Από καιρό σε καιρό αργά και που... περνάω και από την γενέτειρα
γειτονιά την Ακαδημία Πλάτωνος.
Κοιτάζω με λύπη την γωνιά Πλάτωνος-Ευκλείδου που ήταν κάποτε
το σπίτι με την αυλή και την κάμαρα που γεννήθηκα μέσα στις πολλές
της αυλής των θαυμάτων.
Η ελιά έμεινε όπου κάτω από αυτή το καλοκαιράκι τρώγαμε.
Σήμερα η Γ ΄Εφορία Αρχαιοτήτων κάνει κουμάντο στο σημείο.
Αρχαιολογικός χώρος με πολλά ευρήματα και περισσότερα
σκουπίδια και ακαθαρσίες λόγω δημόσιας υπαίθριας τουαλέτας
των πολυπληθών αλλοδαπών που έχουν κάνει κατάληψη.
Δεν κάθομαι πολύ....κάτι σαν προσκύνημα και μετά με το πόδι
για το Μεταξουργείο.
Καφενεδάκι και λίγη κουβέντα με κανένα εναπομείναντα
που κρατάει Θερμοπύλες.
Γυρνάμε λίγο έως πολύ πίσω και θυμόμαστε.....
Τα μπακάλικα με τη σέσουλα το χύμα κρασί τον χαλβά στην λαδόκολα
με τρείς θρούμπες για να πιεί ο πελάτης ένα ποτήρι να το δοκιμάσει
πρίν γεμίσει την νταμουτζάνα.
Τη Χαβάη εκεί στο ΠΕΡΟΚΕ με τα τραβεστί της εποχής.
Η κουβέντα όμως μας φέρνει στην πραγματικότητα που δεν χρειάζεται
περιγραφή.
No comments:
Post a Comment