Ο Δήμαρχος Δωρίδας κ. Γ.Καπεντζώνης , απονέμει τιμητική αναμνηστική πλακέτα στην κ, Ελένη Λιάπη ,για την εν γένει προσφορά της στο δημοτικό τραγούδι αλλά και στη Δωρίδα ειδικότερα
Η απονομή , έγινε το βράδυ τη2 29 – 8 – 2014 μ κατά την εκδήλωση ///
Καλημέρα Λιδορικιώτες καλή ΕΒΔΟΜΑΔΑ …
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 20 ΟΚΤ 2014
Ανατολή Ήλιου: 07:37
Δύση Ήλιου: 18:42
Σελήνη 26 ημερών
- Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης
- Διεθνής Ημέρα Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας
- Παγκόσμια Ημέρα Στατιστικής
- Γιορτάζουν: Αρτέμης, Άρτεμις, Γεράσιμος, Ματρώνα, Ματρώνη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr#ixzz3GfdSJBog
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΌΤΑ
1888
Εγκαινιάζεται το Ζάππειο Μέγαρο στην Αθήνα.
1912
Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει τα Γιαννιτσά. Οι Τούρκοι υποχωρούν στη Θεσσαλονίκη.
1921
Ο γάλλος πρεσβευτής Φρανκλέν Μπουγιόν υπογράφει με τον Κεμάλ Ατατούρκ τη Συμφωνία της Άγκυρας, η οποία προβλέπει αναγνώριση του Κεμαλικού καθεστώτος, εμπορικές συναλλαγές, αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων από τις κατεχόμενες περιοχές και χορήγηση όπλων.
1947
Η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών, γνωστότερη ως Επιτροπή Μακάρθι, αρχίζει το έργο της, με αντικείμενο την κομουνιστική διείσδυση στο Χόλιγουντ.
1968
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, ο αμερικανός Ντικ Φόσμπερι κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις ύψος, εισάγοντας ένα νέο παλμό στο αγώνισμα, καθώς περνά τον πήχη με την πλάτη.
1977
Σε συμπλοκή με την αστυνομία στου Ρέντη, σκοτώνεται ο αναρχικός Χρήστος Κασσίμης, που προσπαθούσε να τοποθετήσει εκρηκτικό μηχανισμό στις εγκαταστάσεις της γερμανικής εταιρίας AEG.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1854
Αρθούρος Ρεμπό, γάλλος ποιητής. (Θαν. 10/11/1891)
1885
Φέρντιναντ «Τζέλι Ρολ» Μόρτον, αμερικανός πιανίστας και συνθέτης, από τους πρωτοπόρους της τζαζ. (Θαν. 10/7/1941)
1891
Τζέιμς Τσάντουικ, άγγλος φυσικός, που ανακάλυψε το νετρόνιο και τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ το 1935. (Θαν. 24/7/1974)
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
460
Ευδοκία, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, σύζυγος του Θεοδοσίου Β'. (Γεν. 401)
1932
Τζιοβάνι Μπατίστα Πιρέλι, ιταλός επιχειρηματίας, ιδρυτής της φερώνυμης εταιρίας ελαστικών. (Γεν. 27/12/1848)
2011
Μουαμάρ Καντάφι, λίβυος στρατιωτικός και πολιτικός. Κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή τη Λιβύη από το 1968 έως
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2010#ixzz3Gff4FA9o
Η τραγωδία στο «Λένιν»
Το μνημείο των θυμάτων
Πολύνεκρο δυστύχημα στο στάδιο Λένιν της Μόσχας (μετέπειτα Λουζνίκι).Συνέβη κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα στις 20 Οκτωβρίου 1982 και θύμιζε αρκετά την τραγωδία της Θύρας 7 ένα χρόνο νωρίτερα.
Χιόνιζε εκείνο το βράδυ στη Μόσχα, το κρύο ήταν τσουχτερό και λίγος κόσμος αποφάσισε να πάει στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τον πρώτο αγώνα για τη δεύτερη φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ μεταξύ της τοπικής Σπαρτάκ και της ολλανδικής Χάαρλεμ. Όλοι οι θεατές τοποθετήθηκαν στην ανατολική κερκίδα του αχανούς σταδίου και οι υπεύθυνοι άφησαν μόνο μία θύρα ανοικτή.
Λίγο πριν από το τέλος του αγώνα κι ενώ το σκορ ήταν 1-0 υπέρ της Σπαρτάκ, οι θεατές άρχισαν σταδιακά να αποχωρούν, όταν ο Σεργκέι Σετσόφ πέτυχε το δεύτερο τέρμα της μοσχοβίτικης ομάδας («Θα ήταν καλύτερα να μην το πετύχαινα ποτέ», δήλωσε μετά) και κάποιοι θεατές προσπάθησαν να επιστρέψουν στην εξέδρα για να πανηγυρίσουν. Επικράτησε συνωστισμός, καθώς οι αστυνομικοί δεν επέτρεψαν σε εκείνους που προσπαθούσαν να βγουν να αλλάξουν κατεύθυνση, πολλοί έπεσαν στις σκάλες και ποδοπατήθηκαν. Ο επίσημος απολογισμός ήταν 66 νεκροί, αν και πολλοί, συμπεριλαμβανόμενων των συγγενών των θυμάτων, ανεβάζουν τον αριθμό τους στους 340.
Την επομένη του τραγικού συμβάντος τα σοβιετικά ΜΜΕ τήρησαν σιγή ιχθύος. Μόνο ένα μικρό άρθρο στην εφημερίδα Βετσέρμιαγια Μόσκβα ανέφερε: «Χθες στο Λουζνίκι, μετά τον ποδοσφαιρικό αγώνα, σημειώθηκε ένα ατύχημα και τραυματίστηκαν ορισμένοι θεατές». Πλήρης η μυστικοπάθεια και στις σοβιετικές αρχές. Οι σοροί των θυμάτων παραδόθηκαν στους συγγενείς τους δεκατρείς μέρες αργότερα. Στις 8 Φεβρουαρίου 1983 έγινε μια δίκη, όπου μοναδικός υπεύθυνος θεωρήθηκε ο διευθυντής του γηπέδου, ο οποίος καταδικάστηκε σε 18μηνη καταναγκαστική εργασία.
Για αρκετά χρόνια δεν διεξάγονταν αγώνες στο Λουζνίκι στο τέλος Οκτωβρίου, για να εμποδιστούν οι συγγενείς των θυμάτων να αφήσουν εκεί λουλούδια. Οι παίκτες της ολλανδικής ομάδας, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος έμαθαν για το συμβάν μόλις το 1989, την εποχή της Περεστρόικα και της Γκλάσνοστ του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, όταν η αθλητική εφημερίδα Σοβιέτσκι Σπορ αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στο συμβάν. Στο σημείο της τραγωδίας υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στους νεκρούς φιλάθλους της Σπαρτάκ.
Για την ιστορία, η Σπαρτάκ νίκησε και στον επαναληπτικό με 3-1, και προκρίθηκε στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε από τη Βαλένθια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/330#ixzz3GffHym2F
Άγιος Γεράσιμος
1509 – 1579
Ο επονομαζόμενος και νέος ασκητής, για να αντιδιαστέλλεται με άλλους αγιάσαντες Γεράσιμους. Είναι ο προστάτης της νήσου Κεφαλληνίας, στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως.
Ο Γεράσιμος γεννήθηκε το 1509 στα Τρίκαλα Κορινθίας από πλούσιους γονείς, τον Δημήτριο και την Καλή. Ο πατέρας του καταγόταν από την ονομαστή βυζαντινή οικογένεια των Νοταράδων.
Σε νεαρή ηλικία εγκατέλειψε την πατρική οικία. Περιηγήθηκε τη Ζάκυνθο και, αφού επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος, μονές της Ανατολής, τα Ιεροσόλυμα, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος, τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, την Αίγυπτο και την Κρήτη, κατέληξε πάλι στη Ζάκυνθο και εγκαταστάθηκε στη Σπηλαία. Αργότερα, έχτισε γυναικείο μοναστήρι με την ονομασία Νέα Ιερουσαλήμ στη θέση Ομαλά της Κεφαλληνίας, όπου μόνασε.
Ο Γεράσιμος «εκοιμήθη εν ειρήνη» στις 15 Αυγούστου 1579. Η μνήμη του δεν εορτάζεται από την εκκλησία την ημέρα τού θανάτου του, λόγω της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αλλά στις 20 Οκτωβρίου, ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του, οπότε εορτάζουν και οι φέροντες το όνομά του. Επίσης, στις 16 Αυγούστου γίνεται στα Ομαλά Κεφαλληνίας η περιφορά τού άφθαρτου λειψάνου του στη μονή που πήρε και το όνομά του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1027#ixzz3GffnzZgV
Θανάσης Κωσταβάρας
1927 – 2007
Ποιητής, από τους σημαντικότερος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Συνήθιζε να λέει ότι «είναι ταγμένος στο όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο».
Ο Θανάσης Κωσταβάρας γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1927 στην Ανακασιά Μαγνησίας, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ως Επονίτης, προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και το 1944 τραυματίστηκε σε μάχη με τους Γερμανούς. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του στο Βόλο ήρθε στην Αθήνα και το 1946 εγγράφηκε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συνελήφθη και πέρασε από Στρατοδικείο τον Μάρτιο του 1949. Στάλθηκε στη Μακρόνησο, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, πρώτα στο Β' Τάγμα και ύστερα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Απολύθηκε τον Ιούλιο του 1952 και μετά την αποπεράτωση των σπουδών του εργάστηκε ως οδοντίατρος.
Στο χώρο της λογοτεχνίας παρουσιάστηκε το 1953, με τη συλλογή ποιημάτων «Πρελούντια», την οποία αποκήρυξε αργότερα, και ακολούθησε τρία χρόνια αργότερα η ποιητική συλλογή «Αναζήτηση». Συνολικά, έγραψε 20 ποιητικές συλλογές, καθώς και δοκίμια, διηγήματα και θεατρικά έργα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Επιθεώρηση Τέχνης», «Αντί», «Λέξη» και «Μανδραγόρας», του οποίου υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων το 1981. Το 1983 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου και το 1987 με το 2ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Τα ερωτικά», το οποίο όμως αποποιήθηκε. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, πολωνικά, γαλλικά, γερμανικά. Εκτός από τη λογοτεχνία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη μικρογλυπτική.
Ο Θανάσης Κωσταβάρας ήταν νυμφευμένος με τη δοκιμιογράφο Αγγελική Κωσταβάρα, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο. Απεβίωσε στις 20 Οκτωβρίου του 2007, σε ηλικία 80 ετών.
Εργογραφία
Ποίηση
- Πρελούντια (1953)
- Αναζήτηση (1956)
- Αναβίωση (1957)
- Έξοδος (1957)
- Κοντσέρτο (1958)
- Ρωμέικη σουίτα (1959)
- Ο γυρισμός (1963)
- Κατάθεση (1965)
- Συμπληρώματα (1970)
- Ο μουγκός τραγουδιστής (1982, επιλογή ποιημάτων του από τον ίδιο)
- Ιστορήματα (1985)
- Τα ερωτικά (1986)
- Ζώδια (1986)
- Ο φόβος του ακροβάτη (1989)
- Κήποι στον Παράδεισο (1990)
- Στο βάθος του χρώματος (1993)
- Το ημερολόγιο της αυριανής εξορίας (1995)
- Η μακρινή άγνωστη χώρα (1999)
- Οι μεταμορφώσεις των κήπων (2003)
- Χαιρετισμοί (2006)
Πεζά
- Το ρήγμα (1966)
- Ο λάκκος (1972)
Θεατρικά
- Οι ανίκητοι (1959)
- Το Φαγκότο ή Το τραγικό τέλος του Νικηφόρου Φωκά και η ηρωική ζωή του Π. Ν. Πάστη (1971)
- Τα ιερά και τα όσια (1983)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/709#ixzz3GfgD0bow
Μπομπ Γκουτσιόνε
1930 – 2010
Αμερικανός επιχειρηματίας και εκδότης του ανδρικού περιοδικό Penthouse (Σοφίτα). Δημιούργησε ένα εκδοτικό συγκρότημα, που έσπασε τα ταμπού και εξόργισε τους θεματοφύλακες της ηθικής και του καλού γούστου, προτού καταρρεύσει, εξαιτίας μιας σειράς κακών επενδύσεων και της καταλυτικής εμφάνισης του Ίντερνετ
Ο Ρόμπερτ Τσαρλς Τζόζεφ Έντουαρντ Σαμπατίνι Γκουτσιόνε (Robert Charles Joseph Edward Sabatini Guccione), όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1930 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, στους κόλπους μιας Καθολικής μεσοαστικής οικογένειας με ρίζες στη Σικελία. Ο πατέρας του Άντονι ήταν λογιστής και η μητέρα του Νίνα νοικοκυρά.
Η επιθυμία της οικογένειάς του να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού και να γίνει κληρικός δεν ενθουσίαζε τον νεαρό Μπομπ. Φοίτησε, πάντως, σε ιερατική σχολή, αλλά γρήγορα την εγκατέλειψε για τη ζωγραφική. Ένας γάμος στα 18 του χρόνια με τη Λίλιαν Μπέκερ και η γέννηση της κόρης του Τόνιας ανέστειλαν για λίγο τις καλλιτεχνικές φιλοδοξίες του. Γρήγορα βαρέθηκε τον έγγαμο βίο. Εγκατέλειψε την οικογένειά του και ταξίδεψε στην Ιταλία για να σπουδάσει ζωγραφική. Σε ένα ταξίδι του στην Ταγγέρη γνωρίστηκε με τον συγγραφέα Γουίλιαμς Μπάροους και το περιβάλλον της γενιάς των μπίτνικς.
Στην πόλη αυτή του Μαρόκου έμελλε να συναντήσει τη δεύτερη γυναίκα του, την αγγλίδα τραγουδίστρια Μάριελ Χάντσον. Παντρεύτηκαν το 1960 και εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο. Μαζί της απέκτησε τέσσερα παιδιά (Μπομπ τζούνιορ, Τόνι, Νικ και Νίνα). Για να συντηρήσει την πολυμελή οικογένειά του αναγκάστηκε να δουλέψει αρχικά σε μία αλυσίδα πλυντηρίων και στη συνέχεια ως σκιτσογράφος στην εβδομαδιαία εφημερίδα «The London American», ενώ η γυναίκα του ξεκίνησε μια επιχείρηση πώλησης γυναικείων πόστερ. Χώρισαν το 1964, όταν ο Μπομπ γνώρισε τη νοτιοφρικανίδα χορεύτρια Κάθι Κίτον, η οποία έγινε η «μούσα» του στις εκδοτικές επιχειρήσεις του.
Το 1965 έκανε το πρώτο επιχειρηματικό βήμα του, που αποδείχτηκε και το πιο επιτυχημένο. Εξέδωσε το ανδρικό περιοδικό Penthouse, πρώτα στη Μ. Βρετανία και από τον Σεπτέμβριο του 1969 στις ΗΠΑ, σε μία εποχή έντονης απελευθέρωσης των ερωτικών ηθών. Για να ανταγωνιστεί το δημοφιλές Playboy του Χιου Χέφνερ, που κυκλοφορούσε από το 1953, έκανε το Penthouse πιο αισθησιακό και τολμηρό, με κείμενα που απευθύνονταν στον μέσο αναγνώστη και όχι στο καλλιεργημένο κοινό του Playboy. Ελλείψει κεφαλαίων, φωτογράφιζε ο ίδιος τα μοντέλα του, εφαρμόζοντας τις γνώσεις του στη ζωγραφική, με την τεχνική της μαλακής εστίασης (Soft Focus) και ακολουθώντας τη «ματιά του ηδονοβλεψία», όπως έλεγε, έβαζε τα μοντέλα του να κοιτούν μακριά από τον φακό. Το Penthouse έγινε «το περιοδικό για το σεξ, την πολιτική και τη διαμαρτυρία», όπως ακριβώς το ήθελε ο δημιουργός του, εξοργίζοντας τους συντηρητικούς και τις φεμινίστριες.
Ο Μπομπ Γκουτσιόνε ποζάρει με μοντέλα του Penthouse
Το Penthouse ήταν το πρώτο ερωτικό περιοδικό, που τόλμησε να δείξει τα γυναικεία γεννητικά όργανα και τις τρίχες του εφηβαίου, σε μία εποχή που κάτι τέτοιο θεωρούνταν από πολλούς χυδαίο. Αργότερα, ακολούθησαν οι απεικονίσεις της σεξουαλικής πράξης χωρίς όμως να παρουσιάζεται η διείσδυση ή τα ανδρικά γεννητικά όργανα. Πολλά χρόνια μετά (τέλη δεκαετίας '90) παρουσιάστηκαν οι πρώτες φωτογραφίες όπου απεικονιζόταν και το ανδρικό μόριο, ακόμα και σε στύση.
Το 1985 το περιοδικό δημοσιεύει παράνομα μία σειρά από γυμνές φωτογραφίες της Βανέσα Ουίλιαμς, της πρώτης μαύρης αμερικανίδας νικήτριας καλλιστείων, με αποτέλεσμα η μαύρη καλλονή να χάσει το στέμμα της. Την ίδια περίοδο δημοσιεύει τις περίφημες ασπρόμαυρες γυμνές φωτογραφίες της Μαντόνα, από την εποχή που ήταν μία άσημη χορεύτρια. Το περιοδικό βρίσκεται στην ακμή της κυκλοφορίας του, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια τεύχη και τα έσοδα του Γκουτσιόνε να φθάνουν τα 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήταν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1982 συμπεριλήφθηκε στη σχετική λίστα του περιοδικού Forbes, με περιουσία που άγγιζε τα 400 εκατομμύρια δολάρια.
H επιτυχία του Penthouse άνοιξε την όρεξη στον Γκουτσιόνε για πολυτελή ζωή, χωρίς όμως τις εξαλλοσύνες και τις εκκεντρικότητες του μεγάλου αντιπάλου του Χιου Χέφνερ. Αγόρασε μία βίλα 2.000 τ.μ. στο Μανχάταν και τη στόλισε με πίνακες μεγάλων ζωγράφων (Ελ Γκρέκο, Πικάσο, Βαν Γκογκ, Μοντιλιάνι και Νταλί).
Με τη συμβολή της συμβίας του Κάθι Κίτον, την οποία παντρεύτηκε τελικά το 1987, εξέδωσε, εκτός του Penthouse, τα περιοδικά Omni (αφιερωμένο στην επιστήμη και την επιστημονική φαντασία), Viva (το θηλυκό Penthouse), Longevity (για την υγεία και τη διατροφή) και Spin (μουσικό περιοδικό για το ανεξάρτητο ροκ με εκδότη τον γιο του Μπομπ τζούνιορ). Ο Γκουτσιόνε αναμίχθηκε και στον κινηματογράφο ως παραγωγός, με καταστροφικά αποτελέσματα, κυρίως για τη φιλόδοξη παραγωγή «Καλιγούλας» (1979) σε σκηνοθεσία Τίντο Μπρας, με τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ στον επώνυμο ρόλο και με τη συμμετοχή σπουδαίων ηθοποιών (Τζον Γκίλγκουντ, Έλεν Μίρεν, Πίτερ Ο' Τουλ). Επένδυσε 17 εκατομμύρια δολάρια, αλλά η ταινία, λόγω του τολμηρού θέματός της, πάτωσε στο ταμείο, επειδή πολεμήθηκε από τους συντηρητικούς κύκλους της Αμερικής και τη διανομή. Αποδείχθηκε, όμως, διαχρονική επιτυχία στα βίντεο κλαμπ.
Η εκδοτική του αυτοκρατορία άρχισε να φθίνει τη δεκαετία του ‘90. Μία σειρά από αποτυχημένες επενδύσεις στον χώρο των καζίνο και της πυρηνικής ενέργειας και η μετατόπιση των αναγνωστών του Penthouse στο βίντεο και στη συνέχεια στο Ίντερνετ με τις χιλιάδες σελίδες δωρεάν ερωτικού περιεχομένου, τον έφεραν σε δεινή οικονομική θέση. Είχε προηγηθεί το ανελέητο κυνηγητό της διακυβέρνησης Ρίγκαν στην ερωτική βιομηχανία των ΗΠΑ. Το 2003 κήρυξε πτώχευση και αναγκάστηκε να εκποιήσει το σύνολο της περιουσίας του, συμπεριλαμβανομένης και της πανάκριβης συλλογής των πινάκων του, σε μία ομάδα επιχειρηματιών με επικεφαλής τον αμφιλεγόμενο ελληνοαμερικανό χρηματιστή Ιάσωνα Γαλάνη (Jason Galanis). Το Penthouse εξακολουθεί να εκδίδεται, με την κυκλοφορία του να ξεπερνά μόλις τα 100.000 τεύχη μηνιαίως.
Ο Μπομπ Γκουτσιόνε ήταν ασταθής και ευμετάβλητος χαρακτήρας, γεμάτος αντιφάσεις. Προσλάμβανε και απέλυε με το παραμικρό τους συνεργάτες του, για να τους ξαναπροσλάβει την επόμενη μέρα. Τη μία στιγμή ήταν ζεστός και διασκεδαστικός και την άλλη κρύος και απόμακρος. Δεν δίστασε να έλθει και σε σύγκρουση με τον γιο του Μπομπ Γκουτσιόνε τζούνιορ για το ροκ περιοδικό Spin, το οποίο διηύθυνε. Θέλησε να το κλείσει στα δύο χρόνια κυκλοφορίας του, παρότι ήταν επιτυχημένο, τόσο από πλευράς κυκλοφορίας, όσο και επιρροής στον μουσικό χώρο. Τελικά, ο Μπομπ τζούνιορ αναζήτησε αλλού κεφάλαια για να συνεχίσει την κυκλοφορία του περιοδικού.
Το 2006 ο Μπομπ Γκουτσιόνε παντρεύτηκε για τέταρτη φορά, την Έιπριλ Ντον Γουόρεν, αφού η μούσα του Κάθι Κίτον είχε πεθάνει από καρκίνο του στήθους το 1997. Χτυπημένος και ο ίδιος από καρκίνο πέθανε στις 20 Οκτωβρίου 2010 στο Νοσοκομείο Πλέινο του Τέξας, δύο μήνες προτού κλείσει τα ογδόντα του χρόνια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/410#ixzz3GfgfE1gL
Ο Τζέιμς Μποντ στα Μετέωρα
Ο Ρότζερ Μουρ ως Τζέιμς Μποντ, στην ταινία Για τα μάτια σου μόνο
Το 985 μ.Χ., όταν ο πρώτος μοναχός αντίκρισε το σύμπλεγμα των 60 πανύψηλων και μακρόστενων βράχων, που έμελλαν να ονομαστούν Μετέωρα, δεν πτοήθηκε, παρ' όλο που δεν είχε στη διάθεσή του καμία από τις «μαγικές» συσκευές τού Q. Σταδιακά ακολούθησαν το παράδειγμά του και άλλοι ερημίτες, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν τα «αιωρούμενα» μοναστήρια τους σε 24 από τους 60 βράχους.
Χίλια χρόνια αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου του 1980, τη γαλήνη τους ήρθε, ως εξ ουρανού, να ταράξει ο Τζέιμς Μποντ, σκαρφαλώνοντας σ' ένα από τα έξι εναπομείναντα μοναστήρια, εκείνο του Αγίου Βαρλαάμ. Για τις ανάγκες της ταινίας Για τα μάτια σου μόνο, το μοναστήρι μετατράπηκε στο καταφύγιο του κακού Κριστάτου. Οι μοναχοί εξοργίστηκαν και προκειμένου να προστατέψουν τα κτίρια από την ιερόσυλη κάμερα των άγγλων τεχνικών, τα κάλυψαν με αδιαφανές πλαστικό.
Παρ' όλες τις εκκλησιαστικές... επεμβάσεις, η σκηνή αναρρίχησης μάς προσφέρει δέκα ολόκληρα λεπτά εξοντωτικής αγωνίας, καθώς ο σωσίας του Ρότζερ Μουρ χάνει την ισορροπία του, όχι μία, αλλά τέσσερις φορές.
Η Μονή Βαρλαάμ είναι ίσως η πλουσιότερη των Μετεώρων από πολιτιστικής άποψης. Έχει στην κατοχή της μια πλειάδα έργων τέχνης του 16ου αιώνα -κυρίως τοιχογραφίες- τα οποία όμως δεν έχουν καμία σχέση με τα βιτρό και τις ξύλινες επενδύσεις των σκηνικών που διαλύει ο Τζέιμς Μποντ, στην προσπάθειά του να κατατροπώσει τις δυνάμεις του κακού.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/17#ixzz3GfhYl4IF
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΊΚΙ
Τρίτη
21/10
03:00
11°C
50%
1 Μπφ B
3 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00
11°C
50%
2 Μπφ B
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00
21°C
43%
3 Μπφ Δ
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
21:00
15°C
90%
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Εικόνες απ’την εκδήλωση της 29-8-014
Ο Αρχιμουσικός μας Πάνος Βασσιλείου με τα μέλη των χορωδιών , Δήμου Δελφών και Εργαστηρίου Ιτέας …
Το υπέροχο συγκρότημα που μας κράτησε συντροφιά και ερμήνευσε ιδανικά , δύο στροφές απ΄το ποίημα –τραγούδι “ ΟΟΚΑΥΤΩΜΑ “ σε στίχους Κων. Καψάλη και μουσική Πάνου Βασιλείου …
Η υπέροχη μπάντα του Πολιτιστικού μας Ομίλου , στην πρώτη κι καταπληκτική συναυλία τους στην εκδήλωση
Σε όλους τους συντελεστές το “ ΛΙΡΩΡΙΚΙ “ ΣΤΈΛΝΕΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΘΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ στην προσπάθεια του Δήμου , να “ ανεβάσει ¨λίγο το Δωρικό πολιτιστικό επίπεδο , ας ελπίσουμε πως τελικά θα τα καταφέρει…Βέβαια το κορύφωμα της συγκίνησης έγινε όταν η μεγάλη μας τραγουδίστρια αλλά και αγαπημένη φίλη Ελένη Λιάπη - Αναδιώτη τραγούδησε συγκλονιστικά το “ Λιδορικιώτικο μοιρολόι “ του Κων .Καψάλη
Καλό σας μεσημέρι και καλή εβδομάδα
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment