METΩΠΙΚΗ ..ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ ..

 

Σκόρπια κομμάτια η ζωή μου , στη χρονόσκονη θαμμένα ,

όνειρα , ξεχασμένα χρόνια , στου μυαλού κάποια γωνιά ,

κεριά μισόσβηστα , οι ελπίδες , σαν παράθυρα κλεισμένα ,

σ’ έρημο , από χρόνια , σπίτι , που το πνίγει.. η ..παγωνιά …

*

Έρημη της ψυχής η αυλή , ολόγυρα πουλιά δεν κελαηδούνε ,

μάταια αναζητώ , παντού , κάποιο , ζωής , σημάδι για να δω ,

προσμένω , λες , οι αναμνήσεις να ‘ρθουν να με ..βρούνε ,

αλλοίμονο ..κάτι μου λέει μυστικά , πως είμαι ξένος πια εδώ..

*

Σιγά-σιγά , τα λιγοστά κομμάτια μου , καρτερικά μαζεύω..

δεν μου έχει απομείνει , πια , για.. άλλα όνειρα καιρός …

της μοίρας το μοναχικό ταξίδι , αυτό , που τώρα ταξιδεύω ,

είναι γραφτό μου , ως φαίνεται , να το τελειώσω μοναχός..

*

Μετωπική..θανατηφόρα , σύγκρουση , αυτή του πεπρωμένου ,

φάροι.. ασθενοφόρων κι’ εκκωφαντικές σειρήνες περιπολικών ,

απροσδιόριστες μορφές , του πλήθους του συγκεντρωμένου ,

αλαλαγμοί , ζητωκραυγές , γέλια ..τραγούδια , τα σημεία των καιρών…..Κ.Κ.-

Αθήνα 3-4 / 5 / 2009

ΣΥΛΛΟΓΗ  “ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ  ΣΤΗ  ΖΩΗ “..

Λιδορίκι   2010