Οι ατέλειες της ελληνικής νομοθεσίας απέναντι στο ζήτημα του γάμου δεν είναι ένα φαινόμενο που συναντάμε μόνο σήμερα. Πολλά τα παραδείγματα κατά το παρελθόν όπου οι νομοθετικές ρυθμίσεις άφηναν…. κενά και δημιουργούσαν κωλύματα. Μία τέτοια περίπτωση ήταν η δυσκολία λύσης του γάμου, γεγονός που ανάγκασε μια μερίδα αγανακτισμένων εν διαστάσει αρρένων συζύγων να συστρατευθούν και να πραγματοποιήσουν την πρώτη τους συνέλευση στις 28 Ιουλίου του 1935, προκειμένου να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αλλωστε, όπως οι ίδιοι υποστήριζαν, «ο ελληνικός νόμος είνε… αρβανίτης, κεφάλι αγύριστο και πεισματάρης όσο δεν παίρνει».
Η συνέλευση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Εταιρείας Φίλων του Λαού και η συζήτηση επικεντρώθηκε στο «πώς να διαμαρτυρηθούν κατά της σκληρότητος της ελληνικής νομοθεσίας, πώς να βρουν διέξοδο από τα δεσμά που εχάλκευσεν ο θρησκευτικός γάμους και πώς να επιδιώξουν την κοινωνικήν των και ηθικήν των αποκατάσταση».
Μέσα στα αιτήματά τους ήταν να καθιερωθούν τα πέντε χρόνια διάστασης ως το ανώτατο όριο και πέραν αυτών να παρέχεται το διαζύγιο, εφόσον η συμβίωση δεν μπορούσε να καταστεί δυνατή.
Δεν έλειψαν βεβαίως και… ύβρεις κατά του ωραίου φύλου από εξαγριωμένους συζύγους που είχε… «μαυρίσει το μάτι τους για διαζύγιο»: «Οι γυναίκες δεν παιδεύονται. Οι άντρες παιδεύονται. Οι γυναίκες θέλουν μονάχα να παιδεύουν τους άντρες σαν το διάβολο, γιατί έχουν το διάβολο μέσα τους…!». Και έτσι…. ξεσπάθωσαν και οι υπόλοιποι, που διαμαρτύρονταν για την επιείκεια των δικαστών απέναντι στις γυναίκες. Ειδικά όταν η συζήτηση στράφηκε στο ζήτημα της «υπαιτιότητας» σε περίπτωση διαζυγίου, που καθόριζε και τη διατροφή, πολλές κωμικοτραγικές ιστορίες ακούστηκαν. Ανάμεσά τους και ενός δυστυχούς συζύγου, που κατά τη διάρκεια ταξιδιού του με τη γυναίκα στη Γερμανία, την έπιασε επ’ αυτοφώρω στην αγκαλιά κάποιου ξένου και τη φωτογράφισε. Όταν στο δικαστήριο προσκόμισε τη φωτογραφία ως ενοχοποιητικό στοιχείο, ο δικαστής τον… κήρυξε υπαίτιο του διαζυγίου.
No comments:
Post a Comment