Αράχωβα , δεκαετία του ’50, το..’’ Εξπρές ‘’ του..Λιδορικίου , σταθμευμένο μπροστά στην περίφημη ταβέρνα « Καραθανάση » στην Αράχωβα , για..κοκκινιστό , ντολμάδες και..κόκκινο μπρούσκο Αραχωβίτικο κρασί . Αριστερά ο αείμνηστος μπάρμπα Γιάννης Ράντος , απ’τη Γρανίτσα , οδηγός - ιδιοκτήτης του λεωφορείου και ..βοηθός , ο Λιδορικιώτης Γιάννης Αποστολόπουλος – Κωλοτούμης , ηλικίας 16-17 χρόνων
-
Θύμιος Τσινταβής 1-10-2014
Αγαπητέ ξάδελφε
Είχες δε είχες , μου την άναψες , όπως λένε πάλι απόψε …
1. Η επίσκεψή σου στην ΤΑΡΑΤΣΑ της Γκιώνας , στο Στάθη του Λαγγράνη , μου
Θύμισες τον μπάρμπα Βασίλη .
2. ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ : Πήγατε μαζί με τον αείμνηστο αδελφό σου το Γιώργο .
Ήταν και θα είναι πάντα μέσα στη σκέψη μου . Ίσως κάποτε κάποιος να αναφερθεί στον αδελφό σου . « ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ » για τον τόπο μας . Η δουλειά που άφησε , σε ιστορικά και όχι μόνο , ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ , μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας . Για μένα υπήρξε ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ . Ξέρω , ότι με αυτά που γράφω , θα αντιμετωπίσω πολλά σχόλια και επικρίσεις . Δεν έμαθα όμως να κρύβω τις πεποιθήσεις μου , ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ ..
3. ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ : Όντως ο Στάθης Λαγγ’ράνης και ακριβέστερα ο πατέρας
Του , ήταν ΣΕΡΝΙΚΑΚΙΩΤΗΣ …ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ : Γιατί δεν τον ρώτησες για τον μπάρμπα Βασίλη ;
4. ΤΡΙΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ : Αυτός λοιπόν ο Στάθης , υπηρετεί τη στρατιωτική του
Θητεία , την περίοδο 1967-1969 . Τον ρωτήσατε τι έκανε τότε ;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Αγνός Έλληνας ..
ΠΑΛΙΕΣ ..ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ…ΧΡΟΝΟ ..
Μια γλυκιά ανάμνηση του Θύμιου Βασ.Τσινταβή.
Αράχωβα , αρχές δεκαετίας του 1950 ! .
Το λεωφορείο της …γραμμής Αθήνα – Λιδωρίκι , αραγμένο για κοκκινιστό και κόκκινο κρασί στην ταβέρνα του Καραθανάση . Ο αξέχαστος Βασίλης Τσινταβής , αριστερά , και ο Κώστας Χαρδαλούπας ποζάρουν τρισευτυχισμένοι , ενώ απ’ το παραθυράκι του οδηγού , ο Θόδωρος Τσιώτας τους ..καμαρώνει .
Μετά το ονειρεμένο ταξίδι Αθήνα – Λιδωρίκι , που μας έκανε πριν λίγο καιρό ο αγαπητός μας Θύμιος , και βλέποντας κάποια αναφορά μας στο χάνι του Κότταρη , τα..” Κοτταρέϊκα δηλαδή , μας γυρίζει εξήντα χρόνια πίσω , στον Κοτταρέϊκο κήπο , σε μια αναμνηστική φωτογραφία που καλύπτει όλο σχεδόν το Κοτταρέϊκο .
Απολαύστε την…ξενάγηση του αγαπητού Θύμιου , που ήταν και..αυτόπτης..μάρτυρας ..
“ Τα Κοτταρέϊκα, όπως τα παρουσιάζω στο ταξίδι μου,απεικονίζονται στη φωτογραφία, που σου στέλνω σήμερα και που είναι η ανατολή με τη δύση, που λένε,σχετικά με τη δική σου φωτογραφία. Σημειώστε: 7η Αυγούστου 1952: Στο κήπο, δίπλα από το μύλο (που είναι ερημιά σήμερα). Μια καταπράσινη όαση με λογής-λογής οπωροφόρα και μη δέντρα, κληματαριές, λουλούδια,μποστάνια, νερά κ.α. Τώρα, αν με ρωτήσετε για το ποιοί είναι στη φωτογραφία, θα σας πω δυο λόγια μόνο.. Πίσω σειρά όρθιοι από αριστερά: ο Θανάσης Μαντζαβάς, από Πλέσσα.Ένας παλιός αληθινός φίλος και κουμπάρος του πατέρα μου. Καλός πατριώτης, μεγάλος παιδαγωγός με ευρεία πάσης φύσεως μόρφωση, φοβερά οξύνους με τρομερό χιούμορ. Δίπλα δυο αδελφές Κοτταροπούλες, η μια μετέπειτα γυναίκα του αλησμόνητου Γιάννη Σιώκου (Σωκόγιαννου), από τη Γρανίτσα και η άλλη η γυναίκα του Μαντζαβά, η Αικατερίνη. Στο μέσον η μητέρα μου Μαρία Τσινταβή (κρατάει τη βαπτιστήρα της, κόρη του Μαντζαβά, Σοφία (Σόνια), ο πατέρας μου Βασίλης Τσινταβής (ΣΗΜ:δεν ήταν ακόμη "μπάρμπας", ήταν μόλις 34 χρονών!) και η τρίτη Κοτταροπούλα. Μπροστά από αριστερά:ο Ευθύμιος(Μάκης) Μαντζαβάς, γιός του Θανάση, αδελφικός φίλος, συνάδελφος και κουμπάρος μου (κοιτάει κάτω, γιατί ήταν από τότε ντροπαλός...εμένα μου λες;), μια ξαδέλφη μου, η αφεντιά μου (καμία σχέση με το ναυτικό) και η τέταρτη και τελευταία Κοτταροπούλα, η Ολυμπία, μετέπειτα γυναίκα του επίσης αλησμόνητου Πέτρου Αθαν.Ρέλλου, από τα προάστια του Λιδωρικίου.” Κάλό σας μεσημέρι και καλό Σαββατοκύριακο
. Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
Πολλά βράδια , αγαπημένοι μου φίλοι , που στριφογυρνάς στο κρεβάτι , ανήμπορος να κλείσεις μάτι , γιατί ο…ασυμμάζευτος νους σου ταξιδεύει σε χρόνια όμορφα περασμένα , θυμάσαι όμορφες μέρες , όμορφους ..αγνούς ανθρώπους , κι’ άθελά σου ταξιδεύεις στο παρελθόν ..
Ένα τέτοιο λοιπόν ταξίδι , στην Ταράτσα της Γκιώνας , όπου γνώρισα έναν ωραίο άνθρωπο , τον Στάθη Λαγγ’ράνη , απ’ το Σερνικάκι , και φυσικά η…ανάρτησή του , σττο “ Λιδωρίκι “ ξύπνησε …παλιές αναμνήσεις και στον αγαπημένο “ ξάδελφο ‘’ Θύμιο Β. Τσινταβή , ο οποίος μας έχει μερικές νοσταλγικές “ διαμαντο..αναμνήσεις “ του , απ’ τις περίφημες συγκοινωνίες της Φωκίδας , και ιδιαίτερα της Δωρίδας , αναμνήσεις από..” πρώτο χέρι “ όχι…φημολογίες …
Πιο πάνω λοιπόν , δημοσιεύουμε το τελευταίο γράμμα του ξάδελφου Θύμιου , με το οποίο ..ξύπνησε με τη..σειρά του , παλιούς καημούς και…μεράκια και βέβαια , και ια παλιά ανάνηση του Θύμιου , απ’ τις “ καλές εποχές “ όπως λέει και ο ίδιος ..
Απολαύστε τα …
Καλό σας απόγευμα ΄και καλό Σαββατοκύριακο ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment