Αλεξάνδρα Πράσσα
Νικήτας: Τραγανά μπιφτεκάκια και γαμάτα γεμιστά για το ξεκάρφωμα, ή πιο απλά, ένα τίμιο, λαϊκό φαγάδικο στην καρδιά της Αθήνας.
Όταν ο Νικήτας άνοιξε για πρώτη φορά το κέντρο του Ψυρρή φιλοξενούσε μόνο βιοτεχνίες, πρακτορεία λεωφορείων και οίκους ανοχής. Αυτό ήταν αρχικά και το κοινό του: εργάτες και «κορίτσια» των διπλανών καταστημάτων που ενδιαφέρονταν αποκλειστικά και μόνο για τη γεύση και την τιμή του φαγητού, και όχι για τη διακόσμηση του χώρου και των πιάτων. 46 χρόνια μετά, η άνοδος του Ψυρρή ελάχιστα αποτυπώνεται πάνω στο ψητοπωλείο του Νικήτα. Η απουσία διακόσμησης (μπλε τραπεζάκια με γαλάζιες καρέκλες που θυμίζουν παραδοσιακό καφενείο), τα απλά, παραδοσιακά πιάτα που δεν προσπαθούν να γίνουν κάτι που δεν είναι, και φυσικά η διάσημη τυρόπιτα και τα μπιφτέκια-όλα σε πολύ λογικές τιμές-στη μέση μιας γραφικής πλατείας πίσω από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, το διαχωρίζουν από την πλειοψηφία των χωρίς χαρακτήρα μαγειρείων του ιστορικού κέντρου.
“Το μαγαζί λειτουργεί από την 1η Νοεμβρίου του 1967. Οι πελάτες μας είναι άνθρωποι που δουλεύουν στην περιοχή-για την ακρίβεια σε ολόκληρο το ιστορικό κέντρο, παιδιά των ανθρώπων που δούλευαν κάποτε στην περιοχή... Κατά 80% πρόκειται για σταθερούς πελάτες, ξέρεις τι θα παραγγείλουν πριν καθίσουν. Έρχονται ακόμα και παλιοί πελάτες του πατέρα μου. Αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε ότι έχουμε ένα μεγαλύτερο βάρος και ότι πρέπει να το στηρίξουμε.”, μας λέει η κυρία Σοφία, κόρη του κυρίου Νικήτα και συνεχίστρια σήμερα, μαζί με τον αδερφό της, της επιχείρησης. “Εμείς μεγαλώσαμε εδώ, και έχουμε κρατήσει συνειδητά κάποια πράγματα. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που σε στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Βέβαια προσαρμοζόμαστε στη νέα εποχή, γιατί για να σταθεί ένα μαγαζί πρέπει να προσελκύσεις και νέο πελατολόγιο”. Αυτό οδήγησε και στη διεύρυνση του παραδοσιακού ωραρίου. Μέχρι πρόσφατα, το κατάστημα λειτουργούσε αποκλειστικά τα πρωινά (11:30-19:00), καθώς οι εργατες που συνήθιζαν να τρώνε εκεί έπιαναν δουλειά από τις 6 το πρωί, ή και νωρίτερα και έκαναν διάλειμμα για φαγητό από νωρίς. Σήμερα, σαν ανταπόκριση στα παράπονα των πελατών που δουλεύουν ως αργά και χωρίς μεσημεριανά διαλείμματα, έχει επεκταθεί ως τις 23:00 για τέσσερις ημέρες τη βδομάδα.
Είναι μια δουλειά πολύ δύσκολη, με ωράριο σκληρό και συνεχή επαφή με τον κόσμο. “Όταν δουλεύεις με φαγητό, κρίνεσαι κάθε μέρα. Όμως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να σου πει ο πελάτης “Έφαγα πολύ ωραία σήμερα!”, και να τον δεις μετά από δυο μέρες να ξανάρχεται., εκεί είναι που κρίνεται και η επιτυχία σου. Όσο κι αν εσύ δεν είσαι καλά κάποια μέρα, όσο κι αν έχεις τα νεύρα σου, δεν μπορείς να το περάσεις αυτό στον πελάτη. Αυτό που έμαθα στα χρόνια που ασχολούμαι, είναι ότι δεν υπάρχουν μυστικά στις συνταγές. Μυστικό είναι η άριστη ποιότητα των πρώτων υλών, αυτό είναι που σε κάνει άριστο μάγειρα.”
Είναι βέβαιο πως ο “Νικήτας” θα σερβίρει για πολλά χρόνια ακόμα τη διάσημη τυρόπιτα και τα νοστιμότατα κρέατά του, παρά τις όποιες αλλαγές έχει ή πρόκειται να υποστεί η περιοχή. Εξ άλλου για τους ιδιοκτήτες “η περιοχή αυτή, όσο κι αν δεν το πιστεύεις, είναι γειτονιά, γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Κατεβαίνοντας από την Αθηνάς μέχρι εδώ, θα πεις 50-60 καλημέρες. Είναι ένα πολύ όμορφο και πολύ παρεξηγημένο κομμάτι της Αθήνας, που έχει ήδη αρχίσει όμως να ξαναγεμίζει ζωή και ζωντάνια”.
OUGH.gr
No comments:
Post a Comment