29-8-14 , μιά όμορφη Λιδορικιωτοπαρέα , στη Βαθειά μετά τη λειτουργία …συμμετέχει στο “ μπουφέ “ που παρέθεσε ο Δήμος λόγω…ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ . Από αριστερά Κ.Καψάλης , Τζίμης Μποβιάτσης , Αρετή Κωστοπαναγιώτου και ο Γιάννης Λατσούδης με τη σύζυγό του .
Καλημέρα Λιδοριικιώτες όλου του κόσμου ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ….
Καλημέρα και στους αγαπημένους μας φίλους ΄που ζουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης αλλά είναι καθημερινά κοντά μας
ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΠΙΟ ΟΝΟΡΦΟ ΣΕΠΤΈΜΒΡΙΟ και να απολαύστε την ομορφιά του μελαγχολικού φθινόπωρου , ειδικά όσοι μένουν στο χωριό μας .
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
1 ΟΚΤ 2014
Ανατολή Ήλιου: 06:19
Δύση Ήλιου: 18:09
Σελήνη 7 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr#ixzz3EsiirshQ
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Χ.
331
Ο Μέγας Αλέξανδρος συντρίβει το στρατό του Πέρση Δαρείου Γ' του Κοδομανού, στην πεδιάδα των Γαυγαμήλων. Με τη νίκη του αυτή, ο μέγας στρατηλάτης ολοκληρώνει την κατάκτηση της περσικής αυτοκρατορίας. Κατά τη διάρκεια της μάχης σκοτώνεται ο Βουκεφάλας, το αγαπημένο του άλογο.
μ. Χ.
1867
Ο Καρλ Μαρξ εκδίδει το Κεφάλαιο, που αποτελεί την κορωνίδα του έργου του.
1946
Εκδίδεται η απόφαση στη δίκη της Νυρεμβέργης. 12 από τους 22 εξέχοντες Ναζί καταδικάζονται σε θάνατο ως εγκληματίες πολέμου.
1960
Η Κύπρος κηρύσσει και επισήμως την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία. (εθνική εορτή)
1980
Το μότορσιπ «Παναγιώτης», φορτωμένο με λαθραία τσιγάρα, προσαράζει σε κόλπο της Ζακύνθου. Είναι το περίφημο «Ναυάγιο», από τα τουριστικά αξιοθέατα του νησιού.
1992
Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Σαρατόγκα» βάλλει κατά λάθος εναντίον του τουρκικού ναρκαλιευτικού «Μουαβανέτ», με το οποίο συμμετέχει σε άσκηση στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 5 τούρκοι ναύτες.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
Χ.
1846
Άγιος Νεκτάριος, ιερωμένος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που ανακυρήχθηκε Άγιος. (Θαν. 9/11/1920)
1881
Γουίλιαμ Μπόινγκ, πρωτοπόρος της αεροπορίας και ιδρυτής της ομώνυμης αεροπορικής βιομηχανίας (Boeing). (Θαν. 28/9/1956)
1969
Ζακ Γκαλιφιανάκις, αμερικανός κωμικός ελληνικής καταγωγής. Ζαχαρίας Γαλιφιανάκης το ελληνικό του όνομα
ΘΑΝΑΤΟΙ
1974
Σπυρίδων Μαρινάτος, αρχαιολόγος, με σημαντικότατο ανασκαπτικό έργο στη Θήρα της Σαντορίνης. (Γεν. 4/11/1901)
1992
Πέτρα Κέλι, γερμανίδα ακτιβίστρια και οικολόγος, από τα ιδρυτικά μέλη -μαζί με τον Γιόσκα Φίσερ- του Κόμματος των Πρασίνων. (Γεν. 29/11/1949)
2012
Έρικ Χομπσμπάουμ, βρετανός μαρξιστής διανοούμενος, από τους κορυφαίους ιστορικούς του 20ου αιώνα. (Γεν. 9/6/1917)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0110#ixzz3EsjqbYje
Το Πορτρέτο των Μηνών
-
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Πίνακας του Γιάννη Τσαρούχη
Ο δέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Πήρε την ονομασία του από τη λατινική λέξη Octo (=οκτώ), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος στη σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Οκτώβριος μετακινήθηκε στη δέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.
Στην αρχαία Ελλάδα ο Οκτώβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Βοηδρομιώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Πυανοψιώνα. Η περίοδος αυτή ήταν πλούσια σε γιορτές (Πυανόψια, Οσχοφόρια, Θεσμοφόρια), καθώς οι Αθηναίοι φρόντιζαν να εξασφαλίζουν τη θεϊκή προστασία για το κύκλο των γεωργικών εργασιών, που μόλις άρχιζε. Αργότερα, για τον ίδιο λόγο οι Ρωμαίοι θυσίαζαν ένα άλογο στο Πεδίο του Άρεως για να πάνε καλά τα σπαρτά.
Στο λαϊκό καλεντάρι, ο Οκτώβριος ονομάζεται Αϊ-Δημήτρης, από τη μεγάλη χριστιανική γιορτή του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου), Βροχάρης και Σποριάς (Σποριάτης ή Σπαρτός), για τις ευεργετικές βροχές στη σπορά (σχετική η παροιμία «Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οχτώ σακιά δεν γέμισες») και Μπρουμάρης (ομιχλώδης, σκοτεινός).
Ο Οκτώβριος σχετίζεται με μεγάλες στιγμές του νεώτερου Ελληνισμού. Στις 26 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη από τον Ελληνικό Στρατό, στις 28 Οκτωβρίου 1940 η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στη χώρα μας και στις 12 Οκτωβρίου 1944 η γαλανόλευκη κυμάτισε και πάλι στην Ακρόπολη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/186#ixzz3Esk3oxg1
Η Μάχη των Γαυγαμήλων
Φλαμανδική ταπισερί, πρώτο μισό του 18ου αιώνα
Η πλέον αποφασιστική μάχη που έδωσε ο Μέγας Αλέξανδρος εναντίον των Περσών. Συνήφθη την 1η Οκτωβρίου 331 π.Χ. στα Γαυγάμηλα, μία πεδινή περιοχή, την οποία μπορούμε να την προσδιορίσουμε σήμερα μεταξύ Μοσούλης και Αρμπίλ στο Ιράκ.
Μετά τη νίκη του επί του Δαρείου στην Ισσό (333 μ.Χ.), ο Αλέξανδρος δεν επεδίωξε να καταδιώξει τον πέρση βασιλιά. Αντ' αυτού, πορεύθηκε προς το Νότο, κατά μήκος των παραλίων της Μεσογείου, και στη συνέχεια προς τη Συρία. Τότε έστειλε τον Παρμενίωνα να καταλάβει τη Δαμασκό, όπου εφυλάσσοντο οι θησαυροί της Αυτοκρατορίας. Οι θησαυροί αυτοί ήταν απολύτως αναγκαίοι στους Μακεδόνες, καθώς θα έλυναν τα οικονομικά προβλήματα της εκστρατείας.
Ο Δαρείος, από την πλευρά του, έστειλε απεσταλμένους στον Αλέξανδρο, με σκοπό να τον πείσουν να αφήσει ελεύθερη τη βασιλική οικογένεια, η οποία είχε συλληφθεί μετά τη Μάχη της Ισσού και να συναφθεί ειρήνη. Ο Αλέξανδρος τους υπενθύμισε ότι είχε έλθει στην Ασία για να τους τιμωρήσει για τα αδικήματα που είχαν διαπράξει οι πρόγονοί τους κατά των Ελλήνων και τους επισήμανε ότι αν ο Δαρείος ήθελε κάτι, καλά θα έκανε να έλθει αυτοπροσώπως και να το ζητήσει από τον «Βασιλιά της Ασίας», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του.
Ο Δαρείος έστειλε νέα πρεσβεία, με σκοπό να του προσφέρει 10.000 τάλαντα για την απελευθέρωση της οικογένειάς του και να του παραχωρήσει την έκταση από τον Ευφράτη ως τα μεσογειακά παράλια. Ο Αλέξανδρος απέρριψε την πρόταση. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι ο στρατηγός του, Παρμενίων, του είπε: «Εγώ θα δεχόμουν, αν ήμουν ο Αλέξανδρος». Και ο Αλέξανδρος του απάντησε: «Και εγώ θα δεχόμουν, αν ήμουν ο Παρμενίων». Στη συνέχεια, ο Αλέξανδρος βάδισε κατά της Αιγύπτου, την οποία κατέλαβε χωρίς μεγάλη αντίσταση και ίδρυσε την Αλεξάνδρεια το 331 π.Χ.
Αφού απέτυχε να εξευμενίσει τον Αλέξανδρο, ο Δαρείος κατάλαβε ότι μόνο με τα όπλα θα μπορούσε να υπερασπίσει τη θνήσκουσα αυτοκρατορία του. Συγκέντρωσε μια τεράστια στρατιωτική δύναμη, αποτελούμενη από 1.000.000 πεζούς και 40.000 ιππείς, αν και οι αριθμοί αυτοί είναι υπερβολικοί... Το σίγουρο είναι ότι ήσαν πολυπληθέστεροι των Μακεδόνων και των συμμάχων τους, που αριθμούσαν 40.000 οπλίτες και 7.000 ιππείς. Στο στρατό του Δαρείου συμμετείχαν 20.000 έλληνες μισθοφόροι, ενώ δρεπανηφόρα άρματα και 50 πολεμικοί ελέφαντες συμπλήρωναν τον βαρύ οπλισμό του.
Ο Δαρείος διάλεξε την ανοιχτή πεδιάδα των Γαυγαμήλων, προκειμένου να αντιπαρατεθεί για δεύτερη φορά με τον Αλέξανδρο. Εκεί, η τεράστια περσική στρατιά θα μπορούσε να ελιχθεί με άνεση και να εκμεταλλευτεί τον όγκο της. Ο Αλέξανδρος έφθασε στο πεδίο της μάχης στα τέλη Σεπτεμβρίου, αφού οι δυνάμεις του διάβηκαν τον Τίγρη και τον Ευφράτη, χωρίς να συναντήσουν την παραμικρή αντίσταση.
Στο πεδίο της μάχης, ο Δαρείος με τους επίλεκτους οπλίτες του κάλυπταν το κέντρο της παράταξης του περσικού στρατού. Στην αριστερή πτέρυγα είχαν τοποθετηθεί το ιππικό, με επικεφαλής τον σατράπη Βήσσο, και τα δρεπανηφόρα άρματα. Στα δεξιά, ο σατράπης Μαζαίος είχε υπό τας διαταγάς του δυνάμεις ιππικού και χιλιάδες μισθοφόρους, ανάμεσά τους και τους Έλληνες. Ο Αλέξανδρος ανέλαβε τη δεξιά πτέρυγα του στρατεύματός του και ο Παρμενίων την αριστερή.
Ο Αλέξανδρος εφάρμοσε ένα νέο στρατήγημα. Προκάλεσε το ιππικό των Περσών να επιτεθεί πρώτο προς την πλευρά του, με σκοπό να εκμεταλλευθεί το κενό που θα δημιουργηθεί μεταξύ των γραμμών του εχθρού και να επιτεθεί στο κέντρο της παράταξής τους, όπου ευρίσκετο ο Δαρείος με τους επίλεκτους οπλίτες του. Την υλοποίηση του σχεδίου θα αναλάμβαναν οι φάλαγγες και το ιππικό των Εταίρων, που θα σχημάτιζαν μία μεγάλη σφήνα, με τον ίδιο τον Αλέξανδρο στην κορυφή.
Το σχέδιο εκτελέσθηκε κατά γράμμα και ο Δαρείος βρέθηκε απομονωμένος, αφού ο Βήσσος, που κατείχε την αριστερή πτέρυγα, αποκόπηκε και ετράπη σε φυγή. Ακολούθησε ο Δαρείος, τον οποίον, όμως, δεν καταδίωξε ο Αλέξανδρος, καθώς επέλεξε να βοηθήσει τον Παρμενίωνα, που αντιμετώπιζε προβλήματα με τον Μαζαίο και τις δυνάμεις του. Όμως, ο πέρσης σατράπης γρήγορα αντελήφθη το μάταιο της προσπάθειάς του και υποχώρησε με τις δυνάμεις του.
Οι Πέρσες άφησαν ανυπολόγιστο αριθμό νεκρών επί του πεδίου της μάχης, ενώ οι Μακεδόνες από 100 έως 3.000, σύμφωνα με τις διάφορες πηγές. Οι άνδρες του Αλέξανδρου πήραν ως λάφυρα 4.000 τάλαντα από τη σκηνή του Δαρείου, το άρμα του και το προσωπικό του τόξο, καθώς και τους πολεμικούς ελέφαντες, που δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στη μάχη.
Ο Αλέξανδρος μπήκε θριαμβευτικά στη Βαβυλώνα και ανακηρύχθηκε «Μεγάλος Βασιλεύς». Ο Δαρείος κατέφυγε στα βουνά της Μηδίας, με σκοπό να ανασυγκροτήσει τον στρατό του και να επιτεθεί εκ νέου στον Αλέξανδρο. Δεν πρόλαβε, καθώς ο Βήσσος, που εποφθαλμιούσε το θρόνο, τον έπιασε αιχμάλωτο και τον σκότωσε το 330 μ.Χ. Ήταν, όμως, αργά γι' αυτόν .Ο Αλέξανδρος ήταν ο κυρίαρχος της Ασίας και της Μεγάλης Περσικής Αυτοκρατορίας.
Απολαύστε το σχετικό ντικυμαντέρ
https://www.youtube.com/watch?v=QvqJLXXRLA0
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/175#ixzz3EskQCN69
Το «Ναυάγιο» της Ζακύνθου
Διάσημο τουριστικό αξιοθέατο της Ζακύνθου με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Πρόκειται για το ναυάγιο του λαθρεμπορικού πλοίου «Παναγιώτης», που συνέβη την 1η Οκτωβρίου 1980 στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού.
Η ιστορία του μότορσιπ «Παναγιώτης», 450 τόννων, ξεκινά το 1937 από τη Σκωτία, όπου ναυπηγήθηκε με το όνομα «Saint Bedan». Το 1964 περνά σε ελληνικά χέρια (Μ. Γκιγκιλίνης) και μετονομάζεται σε «Μερόπη». Δύο χρόνια αργότερα αλλάζει ιδιοκτησία και μετονομάστηκε σε «Χάρις» από τον νέο του ιδιοκτήτη Ν. Κάλφα. Το 1975 μεταπωλείται για τρίτη φορά και αλλάζει το όνομά του σε «Παναγιώτης» από την πλοιοκτήτρια εταιρεία «P. Lisicatos & Company» με έδρα τον Πειραιά.
Λίγες ημέρες πριν από το ναυάγιο, το «Παναγιώτης» εντοπίζεται από το Λιμενικό στ’ ανοιχτά της Ζακύνθου να μεταφέρει λαθραία τσιγάρα για λογαριασμό της ιταλικής Μαφίας. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει και εξ αιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών, προσάραξε στα αβαθή ενός μικρού γραφικού κόλπου στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού. Το πλήρωμά του πλοίου, αποτελούμενο στην πλειονότητά του από έλληνες ναυτικούς, το εγκατέλειψε, αλλά συνελήφθη λίγες ημέρες αργότερα.
Το «Ναυάγιο» με την πάροδο του χρόνου θα γίνει ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Ζακύνθου. Θρυλείται ότι οι ντόπιοι επωφελήθηκαν από το φορτίο του πλοίου και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια κανένα νόμιμο καπνικό προϊόν δεν πουλήθηκε στο νησί.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/838#ixzz3EslKOk1d
Αμερικανοτουρκική «ναυμαχία» στο Αιγαίο
To αεροπλανοφόρο Saratoga
Το 1992 ο Ψυχρός Πόλεμος αποτελούσε παρελθόν και το ΝΑΤΟ αναζητούσε νέο ρόλο. Στα τέλη Σεπτεμβρίου ξεκίνησε το Αιγαίο η καθιερωμένη νατοϊκή άσκηση Display Determination (Επίδειξη Αποφασιστικότητας), με τη συμμετοχή ναυτικών δυνάμεων από τέσσερις χώρες της Συμμαχίας (ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία και Τουρκία). Το γενικό πρόσταγμα είχε ο ναύαρχος Τζέρεμι Μπόορντα, μετέπειτα αρχηγός του αμερικανικού ΓΕΝ.
Το σενάριο της άσκησης προέβλεπε αμφίβιες επιχειρήσεις στον κόλπο του Σάρου, βόρεια των Δαρδανελλίων, με επιτιθέμενους και αμυνόμενους. Η Φαιά Δύναμη υπό τον αμερικανό αντιναύαρχο Τζόζεφ Λόπεζ θα πραγματοποιούσε τις επιθετικές κινήσεις και η Πράσινη Δύναμη υπό τον ολλανδό ναύαρχο Κρουν θα έπαιζε τον ρόλο του αμυνομένου.
Την 1η Οκτωβρίου οι επιτελείς του αεροπλανοφόρου Σαρατόγκα, που ηγείτο της Φαιάς Δύναμης, αποφάσισαν στο πλαίσιο της άσκησης να χρησιμοποιήσουν το πυραυλικό σύστημα Sea Sparrow εναντίον του τουρκικού ναρκαλιευτικού Μουαβενέτ (πρώην USS Gwin), που συμμετείχε στην Πράσινη Δύναμη. Το όπλισαν, κλείδωσαν τον στόχο τους και περίμεναν την εντολή για την εικονική εκτόξευση.
Το τουρκικό σκάφος Μουαβενέτ λίγο μετά το δυστύχημα
Όμως, τα μεσάνυχτα της 1ης προς την 2α Οκτωβρίου, συνέβη το μοιραίο. Είτε από μηχανικό πρόβλημα, είτε σειρά λαθών και παρανοήσεων στην εκτέλεση της διαταγής, δύο «ολοζώντανοι» πύραυλοι εδάφους - αέρος τύπου Sparrow εκτοξεύθηκαν από το Σαρατόγκα και έπληξαν το Μουαβενέτ στη γέφυρα, προκαλώντας θύματα και ανεπανόρθωτες ζημιές στο πλοίο, που πουλήθηκε αργότερα για παλιοσίδερα. Πέντε μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν και 17 τραυματίστηκαν.
Το περιστατικό προκάλεσε ταραχή στη Συμμαχία και την Ουάσιγκτον, δεδομένου ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν σκιές στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας των πληροφοριών για αμερικανική υποστήριξη στους Κούρδους του Ιράκ. Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος ζήτησε συγγνώμη από τον τούρκο ομόλογό του Τουργκούτ Οζάλ.
Ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ στρατηγός Σαλικασβίλι έσπευσε αμέσως στην Άγκυρα για να εκφράσει τα συλλυπητήρια του και να τονίσει στην τουρκική ηγεσία ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για τη διεξαγωγή μιας γρήγορης και πλήρους έρευνας. Από την πλευρά της Τουρκίας, ανώτεροι αξιωματούχου απέρριψαν την ιδέα ότι η επίθεση ήταν ηθελημένη, κάποιοι άλλοι κύκλοι, όμως, προσπάθησαν να ανακαλύψουν ελληνικό δάκτυλο, μέσω των ελληνοαμερικανών στρατιωτικών που υπηρετούσαν στο Σαρατόγκα.
Την επομένη του συμβάντος ο αμερικανικός στρατός έθεσε σε διαθεσιμότητα τον κυβερνήτη του Σαρατόγκα, πλοίαρχο Τζέιμς Ντράγκερ, και τέσσερις ακόμη ανώτερους αξιωματικούς του πλοίου. Όλοι τους πέρασαν ναυτοδικείο και αποστρατεύτηκαν, για να συνεχίσουν την καριέρα τους σε ακριβοπληρωμένες θέσεις του ιδιωτικού τομέα.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1994, τα θύματα του Μουαβενέτ υπέβαλαν συλλογική αγωγή κατά των ΗΠΑ σε αμερικανικό πολιτικό δικαστήριο, η οποία απορρίφθηκε λόγω αναρμοδιότητας στις 20 Φεβρουαρίου 1997. Οι ΗΠΑ, ως επανόρθωση, χάρισαν στην Τουρκία τη φρεγάτα τους Καποντάνο, η οποία ονομάσθηκε και πάλι Μουαβενέτ (Βοηθητικός, Υποστηρικτικός στα τουρκικά).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/314#ixzz3EslcRQbA
Ρωμανός ο Μελωδός
Ο μέγιστος των υμνογράφων της χριστιανικής εκκλησίας, ο «Πίνδαρος του Χριστιανισμού», όπως αποκλήθηκε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον κατέταξε στους Αγίους της και η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Ρωμανός.
Ο Ρωμανός γεννήθηκε στην Έμμεσα της Συρίας κι έζησε τον 6ο αιώνα. Ήταν εβραϊκή καταγωγής (αμφισβητείται από μερίδα συγγραφέων) και μεταστράφηκε στον χριστιανισμό. Έγινε διάκονος στη Βηρυτό και κατόπιν πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου υπηρέτησε ως ιερέας.
Ο Ρωμανός θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής χριστιανικών ύμνων και ο σημαντικότερος ελληνόγλωσσος ποιητής της βυζαντινής περιόδου. Φαίνεται ότι ο ίδιος ήταν και συνθέτης της μουσικής των ύμνων του, γι’ αυτό ονομάστηκε Μελωδός.
Έγραψε περίπου 1.000 κοντάκια -εκκλησιαστικούς ύμνους εγκωμιαστικούς ενός θρησκευτικού γεγονότος ή της μνήμης ενός αγίου- αφιερωμένα σε θέματα των δεσποτικών και θεομητορικών εορτών, σε προφήτες, αποστόλους και σε μεγάλα γεγονότα (σεισμούς κλπ). Όλα ξεχωρίζουν για τη δύναμη της έμπνευσης, τη χάρη της έκφρασης, τον λεκτικό πλούτο και τη γλωσσική μεγαλοπρέπειά τους.
Το πρώτο του εκκλησιαστικό ποίημα είναι το περίφημο κοντάκιο της εορτής των Χριστουγέννων: «Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/994#ixzz3EsltQd8e
Σλόμο Βενέτσια
1923 – 2012
-
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ελληνοεβραίος, ιταλικής καταγωγής, από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος.
Ο Σλόμο Βενέτσια γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1923 στη Θεσσαλονίκη. Τον Μάρτιο του 1943 συνελήφθη από τους Ναζί μαζί με την οικογένειά του και στάλθηκε σιδηροδρομικώς στο κολαστήριο του Άουσβιτς - Μπιρκενάου, όπου έφθασε στις 11 Απριλίου 1944.
Λόγω της γερής του κράσης επιλέχθηκε για τις ειδικές μονάδες (Sonderkommando), που τις αποτελούσαν Εβραίοι και επί ποινή εκτέλεσης αποτελούσαν το βοηθητικό προσωπικό των κρεματορίων. «Ήμουν ένας εργάτης του θανάτου» είχε γράψει σ' ένα άρθρο του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Πρίμο Λέβι, που υπήρξε κρατούμενος στο Άουσβιτς - Μπιρκενάου, «η σύλληψη και η υλοποίηση της ιδέας αυτών των λεγόμενων "ειδικών σωμάτων" υπήρξε το πιο δαιμονικό και σκοτεινό έγκλημα του εθνικοσοσιαλισμού. Μέσω αυτού του μηχανισμού, το βάρος του κρίματος πέρασε στους άλλους, και κυρίως στα ίδια τα θύματα».
Ο Βαλέντσια «δούλεψε» για έξι μήνες στο Ζοντερκομάντο και υπήρξε ένας από τους λίγους διασωθέντες του στρατοπέδου Άουσβιτς - Μπίρκεναου. Η μητέρα του και οι δύο αδελφές του θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς. Ο Βαλέντσια απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό, στις 27 Ιανουαρίου 1945.
Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου δούλεψε ως ξενοδοχοϋπάλληλος. Παράλληλα, με διαλέξεις και με παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης κρατούσε άσβεστη τη μνήμη του Ολοκαυτώματος. Ο Βαλέντσια υπήρξε σύμβουλος του Ρομπέρτο Μπενίνι στην πολυβραβευμένη του ταινία Η Ζωή είναι ωραία, παραγωγής 1999.
Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Sonderkommando Auschwitz, που αποτελεί μία από τις διεξοδικότερες και αυθεντικότερες μαρτυρίες για το Ολοκαύτωμα. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη με τον τίτλο Sonderkommando: Μέσα από την κόλαση των θαλάμων αερίων.
Ο Σλόμο Βενέτσια πέθανε την 1η Οκτωβρίου 2012 στη Ρώμη, σε ηλικία 88 ετών. Παντρεμένος με τη Μαρίκα, είχε τρία παιδιά και έξι εγγόνια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/542#ixzz3EsmHS7jF
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Πέμπτη
2/10
03:00
13°C
57%
2 Μπφ B
9 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
09:00
14°C
48%
4 Μπφ B
24 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00
23°C
42%
3 Μπφ NA
16 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
21:00
18°C
70%
2 Μπφ Α
9 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
Η ίδια παρέα στον ίδιο χώρο την ίδια ώρα , λείπει ο Κ.Καψάλης που εκτελεί χρέη..φωτογράφου . Μαρία Πέτρου – Νταλάκα , Τζίμης Μποβιλατσης , Αρετή Κωστοπαναγιώτου και το ζεύγος Λατσούδη .
Με μεγάλη χαρά αλλά και συγκίνηση , αγαπημένοι μου φίλοι , είδαμε αρκετούς ομογενείς μας να παρευρίσκονται στην εκδήλωση του Δήμου για το Ολοκαύτωμα , να σκεφτείτε πως οι περισσότεροι από αυτούς , παρατείνανε την παραμονή τους στην Ελλάδα για να παραστούν στην επετειακή εκδήλωση μνήμης του ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ , σε αντίθεση από πολλούς χωριανούς μας που έφυγαν …σαν κλέφτες την παραμονή…
Απ’ του χρόνου , δεν θα έχει ΚΑΝΕΝΑΣ δικαιολογία , πως τάχαμου δεν..ήξερε , για να μην έρθουν στις εκδηλώσεις τιμής του χωριού μας αλλά και των αδικοχαμένων χωριανών μας .
Καλό μεσημέρι και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment