Και τι δεν έβλεπες και τι δεν άκουγες και τι δεν μάθαινες...
"Να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να προσέχεις..."
Με αυτή την σύσταση έπιανες δουλειά και το πρώτο που σε έβαζε να κάνεις το αφεντικό ήταν να σκίσεις το χαρτί που ήταν κολλημένο στην βιτρίνα και έγραφε ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΙΚΡΟΣ.
Στην μαγική στοά λοιπόν με τα πολλά μικρά μαγαζιά με τα πολλά λαθραία προϊοντα ρούχα...καλλυντικά...τσιγάρα...τράπουλες νάϋλον πολύ της μόδας και ανάρπαστες από τους Κολωνακιώτες για το βραδυνό τους χαρτάκι.
Να μην ξεχάσω και τις χρυσές λίρες...και τον πράσινο Θεό το δολάριο τότε που το συνάλλαγμα για να βγείς στο εξωτερικό ήταν συγκεκριμένο.
Δύσκολα θέματα όλα αυτά...έπεφτες στην θάλασσα και μάθαινες κολύμπι.
Η πελατεία της στοάς από όλες τις τάξεις ...
Δεν έλειπαν και οι καλτεριμιτζούδες νέες και μεγάλες και φυσικά και ο Αντρέας με τα φτερά στα νειάτα του με την χαρακτηριστική φωνή του να προκαλεί το γέλιο.
Οι καλντεριμιτζούδες με τα κολλητά φορέματα τις νάϋλον κάλτσες με τις ραφές και το έντονο μακιγιάζ ψώνιζαν τα καλλυντικά τους καμαρώνοντας δίπλα στους αγαπητικούς τους.
Και ερχότανε και η φουκαριάρα η Στάσα ...
"Από τις γόβες στις παντόφλες..." έλεγε και δάκρυζε και ευχαριστούσε την κοπέλα που δούλευε σε "σπίτι" στο Μεταξουργείο και την είχε πάρει για βοηθό.
Καθαριότητα δηλαδή και έβαζε σε τάξη τους πελάτες στο σαλόνι.
Καθότανε σε ένα σκαμνί η φουκαριάρα και μιλούσε μόνη της και θυμότανε τα παλιά τότε που φύσαγε και περιμένανε ουρά οι φαντάροι και καμάρωνε και μετά βλαστήμαγε τον εαυτό της που δεν κρατούσε το χέρι της και έμεινε στον άσσο.
Άφησα για το τέλος τον τρόπο συναλλαγής στα λαθραία προϊόντα που είχαν διαφορετική τιμή αν η πληρωμή γινότανε με δολάρια ή με δραχμές.
Από τότε την φουκαριάρα δεν την είχαν σε υπόληψη για να φτάσουμε στις ημέρες μας...να μας την ξαναφέρνουν με το ζόρι!
No comments:
Post a Comment