Τα .." αδέσποτα βοοειδή " σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας , γιατί η Δ.Α ΤΟΥΣ ΈΒΓΑΛΕ.." ΠΑΡΑΤΣΟΎΚΛΙ" ......
Καλημέρα Λιδορικιώτες ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ..
Καλημέρα στους φίλους του χωριού μας ..
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:32
Δύση Ήλιου: 20:13
Σελήνη 9 ημερών
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1805
Διεξάγεται η μάχη της Ντέρνα στη σημερινή Λιβύη, μεταξύ αμερικανών πεζοναυτών υπό τον Γουίλιαμ Ίτον και πειρατών υπό τον Γιουσούφ Καραμανλή, που λυμαίνονται τις ακτές της Βόρειας Αφρικής. Είναι η πρώτη χερσαία επιχείρηση των ΗΠΑ σε ξένο έδαφος. Τους πεζοναύτες συνδράμουν 500 έλληνες και άραβες μισθοφόροι. (Α' Βερβερικός Πόλεμος)
1810
Ο Μπετόβεν ολοκληρώνει την περίφημη πιανιστική σύνθεσή του Fur Elise.
1894
Ισχυρός σεισμός, μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και εντάσεως 10 βαθμών την κλίμακας Μερκάλι, σημειώνεται στις 7:21 μ.μ. με επίκεντρο στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας. 255 άνθρωποι σκοτώνονται και 3.783 σπίτια καταρρέουν σε 69 οικισμούς, ενώ εκδηλώνεται τσουνάμι ύψους 3 μέτρων, που εισχωρεί ένα χιλιόμετρο μέσα στην ξηρά.
1941
Τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα.
1952
Η Παγκύπρια Εθνοσυνέλευση στη Λευκωσία εγκρίνει ψήφισμα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
1999
Βόμβα στο ξενοδοχείο Intercontinental της Αθήνας σκοτώνει μία υπάλληλο εταιρίας πληροφορικής και τραυματίζει ελαφρά ένα συνάδελφό της. Την ευθύνη αναλαμβάνουν οι «Επαναστατικοί Πυρήνες».
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1770
Έντουαρντ Κόντριγκντον, βρετανός ναύαρχος, διοικητής της αγγλικής ναυτικής μοίρας στηΝαυμαχία του Ναβαρίνου. (Θαν. 28/4/1851)
1791
Σάμιουελ Μορς, αμερικανός εφευρέτης και ζωγράφος, δημιουργός του τηλέγραφου και των σημάτων Μορς. (Θαν. 2/4/1872)
1903
Νίκος Ζαχαριάδης, κομμουνιστής πολιτικός, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ της περίοδο 1935-1956, μία από τις πιο πολυσυζητημένες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.(Θαν. 8/8/1973)
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1864
Γιάννης Μακρυγιάννης, ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης. (Γεν. 1794)
Αποφθέγματα
1941
Πηνελόπη Δέλτα, συγγραφέας. (Γεν. 1874)
1995
Άγγελος Αγγελόπουλος, καθηγητής οικονομικών, ακαδημαϊκός και πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. (Γεν. 1904)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2704#ixzz3YUuSvpop
Α’ Βερβερικός Πόλεμος
Η φλεγόμενη φρεγάτα Φιλαδέλφεια (πίνακας του Έντουαρντ Μοράν)
Πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των ΗΠΑ και των Βερβερικών Κρατών της Βορείου Αφρικής για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στη Μεσόγειο, που διήρκεσε από το 1801 έως το 1805. Ήταν η πρώτη στρατιωτική επιχείρηση των Αμερικανών μακριά από το έδαφός τους και μάλιστα υπερπόντια, απτό δείγμα ότι το νεοσύστατο κράτος σκόπευε από πολύ νωρίς να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή.
Με το συλλογικό όνομα Βερβερικά Κράτη (η γνωστή μας Μπαρμπαριά) εννοούμε το ανεξάρτητο Σουλτανάτο του Μαρόκου και τα πασαλίκια του Αλγερίου, της Τύνιδας (Τούνεζι) και της Τρίπολης (σημερινής πρωτεύουσα της Λιβύης), που ανήκαν μεν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά στην ουσία ήταν σχεδόν ανεξάρτητα. Ζούσαν από την πειρατεία και λυμαίνονταν τις ακτές της Μεσογείου από την Ισπανία έως τη Συρία, με τους ικανούς πειρατές τους, απόγονος των οποίων ήταν ο θηριώδης Χαϊρεδίν Μπαρμπαρόσα, ο τρόμος και ο φόβος των κατοίκων του Αιγαίου.
Στα τέλη του 18ου αιώνα οι πειρατές έγιναν κυρίαρχοι των θαλασσών, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας στη Μεσόγειο. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή και η Μαλτέζοι Ιππότες, που αποτελούσαν το αντίπαλο δέος των πειρατών, είχαν υποταγεί στον Ναπολέοντα. Έτσι, Γάλλοι, Άγγλοι, ακόμη και οι Αμερικανοί εξαναγκάζονταν να πληρώνουν λύτρα, προκειμένου να κρατούν ανοικτές τις διόδους ναυσιπλοΐας.
Η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο το 1801, όταν ο πασάς της Τρίπολης Γιουσούφ Καραμανλή απαίτησε το ποσό των 225.000 δολαρίων από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ Τόμας Τζέφερσον για να επιτρέπει την ακώλυτη διέλευση των αμερικανικών πλοίων στη Μεσόγειο. Ο φιλελεύθερος Τζέφερσον, συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, προσαρμόστηκε σύντομα στις απαιτήσεις της εξουσίας. Θεώρησε αιτία πολέμου την απαίτηση Καραμανλή και έστειλε στη Μεσόγειο ναυτική δύναμη από επτά φρεγάτες.
Οι Αμερικανοί τα βρήκαν σκούρα στην αρχή, όταν το ναυτικό του Καραμανλή αιχμαλώτισε τη φρεγάτα Φιλαδέλφεια με όλο το πλήρωμά της, τον Οκτώβριο του 1803. Έπειτα από σειρά αψιμαχιών, οι Αμερικανοί αναμετρήθηκαν με τους βέρβερους πειρατές στην αποφασιστική μάχη της Ντέρνα (27 Απριλίου 1805), που βρίσκεται στα παράλια της σημερινής Λιβύης.
Με επικεφαλής ένα πρώην διπλωμάτη, τον Γουίλιαμ Ίτον, και δύναμη 10 πεζοναυτών και 500 μισθοφόρων (ανάμεσά τους και 40 Έλληνες), οι Αμερικανοί σημείωσαν μια σχετικά εύκολη νίκη απέναντι στους 4.000 άνδρες που παρέταξε ο Καραμανλή. Οι απώλειες για τους Αμερικανούς και τους μισθοφόρους τους ήταν 11 νεκροί και 3 τραυματίες, ενώ για τους Τριπολίτες, 800 νεκροί και 1200 τραυματίες. Η νίκη αυτή τόνωσε το εθνικό γόητρο και ανέδειξε το Σώμα των Πεζοναυτών, που τα επόμενα χρόνια θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος των ΗΠΑ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους.
Ο ηττημένος Καραμανλή αναγκάσθηκε να συνθηκολογήσει (10 Ιουνίου 1805) και ανέλαβε την υποχρέωση να μην παρεμποδίζει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στη Μεσόγειο, ενώ έλαβε και 60.000 δολάρια ως λύτρα για την απελευθέρωση του πληρώματος της φρεγάτας Φιλαδέλφεια. Γρήγορα, όμως, θα ξεχάσει την υπογραφή του, οπότε οι Αμερικανοί θα επανέλθουν στην περιοχή το 1815 για τον Β' Βερβερικό Πόλεμο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/254#ixzz3YUuedaVO
Θόδωρος Αγγελόπουλος
1935 – 2012
Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου με διεθνή προβολή και σημαντικές διακρίσεις. Ο δημιουργός της εμβληματικής ταινίας Ο Θίασος (1974), παραμένει ο σημαντικότερος κινηματογραφιστής, που ανέδειξε η χώρα μας κι ένας από τους σπουδαιότερους του παγκόσμιου κινηματογράφου. Κυρίαρχα θέματα στο φιλιμικό του σύμπαν η μετανάστευση, η επιστροφή στην πατρίδα και η ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα.
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο της οδού Αχαρνών στον Άγιο Παντελεήμονα και συνέχισε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων, με συμμαθητές γνωστές προσωπικότητες της πνευματικής ζωής της χώρας, όπως ο καθηγητής φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς, ο δημοσιογράφος και στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός.
Η σχέση του με τον κινηματογράφο άρχισε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όταν μαθητής του δημοτικού ακόμη παρακολούθησε την γκανγκστερική ταινία του Μάικλ Κέρτιζ Κολασμένες Ψυχές (Angels With Dirty Faces). Όπως αφηγείται ο ίδιος «Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία όπου ο ήρωας οδηγείται από δυο φύλακες στην ηλεκτρική καρέκλα. Καθώς προχωρούν, οι σκιές τους μεγαλώνουν στον τοίχο. Ξαφνικά μια κραυγή... Δεν θέλω να πεθάνω. Αυτή η κραυγή για καιρό μετά στοίχειωνε τις νύχτες μου. Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή μου με μια σκιά που μεγάλωνε σε έναν τοίχο και μια κραυγή».
Το 1953 εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο. Το 1961, μετά το στρατιωτικό του, φεύγει για το Παρίσι, όπου αρχικά παρακολουθεί στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας με τον Ζορζ Σαντούλ και εθνολογίας με τον Κλοντ Λεβί- Στρος. Για να ανταπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών του δουλεύει στη ρεσεψιόν της φοιτητικής εστίας, όπου διαμένει. Στη συνέχεια, γίνεται δεκτός στην περίφημη σχολή Κινηματογράφου IDHEC, αλλά την εγκαταλείπει, όταν έρχεται σε ρήξη με ένα καθηγητή του. Παραμένει στο Παρίσι και παρακολουθεί μαθήματα σινεμά-ντιρέκτ δίπλα στον εθνολόγο - κινηματογραφιστή Ζαν Ρους.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάζεται ως κριτικός κινηματογράφου στην αριστερή εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Το 1965 αρχίζει κατά παραγγελία το γύρισμα της πρώτης του ταινίας Φόρμινξ Στόρι, με θέμα το συγκρότημα Φόρμινξ του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Έρχεται, όμως, σε σύγκρουση με τον παραγωγό της ταινίας και το σχέδιο εγκαταλείπεται. Η πρώτη καθαρά προσωπική του ταινία είναι η μικρού μήκους Εκπομπή, που γυρίζει το 1966, με θέμα τον κόσμο των διαφημιστικών εκπομπών και των υποσχέσεων για δόξα και επιτυχία. Το 1969 μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη εκδίδουν το περιοδικό Σύγχρονος Κινηματογράφος, που αποτέλεσε το θεωρητικό όργανο του λεγόμενου «Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου».
Το 1970 γυρίζει την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, την Αναπαράσταση, που βραβεύτηκε τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Με αφετηρία ένα έγκλημα πάθους σ' ένα χωριό της Ηπείρου, ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τα προβλήματα και τις συνθήκες διαβίωσης στην ελληνικής επαρχίας με μια “ματιά” πρωτόγνωρη για τον ελληνικό κινηματογράφο, συνδυάζοντας τον ρεαλισμό με τις μορφικές αναζητήσεις της πρωτοπορίας. Σημαντική συμβολή στη δημιουργία του σωστού κλίματος έπαιξε η φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη, με τον οποίο ο Αγγελόπουλος θα συνεργαστεί σε πολλές από τις κατοπινές ταινίες του.
Ο Αγγελόπουλος θα αναδυθεί στο διεθνές κινηματογραφικό προσκήνιο με το ιστορικοπολιτικό τρίπτυχο Μέρες του '36 (1972), Θίασος (1974) και Κυνηγοί (1977), που αποτελεί μια σπουδή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Οι Μέρες του ’36 είναι αυτές που προετοίμασαν την εγκατάσταση της δικτατορίας Μεταξά. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πράκτορα της ασφάλειας που έχει πέσει σε δυσμένεια και κατηγορείται για τον φόνο ενός συνδικαλιστή. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το επεισόδιο αυτό για να καταδείξει τα αίτια που οδήγησαν στη δικτατορία Μεταξά και να κάνει ένα έμμεσο σχόλιο για τη δικτατορία των συνταγματαρχών, που διαφέντευε τις τύχες της Ελλάδας την εποχή που γυρίστηκε η ταινία. Στις Μέρες του '36 συναντάμε τα μεγάλης διάρκειας πλάνα-σεκάνς, που αποτελούν το “σήμα-κατατεθέν” της τέχνης του Αγγελόπουλου. Αργότερα έγιναν μανιέρα από τους επιγόνους του και «βύθισαν μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά», σύμφωνα με τον Διονύση Σαββόπουλο.
Στα γυρίσματα του «Μεγαλέξανδρου» (1980)
Ο Θίασος, το δεύτερο μέρος του ιστορικοπολιτικού τρίπτυχου, αναφέρεται στην ιστορία της Ελλάδας από το 1939 έως το 1952, μέσα από τις περιπέτειες ενός περιοδεύοντος θιάσου, που παίζει την Γκόλφω, το γνωστό κωμειδύλλιο του Περεσιάδη. Η ταινία, που έκανε διάσημο τον Αγγελόπουλο στο εξωτερικό, θεωρείται ίσως η κορυφαία στιγμή του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ περιλαμβάνεται σε λίστες με τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, που συντάσσονται κατά καιρούς από τους κινηματογραφικούς κριτικούς. Η ταινία θα ήταν υποψήφια για Βραβείο Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αλλά η κυβέρνηση Καραμανλή τη θεώρησε πολύ «αριστερή» για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας, προκαλώντας κύμα αντιδράσεων.
Το τρίπτυχο κλείνουν Οι Κυνηγοί, μια ταινία που εκτυλίσσεται την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1977. Μία ομάδα κυνηγών βρίσκει στην περιοχή κοντά στη λίμνη των Ιωαννίνων, μέσα στο πυκνό χιόνι, το πτώμα ενός αντάρτη του Εμφυλίου. Το αίμα τρέχει ακόμα φρέσκο απ' την πληγή του, παρ' όλο που έχουν περάσει κοντά τριάντα χρόνια. Οι κυνηγοί, όλοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης (μαζί τους κι ένας ανανήψας αριστερός), μεταφέρουν το πτώμα στο ξενοδοχείο τους, όπου και θα περάσουν μια νύχτα Πρωτοχρονιάς γεμάτη απ' τα φαντάσματα της ιστορικής τους συνείδησης και το φόβο του παρελθόντος.
Το 1980 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γύρισε την ταινία Μεγαλέξαντρος, που τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ της Βενετίας, το πρώτο μεγάλο βραβείο για τον σκηνοθέτη. Στην ταινία του αυτή ο Αγγελόπουλος χρησιμοποιεί την ιστορία ενός ληστή των αρχών του 20ου αιώνα (τον υποδύεται ο Ιταλός ηθοποιός Όμερο Αντονούτι), για να καταπιαστεί με το πρόβλημα του σοσιαλισμού και των διαφόρων ιδεολογικών συγκρούσεων στο χώρο της Αριστεράς. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων γνωρίζεται με τη διευθύντρια παραγωγής Φοίβη Οικονομοπούλου, η οποία είναι από τότε η σύντροφος της ζωής του. Το ζευγάρι θα αποκτήσει τρεις κόρες, την Άννα (1980), την Κατερίνα (1982) και την Ελένη (1985).
Μετά τον Μεγαλέξανδρο, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γυρίζει δύο ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση. Το 1981 για την ΥΕΝΕΔ το Χωριό ένα, κάτοικος ένας, διάρκειας 20 λεπτών, που αναφέρεται στην εγκατάλειψη του χωριού Νέα Σεβάστεια του νομού Θεσσαλονίκης από τον τελευταίο του κάτοικο και το 1983 το διάρκειας 43 λεπτών Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη, μία διαφορετική Αθήνα, της ιστορίας και του προσωπικού μύθου του σκηνοθέτη, που προβλήθηκε από την ΕΡΤ.
Το 1984, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γυρίζει το Ταξίδι στα Κύθηρα, την πρώτη ταινία από την «τριλογία της σιωπής», όπως την ονομάζει. Ένας μαχητής του Εμφυλίου Πολέμου (τον υποδύεται ο Μάνος Κατράκης) επιστρέφει ύστερα από τριάντα χρόνια εξορίας στην Τασκένδη, αλλά δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στα γυρίσματα του «Μελισσοκόμου»
Ακολουθεί ο Μελισσοκόμος (1986), μια ταινία δρόμου, με πρωταγωνιστή ένα συνταξιούχο δάσκαλο και νυν μελισσοκόμο (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι), ο οποίος διασχίζει τη χώρα με τις κυψέλες του, ακολουθώντας το δρόμο των μελισσών. Η συνάντησή του με μια κοπέλα (Νάντια Μουρούζη) θα του ξαναζωντανέψει παλιά συναισθήματα κι αναμνήσεις. Είναι η πρώτη ταινία του Αγγελόπουλου με πρωταγωνιστή ένα σταρ του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η «τριλογία της σιωπής» κλείνει με το Τοπίο στην Ομίχλη (1988), μία μεταφυσική ταινία δρόμου, μια υπαρξιακή Οδύσσεια δύο νεαρών παιδιών που αναζητούν τον πατέρα τους. Η ταινία βραβεύτηκε με τον Αργυρό Λέοντα του Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι ξανασυναντήθηκε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην ταινία Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού (1991). Ο σπουδαίος Ιταλός ηθοποιός υποδύεται ένα πολιτικό, ο οποίος μετά από μια συνεδρίαση στη Βουλή, όπου εκφωνεί μάλλον μια ποιητική ανακοίνωση, παρά έναν πολιτικό λόγο, εγκαταλείπει το κοινοβούλιο και το σπίτι του κι εξαφανίζεται χωρίς ν' αφήσει κανένα ίχνος. Στο ρόλο της συζύγου του, η σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιός Ζαν Μορό. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας στη Φλώρινα, ο οικείος μητροπολίτης Αυγουστίνος (Καντιώτης) μη συμφωνόντας με το περιεχόμενο της ταινίας αφόρισε τον Αγγελόπουλο (17 Δεκεμβρίου 1990). Το συμβάν απασχόλησε για μέρες τα πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου.
Το 1995, ο Αγγελόπουλος γυρίζει την ταινία Το Βλέμμα του Οδυσσέα, με ήρωα έναν ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη (τον υποδύεται ο Χάρβεϊ Καϊτέλ), ο οποίος επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στην πατρίδα, αναζητώντας τρεις μπομπίνες ανεμφάνιστου φιλμ των Αδελφών Μανάκη, πιονιέρων του κινηματογράφου στα Βαλκάνια. Η απεγνωσμένη αναζήτηση του φιλμ, όπου καταγράφηκε το πρώτο βλέμμα πάνω σε τούτη τη χερσόνησο, γίνεται ταυτόχρονα και η αναζήτηση ενός βλέμματος από πλευράς του ήρωα της ταινίας (του Αγγελόπουλου, κατ’ επέκταση), που ψάχνει έναν καινούργιο τρόπο να ξαναδεί τον κόσμο. Η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών, προς μεγάλη απογοήτευση του Αγγελόπουλου, που θεώρησε ότι έπρεπε να του απονεμηθεί το μεγάλο βραβείο του Φεστιβάλ (ο Χρυσός Φοίνικας) και με δηλώσεις προκάλεσε ένα μικρό σκάνδαλο κατά τη διάρκεια της τελετής λήξης του Φεστιβάλ.
Ο Θ. Αγγελόπουλος παραλαμβάνει τον Χρυσό Φοίνικα
Οι Κάννες διόρθωσαν το «λάθος» τους τρία χρόνια αργότερα, όταν του απένειμαν τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του Αιωνιότητα και μία μέρα, με πρωταγωνιστή τον Μπρούνο Γκαντζ στον ρόλο ενός θνήσκοντος συγγραφέα, ο οποίος επιχειρεί τον απολογισμό μιας ζωής, γεμάτης χαμένες ευκαιρίες και λάθος κινήσεις. Μια τυχαία συνάντησή του μ’ ένα άστεγο αγόρι, παιδί των φαναριών, αναβάλλει την «αναχώρηση» και παρατείνει την αιωνιότητα κατά μία μέρα, για να μεταφέρει στον μικρό φίλο του κάτι από τη γνώση του.
Το Λιβάδι που δακρύζει (2004) είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, που σκόπευε να γυρίσει ο Αγγελόπουλος. Διατρέχει την ελληνική ιστορία από το 1919 έως το 1949, μέσα από τις περιπέτειες μιας ομάδας Ελλήνων προσφύγων που εγκαταλείπουν την Οδησσό το 1919, όταν καταφθάνει στην περιοχή ο Κόκκινος Στρατός και εγκαθίστανται στην Ελλάδα.
Το 2008 γυρίζει το δεύτερο μέρος της τριλογίας Η Σκόνη του Χρόνου. Ένας ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης (Βίλεμ Νταφόε) γυρίζει μια ταινία πάνω στην ιστορία του και την ιστορία των γονιών του. Μια ιστορία που εξελίσσεται στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, το Καζακστάν, τον Καναδά και τις Η.Π.Α. Κεντρικό πρόσωπο, η Ελένη, που διεκδικείται και διεκδικεί το απόλυτο της αγάπης. Ταυτόχρονα, ένα μακρύ ταξίδι στη μεγάλη Ιστορία και στα γεγονότα των τελευταίων πενήντα χρόνων που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. Είναι η πρώτη ταινία του Αγγελόπουλου με γυρίσματα στο εξωτερικό.
Στα τέλη του 2011 ξεκίνησαν τα γυρίσματα της ταινίας Η άλλη θάλασσα, που θα αναφερόταν στην ελληνική κρίση και θα ολοκλήρωνε την τριλογία. Όμως, το νήμα της ζωής του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη κόπηκε ανεπάντεχα αργά το βράδυ της 24ης Ιανουαρίου 2012 στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν του Νέου Φαλήρου, όπου μεταφέρθηκε με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Τον είχε χτυπήσει μία διερχόμενη μοτοσυκλέτα στον περιφερειακό της Δραπετσώνας, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/433#ixzz3YUv844xv
Μάριος Τόκας
1954 – 2008
75
1
Δημοφιλής ελληνοκύπριος μουσικοσυνθέτης.
Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1954 στη Λεμεσό και έζησε από την πρώτη γραμμή -ως φαντάρος- τις δύο φάσεις της τουρκικής εισβολής.
Με τη μουσική ασχολήθηκε από πολύ μικρός, με τη βοήθεια ενός πιάνου που του χάρισε ο πατέρας του. Αφορμή στάθηκε μία συναυλία στη Λεμεσό το 1967 με τον Μίκη Θεοδωράκη, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Γιάννη Πουλόπουλο και την Ελένη Ροδά. Τότε ήταν 13 ετών και «συγκλονίστηκε», όπως είχε δηλώσει.
Το 1975 εγκατέλειψε την Κύπρο και ήρθε στην Αθήνα για να φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή, ενώ παράλληλα σπούδασε και στο Εθνικό Ωδείο.
Το 1978 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Τα τραγούδια της παρέας» σε δικούς του στίχους και ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσά. Ακολούθησε ο δίσκος τα «Μικρά ερωτικά» με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη και κατόπιν το «Στη λεωφόρο της αγάπης» με ερμηνευτές τον Γιάννη Πάριο, τη Χαρούλα Αλεξίου, τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Διονύση Θεοδόση.
Ο επόμενος δίσκος του «Σαν τρελό φορτηγό» με τον Γιάννη Πάριο γνώρισε τεράστια επιτυχία, για να ακολουθήσει ένας ακόμη δίσκος, «Η εθνική μας μοναξιά», με ερμηνευτή τον Δημήτρη Μητροπάνο. Τον Μητροπάνο επέλεξε ως ερμηνευτή και στα «Λαδάδικα», γράφοντας τη δική του, χρυσή σελίδα στο πεντάγραμμο. Συνεργάστηκε ακόμα με πολλούς άλλους σημαντικούς τραγουδιστές, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Γλυκερία, ο Πασχάλης Τερζής, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Θέμης Αδαμαντίδης, η Κατερίνα Κούκα κ.ά.
Σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η συνεργασία του με τον Γιάννη Ρίτσο στον δίσκο «Πικραμένη μου γενιά» (1981), ενώ σημαντική δουλειά του θεωρείται επίσης η μελοποίηση εκκλησιαστικών ποιημάτων με τον τίτλο «Θεομήτωρ Μαρία».
Ο Μάριος Τόκας πέθανε στις 27 Απριλίου του 2008, νικημένος από την επάρατο νόσο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/368#ixzz3YUvfGNga
Fur Elise
40
0
Η πιο δημοφιλής σύνθεση του Μπετόβεν και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα της κλασσικής μουσικής, γνωστή με τη γερμανική της ονομασία Für Elise («Για τη Λίζα»). Πρόκειται για μια τρίλεπτη μπαγκατέλα (μικρής διάρκειας σύνθεση για πιάνο με ελαφρύ περιεχόμενο) σε λα ελάσσονα, η πρεμιέρα της οποίας δόθηκε στις 27 Απριλίου 1810.
Οι ειδικοί περί το έργο του Μπετόβεν, όσο και αν έχουν προσπαθήσει, δεν έχουν καταφέρει να μάθουν ποια ήταν η Λίζα. Πιστεύουν βάσιμα ότι ο μεγάλος γερμανός μουσουργός έγραψε στα σαράντα του ένα έργο «Για την Τερέζα» («Für Therese»), προκειμένου να εντυπωσιάσει τη δεκαοκτάχρονη Τερέζα Μαλφάτι φον Ρόρενμπαχ τσου Ντέτσα, στην οποία είχε κάνει πρόταση γάμου.
Ο Μπετόβεν, που δεν ευδοκίμησε στις σχέσεις του με το «ασθενές» φύλο, έφαγε μία ακόμη «χυλόπιτα» από τη μικρή Τερέζα, σε μια περίοδο που τα οικονομικά του δεν ήταν ιδιαιτέρως ανθηρά. Η κόρη του βιεννέζου εμπόρου Γιάκομπ Μαλφάτι προτίμησε τη σιγουριά, τα νιάτα και τους τίτλους ευγενείας του Βίλχελμ φον Ντρόσντικ, ανώτερου υπαλλήλου στην Αυλή των Αψβούργων. Το έργο εκδόθηκε το 1865 και ο μουσικολόγος Λούντβιχ Νολ, εξαιτίας του άσχημου γραφικού χαρακτήρα του Μπετόβεν, το αντέγραψε λανθασμένα, Ελίζε αντί για Τερέζα.
Το Für Elise έχουν ερμηνεύσει και ηχογραφήσει σπουδαίοι πιανίστες, όπως οι Βλαντμίρ Ασκενάζι, Μάρεϊ Περάχια, Μπάλας Σοκολάι, Ρόμπερτ Σίλβερμαν, Αλφρεντ Μπρέντελ και Βαν Κλάιμπερν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/439#ixzz3YUwIkMJT
Μουσική για τα Βασιλικά Πυροτεχνήματα
3
0
Η ορχηστρική σουίτα «Μουσική για τα Βασιλικά Πυροτεχνήματα» (Music for the Royal Fireworks) είναι από τις πιο γνωστές δημιουργίες του αγγλογερμανού συνθέτη Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ (1685-1759).
Γράφτηκε το 1749, κατόπιν παραγγελίας του βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας Γεωργίου Β', προκειμένου να συνοδεύσει τη ρίψη των πυροτεχνημάτων στις εορταστικές εκδηλώσεις για την υπογραφή της συνθήκης της Αιξ Λα Σαπέλ (Άαχεν στα γερμανικά) το 1748, που σήμανε τη λήξη του οκταετούς πολέμου για τη διαδοχή του θρόνου της Αυστρίας.
Το έργο αποτελείται από έξι μέρη:
- Ouverture (Εισαγωγή)
- Bourrée (Μπουρέ, γαλλικός χορός)
- La Paix (Ειρήνη)
- La Réjouissance (Χαρά)
- Menuet I (Μενουέτο Ι, γαλλικός χορός)
- Menuet II (Μενουέτο ΙI)
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στους κήπους Βόξολ του Λονδίνου στις 27 Απριλίου του 1749, παρουσία 12.000 θεατών, που προκάλεσαν πρωτοφανή κυκλοφοριακή συμφόρηση στο Λονδίνο της εποχής εκείνης.
http://www.sansimera.gr/
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ 
Τρίτη
28/4
03:00 
10°C
82% 
2 Μπφ B
9 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ 
09:00 
13°C
47% 
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h 
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ 
15:00 
18°C
58% 
6 Μπφ Δ
45 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ 
21:00 
13°C
86%
5 Μπφ Δ
35 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ 
Oi φωτογραφίες μας είναι αρχείου .
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ…
ΠΕΡΙ…” ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ “ ΚΑΙ ΑΛΛΑ…ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ..
Τελικά , το’χε δεν το’χε η Δημοτική μας Αρχή , “ δημιούργησε “ , εξουσία …βλέπεις , και καινούργια κατηγορία ζώων , τα ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΦΕΝΤΙΚΑ , μάλιστα , αδέσποτα είναι κατά τη Δ.Α , τα ανεπιτήρητα γελάδια ,που κυκλοφορούν ..αβέρτα κι’ ανενόχλητα μέσα στο χωριό μας καταστρέφοντας τα πάντα , αδέσποτα φυσικά και τα κοπάδια γιδοπρόβατα , που ..”σταλίζουν “ κάποτε ..πότε , στις σχολικές αίθουσες , τα Σαββατοκύριακα κυρίως ..ενώ τα “αφεντικά τους “ γνωστά τοις..πάσι , περνάνε τις ώρες τους πολιτικολογώντας στα καφενεία , αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί φίλοι μου στο χωριό μας ..,μιλάμε για..” άγρια δύση “ , όπου δεν ισχύει κανένας Νόμος και κανόνας …κάτι δηλαδή σαν…Ζωνιανά , τα θυμάστε τα Ζωνιανά ; Κάπως έτσι ξεκίνησαν και…” ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΑΝ “….
Αυτό όμως το παραμύθι , πρέπει κάποια στιγμή να πάρει τέλος , γιατί δεν είναι δυνατό η Δ.Α να καλύπτει εκ προοιμίου του “ άτακτους “ κτηνοτρόφους δηλώνοντας τα ζώα τους “ΑΔΕΣΠΟΤΑ “ , γιατί μεθαύριο , που η ιστορία αυτή θα φτάσει στα δικαστήρια οι λεβέντες θα έχουν τη..” γνωμάτευση “ της Δ.Α , ό,τι δηλαδή τα ζώα είναι ΑΔΕΣΠΟΤΑ , οπότε ; Δεν έχουν καμιά ευθύνη ..
Και δεν είναι μόνο τα γελάδια , όχι βέβαια , υπάρχουν και τα γιδοπρόβατα με τα..τσιπανόσκυλά τους , που βόσκουν και γυροφέρνουν έξω απ’ το νεκροταφείο , τρομοκρατώντας τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες που πάνε να ανάψουν τα καντήλια στους τάφους των συγγενών τους , κι’ εδώ πάλι , Η Δ.Α δεν λαμβάνει κανένα μέτρο , αν και πιστεύουμε πως “ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΝΤΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ “ , ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΌΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ,αλλά θα μου πείτε στο Λιδορίκι δεν ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ , ΘΑ ΥΠΆΡΧΕΙ…ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ; Αμφιβάλουμε αν τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν γίνει ΕΛΕΓΧΟΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ, ΑΦΟΥ ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΦΑΓΕΙΑ , ΤΟ 65-70 % ΤΩΝ ΖΏΩΝ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ “ ΠΟΥΡΝΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ…ΑΓΚΟΡΤΣΙΕΣ “ κατά τα άλλα ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΑΣΤΕ ΚΙΟΛΑΣ ….ΕΛΛΑΣ ΤΟ...ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ ...!!!
Καλό σας απόγευμα , να περνάτε καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment