Ας έρχοσουν μια νύχτα του χειμώνα σκοτεινή ,
σαν ..ξεχασμένη καταιγίδα ,
κι’ ας σκότωνες , κάθε μου σκέψη μακρινή..
κάθε ..κρυφή μου ελπίδα .
****
Στο πέρασμά σου , να συντρίψεις τα ..στερνά
του φθινοπώρου μου τα φύλλα ,
τι ωφελεί , μες στης ψυχής την τόση ερημιά ,
του πόθου , μια ακόμα ανατριχίλα ..
*****
Έτσι απαλά να ‘ρθεις , βουβά , μες στο σκοτάδι ,
χάδι της μοίρας... τρυφερό ,
όλα της γης τα φώτα να ‘ν’ σβηστά αυτό το βράδυ ,
και μοναχά το πρόσωπό σου φωτεινό .
*****
Χίλιους..αιώνες , κράτησε ο φετινός χειμώνας ,
πόνος αβάσταχτος , βουνό.. η μοναξιά..
άφαντη η ..άνοιξη , και ‘γω , ισόβιος θαμώνας ,
στης θλίψης το κελί , σε μια γωνιά......
*****
Ήρθες !! Μες του Οκτώβρη , τη γλυκιά μελαγχολία ,
στου φθινοπώρου , την καρδιά ,
με βήμα ανάλαφρο , όμως , με..προσπέρασες με..βία ,
και..πέταξες γι’ αλλού σαν .. τα πουλιά …..Κ.-
Τραγουδώντας στη Ζωή
Λιδορίκι 2010
No comments:
Post a Comment