ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Γκιώνα  1957 ή  1958 , μια  παρέα Λιδορικιωτόπουλα , Βαρσιωτόπουλα , σε  αναμνηστική  φωτογραφία . Από  αριστ.Κ.Πουρνιάς , …Φωτόπουλος , Ασημ.Τσιάντας , Κ.Παπαδόπουλος – Τσίφτης και όρθιος  ο  Κ.Τσιάντας
Αρχείο  Ασημ.Τσιάντα

   *********

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα  φίλοι του  χωριού  μας
ΣΑΒΒΑΤΟ  ΣΗΜΕΡΑ  31  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2015
Ανατολή Ήλιου: 06:48
Δύση Ήλιου: 17:28
Σελήνη 20 ημερών

• Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης
• Παγκόσμια Ημέρα των Τεχνών του Δρόμου και της Ελεύθερης Έκφρασης στο Δημόσ...
• Παγκόσμια Ημέρα Πόλεων
• NEO!Γιορτάζουν:  Αριστόβουλος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1517

Ο γερμανός θεολόγος Μαρτίνος Λούθηρος τοιχοκολλεί τις 95 θέσεις του στην εκκλησία του Βίτενμπεργκ και ακολουθεί το σχίσμα στην καθολική εκκλησία.
1908

Τελετή λήξης των 4ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο, που άρχισαν στις 27 Απριλίου. Η Ελλάδα κατέκτησε τρία αργυρά μετάλλια, δύο με τονΚωνσταντίνο Τσικλητήρα στο ύψος και μήκος άνευ φοράς και ένα με τον Δώριζα στον ακοντισμό.
1922

Αρχίζει η Δίκη των «6» (Γούναρης, Στράτος, Πρωτοπαπαδάκης, Θεοτόκης, Μπαλτατζής, Χατζηανέστης), που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη μικρασιατική καταστροφή.
1940

Ο φυλακισμένος Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, με επιστολή του καλεί τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις στον πόλεμο κατά των Ιταλών, που διευθύνει η κυβέρνηση του δικτάτορα Μεταξά. Θα αμφισβητηθεί η γνησιότητά της.
1958

Ο πρώτος βηματοδότης καρδιάς εμφυτεύεται στον σουηδό Άρνε Λάρσον από τον πρωτοπόρο σουηδό καρδιοχειρουργό Άκε Σένινγκ στο ιατρικό ινστιτούτο «Καρολίνσκα» της Στοκχόλμης. Είναι μάρκας Siemens και κατασκευάστηκε από τον εφευρέτη - γιατρό Ρούνε Έλμκβιστ.
1985

Έκρηξη βόμβας, με 39 τραυματίες, σημειώνεται σε αστικό λεωφορείο, που εκτελεί το δρομολόγιο Αθήνα - Αργυρούπολη και κινείται επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης στο ύψος της Δάφνης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3110#ixzz3qBPatvaT
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1887

Τσιανγκ Κάι Σεκ, κινέζος εθνικιστής ηγέτης, που μετά την κατάληψη της χώρας του από τους κομουνιστές του Μάο Τσε Τουνγκ έφυγε στην Ταϊβάν, όπου δημιούργησε ανεξάρτητο κράτος. (Θαν. 5/4/1975)
1888

Ναπολέων Λαπαθιώτης, έλληνας συγγραφέας και ποιητής. (Θαν. 7/1/1944)
Ανθολόγιο
1964

Μάρκο Βαν Μπάστεν, παλαίαμαχος ολλανδός ποδοσφαιριστής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3110#ixzz3qBPoTF6p
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1860

Τόμας Κόχραν, υποναύαρχος του Βρετανικού Ναυτικού, που πήρε μέρος και στην Επανάσταση του 1821. (Γεν. 14/12/1775)
1984

Ίντιρα Γκάντι, ινδή πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός την περίοδο 1966-1975 και 1980-1984, οπότε και δολοφονήθηκε. (Γεν. 19/11/1917)
2002

Μιχαήλ Στασινόπουλος, ανώτατος δικαστικός, λογοτέχνης και πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίαςμετά τη μεταπολίτευση. (Γεν. 27/7/1903)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3110#ixzz3qBQBghcZ

Η Δίκη των Έξι

2480
9

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922. Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν. Η δίκη διεξήχθη από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 15 Νοεμβρίου 1922 στην ειδικά διαρρυθμισμένη αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Ήταν ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Εθνικού Διχασμού.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή κι ενώ η Ελλάδα παρουσίαζε εικόνα διάλυσης, εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα υπό τους συνταγματάρχες Πλαστήρα και Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά, που προκάλεσε την παραίτηση της κυβέρνησης Τριανταφυλλάκου και του βασιλιά Κωνσταντίνου (14 Σεπτεμβρίου 1922) υπέρ του υιού του Γεωργίου Β'. Ο χαρακτήρας του βασιζόταν στην ανάγκη της πίστης ότι «ο ελληνικός στρατός δεν νικήθηκε, αλλά προδόθηκε».
Στην Αθήνα συγκροτήθηκε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία ανέλαβε άμεση δράση, διατάσσοντας εκτεταμένες συλλήψεις αντιβενιζελικών πολιτικών, υπό την πίεση της κοινής γνώμης. Μία ογκώδης διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Οκτωβρίου ζητά την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας. Ο Πλαστήρας, που είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός του κινήματος, βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
Οι αδιάλλακτοι στον στρατό (Πάγκαλος, Οθωναίος, Χατζηκυριάκος), αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου απαιτούν εκτελέσεις. Οι μετριοπαθείς (Πλαστήρας, Δαγκλής, Γονατάς), θέλουν κανονική δίκη, όπως και οι μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, που ζητούν από τον Πλαστήρα να αποφύγει τις βεβιασμένες ενέργειες και τις συνοπτικές διαδικασίες. Τελικά, οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και αποφασίστηκε η ίδρυση εκτάκτου στρατοδικείου, που από τη φύση του δεν παρέχει τα εχέγγυα για μια δίκαιη δίκη.
Επικεφαλής της ανακριτικής επιτροπής ανέλαβε ο σκληροπυρηνικός υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, με βοηθούς τους συνταγματάρχες Ιωάννη Καλογερά και Χαράλαμπο Λούφα. Στο πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Οκτωβρίου, παραπέμφθηκαν να δικασθούν στο έκτακτο στρατοδικείο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 - 1922:

• Δημήτριος Γούναρης (59 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
• Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (68 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
• Νικόλαος Στράτος (50 ετών, πρώην Πρωθυπουργός )
• Νικόλαος Θεοτόκης (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη)
• Γεώργιος Μπαλτατζής (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη)
• Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. (53 ετών, Υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη)
• Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. (54 ετών, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη)
• Γεώργιος Χατζανέστης, αντιστράτηγος (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)

Το δίκαιο αίτημα των κατηγορουμένων να δικασθούν από το Ειδικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών απορρίφθηκε από τον Πάγκαλο με εξωνομική αιτιολόγηση. Τρεις μέρες νωρίτερα (21 Οκτωβρίου) είχε συγκροτηθεί το έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Οθωναίο.

Η απολογία Χατζηανέστη
Στις 9 το πρωί της 31ης Οκτωβρίου 1922 άρχισε η ακροαματική διαδικασία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Τον πρόεδρο του Αλέξανδρου Οθωναίο πλαισίωναν ως στρατοδίκες τρεις συνταγματάρχες, ένας πλοίαρχος, ένας αντισυνταγματάρχης, δύο αντιπλοίαρχοι, τρεις ταγματάρχες, ένας λοχαγός και ένας στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος. Επαναστατικοί επίτροποι ήταν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνος Γεωργιάδης και οι συνταγματάρχες Ιωάννης Ζουρίδης και Νεόκοσμος Γρηγοριάδης. Γραμματέας του δικαστηρίου ήταν ο Ιωάννης Πεπονής. Συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων ανέλαβαν διαπρεπείς δικηγόροι (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Αναστάσιος Παπαληγούρας, Οικονομίδης, Δουκάκης, Νοταράς, Ρωμανός και Σωτηριάδης).
Η δίκη διεξήχθη σε 14 συνεδριάσεις. Μετά την απόρριψη των ενστάσεων των κατηγορουμένων εξετάστηκαν 12 μάρτυρες κατηγορίας και 12 υπεράσπισης. Επιτυχία της κατηγορούσας αρχής υπήρξε ότι οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας προήρχοντο από το αντιβενιζελικό στρατόπεδο, όπως και οι κατηγορούμενοι. Στις 6 Νοεμβρίου ο κατηγορούμενος Δημήτριος Γούναρης ασθένησε σοβαρά από τύφο και μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική. Υπέβαλε αίτημα αναβολής της δίκης, το οποίο απορρίφθηκε και έτσι δικαζόταν ωσεί παρών.
Κοινή ήταν η πεποίθηση σε Ελλάδα και εξωτερικό ότι το δικαστήριο θα επιβάλει θανατικές ποινές. Οι διεθνείς πιέσεις υπέρ των κατηγορουμένων εντείνονται. Υπό το βάρος τους, η κυβέρνηση του μετριοπαθή Σωτηρίου Κροκιδά παραιτείται στις 10 Νοεμβρίου και την πρωθυπουργία αναλαμβάνει στις 14 Νοεμβρίου ο συνταγματάρχης Στυλιανός Γονατάς, ηγετικό στέλεχος του στρατιωτικού κινήματος.
Την ίδια μέρα ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα της 15ης Νοεμβρίου, το δικαστήριο αποσύρεται σε διάσκεψη για να εκδώσει την απόφασή του. Στις 6:40 π.μ. οι στρατοδίκες επανέρχονται στην έδρα και ο Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αλέξανδρος Οθωναίος διαβάζει την ετυμηγορία του δικαστηρίου:

Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατά νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζηανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών.
Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη.
Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δημητρίου Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Νικολάου Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μιχαήλ Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων.

Αμέσως μετά, ο επαναστατικός επίτροπος Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ, όπου εκρατούντο οι κατηγορούμενοι και τους ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση. Είναι 9 το πρωί. Στους έξι θανατοποινίτες ανακοινώνει ότι η εκτέλεση θα γίνει σε δύο ώρες. Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν για τους καταδικασθέντες. Στις 10:30 δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία». Μία ώρα αργότερα, 36 πυροβολισμοί αντηχούν από τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος και οι 6 πέφτουν νεκροί. Στις 2:30 μ.μ. κηδεύονται στο Α' Νεκροταφείο, κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας.
Η επίσπευση της εκτέλεσης των 6 έγινε με προτροπή του Πάγκαλου. Ο στρατηγός ήθελε να μην τους προλάβει ζωντανούς ο πλοίαρχος Τάλμποτ, που έφθασε λίγο αργότερα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της Αγγλικής Κυβέρνησης για να πιέσει την κυβέρνηση να αναβάλει την εκτέλεση των θανατικών ποινών. Ο ρόλος του Ελευθερίου Βενιζέλου δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος. Ο ίδιος είχε αποσυρθεί της πολιτικής και ευρίσκετο στο εξωτερικό μη αναμιγνυόμενος, όπως έλεγε, στις κυβερνητικές υποθέσεις. Ένα τηλεγράφημά του προς την κυβέρνηση για τις δυσμενείς επιπτώσεις της εκτέλεσης έφθασε την επομένη (16 Νοεμβρίου).
Η εκτέλεση των 6 έγινε, κυρίως, για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα και όχι γιατί πραγματικά είχαν διαπράξει προδοσία σε βάρος της Ελλάδας. Την άποψη αυτή επαληθεύουν τα λόγια του Θεόδωρου Πάγκαλου, χρόνια αργότερα: «Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν… αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της Πατρίδος».

Η Επανάληψη της Δίκης

Στις 20 Ιανουαρίου 2008 ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και ζήτησε με αίτησή του την ακύρωση της απόφασης του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών της 15ης Νοεμβρίου 1922 και την επανάληψη της διαδικασίας (δίκης), με το αιτιολογικό της ύπαρξης νέων στοιχείων, σύμφωνα με το άρθρο 525 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Τα νέα στοιχεία που επικαλέστηκε ο αιτών ήταν μία επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγή Τσαλδάρη (Ιανουάριος 1929) και ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή στις 31 Μαρτίου 1932.
Στην επιστολή του προς τον Παναγή Τσαλδάρη έγραφε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:

Δύναμαι να διαβεβαιώσω υμάς κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπο ότι ουδείς των πολιτικών αρχηγών της δημοκρατικής παρατάξεως θεωρεί ότι οι ηγέται της πολιτικής, ήτις ηκολουθήθη μετά το 1920, διέπραξαν προδοσία κατά της χώρας ή ότι εν γνώσει οδήγησαν τον τόπο εις την μικρασιατική καταστροφή. Δύναμαι μάλιστα να σας διαβεβαιώσω ότι πιστεύω ακραδάντως ότι θα ήσαν ευτυχείς αν η πολιτική των οδηγεί την Ελλάδα εις εθνικόν θρίαμβον.

Κατά δε τη συνεδρίαση της Βουλής της 31ης Μαρτίου 1932, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, αναφερθείς στο θέμα της θανατικής καταδίκης των «έξι» , δήλωσε ότι αποτελεί ειλικρινή του επιθυμία να αποκατασταθεί η μνήμη των νεκρών, υπέρ των οποίων ήταν έτοιμος να προσέλθει σε μνημόσυνο όπως δεηθεί, μετά των συγγενών και φίλων αυτών, από κοινού υπέρ εκείνων.
Στις 19 Νοεμβρίου 2009 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συνελθών σε συμβούλιο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του αιτούντος με ψήφους 3 έναντι 2 και παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την οριστική απόφαση (1533/2009). Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών και με εισήγηση του αντεισαγγελέα του δικαστηρίου Αθανασίου Κονταξή έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε ενώπιόν της από το Ποινικό Τμήμα το ζήτημα της επανάληψης της «δίκης των έξι» και ότι κατά συνέπεια αναβιώνει η απόφαση 1533/2009 του Ζ' Ποινικού Τμήματος.
Στις 12 Μαΐου 2010 συνήλθε σε συμβούλιο το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υπό νέα σύνθεση, για να συμπληρώσει την απόφαση 1533/2009 και να διατυπώσει το διατακτικό, σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Στη δίκη παρενέβη με δήλωση πολιτικής αγωγής η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, που εκπροσωπεί 185 σωματεία και πλέον των 300.000 απογόνων των προσφύγων του 1922, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, επειδή οι έξι καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά 3.000 χρόνια παρουσίας στη Μικρά Ασία. Η παράσταση πολιτικής αγωγής απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από το δικαστήριο.
Στις 20 Οκτωβρίου 2010 το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του και έκανε δεκτή την αίτηση του Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκη, κρίνοντας αθώους τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο από το Έκτακτο Επαναστατικό Δικαστήριο Αθηνών. Με την απόφαση 1675/2010 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ακυρώνει την απόφαση του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς όλους τους καταδικασμένους για εσχάτη προδοσία και παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/18#ixzz3qBTmyCAI

Χάλογουιν

1059
0

Κάθε χρόνο το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου, παράξενα και «τρομακτικά» πράγματα συμβαίνουν στη Βόρειο Αμερική. Φωτισμένες κολοκύθες, ανθρώπινοι σκελετοί, χαρούμενα φαντάσματα, μάγισσες καβάλα σε σκούπες κάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων. Παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και οι νοικοκύρηδες τους προσφέρουν κέικ η ζαχαρωτά για την ανάπαυση των ψυχών.
Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς γιορτάζουν το Χάλογουιν (Halloween), μια γιορτή με μαζική συμμετοχή που θυμίζει καρναβάλι και κάλαντα μαζί, όπου ο φόβος δύσκολα ξεχωρίζει από το γέλιο και ο τρόμος από το ξεφάντωμα. Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, 36,1 εκατομμύρια παιδιά συμμετείχαν στο Halloween την περασμένη χρονιά και επισκέφθηκαν 108 εκατομμύρια σπίτια.
Ο όρος Halloween είναι συνεπτυγμένη μορφή των λέξεων All-Hallow-even και σημαίνει το «Βράδυ πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων», που γιορτάζεται την 1η Νοεμβρίου στις καθολικές χώρες. Η γιορτή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σχετίζεται με τη λατρεία των Δρυίδων από τους Κέλτες στην Ιρλανδία.
Πιστεύεται ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σ' ένα σώμα για να κερδίσουν την αθανασία. Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο, προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα. Τη γιορτή έφεραν στην Αμερική ιρλανδοί μετανάστες κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα.
Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν, θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά. Το Βατικανό το βλέπει σαν ένα παιδικό παιγνίδι και γι' αυτό το συγχωρεί.
Τη μέρα αυτή περιμένουν πώς και πώς οι ζαχαροπλάστες της Αμερικής. Ο τζίρος σε γλυκά και ζαχαρωτά την ημέρα του Halloween υπερβαίνει κατά πολύ τον αντίστοιχο των Χριστουγέννων, του Αγίου Βαλεντίνου και του Πάσχα.
Καλύτερο υλικό δεν θα μπορούσε να υπάρξει για τους ανθρώπους του κινηματογράφου. Εκτός από τις ταινίες τρόμου, αρκετές άλλες έχουν για φόντο τους τη βραδιά του Halloween, από τη βουβή κωμωδία του 1904 Halloween Night at the Seminary, ως την πρόσφατη παρωδία Scary Movie. Ταινία αναφοράς για τη γιορτή παραμένει το θρίλερ τρόμουHalloween, παραγωγής 1978, του μετρ Τζον Κάρπεντερ, με πρωταγωνιστές τους Ντόναλντ Πλέζανς και Τζέιμι Λι Κέρτις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/184#ixzz3qBU8Y2lW

Διονύσιος Αιγινήτης

? – 1884

1
0

Επιφανής γιατρός του 19ου και ευεργέτης. Με κληροδότημά του ιδρύθηκε το Αιγινήτειο Νοσοκομείο στην Αθήνα.
Ο Διονύσιος Χατζής, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, γεννήθηκε λίγο πριν από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, στην Αίγινα. Αργότερα υιοθέτησε το επώνυμο Αιγινήτης, με το οποίο έγινε γνωστός.
Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε στο ονομαστό «Σχολείον Αιγίνης», στο οποίο δίδασκε ο Νεόφυτος Δούκας, ενώ τις γυμνασιακές του σπουδές πραγματοποίησε στην Αθήνα στο μοναδικό γυμνάσιο της πρωτεύουσας («Γυμνάσιον των Αθηνών»), που διηύθυνε ο Γεώργιος Γεννάδιος.
Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, παρακολούθησε μαθήματα ιατροχειρουργικής στην Αθήνα, με σκοπό να καταταγεί ως αξιωματικός υγειονομικού στο στρατό. Το 1843 αναχώρησε για σπουδές στο εξωτερικό και φοίτησε στα Πανεπιστήμια Βιέννης και Βερολίνου, απ’ όπου έλαβε το διδακτορικό του το 1848.
Το 1849 διορίστηκε υφηγητής της Παθολογικής Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1855 έκτακτος καθηγητής της Ειδικής Νοσολογίας και Θεραπευτικής και το 1862 τακτικός καθηγητής.
Στις 4 Απριλίου 1884 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και στις 31 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου πέθανε.
Ο Διονύσιος Αιγινήτης υπήρξε έξοχος πανεπιστημιακός δάσκαλος και απέκτησε μεγάλη φήμη και σεβασμό ως γιατρός. Πρώτος αυτός εισηγήθηκε στην Ελλάδα τη μέθοδο επικρούσεως και ακροάσεως του θώρακος, την οποία είχε διδαχθεί στη Βιέννη.
Από τη μεγάλη περιουσία που απέκτησε από την άσκηση της ιατρικής, ένα μεγάλο μέρος της, εκ δραχμών 200.000, το κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την ίδρυση νοσοκομείου, που θα έφερε το όνομά του και στο οποίο θα διδάσκονταν τα κλινικά μαθήματα. Το «Αιγινήτειο» άρχισε να λειτουργεί στις 11 Σεπτεμβρίου 1904 και οι πρώτοι ασθενείς του αντιμετώπιζαν κυρίως νευρολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα. Από τότε, το νοσοκομείο αποτελεί την κιβωτό της ελληνικής νευροψυχιατρικής επιστήμης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1497#ixzz3qBURUZqz

Έκρηξη βόμβας σε αστικό

λεωφορείο

Το λεωφορείο λίγο μετά την έκρηξη
75
0

Στις 31 Οκτωβρίου 1985 μία έκρηξη βόμβας σε αστικό λεωφορείο της Αθήνας προκάλεσε τον τραυματισμό 39 επιβαινόντων. Οι αρχές έκαναν λόγο για τρομοκρατική ενέργεια, ενώ τις προβλημάτισε το γεγονός ότι επρόκειτο για την πρώτη μαζική τρομοκρατική επίθεση στα αστυνομικά χρονικά της χώρας. Ο πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, σε δηλώσεις του μίλησε για «άνανδρη και εγκληματική πράξη, που μπορεί να προκαλέσει αποσταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών». Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι η διαδρομή που ακολούθησε η βόμβα μέχρι να φθάσει στο λεωφορείο και το άσχημο παιγνίδι της μοίρας στους επιβάτες του.
Το λεωφορείο, τύπου «Ίκαρους», ανήκε στην ΕΑΣ – τον φορέα των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας εκείνη την περίοδο – και εκτελούσε το δρομολόγιο Ακαδημία - Αργυρούπολη. Ξεκίνησε από την αφετηρία στις 10:40 το βράδυ της Πέμπτης 31 Οκτωβρίου 1985 και ήταν γεμάτο από μαθητόκοσμο που επέστρεφε από τα φροντιστήρια του κέντρου.
Η έκρηξη σημειώθηκε λίγα λεπτά αργότερα κι ενώ το λεωφορείο εκινείτο στην οδό Βουλιαγμένης, στο ύψος της Δάφνης. Το όχημα άνοιξε σαν «κονσερβοκούτι» και πολλοί από τους επιβάτες του εκσφενδονίστηκαν στο οδόστρωμα. Η περιοχή γύρω από το κουφάρι του λεωφορείου απέκτησε την όψη βομβαρδισμένου τοπίου. Από την έκρηξη τραυματίστηκαν συνολικά 39 επιβαίνοντες, οι 10 σοβαρά, ενώ ένας εξ αυτών υπέστη ακρωτηριασμό.
Ώρες αργότερα, ένας άγνωστος τηλεφώνησε στην εφημερίδα «Απογευματινή» και ανέφερε ότι είχε τοποθετηθεί βόμβα έξω από το σπίτι του μεγαλοβιομήχανου Τσάτσου (ιδιοκτήτη, μεταξύ άλλων, της ΑΓΕΤ Ηρακλής) στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι. Τέτοια, όμως, βόμβα ούτε βρέθηκε, ούτε είχε εκραγεί. Η μόνη βόμβα που εξερράγη ήταν αυτή στην οδό Βουλιαγμένης. Την επομένη ημέρα βρέθηκε προκήρυξη της πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης «Επαναστατική Μαχητική Αριστερά» (ΕΜΑ), η οποία αναλάμβανε την ευθύνη της έκρηξης «στο σπίτι των Τσάτσων» που δεν έγινε ποτέ.
Οι αρχές μετά από μεδοθική έρευνα ετών και σε συνδυασμό με ευρήματα σε γιάφκα της «17 Νοέμβρη» το 2002 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η οργάνωση πράγματι είχε τοποθετήσει τη βόμβα στην οδό Κανάρη και την είχε αμπαλάρει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην κινεί υποψίες. Κάποιος διερχόμενος την αφαίρεσε από το δρόμο, ξεγελασμένος από το πολυτελές περιτύλιγμά της και νομίζοντας ότι περιέχει κάτι χρήσιμο. Στη συνέχεια, επιβιβάστηκε στο μοιραίο λεωφορείο, όπου αυτή εξερράγη. Οι αρχές υποπτεύθηκαν έναν ιρακινό φοιτητή, που ήταν μεταξύ των τραυματιών, αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε, καθώς αυτός επέστρεψε στην πατρίδα του λίγους μήνες αργότερα.
Η οργάνωση «Επαναστατική Μαχητική Αριστερά» (ΕΜΑ) δεν επιχείρησε άλλη τρομοκρατική ενέργεια. Οι αρχές, όμως, πιστεύουν ότι τα μέλη της ίδρυσαν την οργάνωση «1η Μάη», που ευθύνεται για την απόπειρα δολοφονίας του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιώργου Ραυτόπουλου (1987) και τη δολοφονία του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Βερνάρδου (1989). Στη συνέχεια, η «1η Μάη» απορροφήθηκε από τον «Επαναστατικό Λαϊκό Αγώνα» (ΕΛΑ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/845#ixzz3qBUrAhWV

Χάρι Χουντίνι

1874 – 1926

531
0

Ο θρυλικός μάγος Χάρι Χουντίνι (Harry Houdini) γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1874 στη Βουδαπέστη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Έριχ Βάις. Το 1878 η οικογένειά του μετανάστευσε στις ΗΠΑ και ο πατέρας του έγινε ο πρώτος ραβίνος του Άπλετον στο Ουισκόνσιν. Ο ίδιος, από μικρή ηλικία, συνεισέφερε οικονομικά, πουλώντας εφημερίδες και γυαλίζοντας παπούτσια.
Σε ηλικία δεκατριών ετών ακολούθησε τους γονείς του στη Νέα Υόρκη, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Εκεί έμαθε και το πρώτο του μαγικό κόλπο, ανακαλύπτοντας έναν νέο κόσμο που τον σαγήνευσε.
Το 1891 έγινε επαγγελματίας μάγος και άλλαξε το όνομά του σε Χάρι Χουντίνι, το οποίο το εμπνεύστηκε από τον διάσημο γάλλο μάγο Ζαν Εζέν Ρομπέρ Ουντέν. Ήδη ήταν γνωστός ως ο «Βασιλιάς της Τράπουλας». Το 1893 γνωρίστηκε με την τραγουδίστρια και χορεύτρια Μπέατρις «Μπες» Ράνερ, με την οποία παντρεύτηκε δύο εβδομάδες αργότερα. Ως το τέλος της καριέρας του, η Μπες αποτελούσε τη βοηθό του επί σκηνής. Μαζί περιόδευσαν για περισσότερα από 30 χρόνια σ’ όλη την Αμερική και την Ευρώπη.
Ο Χουντίνι έγινε θρύλος, ως ο άνθρωπος που δραπετεύει από ζουρλομανδύες, σχοινιά, χειροπέδες, αλυσίδες, ακόμα και από κελιά φυλακών. Το 1913 πραγματοποίησε ίσως το πιο γνωστό του νούμερο. Κατάφερε να απελευθερωθεί από έναν γυάλινο θάλαμο, γεμάτο με νερό, μέσα στον οποίο ήταν κρεμασμένος ανάποδα. Πέντε χρόνια αργότερα εξαφάνισε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Νεοϋορκέζων έναν ελέφαντα 10 τόνων!
Το 1916 ο Χάρι Χουντίνι έκανε την πρώτη εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη. Μέσα σε επτά χρόνια πρωταγωνίστησε σε πέντε ταινίες του βωβού κινηματογράφου και απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας, στο Χόλιγουντ.
Το 1926 ο Χάρι Χουντίνι επισκέφτηκε ένα τοπικό πανεπιστήμιο στο Μόντρεαλ του Καναδά, προκειμένου να δώσει μία διάλεξη για τον πνευματισμό. Ζήτησε από έναν εθελοντή να τον χτυπήσει στην κοιλιά για ν’ αποδείξει την αντοχή του στον πόνο. Πριν προλάβει να προετοιμαστεί, σωριάστηκε στο έδαφος από τη γροθιά ενός αθλητή του μποξ. Πολλοί πιστεύουν ότι ο πόνος του χτυπήματος κάλυψε αυτόν της σκωληκοειδίτιδας, η οποία δεν διεγνώσθη ποτέ. Ο θρυλικός μάγος πέθανε από περιτονίτιδα λίγες ημέρες αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου, ανήμερα της γιορτής του Χάλογουιν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/63#ixzz3qBVHMIN5

Ναπολέων Λαπαθιώτης

1888 – 1944

1157
0

Ποιητής, που άκμασε κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, ένας από τους «καταραμένους» και «ιδανικούς αυτόχειρες» της λογοτεχνίας μας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της νεοσυμβολιστικής και νεορομαντικής σχολής.
Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1888 στην Αθήνα. Ήταν γιος του Λεωνίδα Λαπαθιώτη (1852-1942), αξιωματικού του ελληνικού στρατού με καταγωγή από την Κύπρο, που έφτασε ως το βαθμό του αντιστρατήγου και έγινε υπουργός Στρατιωτικών μετά από συμμετοχή του στο κίνημα στο Γουδί, και της Βασιλικής Παπαδοπούλου, ανιψιάς του Χαρίλαου Τρικούπη. Σε ηλικία δέκα ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο, όπου τέλειωσε το σχολείο, έμαθε αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά, ενώ παρακολούθησε μαθήματα πιάνου και ζωγραφικής. Το 1905 γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, από την οποία αποφοίτησε κανονικά, χωρίς ν’ ασκήσει  το επάγγελμα του δικηγόρου.
Την ίδια χρονιά κι ενώ ήταν μόλις δεκαεφτά χρόνων δημοσίευσε στο περιοδικό «Νουμάς» το ποίημα «Έκσταση». Δεν ήταν το πρώτο του έργο, καθώς το 1901 σε ηλικία δεκατριών είχε γράψει το έμμετρο δράμα «Νέρων ο Τύραννος». Το 1907 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ποιητικού περιοδικού «Ηγησώ», στα δέκα συνολικά τεύχη του οποίου δημοσίευσε δεκαέξι ποιήματα ως το 1908, οπότε το περιοδικό έκλεισε και ο Λαπαθιώτης άρχισε τη λογοτεχνική και δημοσιογραφική συνεργασία του με την εφημερίδα «Εσπερινή» και το περιοδικό «Ελλάς» του Σ. Ποταμιάνου. Τον ίδιο χρόνο γνωρίστηκε με τον Κωνσταντίνο Χρηστομάνο και τον Άγγελο Σικελιανό.

Με τη στολή του έφεδρου ανθυπολοχαγού
Ακολούθησαν συνεργασίες του με τα περιοδικά «Δάφνη» και «Ανεμώνη» (1909-1910), την εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» (από το 1924), το περιοδικό «Η Διάπλασις των παίδων» (1925), το περιοδικό «Μπουκέττο» (1931), με τη «Νέα Εστία», όπου δημοσίευσε μεγάλο μέρος του λογοτεχνικού του έργου, την «Πνευματική Ζωή» (1938) και τα «Νεοελληνικά γράμματα» (1940). Η μοναδική ποιητική συλλογή που εξέδωσε εν ζωή ήταν «Τα πρώτα ποιήματα» (1939).
Ο Λαπαθιώτης ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την ποίηση με σαφείς επιρροές από το ρεύμα του αισθητισμού, με πρότυπο τον Όσκαρ Ουάιλντ. Δημοσίευσε μανιφέστα για τον αισθητισμό και προσπάθησε να αντιδράσει στο ασφυκτικά συντηρητικό κλίμα της εποχής του, με τολμηρούς στίχους και προκλητικές εμφανίσεις. Η θλίψη που χαρακτήριζε τη ζωή του τον οδήγησε στα τελευταία χρόνια του σε συμβολιστικές επιλογές, με έντονα μελαγχολικό τόνο και σταθερή πάντα την επιμελημένη μορφή των ποιημάτων του. Ο Λαπαθιώτης ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση, το λογοτεχνικό δοκίμιο και τη μουσική σύνθεση, ενώ έγραψε και θεατρικά έργα («Νέρων ο τύραννος», «Η τιμή της συζύγου», «Τα μεσάνυχτα ως το γλυκοχάραμα»).
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και το 1917 συμμετείχε στο βενιζελικό κίνημα της Εθνικής Άμυνας μαζί με τον πατέρα του, που είχε αναλάβει την οργάνωσή του. Μετά την ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920, κατέφυγε για λίγο καιρό με την οικογένειά του στην Αίγυπτο, όπου γνωρίστηκε με τον Καβάφη. Το 1937 πέθανε η μητέρα του και πέντε χρόνια αργότερα ο πατέρας του, ο θάνατος του οποίου είχε καταλυτική επίδραση στη ζωή του ποιητή.
Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ήταν γνωστός δανδής της αθηναϊκής κοινωνίας στα νιάτα του, με εκκεντρικές εμφανίσεις και με δεδηλωμένη την ομοφυλοφιλία του, ενώ ο εθισμός τους στις ναρκωτικές ουσίες τού προκάλεσε σοβαρά βιοποριστικά προβλήματα, μέχρι του σημείου να αναγκαστεί να πουλήσει το πιάνο και τη σπάνια βιβλιοθήκη του. Έχοντας εξανεμίσει την οικογενειακή περιουσία και εξουθενωμένος από τις στερήσεις της Κατοχής, αυτοκτόνησε στις 7 Ιανουαρίου του 1944 στο σπίτι του στα Εξάρχεια (στη συμβολή των οδών Κουντουριώτου και Οικονόμου, κάτω από το λόφο του Στρέφη). Η κηδεία του έγινε τέσσερεις ημέρες αργότερα με έρανο των φίλων του.

Σχετικά...

• «Μετέωρο και σκιά», κινηματογραφική ταινία του Τάκη Σπετσιώτη, παραγωγής 1985, βασισμένη στη ζωή του ποιητή, τον οποίο υποδύεται ο Τάκης Μόσχος.
• Ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη έχουν μελοποιήσει συνθέτες, όπως οι Γιώργος Ζαμπέτας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιάννης Σπανός, Νίκος Ζιώγαλας, Νίκος Ξυδάκης, Νότης Μαυρουδής, Κώστας Λειβαδάς, Τάκης Μπίνης, Ζακ Ιακωβίδης και Μανώλης Πάππος.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/716#ixzz3qBVlYYST

Αντώνης Χριστοφορίδης

1918 – 1985

Ο Αντώνης Χριστοφορίδης το 1938
350
0

Έλληνας πρωτοπυγμάχος, πρωταθλητής Ευρώπης στην κατηγορία των μέσων βαρών (1938 - 1939) και παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των ημιβαρέων βαρών (1941) της επαγγελματικής πυγμαχίας.
Ο Αντώνης Χριστοφορίδης γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 26 Μαΐου 1918 και ήρθε πρόσφυγας στην Αθήνα το 1922, αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Από μικρή ηλικία έμεινε ορφανός (ο πατέρας του σκοτώθηκε σε μάχη στη Μικρά Ασία), ενώ η μητέρα του πέθανε πριν από το 1930. Έτσι, αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά και να πηγαίνει στο νυχτερινό σχολείο. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την πυγμαχία, παρακολουθώντας τη σχολή του Αγαθοκλή Μπάρκα σε ένα υπόγειο της οδού Ασκληπιού.
Στα 17 του, έχοντας διδαχθεί τα βασικά της πυγμαχίας, αποφασίζει να μεταβεί στο Παρίσι για καλύτερη τύχη. Με προπονητή τον Πιερ Γκαντόν αρχίζει να γίνεται γνωστός στο κόσμο του μποξ, μετά τις πρώτες του επιτυχίες στα ριγκ. Το 1937 είχε έλθει η ώρα να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης στην κατηγορία των μέσων βαρών. Πρώτα, όμως, έπρεπε να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Επιστρέφει στην Αθήνα και κατακτά εύκολα τον τίτλο, με αντίπαλο τον τριαντάχρονο πρωταθλητή Ελλάδας Κώστα Βάσση. Ο αγώνας γίνεται στο «Παλλάς» της οδού Βουκουρεστίου στις 21 Νοεμβρίου 1937 και ο Χριστοφορίδης ρίχνει 9 φορές στο καναβάτσο τον άτυχο Βάσση.
Η μεγάλη στιγμή για τον έλληνα πυγμάχο έρχεται στις 14 Ιανουαρίου 1938, όταν κατακτά τον πολυπόθητο τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης, νικώντας τον γερμανό πρωτοπυγμάχο Γκούσταβ Έντερ. Ο αγώνας έγινε στο κατάμεστο από 20.000 συμπατριώτες του «Σπορ Πάλας» του Βερολίνου και με την παρουσία του Χίτλερ, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει πριν τελειώσει ο αγώνας για να μην δει την ήττα ενός Άρειου. Στην επιστροφή του στο Παρίσι χιλιάδες φίλοι της πυγμαχίας αποθεώνουν τον Κριστό, όπως τον αποκαλούσαν στη Γαλλία. Ανάμεσα στις προσωπικότητες που τον υποδέχονται στον σιδηροδρομικό σταθμό ήταν ο δήμαρχος της πρωτεύουσας, ο τραγουδιστής Μορίς Σεβαλιέ και ο γενικός γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, Μορίζ Τορέζ, που τον αγκάλιασε και τον φίλησε.
Ο Χριστοφορίδης θα παραμείνει πρωταθλητής Ευρώπης έως την 1η Οκτωβρίου 1939, όταν χάνει για ένα μόλις σημείο τον αγώνα με τον διεκδικητή του τίτλου γάλλο Εντουάρ Τενέ, που έγινε στο Παλέ Ντε Σπορ των Παρισίων. Πεισμώνει και βάζει στόχο να τον επανακτήσει σύντομα. Όμως, το 1940 με την εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία φεύγει για τις ΗΠΑ και εγκαθίστανται στη Νέα Υόρκη, συνεχίζοντας εκεί τους αγώνες.
Το ντεμπούτο του έγινε στις 5 Ιανουαρίου 1940 με νίκη επί του αμερικανού Γουίλι Πάβλοβιτς στο «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν». Στις 13 Ιανουαρίου 1941 νικά τον ιταλοαμερικανό Μέλιο Μπετίνα στο Κλίβελαντ του Οχάιο και ανακηρύσσεται παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των ημιβαρέων βαρών. Η νίκη πανηγυρίστηκε ξέφρενα από τους ομογενείς, καθώς την ίδια μέρα ο ελληνικός στρατός, πολεμώντας του ιταλούς φασίστες του Μουσολίνι, βρισκόταν προ των πυλών της Κορυτσάς.
Ο Χριστοφορίδης διατήρησε τον τίτλο έως τις 22 Μαΐου 1941, όταν έχασε από τον σπουδαίο αμερικανό πυγμάχο Γκας Λέσνεβιτς. Συνέχισε να πυγμαχεί και εγκατέλειψε τα ρινγκ στις 18 Φεβρουαρίου 1947 με νοκ-άουτ ήττα από τον Εσθονό Άντον Ράαντικ. Στους 65 επίσημους αγώνες που έδωσε σημείωσε 43 νίκες (11 με νοκ άουτ), 15 ήττες και 7 ισοπαλίες. Υπήρξε ένας πολύ αγωνιστικός πυγμάχος, χωρίς πολύ δυνατή γροθιά (11 νοκ- άουτ σε 65 αγώνες), αλλά με σπουδαία τακτική.
Ο Αντώνης Χριστοφορίδης παντρεύτηκε δύο φορές και τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αθήνα, παίζοντας γκολφ στη Γλυφάδα. Πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 1985.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/374#ixzz3qBWjtqbE

Ίντιρα Γκάντι

1917 – 1984

882
0

Η Ίντιρα Πριγιανταρσίνι Γκάντι (Indira Priyadarshini Gandhi) γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1917 και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ινδίας για 15 χρόνια, από το 1966 έως το 1977 και από το 1980 έως τη δολοφονία της το 1984. Ήταν κόρη του Τζαβαρχαλάλ Νεχρού, πρώτου πρωθυπουργού της Ινδίας και συναγωνιστή του Μαχάτμα Γκάντι στον αγώνα της ανεξαρτησίας.
Ως πολιτικός, ξεκίνησε την καριέρα της το 1964, μετά το θάνατο του πατέρα της και κατόπιν πιέσεων των στελεχών του Κόμματος του Κογκρέσου που ο ίδιος είχε ιδρύσει. Πολύ γρήγορα έφτασε στα ανώτατα αξιώματα της Ινδίας, καθώς μετά το θάνατο του πρωθυπουργού Σάστρι το 1966 ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία. Η Ίντιρα Γκάντι ξεχώριζε όχι μόνο για τις πολιτικές της ικανότητες, αλλά και για τον δυναμισμό της, σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι.
Η τελευταία περίοδος της πρωθυπουργίας της σημαδεύτηκε από τη διαμάχη ινδουιστών και σιχ. Τον Ιούνιο του 1984 διέταξε τη στρατιωτική ανακατάληψη του ιερού χώρου που κατείχαν οι σιχ, φοβούμενη ότι το μουσουλμανικό Πακιστάν θα βοηθήσει τους ομόδοξους σιχ. Κατά την επέμβαση του στρατού σκοτώθηκαν 83 στρατιώτες και 493 καταληψίες.
Το γεγονός εξόργισε τους δύο σωματοφύλακες της Ίντιρα Γκάντι, που τη δολοφόνησαν στις 31 Οκτωβρίου 1984. Στις ταραχές που ακολούθησαν μετά το θάνατό της, 20.000 φιλήσυχοι σιχ βρήκαν το θάνατο από τους εξαγριωμένους ινδουιστές.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/21#ixzz3qBXCckXo

Μιχαήλ Στασινόπουλος

1903 – 2002

135
0

Ανώτατος δικαστικός, πανεπιστημιακός, πολιτικός, λογοτέχνης και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας, μέχρι την ψήφιση του Συντάγματος του 1975.
Γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1903 στη Μεσσήνη και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύθηκε διδάκτωρ νομικής το 1934. Το 1937 διορίσθηκε Υφηγητής Διοικητικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1943 τακτικός Καθηγητής της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών, της οποίας διετέλεσε πρύτανης από το 1951 έως το 1958. Το 1929 εισήλθε στο δικαστικό σώμα ως εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος από το 1966 έως το 1969, οπότε αποπέμφθηκε επειδή εξέδωσε απορριπτική απόφαση για τη νομιμότητα του δικτατορικού καθεστώτος.
Την τριετία 1948 - 1951 ήταν πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε τον Υπαλληλικό Κώδικα κι ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητική θέση ως Υπουργός Προεδρίας και Εργασίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσόπουλου. Τη διετία 1951 - 1953 διετέλεσε Πρόεδρος του ΕΙΡ και στη συνέχεια της Λυρικής Σκηνής (1953 - 1954). Το 1958 υπηρέτησε επί δίμηνο ως Υπουργός Προεδρίας στην Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος ανέπτυξε πλούσια συγγραφική δραστηριότητα. Πρωτοεμφανίστηκε ως λογοτέχνης στο περιοδικό «Μούσα» (1920 - 1923). Δημοσίευσε πολυάριθμα επιστημονικά συγγράμματα και λογοτεχνικά έργα, καθώς και μεταφράσεις έργων γάλλων ποιητών και πεζογράφων. Το 1968 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1978 εξελέγη πρόεδρός της. Κατά τα έτη 1969 και 1970 προτάθηκε από τον Πρόεδρο του Γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας Ρενέ Κασέν ως υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, λόγω της ενεργού αντίθεσής του με το δικτατορικό καθεστώς.
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 εξελέγη πρώτος βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου, δέκα ημέρες μετά το δημοψήφισμα που κατάργησε τη Βασιλεία, όταν η νέα Βουλή τον εξέλεξε προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 206 ψήφους. Παρέμεινε στο ανώτατο αξίωμα της χώρας έως τις 19 Ιουλίου 1975, οπότε τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος.
Το 1976 και το 1978 διορίστηκε εθνικός δικαστής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την εκδίκαση της υπόθεσης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέθεσε περιουσιακά του στοιχεία και συνέστησε το Ίδρυμα «Μιχαήλ Στασινόπουλος», με σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών στο Διοικητικό Δίκαιο.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 2002, σε ηλικία 99 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/280#ixzz3qBXdkvzC

Bohemian Rhapsody

353
0

Εμβληματικό τραγούδι των Queen, διάρκειας 5:55 λεπτών, με ανορθόδοξη δομή. Ηχογραφήθηκε τον Αύγουστο του 1975 στο Λονδίνο για να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ του συγκροτήματος A Night At the Opera και κυκλοφόρησε σε σινγκλ στις 31 Οκτωβρίου 1975.
Το Bohemian Rhapsody (H Ραψωδία ενός Μποέμ) γράφτηκε εξ ολοκλήρου από τον ηγέτη των Queen, Φρέντι Μέρκιουρι και όχι από όλα τα μέλη του συγκροτήματος, όπως το συνήθιζαν. Ξεκινά με την απορία του τραγουδιστή για το αν η ιστορία που θα διηγηθεί είναι πραγματική ή φανταστική. Στη συνέχεια αναφέρεται σε ένα νεαρό άνδρα που σκοτώνει κατά τύχη ένα συνάνθρωπό του και όπως ο Φάουστ πουλά την ψυχή του στο Διάβολο για να σωθεί. Ένα βράδυ πριν από την εκτέλεσή του καλεί τον θεό των Μουσουλμάνων (Μπισμιλάχ!) και με τη βοήθεια των Αγγέλων κερδίζει και πάλι την ψυχή του από τον Διάβολο (Σαϊτάν).
Μερίδα των κριτικών, αλλά και ο κιθαρίστας των Queen, Μπράιαν Μέι, υποστηρίζουν ότι το τραγούδι είναι αυτοβιογραφικό και συνδιαλέγεται με τους προσωπικούς δαίμονες του Μέρκιουρι, όπως η αμφιφυλία του, που ποτέ δεν ομολόγησε δημόσια.
Το Bohemian Rhapsody με την ανορθόδοξη δομή (χωρίς ρεφρέν) και τη μεγάλη διάρκεια έκανε επιφυλακτική την ΕΜΙ για να το κυκλοφορήσει σε σινγκλ. Κάμφθηκε μόνο, όταν το τραγούδι άρχισε να ακούγεται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπου είχε φροντίσει να το διοχετεύσει ο Μέρκιουρι εν αγνοία της δισκογραφικής του εταιρείας.
Το τραγούδι μπορεί να διακριθεί σε 6 μέρη:

1. Εισαγωγή (0:00-0:48)
2. Μπαλάντα (0:48-2:36)
3. Σόλο Κιθάρας (2:36-3:03)
4. Όπερα (3:03-4:07)
5. Χαρντ Ροκ (4:07-4:55)
6. Επίλογος (4:55-5:55)

Το Bohemian Rhapsody γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία, παρά τις επιφυλάξεις της κριτικής. Ανέβηκε στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών και στο Νο2 του αντίστοιχου αμερικανικού. Σήμερα θεωρείται ένα από τα κλασσικά τραγούδια της ροκ μουσικής και βρίσκεται σχεδόν πάντα μέσα στους σχετικούς πίνακες με τα κορυφαία του είδους.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/460#ixzz3qBY0Xyat
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Κυριακή
1/11
02:00

10°C
6°C
78%

5 Μπφ BA
35 Km/h
55 Km/h


ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ

08:00

9°C
6°C
78%

5 Μπφ BA
35 Km/h
55 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ


Μικρή πιθανότητα βροχής
14:00

11°C
67%

5 Μπφ BA
35 Km/h
55 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ


Μικρή πιθανότητα βροχής
20:00

9°C
6°C
71%

4 Μπφ BA
24 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

   ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΑΛΗΘΕΙΑ , ΤΙ  ΑΠΟΓΙΝΑΝ  ΟΙ..” ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΈΝΟΙ  “ ..;;;; “
   Διαβάσαμε  σήμερα  στις  εφημερίδες  φίλοι  μου μια  έρευνα Ελληνικών  Πανεπιστημίων , σχετικά  με  το  που  πήγαν ,σε  ποια  κόμματα  δηλαδή , κατευθύνθηκαν οι..” ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΈΝΟΙ “ που  για  καιρό ξημεροβραδιάζονταν στο  Σύνταγμα  διαδηλώνοντας  την  αντίθεσή  τους για  όσα  συνέβαιναν στην Πατρίδα  μας ..
   Αλήθεια , θυμάται  κανένας τους  ανθρώπους  αυτούς τώρα ; Η  έρευνα  λέει  πως  εγκατέλειψαν  τα  μνημονιακά κόμματα , Ν.Δ , ΠΑΣΟΚ κλπ και  μετακινήθηκαν στα μικρά αντιμνημονιακά , κυρίως  ΣΥΡΙΖΑ , ΑΝΕΛ  και  Χ.Α , καμία  όμως  έρευνα δεν  μας  είπε  ΠΟΣΟΙ  ΑΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ  ΜΑΣ  ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ ΠΙΕΣΜΕΝΟΙ  ΑΠ’ ΤΗΝ  ΑΦΟΡΗΤΗ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ  ΔΙΑΜΟΡΦΏΘΗΚΕ ΜΕ  ΤΗΝ  ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ  ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ , ΚΑΝΕΝΑΣ  ΔΕΝ  ΑΝΈΦΕΡΕ  ΑΠΟ  ΤΌΤΕ ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ  ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ  ΣΤΗ  ΜΕΣΗ  ΤΗΣ  ΠΛΑΤΕΙΑΣ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕ  ΆΛΛΟ  ΝΑ  ΒΛΕΠΕΙ  ΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ  ΤΟΥ  ΝΑ  ΥΠΟΦΕΡΕΙ …
   Είδατε  φίλοι  μου  κανέναν , φορέα , το  Κράτος , τα  κόμματα , αυτά  μάλιστα  που  ωφελήθηκαν απ’ την  ηρωική  πράξη  του  αξέχαστου  πατριώτη  Χριστούλα ;
   Αν  ήσασταν  από  μια  μεριά  στο Σύνταγμα , εκείνες  τις  μέρες , θα  νοιώθατε , όπως  και  όλοι  μας , πολύ..μικροί , ελάχιστοι μπροστά  στην  μεγαλοσύνη  αυτών των  συνανθρώπων  μας …
   Ιστορικές  στιγμές εκείνες , που  όμως  ξεχάστηκα  πολύ  γρήγορα , ακούσατε  να  ξαναμιλήσει  κανένας  για  το  Χριστούλα και  τους  άλλους  αγανακτισμένους ; Όχι  βέβαια , γιατί  αυτοί  οι  άνθρωποι  δεν  πάλεψαν  από ΚΟΜΜΑΤΙΚΌ  ΠΑΘΟΣ , ΟΧΙ , ΠΑΛΕΨΑΝ ΓΙΑ  ΝΑ  ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟΝ  ΑΓΩΝΑ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ  ΜΑΣ ..ΕΝΩ  ΕΜΕΙΣ , “ ΟΛΟΙ  ΜΑΖΙ  ΣΤΟΝ  ΚΑΦΕΝΕ , ΤΣΙΓΑΡΟ , ΠΡΕΦΑ  ΚΑΙ ..ΚΑΦΕ . ΒΡΕ ΔΕΝ  ΒΑΡΙΈΣΑΙ…ΑΔΕΡΦΕ …!!” όπως  λέει  κι’ ο  ποιητής …
   Δείτε  μερικές  χαρακτηριστικές φωτογραφίες  απ’ τις  “ ΠΥΡΩΜΕΝΕΣ  ΕΚΕΙΝΕΣ  ΜΕΡΕΣ “ έτσι  για  να  καταλάβετε τι  γινόταν  τότε  στο Σύνταγμα ….

   Και  μια  “ ελάχιστη , “ ταπεινή ,  προσφορά  μας  στον  αείμνηστο  Χριστούλα , αλλά  και  σε  όλους  τους  συνανθρώπους  μας που  πάλεψαν δίνοντας ακόμα  και  τη ζωή  τους  , όσο  για  όλους εμάς , ΕΡΗΜΗΝ  ΜΑΣ , ΔΥΣΤΥΧΩΣ , ΕΓΙΝΑΝ  ΚΑΙ  ..ΓΙΝΟΝΤΑΙ  ΟΛΑ …




E Ρ Η Μ Η Ν …


Δεν είχαμε την τύχη , στα καλέσματα της μοίρας να βρεθούμε ,
δεν μας αξίωσε η ζωή , τέτοιες στιγμές μοναδικές να ζήσουμε ,
ούτε στα προσκλητήρια των « άξια πεσόντων » το απών να πούμε
κι’ έτσι , για λίγο , την ασήμαντη ζωή μας να τιμήσουμε .
* *
Πάντα ερήμην μας κυλούσε η ζωή και γίνονταν οι αγώνες ,
Και ‘μείς , από μακριά οι θλιβεροί οι θεατές χειροκροτούσαμε
Ποτέ δεν ανταμώσαμε στο δρόμο μας , τους Λαιστρυγόνες
Μακάριοι θεατές στου πόνου την αρένα , πάντα ζούσαμε .
· *
Ερήμην μας κυλάει και η λειψή ζωή μας πάλι τώρα
Κάθε πρωί , λιποθυμάνε τα παιδιά ‘π την πείνα στα σχολεία
Χάνονται , αυτοκτονούν αδέρφια μας κάθε στιγμή και ώρα
και μείς , ατάραχοι φουμάρουμ’ αργιλέ στα καφενεία .
· *

Πάντα παρόντες σε παράτες , παρελάσεις και γιορτάσματα
Τους πανηγυρικούς τους λόγους μας , ανέξοδα εκφωνούσαμε
Ψεύτικα δάκρυα , ψεύτικη θλίψη , μα και ψεύτικα αγκαλιάσματα
Ψεύτικα όλα , ψεύτικος κι’ ο πόνος μας την ώρα που πονούσαμε …

Αθήνα 21 - 11 - 2013


   Καλό  σας  ξημέρωμα
Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….κ.κ.-