Χαμηλά στην οδό Πειραιώς κοντά στην Πλατεία Κουμουνδούρου υπάρχουν ακόμα παλιά σπίτια που περιμένουν να κατεδαφιστούν με φυσικό ή τεχνητό
τρόπο.
Μονόροφα...διώροφα και τριώροφα...
Και όταν παλιά είχες επισκεφθεί κάποιο από αυτά στην αίγλη του κάθεσε και τα κοιτάζεις.
Κάποια έχουν πεσμένες στέγες σε άλλα κάποιοι μένουν με δική τους μέχρι να γίνουν είδηση στα ψιλά των εφημερίδων.
Οι ξύλινες εξώπορτες αν και σκευρωμένες εξακολουθούν να είναι αριστουργήματα και με χωρίς τα μπρούτζινα πόμολα και ρόπτρα που θα πουλήθηκαν στο Γιουσουρούμ για ψίχουλα.
Και μια εικόνα σχετική...
Στην Πλατεία Αβησσυνίας ένας φουκαράς βγάζει κάτι τέτοια πόμολα παλιά και τα δείχνει στον παλαιοπώλη που συνεχίζει να καθαρίζει ένα κομοδίνο χωρίς να του δίνει σημασία."Δώσε ότι θέλεις έχω ανάγκη..."
Σε ένα από αυτά λοιπόν πρίν από πολλά χρόνια ...επίσκεψη.
Με τα καλυτερότερα και οδηγίες της μάνας που ήταν μαζί για άψογη συμπεριφορά.
Εσωτερική σκάλα ξύλινη που έλαμπε από το γυάλισμα και με έντονη την μυρουδιά του ξύλου και του βερνικιού.
Πολλά τα δωμάτια ...μεγάλες εσωτεριές πόρτες...έπιπλα...έπιπλα...γύψινα...
Αφήνεις τα παλιά της περιοχής και προσγειώνεσε στην σημερινή πραγματικότητα.
Δυστυχισμένοι άνθρωποι περιφέρονται...κάθονται έξω από τα παλιά σπίτια.
Μαγαζιά που προσπαθούν να επιβιώσουν...πολλά κλειστά...
Το παλιό βρεφοκομείο σήμερα είναι Δημοτική Πινακοθήκη.
Το άκουγα τότε στην μαγική αυλή του Βύθουλα συχνά όταν κουβεντιάζανε τα απογεύματα στα σκαλοπάτια της αυλόπορτας.
Εκεί πήγαιναν τα μωρά που δεν μπορούσαν να τα ζήσουν οι μανάδες για πολλούς λόγους.
Εγκυμοσύνη χωρίς γάμο.....οικονομικοί λόγοι...
Υπήρχε στην είσοδο η βρεφοδόχος όπου άφηναν με ασφάλεια το μωρό αλλά και στα σκαλοπάτια και εξαφανιζόντουσαν.
Σώθηκαν πολλά από αυτά και στην συνέχεια βρέθηκαν στην Αμερική στην Αυστραλία υιοθετημένα.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment