Μες σε συρτάρια σκονισμένα , ξεχασμένες ,
πολλές , ασπρόμαυρες , παλιές , φωτογραφίες ,
σαν τις ανθρώπινες ψυχές , φυλακισμένες ,
έχουν να πούνε , τις δικές τους ιστορίες .
* *
Kομμάτια απ’ τη ζωή μας , διπλοσφραγισμένα ,
άθελα η θελημένα , μεσ’τα βάθη της ψυχής μας ,
κάποτε-πότε , λες , τα νοιώθουμε ...σαν ξένα ,
μ’αλλοίμονο , είναι τα ίδια τα κομμάτια της ζωής μας.
* *
Κι’όταν , καμιά φορά , η μοναξιά , αφόρητα μας πνίγει ,
κι’ ο κόμπος , στο λαιμό μας , γίνετα σωστό...μαρτύριο,
τότε , το μυστικό πορτάκι της καρδιάς , ανοίγει ,
κι’όλα , ανασταίνονται , στου νου το κοιμητήριο …..Κ.-
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ..ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Με λυχνάρια και στριμωγμένα , πέντε-δέκα σε ένα δωμάτιο , τα παιδιά της Δωρίδας τέλειωσαν το Γυμνάσιο και ..πρόκοψαν . Στη φωτογραφία – βγαλμένη το 1928 ! , μια ..ομάδα ..” συνοίκων “: Δημ. Υφαντής ( μετέπειτα Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων ) , Γεωργ. Γεωργούτσος , Νικ. Κιούπης ( Γιατρός ) , Αλεξ. Καντάς , Κων . Σπυρόπουλος , Αχιλ. Γεωργούτσος ( Δήμαρχος Βύρωνα ) .
No comments:
Post a Comment