεν έπαιρναν μαζί τους και το…φωτογράφο , άλλες εποχές , άλλοι άνθρωποι , άλλες συμπεριφορές …και πάνω απ’όλα ..μπόλικη ανθρωπιά …
Η αποψινή μας αναφορά στον Φιλανθρωπικό Σύλλογο , ήταν αποτέλεσμα της είδησης που πήραμε απ’ το χωριό , που μοιράζοντα κάποια πραγματάκια στα παιδιά , ο ιπποκόμος τους έβγαζε φωτογραφίες , προφανώς , για τις βάλουμε σε καμιά τοπική εφημερίδα …
Αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο σχετικό δημοσίευμά μας , που βέβαια αναφέρεται σε άλλους ανθρώπους και άλλη εποχή , αξίζει να το διαβάσετε…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ….Κ.Κ.-
10.7.12
..KAI ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ..ΚΛΑΙΣ..
ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ..
“ Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ “
Οι κυρίες του Φιλανθρωπικού μας Συλλόγου , σε κάποια ..επιχείρηση συγκέντρωσης χρημάτων ( ..μάλλον ) , από αριστερά : Σταθούλα Κάππου , Ρίτσα Ευσταθίου , Αγγελική Καψάλη , Καίτη (;) Τσαντίλη , (;) ..Πρεζαλή , Βούλα Καντζιού και Έλλη Σφέτσου , μετέπειτα Κακοπούλου .
* *
Aναφερθήκαμε , πολλές φορές , στο Φιλανθρωπικό Σύλλογο του χωριού μας , ένα Σύλλογο , με σημαντική προσφορά και παρουσία , που είχε ιδρυθεί , στα δύσκολα εκείνα χρόνια , τα πρώτα μεταπολεμικά , από κυρίες , Λιδορικιώτισσες ή και συζύγους Δημ.Υπαλλήλων , που υπηρετούσαν στο χωριό μας , και ήταν πολλοί τότε Υπάλληλοι στο χωριό μας .
Βέβαια οι συνθήκες τότε , ήταν κάπως , η μάλλον , πολύ διαφορετικές , οι Δημ.Υπάλληλοι που τοποθετούνταν στο Λιδορίκι , δεν είχαν την..έννοια και την ..πρεμούρα να …φύγουν , έρχονταν για να..μείνουν και έμεναν πολλά χρόνια , με αποτέλεσμα να ενσωματώνονται στη Λιδορικιώτικη κοινωνία και τη Λιδορικιώτικη..ζωή , και γίνονταν..σχεδόν ..Λιδορικιώτες .
Ποιός δεν θυμάται το ζευγάρι Δημοσθένη – Ρεβέκκας Παπαθανασοπούλου , που έμεινε πολλά χρόνια στο χωριό μας , ο αξέχαστος Δημοσθένης ή ..Ρεβέκκος , όπως τον λέγαν όλοι , κατ’..ιδίαν φυσικά , ήταν υπάλληλος στην Εφορία , τον Γιάννη Σουβλερό , υπάλληλο του Ταμείου , με συμμετοχή σε..όλες τις κοινωνικο..πανηγυριώτικες εκδηλώσεις του χωριού μας και όχι ..μόνον , τους αλησμόνητους Δημήτρη και Άφρο Μοίρα , ο Δημ.Μοίρας ήτα για χρόνια Ειρηνοδίκης , τον αγαπητό φίλο Παντελή Μοίρα , αδερφό του Ειρηνοδίκη , που ήταν Αστυνομικός , και φυσικά..τον κάναμε και..χωριανό , παντρεύτηκε μια αγαπημένη φίλη την Ασημούλα Κάππου , πολυαγαπημένη της μάνας μου , την οικογένεια του αξέχαστου Νίκου Τσαντίλη , Διοικητού της Υποδ/σης , τότε , Χωροφυλακής , τον αείμνηστο Γιώργο , αν θυμάμαι καλά , Πρεζαλή , υπάλληλο Δημ.Ταμείου , την οικογένεια Δημ.Τουρούντζη , της ΑΤΕ , επίσης του αείμνηστου Γκολφίνου Γεωργικόπουλου , της ΑΤΕ , και τόσους άλλους που έμεινα για χρόνια στο χωριό μας ..ενσωματωμένοι και απόλυτα ..συνταιριασμένοι , με την Λιδορικιώτικη κοινωνία .
Πολλές λοιπόν απ’ τις κυρίες – συζύγους υπαλλήλων , είχαν μεγάλη συμμετοχή , χαρακτήρος..ένεκεν , και στην , πέραν τω..κοινωνικών..εκδηλώσεων (..χορών ,γιορτών κλπ ) , Λιδορικιώτικη ,..δύσκολη ζωή , αφού ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη του Φιλανθρωπικού μας Συλλόγου , που εκείνα τα δύσκολα , τα..σκληρά χρόνια , πρόσφερε σημαντικό έργο..
Εκείνα τα χρόνια , και μιλάμε για το τέλος της δεκαετίας του ΄40 και αρχές της του ΄50 , ήταν ..λίαν αισθητά τα σημάδια της πολύχρονης ταλαιπωρίας του χωριού μας , με τα..ψέματα , οι χωριανοί μας προσπαθούσαν να..σταθούν στα πόδια τους , να..επιβιώσουν , υπήρχε..δυστυχία , ολοφάνερη..για όσους , φυσικά , φορούσαν στα μάτια τους ..φακούς της ..ανθρώπινης ευαισθησίας ..
Δεν μπορώ να θυμηθώ , πότε ακριβώς ιδρύθηκε ο Φ.Σ , ούτε και ποιοί , η μάλλον ποιές κυρίες είχαν την ιδέα αυτή , την τόσο όμορφη και χρήσιμη τελικά , αλλά μπορώ να θυμηθώ , πρόσωπα και πράγματα , από αυτή την υπέροχη πρωτοβουλία και δραστηριότητα …
Η Παπαβασίλαινα , Ευθυμία Παπαβασιλείου , σύζυγος του γιατρού Βασ.Παπαβασιλείου , Παπαβασίλη , όπως τον λέγαμε , η Βούλα Καντζιού , σύζυγος του έμπορου Δημ.Καντζιού , η Καίτη ( αν θυμάμαι καλά ) Τσαντίλη , συζ. του Αστυνομικού Νικ.Τσαντίλη , απ’ το Γαλαξίδι , η σύζυγος του Γ.Πρεζαλή , που ήταν αδερφή του έμπορου Ντίνου Μαμαλούγκα , απ΄την Αρτοτίνα , η Δασκάλα Μαρία Καρυδάκη – Γουσίου , οι αδερφές Σφέτσου , Έλλη και Χρυσούλα , η ΑΣημούλα Κάππου , μετέπειτα Μοίρα , η Πιπίκα Γεωργικοπούλου , συζ. Του Γκολφίνου , της ΑΤΕ , η Σταθούλα Κάππου , του μπάρμπα Αλέκου , οι Γκομοζοπούλες , η Ρίτσα Ευσταθίου , μετέπειτα Γεωργίου , η Αγγελική Καψάλη και πολλές – πολλές άλλες χωριανές μας και μη , που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ .
Άλλη μια φωτογραφία των κυριών του Φ.Σ. με τον , τότε , ιερέα του χωριού μας τον παπά Κοράκη , στον Άι Θύμιο , την εποχή που άρχιζαν οι εργασίες θεμελίωσης της εκκλησούλας , από αριστερά : Αγγελική Καψάλη , Ευθυμία Παπαβασιλείου , ο παπα Κοράκης , η Πόπη Γκομόζια , η Βούλα Καντζιού και μπροστά στον ιερέα , η Μαρία Καρυδάκη – Γουσίου .
* *
Πολλά , πάρα πολλά , θυμάμαι απ’ τις δραστηριότητες του Φ.Σ , γιατί , παρότι μικρός , συμμετείχα σε κάποιες..αποστολές , απόρρητες φυσικά , λίγα όμως απ’ όλα αυτά μπορούν να ειπωθούν , και δη να..δημοσιευτούν , άλλωστε , δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία , το τι έκαναν τότε οι άνθρωποι του χωριού μας και οι Σύλλογοί μας , σημασία έχει το τι κάνουμε τώρα…
Στον..αντίλογο , πως τώρα ο κόσμος δεν..πεινάει , δεν χρειάζεται αδέρφια να..απαντήσουμε , δεν θα θέλαμε να ..στενοχωρήσουμε κάποιους ..φίλους μας , που έχουν μείνει ακόμα..εκεί , στην εποχή που οι ανθρώπινες “ ανάγκες “ , ήταν ένα ..πιάτο φαί , δυστυχώς , αυτό το..θλιβερό ..” Κατοχικόν..σύμπλεγμα “ ..κυνηγάει πολλούς από μας , μη αφήνοντάς μας να ..δούμε τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες , τις σημερινές , που είναι περισσότερες και πιο…” δύσκολες “ απ’ τις …τότε ..
Θυμάμαι , σε μια , υπο..πλατάνια; , συζήτηση , με θέμα τις σημερινές ανάγκες των παιδιών μας , που δεν έχουν στο χωριό μας ένα χώρο , να μαζευτούν , να..πουν τα δικά τους , να δημιουργήσουν , έστω , κάτι δικό τους , που δεν έχουν τελικά τις ίδιες ευκαιρίες με τα παιδιά των πόλεων , γενικά , η απάντηση..κλασσική και..στερεότυπη ήταν : Ορέ..ούλα ταχ’ νι , κι φαί κι..παπούτσια..ίμείς..γυρνάγαμι…ξ’πόλ’τ…κι..νηστ’κοί…
Λιδορίκι σωτήριον έτος….2012.. !!!
Σκεφτήκατε αλήθεια αδέρφια , πόσο πολύ χρήσιμο θα ήταν , να ..καλέσουμε ένα βράδυ , τα Λιδορικιωτόπουλα , και όχι..μόνο , όλοι εμείς οι..μεγαλύτεροι , οι.." παντογνώστες " , και να κάνουμε μια..ανοιχτή κι' από..καρδιάς συζήτηση μαζί τους ,για όλα όσα τους απασχολούν , για όλα όσα..ονειρεύονται , άλλα..δεν μπορούν να..ζήσουν ; για όλα όσα τους..λείπουν ; Για όλα όσα τους.." χρωστάμε " ; Όχι σαν αυτά που ακούγονται , συνήθως , στη..βουλή των..εφήβων , όπου διαβάζονται τα..προμελετημένα ..στομφώδη..χειρόγραφά με τις ..τηλεκατευθυνόμενες ..υπερβολές , όοοχι , να βρεθούμε σε..άμεση και απ' ευθείας..σύνδεση με τις ψυχές των νέων , τις ψυχές των παιδιών μας , παίζοντας για λίγο το..παιχνίδι της αλήθειας ;
Ας ..παραμερίσουμε τις ..εγωιστικές μας..προκαταλήψεις κι' ας το..κάνουμε , θα έχουμε , σίγουρα , πολλά να..μάθουμε , πολλά να κερδίσουμε ...
Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά……Κ.-
No comments:
Post a Comment