9.6.07

Δ Ε Ν .... Ξ Ε Ρ Ω .....

Δεν ξέρω αν , πάντα , θα μπορώ να αντικρύζω ,
τον ήλιο , με το βλέμμα το αθώο , το παιδικό..
Ούτε κι’ αν την καρδιά μου, θα μπορώ να τη γυρίζω ,
στα μέρη , που με μάθαν να πονώ και ν’ αγαπώ..

Δεν ξέρω , αυτό το πάντα πόσο , ίσως , θα κρατήσει ,
λίγα λεπτά , δυό καλοκαίρια , τρεις… χειμώνες..
ξέρω όμως , πως τότε , μόνο , η φωνή μου θα σιωπήσει ,
όταν του κόσμου οι καρδιές , δεν θα ‘ναι μόνες …

Λιδορίκι 09 06 07 . Κ. -
Το έγραψε ο στις
Labels:

1 comment:

~Αερικό~ said...

Μακρύς ο δρόμος θα 'ναι της φυγής μου
μ' ένα τραγούδι θα με χαιρετήσει
τα κουρασμένα μάτια της ζωής μου
προτού ευλαβικά νεκροφιλήσει...
/.......Η ελπίδα μου......../

June 10, 2007 at 8:34 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)