Πάνε τρεις , και πλέον , μήνες , αγαπημένοι μας φίλοι , που..σέρνεται η ..θλιβερή αυτή κατάσταση των..εξορύξεων στο “ Κόκκινο χούμα “, πολλές , πάρα πολλές , οι..εκπλήξεις που κάθε μέρα μας..έρχονται , και το χειρότερο , πολλά και διάφορα , ακούγονται καθημερινά , όχι και τόσο ..ευχάριστα βεβαίως , που έχουν , δυστυχώς , δηλητηριάσει τη Λιδορικιώτικη ατμόσφαιρα , κι’ αυτό είναι το χειρότερο ..
Ο καθένας μας , έχει μέσα στο μυαλό , μέσα στην ..ψυχή του , φκιαγμένη μιά ..εικόνα , για τον τόπο του , τον τόπο που γεννήθηκε , μια εικόνα , που συνήθως διαμορφώνεται στα χρόνια της παιδικής αθωότητας , και πάνω της χτίζονται όνειρα και σχέδια για το μέλλον αυτού του ευλογημένου τόποτ , αλλά , συνήθως , με..ωραιοποιημένο ..τρόπο , κι’ έτσι δημιουργείται μιά..εικονική , ίσως , πραγματικότητα , κι’ αλλοίμονο , αν κάποια στιγμή , αναγκαστείς να δεις κατάματα την αλήθεια , την..πραγματική ..πραγματικότητα , την πραγματικότητα της..καθημερινότητας …
Η πρώτη μου..συννεφόπτωση , ήταν , αν θυμάμαι καλά , όταν πληρώνονταν , στο Δημόσιο Ταμείο , οι αποζημιώσεις του Μόρνου , γερό..σκληρό το σοκ , όταν είδα σκηνές ..απίθανες , γιά μιά χούφτα…χιλιάρικα , να ..σφάζονται αδέρφια , να διαλύονται..οικογένειες , θλιβερές εμπειρίες , άγριες..καταστάσεις , που ούτε μπορούσα ποτέ να φαντασθώ , κι’ όμως συνέβησαν μπροστά στα..μάτια μου ..
Αλλοιώς , είχα πλασμένη την εικόνα του χωριού και των χωριανών μας , μιά εικόνα που σιγα – σιγά , αλλά σταθερά ..ξεθώριασε , βλέποντας , μαθαίνοντας κι’ ακούγοντας , τα τελευταία χρόνια που μένω πολύ καιρό στο χωριό μας , γιατί το αγαπώ , με γαληνεύει και νοιώθω εδώ υπέροχα , αλλά φαίνεται πως εξακολουθώ να ..βλέπω την εικονική πραγματικότητα , επιμένοντας στην εικόνα που μόνος μου έχω φκιάξει , λάθος μου..
Το θέμα των εξορύξεων στη Γκιώνα , στο “ Κόκκινο χούμα “, πιστεύαμε πως θα..κινητοποιούσε όλο το χωριό μας , άλλο μεγάλο λάθος , και φυσικά μεγάλη απογοήτευση , κι’ ακόμα μεγαλύτερη , η διαπίστωση των..” παρίεργων παιχνιδιών “ που παίζονται πάνω σ’ αυτό το θέμα , όλοι θα περιμέναμε , πιστεύω , πως όλοι οι Λιδορικιώτες , σαν ένας άνθρωπος θα ..πέφταμε στη ..φωτιά , γιά να προστατεύσουμε τα πάτρια..εδάφη , αμ…δε ..
Τέλος πάντων , απογοήτευση τελεία , απ’ την άλλη μεριά όμως , μας συμπαραστέκονται άνθρωποι ξένοι , που καμιά σχέση με το Λιδορίκι δεν είχαν και δεν έχουν , ευτυχώς βέβαια , που υπάρχουν κι’ αυτοί , αυτοί που..αφήνουν την..πρέφα και τη ..δηλωτή τους , γιά να ‘ρθουν , απ’ αλλού να μας στηρίξουν , άλλοι..άνθρωποι βλέπεις…
Καλό σας βράδυ …….Κ.-
No comments:
Post a Comment