Δεκαετία του ‘50 , θεατρική παράσταση του Λιδορικιώτικου Γυμνασίου , τρίτη από αριστερά η Τασία Δούκα
Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου ..
Καλημέρα φίλοι του χωριού μας και της εφημερίδας μας ..
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:53
Δύση Ήλιου: 18:20
Σελήνη 12 ημερών
Γιορτάζει: Ευθάλιος, Ευθαλία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1913
Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τη Σάμο, κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.
1919
Ιδρύεται από το Λένιν η Γ’ Κομμουνιστική Διεθνής, γνωστή και ως Κόμιντερν, η οποία συσπειρώνει όλα τα κομμουνιστικά κόμματα που ακολουθούν τη γραμμή της Μόσχας.
1933
Ορόσημο στις ταινίες τρόμου. Ο γιγαντιαίος γορίλας«Κινγκ Κονγκ» κάνει την εμφάνισή του στις κινηματογραφικές αίθουσες της Νέας Υόρκης.
1958
Μετά την αποχώρηση 15 βουλευτών από την ΕΡΕ, ανάμεσα στους οποίους είναι οι Γεώργιος Ράλληςκαι Παν. Παπαληγούρας, ο πρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής υποβάλλει την παραίτηση της κυβέρνησής του. Προκηρύσσονταιεκλογές για την 11η Μαΐου.
1986
Διαγράφεται από το ΠΑΣΟΚ ο Γεράσιμος Αρσένης, εξαιτίας της διαφωνίας του με τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Θα επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ το 1989.
2008
Υψηλή δυσαρέσκεια για τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας και εντυπωσιακή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει δημοσκόπηση της Κάπα Research που δημοσιεύεται στο «Βήμα της Κυριακής». Στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 29,1%, το ΠΑΣΟΚ 23,2%, ο ΣΥΡΙΖΑ 18,4%, το ΚΚΕ 7,5% και ο ΛΑΟΣ 5,1%. Καταλληλότερος για πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής με 41,2%, έναντι 19,3% του Γιώργου Παπανδρέου.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
. Χ.
1900
Κουρτ Βάιλ, γερμανός συνθέτης, γνωστός από τη συνεργασία του με τον Μπέρτολτ Μπρεχτ. (Θαν. 3/4/1950)
1931
Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
1942
Λου Ριντ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Λούις Άλεν Ριντ, αμερικανός ρόκερ. (Θαν. 27/10/2013)
ΘΑΝΑΤΟΙ
. Χ.
1939
Χάουαρντ Κάρτερ, βρετανός αρχαιολόγος, που ανακάλυψε τον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών.(Γεν. 9/5/1874)
1958
Νικόλαος Τσελεμεντές, Έλληνας αρχιμάγειρας (σεφ) και δάσκαλος της μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.(Γεν. 1878)
2003
Χανκ Μπάλαρντ, αμερικανός τραγουδοποιός. Το 1958 έγραψε και τραγούδησε το τραγούδι The Twist, το οποίο τότε πέρασε απαρατήρητο. Ένα χρόνο αργότερα, το τραγούδησε ο Τσάμπι Τσέκερ και ξεκίνησε την τρέλα του χορού τουίστ τη δεκαετία του '60. (Γεν. 18/11/1927)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0203#ixzz3TBlUPOb8
Κινγκ Κονγκ
Ήρωας του φανταστικού κινηματογράφου, που αποτέλεσε το πρότυπο για τις ταινίες με πρωταγωνιστές τέρατα διαφόρων ειδών και μεγεθών.
Ο Κινγκ Κονγκ (King Kong) είναι ένας υπερφυσικός γορίλλας, που δημιούργησαν ο άγγλος συγγραφέας Έντγκαρ Γουάλας (1875-1932) και o αμερικανός σκηνοθέτης Μίριαν Κούπερ (1893 - 1973). Πρωτοεμφανίστηκε στην ομώνυμη ταινία του Μίριαν Κούπερ, που έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη στις 2 Μαρτίου 1933.
Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας, ο βασιλιάς Κονγκ ζει στο φανταστικό νησί Σκαλ του Ειρηνικού Ωκεανού, μαζί με άλλα υπερμεγέθη όντα και λατρεύεται σαν θεός από τους ντόπιους. Εκεί τον ανακαλύπτει ένα αμερικανικό κινηματογραφικό συνεργείο, τον αιχμαλωτίζει και τον μεταφέρει στη Νέα Υόρκη, με σκοπό να τον εκθέσει ως το « Όγδοο Θαύμα της Ανθρωπότητας».
Ο Κονγκ, όμως, είναι ερωτευμένος με την ξανθιά ηθοποιό Αν Ντάροου, η οποία συνόδευε το συνεργείο στο εξωτικό νησί. Όταν νοιώθει ότι η αγαπημένη του απειλείται, δραπετεύει από τα δεσμά του και αφού την απαγάγει, βρίσκει καταφύγιο στο Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ, τον μεγαλύτερο ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης εκείνη την εποχή, για να την προστατεύσει. Οι αρχές θα παρεξηγήσουν τις προθέσεις του και θα στείλουν εναντίον του ένα ολόκληρο σμήνος αεροπλάνων, που θα τον εξουδετερώσουν.
Η ταινία, που είναι μια τολμηρή διασκευή του μύθου της «Πεντάμορφης και του Τέρατος», έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου για τα εκπληκτικά εφέ του Γουίλις Ο’ Μπράιαν (1886-1962), τις σκηνές καταστροφής, με αποκορύφωνα τη σκηνή στο Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ και τους ερωτικούς συμβολισμούς της. Η εικόνα της μικροσκοπικής Αν (την υποδύεται η Φέι Ρέι) μέσα στην τεράστια παλάμη του γορίλα και το τρυφερό γδύσιμό της από τα ακροδάκτυλα του γορίλα, θεωρούνται από τις από τις κορυφαίες σκηνές της ταινίες.
Με την πάροδο των ετών, ο Κινγκ Κονγκ έγινε ένας από τους πιο διάσημους ήρωες της μεγάλης οθόνης. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αμέτρητες ταινίες, κινούμενα σχέδια, κόμικς, βιβλία, βιντεοπαιγνίδια, θεματικά πάρκα, ακόμη και για θεατρικό έργο. Οι δημιουργοί τους τον αντιμετώπισαν είτε ως ένα αφηνιασμένο τέρας, είτε ως ένα τραγικό αντιήρωα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/901#ixzz3TBle4f5J
Νικόλαος Τσελεμεντές
1878 – 1958
Έλληνας αρχιμάγειρας (σεφ) και δάσκαλος της μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Ο «Οδηγός της Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής», που εξέδωσε το 1926, «έσπρωξε την ελληνική κατσαρόλα στο σύγχρονο πολιτισμό», όπως έγραψε ο ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς. Από τότε, το όνομά του είναι συνώνυμο των οδηγών μαγειρικής.
Ο Νικόλαος Τσελεμεντές γεννήθηκε το 1878 στο χωριό Εξάμπελα της Σίφνου και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο. Αρχικά, δούλεψε σε συμβολαιογραφείο και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μαγειρική, εργαζόμενος στο εστιατόριο του θείου του. Σπούδασε για ένα χρόνο μαγειρική στη Βιέννη και επιστρέφοντας εργάστηκε ως σεφ σε διάφορες πρεσβείες.
Έγινε γνωστός με το περιοδικό «Οδηγός Μαγειρικής», που άρχισε να εκδίδει το 1910 και το οποίο περιείχε εκτός από τις συνταγές, διατροφικές συμβουλές, διεθνή κουζίνα και νέα για τη μαγειρική. Το 1919 έγινε διευθυντής του ξενοδοχείου «Ερμής», ενώ τον επόμενο χρόνο έφυγε για την Αμερική, όπου δούλεψε σε μερικά απ’ τα ακριβότερα εστιατόρια του κόσμου, κάνοντας παράλληλα και ανώτερες σπουδές μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής και διαιτολογίας.
Τον Απρίλιο του 1926 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Οδηγός Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής», που ήταν ο πρώτος ολοκληρωμένος οδηγός μαγειρικής στη χώρα μας. Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ανατυπώθηκε πάνω από δεκαπέντε φορές τις επόμενες δεκαετίες. Επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και ίδρυσε μία μικρή σχολή μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Το 1950 δημοσίευσε στα Αγγλικά ένα βιβλίο για την ελληνική μαγειρική («Greek Cookery»).
Επηρεασμένος απ’ τη γαλλική κουζίνα, ο Τσελεμεντές υπήρξε εκσυγχρονιστής της ελληνικής κουζίνας, καθώς χάρη σ’ αυτόν οι ελληνίδες νοικοκυρές έμαθαν τη μπεσαμέλ, τα πιροσκί και τη μπουγιαμπέσα, πράγμα που κατά μερικούς ισοδυναμούσε με νόθευση της ελληνικής κουζίνας.
Ο Νικόλαος Τσελεμεντές πέθανε στις 2 Μαρτίου του 1958 στην Αθήνα, σε ηλικία 80 ετών. Το όνομά του είναι σήμερα συνώνυμο των οδηγών μαγειρικής, ενώ χρησιμοποιείται και σαν πείραγμα προς κάποιον που ξέρει να μαγειρεύει πολύ καλά.
Τιμώντας τη μνήμη και την προσφορά του στην ελληνική γαστρονομία, ο δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς, του αφιέρωσε μια υμνητική επιφυλλίδα στην εφημερίδα «Ελευθερία» στο φύλλο της 5ης Μαρτίου 1958.
Το έργο του Τσελεμεντέ
Ο Νίκος Τσελεμεντές πέθανε. Ο Μπριγιά Σαβαρέν της Ελλάδος, ο συγγραφέας του μοναδικού μας γαστρονομικού μας κώδικος, δεν υπάρχει πια στη ζωή. Οι Γάλλοι εώρτασαν, εδώ και είκοσι χρόνια, με τον επισημότερο τρόπο, τον αυτοκράτορα της κουζίνας και της τραπέζης των. Εμείς, όσο τον είχαμε ζωντανό, τον αγνοήσαμε, δεν τον πανηγυρίσαμε ποτέ. Αδικία ιστορική. Ας τον ξεπροβοδίσουμε, τουλάχιστον, νεκρό, με τιμές που του ταιριάζουν.
Ο Τσελεμεντές δε φεύγει έτσι. Ο μέγας αυτός ευεργέτης του ελληνικού νοικοκυριού, προ πάντων του νεοτεύκτου, άφησε ΄σύγγραμμα- ένα από τα τελειότερα νεοελληνικά βιβλία: Το «Οδηγό της Μαγειρικής». Είναι αληθινό μνημείο της «άρτε κουλινάρια», σανίδα σωτηρίας κάθε νέας νοικοκυράς, που μεταμορφώνει σε μαγείρισσα και την κοπέλλα, την πιο άγευστη μαγειρικής.
Μ’ αυτό το βιβλίο έφτιαξε ο Τσελεμεντές το τραπέζι μας· κατήρτισε τον ουρανίσκο μας· ετακτοποίησε το στομάχι μας· έλυσε το τραγικό πρόβλημα του «τι θα φάμε σήμερα» και πρόσφερε υπηρεσία πραγματικά εθνική. Ένα έθνος κρίνεται και από την κουζίνα του. Πες μου πως τρως, να σου πω ποιος είσαι.
Η αναρχία της ελληνικής κουζίνας είναι γνωστή: Ιταλική, τουρκική, αλλά προ πάντων κράμα όλων των πρωτογενών συστημάτων, εφυτοζωούσε σε μια κατάσταση μάλλον προϊστορική: Γιουβέτσι, φασολάδα, αρνάκι φρικασέ, μπακαλιάρος πλακί και το ψητό της σούβλάς- αυτό ήτανε, όλο κι όλο…το δραματολόγιό της. Ο Τσελεμεντές με την επιβλητική του πραγματεία, έσπρωξε την ελληνική κατσαρόλα στο σύγχρονο πολιτισμό.
Αυτός ο άνθρωπος ήταν μάγειρος εκ γενετής. Νέος γνωστός, κομψός, έξυπνος, εύθυμος, καλοφαγάς, γλεντζές από οικογένεια ξενοδόχων (προ εξήντα ετών λειτουργούσε εστιατόριο Τσελεμεντέ, στην ακτή Νέου Φαλήρου, όταν ήταν στις δόξες της) ο τύπος αυτός της παλιάς Αθήνας είχε μέσα του το δαιμόνιο. Ο μάγειρος γεννάται, όπως κι ο ποιητής. Η πείρα ήρθε ύστερα: Στην υπηρεσία διαφόρων πρεσβειών, που στα επίσημα γεύματά τους-μεγάλες μαγειρικές μάχες- ξεχώρισε σαν ασυγκράτητος μάγειρος.
Τα ταξίδια τον τελειοποίησαν: Τουρκία, Ρωσία, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, κι επιτέλους Αμερική. Μελέτησε όλες τις κουζίνες της γης. Και το βιβλίο του είναι πεμπτουσία παγκοσμίων γνώσεων. Δεν πιστεύω-τουλάχιστον στην Ελλάδα-να υπάρχη δεύτερο. Η νοικοκυρά μπορεί να μαγερέψη μ’ αυτό ακριβά, μέτρια, φθηνά, όπως θέλει, αλλά θα είναι πάντα σύμφωνη με την υγιεινή και την καλλιτεχνία.
Όταν ήτανε στην Αμερική, ο Οδυσσέας αυτός των μαγειρικών περιπλανήσεων, μια διάδοσι έφερε στην Αθήνα, ότι πέθανε. Η είδησι αυτή έφθασε, όταν ακριβώς κυκλοφορούσε η πρώτη έκδοσι της Μαγειρικής του (Απρίλης του 1926). Οι κριτικές που γράφτηκαν τότε ήτανε νεκρολογίες… Από τον άλλο κόσμο-δηλαδή το Νέο Κόσμο-έφθασε η απάντηση του Τσελεμεντέ, γεμάτη χιούμορ: «Για ένα πράγμα μόνον είμαι ευχαριστημένος-έγραφε-που δεν πέθανα: Το ότι απέκτησα και ανεψιόν: Τον κύριο Κώσταν Αθάνατον, όστις με αποκαλεί θείον. Λέξις δηλαδή που δεν είχε χαϊδεύσει την ακοήν μου δια το μη έχειν ανεψιούς. Δέον να προσθέσω, ότι θείους τουναντίον, εχω πολλούς· και εις εξ αυτών ήτο ο κάτοχος του εστιατορίου του Νέου Φαλήρου»…
Όταν βγήκε ο «Οδηγός της Μαγειρικής» του έγραψα ειλικρινέστατο εγκώμιο: «Είναι- είπα, κάνοντας κι εγώ χιούμορ με τη σειρά μου-ο μεγαλύτερος συγγραφεύς της Ελλάδος. Δεν αστειεύομαι καθόλου. Αν γράφειν σημαίνη παρέχειν κάποιαν υπηρεσίαν εις τους ανθρώπους δια του γραπτού λόγου, ο Τσελεμεντές υπεραξίζει τον τίτλον αυτόν. Και του οφείλω ανεπιφύλακτον εγκώμιον. Ο Τσελεμεντές απαντά σ’ ένα καθημερινό ερώτημα της ζωής μας, που ένα πλήθος άνθρωποι άνθρωποι θάδιναν κι εγώ δεν ξέρω τι, για να έλειπε :Έχει καταστρώσει το μενού και των τριακοσίων εξηνταπέντε ημερών του έτους .Είναι απλούς, σαφής, αναλυτικός, γευστικός, ευκολοεφάρμοστος, φτιασμένος για την ελληνική κουζίνα…»
Πόσα νέα νοικοκυριά δεν έχει σώσει από τις αφαιμάξεις των μαγειρισσών και προ πάντων από το διαζύγιο! Το κρεββάτι και το τραπέζι ενώνει, το κρεββάτι και το τραπέζι χωρίζει. Το νεαρό αντρόγυνο έχει το τραπέζι σήμερα χάρις στον Τσελεμεντέ. Αρκεί το κεφαλάκι της νεοπαντρεμένης μπεμπέκας να σκύβη πέντε λεπτά καθ΄εκάστην στον «Οδηγό», για να δρέπη συγχαρητήρια. Τάλαντο θεωρητικό, που ο Ύψιστος απέστειλε για να πειθαρχήση την ελληνική κουζίνα, να σώση το ελληνικό στομάχι και μετ’ αυτού το Έθνος. Γιατί, επί τέλους, ένα έθνος που δεν ξέρει να φάη, δεν μπορεί ούτε να σκεφθή ούτε να ζήση…
Είμαι βέβαιος, ότι έπειτα από ένα τέτοιο έργο, θα του ανοίξη τώρα, που πέθανε στ’ αλήθεια-όχι σαν την άλλη φορά!-διάπλατα την πόρτα του Παραδείσου ο Άγιος Πέτρος, ο κλειδοκράτορας: Αρκεί να του υποσχεθή μια καλή κοτόπιττα!
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/796#ixzz3TBmJtvEQ
Πόρκι Πιγκ
Φιγούρα των κινουμένων σχεδίων από τα στούντιο της Warner. Πρόκειται για ένα ανθρωπόμορφο, βραδύγλωσσο και καλοκάγαθο γουρουνάκι, που πρωταγωνιστεί στις σειρές κινουμένων Looney Tunes και Merrie Melodies. Η πιο διάσημη ατάκα του είναι το «Th-th-that's all folks!», όταν κλείνει το κάθε επεισόδιο της σειράς Looney Tunes.
O Πόρκυ Πιγκ (Porky Pig) γεννήθηκε από το πενάκι του κομίστα Μπομπ Κλάμπετ και πρωτοεμφανίσθηκε στον κινηματογράφο στην ταινία του Φριτς Φρίλεγκ «I Haven't Got a Hat», που έκανε πρεμιέρα στις 2 Μαρτίου 1935. Το όνομά του το πήρε από δύο δίδυμους συμμαθητές του σκηνοθέτη, τον Πόρκυ και την Πίγκυ. «Ήταν δύο ασυνήθιστα ονόματα, που μου έμειναν χαραγμένα στη μνήμη. Έτσι, με την πρώτη ευκαιρία τα χρησιμοποίησα στο νέο μας ήρωα» δήλωσε σε μία συνέντευξή του ο Φρίλεγκ.
Ο Πόρκι, παρότι δε ήταν πρωταγωνιστής στην ταινία του Φρίλεγκ, ξεχώρισε αμέσως κι έγινε ο αναμφισβήτητος σταρ της Warner. Η παραμονή του στην κορυφή κράτησε, όμως, πολύ λίγο. Όταν ο σπουδαίος καρτουνίστας Τεξ Έιβερι έβαλε τον Πόρκι δίπλα στο νέο του ήρωα, τον Ντάφυ Ντακ, δημιουργώντας ένα από τα πιο γνωστά δίδυμα στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων, η μαύρη σκανδαλιάρικη πάπια ήταν αυτή που έκλεψε τη δόξα από το καλοκάγαθο, ήρεμο και ντροπαλό γουρουνάκι. Ο Πόρκι, πάντως, ήταν ο μόνος που μπορούσε να χαλιναγωγήσει τον μονίμως εκτός ελέγχου Ντάφι Ντακ.
Τον Ντάφυ Ντακ διαδέχθηκε στην κορυφή ο Μπαγκς Μπάνι τη δεκαετία του '40 και ο Πόρκυ Πιγκ παρέμεινε έκτοτε ένας δευτεραγωνιστής στον κόσμο των ηρώων της «Γουόρνερ». Το 1944 κέρδισε τη μοναδική του υποψηφιότητα για Όσκαρ, με την ταινία του Φρανκ Τάσλιν «The Swooner Crooner». Στη 1 Οκτωβρίου 2001 τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία τον τίμησαν με την έκδοση αναμνηστικού γραμματοσήμου.
Ο Πόρκι Πιγκ έπαιξε σε περισσότερες από 160 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Πολλές από τις ταινίες αυτές περιλαμβάνονται στις σειρές «The Porky Pig Show» και «Porky Pig and friends», που προβάλλονται συχνά από την τηλεόραση και κυκλοφορούν στα βιντεοκλάμπ. Τα τελευταία χρόνια εμφανίσθηκε δύο φορές στη μεγάλη οθόνη, στις ταινίες «Ποιος Παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ» (Ρόμπερτ Ζεμέκις, 1988) και «Looney Tunes: Επιστροφή στη Δράση» (Τζο Ντάντε, 2003), που διατίθενται στα βιντεοκλάμπ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/223#ixzz3TBmdmP1f
Έλμερ Φαντ
Φιγούρα των κινουμένων σχεδίων, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις δημοφιλείς σειρές Merrie Melodies και Looney Tunes της Warner. Έχει υποστεί πολλές μεταμορφώσεις από το 1937 που πρωτοεμφανίσθηκε, αλλά παραμένει σταθερά ο μεγάλος αντίπαλος του Μπαγκς Μπάνι και δευτερευόντως του Ντάφι Ντακ. Είναι ψευδός και προφέρει ως Γ τους φθόγγους Ρ και Λ. To όνομά του σημαίνει ένδοξος στα παλαιοαγγλικά και το επίθετο Fudd προέρχεται από τη λέξη Befuddled που σημαίνει συγχυσμένος.
Πατέρας του Έλμερ Φαντ υπήρξε ο σπουδαίος κομίστας Τεξ Έιβερι. Τον παρουσίασε πρώτα με το όνομα Αυγοκέφαλος (Egghead) στο καρτούν Egghead Rides Again (1937). Ήταν κοντόχοντρος, με κεφάλι σε σχήμα αυγού και μύτη σαν μελιτζάνα. Είχε μια παράξενα παιδική φωνή και φορούσε εκκεντρικά ρούχα. Τον ίδιο χρόνο τον συναντάμε ως κυνηγό του Ντάφι Ντακ και ως μποξέρ σε άλλες ταινιούλες κινουμένων σχεδίων. Η προσωπικότητά του διέφερε από ρόλο σε ρόλο κι έτσι δεν κατάφερε να αποκτήσει ένα αναγνωρίσιμο στίγμα και να γίνει δημοφιλής. Το 1938 εμφανίζεται για πρώτη φορά ως Έλμερ Φαντ (Elmer Fudd) στο καρτούν In a Feud there was. Τώρα είναι σχεδόν καραφλός, φοράει ημίψηλο, σπορ κοστούμι και πουκάμισο με ψηλό κολάρο.
Στις 2 Μαρτίου 1940 προβάλλεται το καρτούν του Τσακ Τζόουνς Elmer's Candid Camera, που θεωρείται η πρώτη πραγματική ταινία του ήρωα. Τον βλέπουμε στην εξοχή να φωτογραφίζει τη φύση, ώσπου συναντά ένα λαγό (το αρχέτυπο του Μπαγκς Μπάνι), που θα του κάνει τη ζωή δύσκολη. Ο σπουδαίος αυτός δημιουργός αναλαμβάνει την αλλαγή της εικόνας του Έλμερ Φαντ και μας τον παρουσιάζει με πιο καλοσχηματισμένο πρόσωπο. Του προσθέτει πηγούνι και μια μύτη λιγότερο στρουμπουλή.
Λίγους μήνες αργότερα θα προβληθεί η ταινιούλα του Τεξ Έιβερι A Wild Hare (27 Ιουλίου 1949), που αποτελεί την πρώτη πραγματική παρουσία του Μπαγκς Μπάνι. Ο Έλμερ Φαντ εμφανίζεται με πλήρη εξάρτυση κυνηγού και με το δίκαννό του είναι έτοιμος να πυροβολήσει όποιον λαγό βρεθεί μπροστά του. Ένα από τα υποψήφια θηράματα είναι και ο Μπαγκς Μπάνι. Αυτή είναι η εικόνα που θα τον ακολουθεί έκτοτε.
Ο Έλμερ Φαντ είναι η νέμεση του Μπαγκς Μπάνι. Αυτός, όμως, κατορθώνει πάντα να βγαίνει αλώβητος από την αντιπαράθεση τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που πυροβολεί τον σκανδαλιάρη λαγό, αλλά στο τέλος βρίσκεται ο ίδιος τραυματισμένος. Δεν έχει τη μοχθηρία ενός κακού, αλλά προφανώς δεν είναι και ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου.
Η κορυφαία στιγμή του Έλμερ Φαντ και του Μπαγκς Μπάνι είναι το επτάλεπτο καρτούν του Τσακ Τζόουνς What's opera, doc? (1957), μια παρωδία του βαγκνερικού έργου, που θεωρείται από τα αριστουργήματα της τέχνης του κινούμενου σχεδίου. Είναι μία από τις λίγες φορές που ο Έλμερ Φαντ βγαίνει νικητής και θα οικτίρει τον εαυτό του για την πράξη του αυτή. Στο τέλος, όμως, είναι ο λαγός που κλέβει και πάλι την παράσταση. Σπουδαίο δείγμα της αντιπαράθεσης Έλμερ Φαντ και Ντάφυ Ντακ είναι η επτάλεπτη ταινία του Τσακ Τζόουνς To Duck or Not To Duck (1943), με το ανεπανάληπτο ρεσιτάλ της μαύρης πάπιας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/422#ixzz3TBmtuvNW
Στην ίδια δεκαετία , ‘50 , πάλι σκηνή από θεατρική παράσταση του Γυμνασίου μας , από αριστερά , Ξένη Λουτσόβου , Τασία Δούκα , τέταρτη Ασπασία Ανδρεοπούλου , τελευταία , μάλλον η Κούλα Μποβιάτση κι’ ακόμα Θοδ. Μποβιάτσης , Θαν. Πέτρου , Αλέκος Τσίγκας κ.α
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
3/3
02:00
7°C 
86%
5 Μπφ Δ
35 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
08:00
8°C
90%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
14:00
14°C
70%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
20:00
10°C
92%
3 Μπφ Δ
16 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Τελειώνει ο Καλλικράτης ; Έτσι δήλωσε ο κ. Βούτσης , και γέμισε με χαρά τους Λιδορικιώτες αλλά και τους Δημότες του τέως Δήμου Λιδορικίου , γιατί κακά τα ψέματα , απ’ τον Καποδίστρια και δώθε , πήρε ο Δήμος μας τον..κατήφορο , με τα σημερινά αποτελέσματα . Λέτε να είμαστε τυχεροί να σταματήσει αυτός ο κατήφορος ; Πάντως , αν δεν μελετηθεί το νέο σύστημα , όποιο κι’αν είναι αυτό κι’αν φυσικά δεν βρεθούν άνθρωποι που θα νοιάζονται ,όχι για το πως θα ξαναβγούν αλλά για τον τόπο μας και μόνο γι’ αυτόν , τότε υπάρχει φόβος αντί για καλύτερα να πάμε…χειρότερα .
Ό,τι όμως και να γίνει αγαπημένοι μου φίλοι , αν δεν βρεθούν κάποιοι χωριανοί μας , που θα έχουν το μεράκι και το πάθος να υπηρετήσουν το χωριό μας και τη γύρω περιοχή , άνθρωποι με γνώσεις και κοινωνική καταξίωση , τότε σίγουρα θα έχουμε μία από τα ίδια , κομματικά , προσωπικά κλπ..κλπ .
Καλή σας μέρα , καλή εβδομάδα και καλό μήνα ..
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment