Η ΔΩΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚOΚΡΑΤΙΑ - 20ο

ΑΡΜΑΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ - 7ο



Οι αρματωλοί Μήτρος Δενδούσης , Αλέξης Καλόγερος , Κώστας Σουσμάνης , Ηλίας Βιδαβιώτης απεσπάσθησαν μ ένεκα φιλονικείας , εκ του Βλαχοθανάση και υπό την αρχηγίαν των εκ Σερνικακίου αδελφών Καλλιακουδαίων κατέφυγον εις την Δωρίδα , αλλά μετ' ατυχείς τινας συμλοκάς , διελύθησαν . Ο δε Βλαχοθανάσης έσπευσεν ίνα ταχθή υπό την αρχηγίαν του προσφιλούς αυτώ Ανδρούτσου..
Οι μετά την αποχώρησιν εκ της συμμορίας των Καλλιακουδαίων αρματωλοί Μήτρος Δενδούσης εξ Αγίας Ευθυμίας , Κώστας Σουσμάνης εκ Γαλαξειδίου , Ηλίας Βιδαβιώτης και Κόλιας Λοιδορικιώτης ,προσελθόντες κατετάχθησαν υπό τον Ανδρούτσον. Αριθμόν ιυχί ευκαταφρόνητον συγκροτούντες οι εν λόγω αρματωλοί θαρραλεώτεροι εγένοντο , και εις φόβους ενέβαλλον τους Τούρκους .
Κατά τούτων εξήλθεν ο Δερβέναγας Σελίμπεης επι κεφαλής μεγάλων δυνάμεων . Οι αρματωλοί υπεκφεύγοντες πάσαν εκ του συστάδην μάχην , περιωρίζοντο εις ακροβολισμούς ,και ατάκτους συμπλοκάς . Τέλος δε συναντηθέντες μετά των καταδιωκτών άνω του χωρίου Πεντεορίων, απεφάσισαν ίνα δοκιμάσωσιν την τύχην αυτών . Οι Τούρκοι συνεποσούντο εις διακοσίους περίπου , οι δε αρματωλοί δεν υπερέβαινον τους τριάκοντα . Επειδή δε ο Ανδρούτσος δεν ήτο παρών , ανέλαβε την αρχηγίαν ο εκ Βουνιχώρας Μήτρος Βλαχοθανάσης , ως γεροντότερος και ειδημονέστερος των μερών . Πεισματώδης συνήφθη μάχη από της μεσημβρίας μέχρι του δειλινού , πολλοί αμφοτέρωθεν έπεσαν , και η νίκη προς ουδένα έκλινεν . Επί τέλους οι απματωλοί ξιφήρεις επέπεσαν κατά των εχθρών , οίτινες , αντισταθέντες επ' ολίγον ,ετράπησαν εις φυγήν . Ενώ δε πεφοβισμένοι έφευγον , επαρουσιάσθη ενώπιον αυτών ο Ανδρούτσος και ο Ηλίας Βιδαβιώτης επί κεφαλής είκοσιν αρματωλών , οίτινες ειδοποιηθέντες έσπευδον προς βοήθειαν των συντρόφων . Οι Τούρκοι ευρέθησαν εν μέσω δύο πυρών , και πολλούς απολέσαντες , μόλις ηδυνήθησαν ίνα σωθώσιν οι ημίσεις φεύγοντες .
Oι αρματωλοί εξηκολούθουν καταδιώκοντες τους φεύγοντας Τούρκους , οίτινες βλέποντες , ότι θέλουσι συλληφθή , εκλείσθησαν εις τι ερημοκκλήσιον κείμενον επί της προς το χωρίον Καρούταις αγούσης οδού . Οδερβέναγας Σελή-μπεης μετά των περί αυτόν έμεινε κεκλεισμένος τρία ημερονύχτια , οι δε αρματωλοί κυκλώσαντες το εκκλησίδιον , ετήρουν στενήν πολιορκίαν , οι Τούρκοι απελπισθέντες παρεδόθησαν επί τέλους . Ο αγέρωχος Σελή-μπεης , κύψας κατεφίλει τους πόδας του Ανδρούτσου και των άλλων αρματωλών , ζητών έλεος , και παρακαλών ίνα τω χαρίσωσι την ζωήν , υποσχόμενος γενναίαν εξαγοράν . Οι αρματωλοί , γενναίως φερόμενοι , απέλυσαν τους αιχμαλωτισθέντας , αρνηθέντες ίνα δεχθώσι τα προσφερόμενα λύτρα .
Το επόμενο δημοτικόν άσμα περιγράφει τ' ανωτέρω :

Πολλά τουφέκια πέφτουνε ψηλά στα Πέντε-όρνια .
Το τι τουφέκια ναν' αυτά και θλιβερά βροντάνε ;
Μήνα σε γάμο πέφτουνε , μήνα σε πανηγύρι ;
Μηδέ σε γάμο πέφτουνε , μηδέ σε πανηγύρι .
Μον' ο Ανδρούτσος πολεμά με Τούρκους κι' Αρβανίταις .
Ακούει μιά ψηλή φωνή απ' το Βλαχοθανάση .
<< Που είσαι Ανδρούτσε ξακουστέ , Ανδρούτσε ξακουσμένε , που είσαι και δε φαίνεσαι , γιά ν'άρθεις να μας βγάλλης , ν' αρθήτε να μας βγάλλετε από τους κερατάδες ; >>
Κι' ο Αντρούτσος εξεκίνησε με το σπαθί στο χέρι ,
βλέπει τους Τούρκους πώφευγαν , βλέπει τους Αρβανίταις ,
άλλοι πήραν τα Σάλονα , κι' άλλοι το Λοιδορίκι,
κι' ο Μπέης ο Σελή-μπεης πάει κα' ταις Καρούταις ,
κι' ε[ήγε κι' αποκλείστηκε σ'ένα παλιοκκλησάκι .
Δέκα μερούλαις πολεμά και δέκα μερονύχτια ,
κι' ο Αντρούτσος τον απέκλεισε , κι' Αντρούτσος τόνε πιάνει .
<< Τι χάλευες , τι γύρευες , μπέη στα βιλαέτια ; εδώ ν' Αντρούτσος ξακουστός , Ανδρούτσος ξακουσμένος , ποτέ Τούρκο δεν σκιάζεται, ούτε και Αρβανίταις ! >>
Σκύφτει του πέρνει την ποδιά , και του φιλεί το χέρι .
<< Εγώμαι ο Σελή-μπεης , ο ξακουστός ο μπέης , να μου χαρίσης τη ζωή 'κόμηαυτή την ώρα , να στείλω μες τη μάνα μου , γιά να μ'εξαγοράση >>.
- << Εγώ δεν είμαι γιά φλωριά ,δεν είμαι και γιά γρόσια , μον' είμ 'Ανδρούτσος ξακουστός και θα σε απολύσω , άιντε να πας στο σπίτι σου , πίσω στους εδικούς σου >> .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι........