Το ραδιόφωνο εκείνα τα χρόνια στην γειτονιά ήταν το κυριότερο μέσο διασκέδασης.
Μεταξύ των εκπομπών ήταν και το θέατρο ...κωμωδίες...αστυνομικές ιστορίες...
Ο Νίκος Ρούτσος ήταν ο συγγραφέας του περιοδικού Τζών Γκρήκ που γινότανε ανάρπαστο στα περίπτερα.
Πλοκή...δράση με τον τρομερό ντετέκτιβ να κατατροπώνει τους κακούς.
Ήταν φυσικό να περάσει και στο ραδιόφωνο ...στην Ε.Ι.Ρ. το 1956 με τίτλο "οι περιπέτειες του Τζων Γκρηκ."
Φανταστικές ιστορίες ενός Ελληνοαμερικανού ντετέκτιβ στην Νέα Υόρκη.
Κοντά του η Έλεν αστυνομική ρεπόρτερ και πανέμορφη φυσικά από τις περιγραφές γιατί δεν υπήρχε εικόνα.
Άφηνε ο συγγραφέας να εννοηθεί ότι υπήρχε ειδύλλιο...
Και ο επιθεωρητής Πήτερσον σε κωμικό ρόλο αφού όλη την δουλειά την έβγαζε ο Τζών Γκρήκ και αυτός έφτανε στο τέλος για να περάσει τις χειροπέδες.
Υπήρχαν στο ραδιόφωνο και τα ηχητικά εφέ για να παρατείνουν την αγωνία.
Μια πόρτα που έτριζε....ένα παράθυρο που έκλεινε....φυσικά μια πιστολιά....
Κάποτε η δημόσια τηλεόραση σε μια εκπομπή έδειξε πώς έγραφαν τις ιστορίες αυτές....τα βήματα...τους κρότους...τα χαστούκια...
Απλά και συνήθως με αυτοσχεδιασμούς του σκηνοθέτη που προκαλούσαν εντύπωση.
Τα επεισόδια στο ραδιόφωνο δεν ήταν αυτοτελή αλλά σε συνέχειες οπότε στο επόμενο φρόντιζαν όλοι να βρίσκονται στα σπίτια τους για να το παρακολουθήσουν.
Την επόμενη ημέρα θα το συζητούσαν στην αυλή την υπόθεση ...
Τα περιοδικά του Τζών Γκρήκ είχαν κίνηση όπως και η ΜΑΣΚΑ φυσικά ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ τα ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ....ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ και άλλα.
Μάζευες τα τεύχη και τα πήγαινες στην εκδοτική εταιρεία και σου έδινε ένα τόμο δεμένο έτοιμο.
Ο Τζών Γκρήκ είχε βγεί και σε χαπαχούπες τα μικρά εικονογραφημένα χαρτάκια που έπαιζαν τα παιδιά.
Όταν συμπλήρωνες τους αριθμούς που ο ένας ήταν πολύ σπάνιος συνήθως πήγαινες στην εταιρεία και σου έδινε ένα δώρο συνήθως μια δερμάτινη μπάλα ποδοσφαίρου ένα από τα όνειρα
των παιδιών της αλάνας.
No comments:
Post a Comment