Το «παιδί-φάντασμα» ξαναχτυπά!
Η "Ατσίς του Θριάμβου"
Ο μικρός Γιωργάκης Θαλάσσης, παραβρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου της… παλαιάς Ευρωπαίας συντρόφισσάς του που αυτομόλησε κατά ΔΗΜΑΡ μεριά. Με την παρουσία ολόκληρου του κηπουρικού του team, επί κεφαλής του οποίου είναι πάντοτε η σαγηνευτική γόησσα με το αστραφτερό χαμόγελο, η πασίγνωστη Μαριλίζ. (Mesamies, mes Κοππά!). Ομολογώ, πάντως, πως ο Καρχιμάκης διέλαθε της προσοχής μου, κρίμα!
Ως γνωστόν, ο τίτλος «το παιδί-φάντασμα» προκύπτει από τις… συχνές εμφανίσεις του στη Βουλή, και την Ελλάδα γενικότερα, και το προσωνύμιο «Θαλάσσης» από το πώς χειρίστηκε το πρωθυπουργικό αξίωμα και την χώρα που του εμπιστεύθηκε ο λαός, πριν τον εκπαραθυρώσουν οι δικοί του.
Συνεπής προς τον εαυτόν, την ευφυΐα και τη σοβαρότητά του, αφού διάβασε, μέχρι και την τελεία, τον χαιρετισμό προς το κλακαδόρικο ακροατήριο που τον αποθέωνε, στην συνέχεια διάβασε και τις διάφορες, γνωστές, κουταμάρες που του γράφουν αυτοί που ποντάρουν πάντοτε στα κουτσά άλογα -μπας και γίνει η στραβή και ξανάρθει στα πράγματα γιά να «κονομήσουν»- και απήλθε πανευτυχής με το περίφημο εκείνο πανέξυπνο χαμόγελο -σήμα κατατεθέν- ζωγραφισμένο στο πρόσωπο.
Επ’ ευκαιρία, θυμήθηκα τρία χαριτωμένα του περιστατικά, που πάντα μου ανεβάζουν την διάθεση, άμα νοιώθω πεσμένος.
Όταν, πριν γίνει πρωθυπουργός, σε επαναληπτικές δημοτικές εκλογές, ζήτησε από τον δικαστικό αντιπρόσωπο στυλό γιά να… σταυρώσει! Μετά, όντας πρωθυπουργός, όταν άφησε -μετά την περιφορά του Επιταφίου- την λαμπάδα στο μανουάλι μαζί με το ανάποδο πλαστικό ποτήρι που της φοράμε γιά να προστατεύσουμε τη φλόγα από τον αέρα. Και, το αποκορύφωμα, όταν την μεθεπόμενη -Κυριακή του Πάσχα- επισκεπτόμενος μονάδες στρατού ευχόταν στους φαντάρους… «Καλή Ανάσταση»!
http://orpheas-orpheas.blogspot.gr/
Σχόλιο:
"Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση."
"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει..."
πίσω στα παλιά
“ ΛΙΔΩΡΙΚΙ “
Απολαύστε το όμορφο τραγουδάκι
No comments:
Post a Comment