Το 70 % μένει χωρίς δουλειά για πάνω από ένα έτος
Για τα χειρότερα που θα έρθουν στη χώρα, αν συνεχίσουν να εφαρμόζονται οι πολιτικές λιτότητας στην Ελλάδα, προειδοποιεί για ακόμη μία φορά με έκθεσή της η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), την ώρα που κάποιοι -για πολλοστή φορά- επιμένουν να σερβίρουν το παραμύθι των... μεταρρυθμίσεων ως το «κατάλληλο μείγμα πολιτικής» για να έρθει η ανάπτυξη.
Οι αριθμοί και οι στατιστικές σοκάρουν, και η ILO χωρίς περιστροφές υπογραμμίζει πως η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι! Πιο συγκεκριμένα, εκτιμά ότι το 2014 η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 25% σε σχέση με το 2008, ενώ από την αρχή της κρίσης έχει χαθεί μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το 70% από το σύνολο του σχεδόν 1.300.000 ανέργων να είναι χωρίς δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους και αρκετοί για δύο έτη ή για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Σοκ προκαλεί και η αναφορά στο γεγονός ότι χάρη στα Μνημόνια, «που είναι ευτυχία για τον τόπο», όπως είχε δηλώσει κάποτε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, χρειάστηκε μόνο μία πενταετία για να υπερδιπλασιαστεί ο αριθμός των Ελλήνων που διατρέχουν πλέον τον κίνδυνο της φτώχειας! Πώς μεταφράζεται αυτό σε ποσοστά; Το 2013 το ποσοστό αυτό ξεπερνούσε το 44%, ενώ το 2008 μετά βίας υπερέβαινε το 20%.
Οσο για το αν υπάρχει δρόμος επιστροφής «στα παλιά, καλά χρόνια», μέσα από την εφαρμογή ανάλογων πολιτικών - οικονομικών πρακτικών; Η τεκμηριωμένη με στοιχεία απάντηση της ILO στο ερώτημα μάλλον απογοητεύει τους υπέρμαχους της σκληρής λιτότητας. Οπως υποστηρίζει χαρακτηριστικά η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, ακόμη και αν ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης είναι 2% απαιτούνται 13 χρόνια για να επανέλθει η ελληνική οικονομία στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από την κρίση!
Για τους λόγους αυτούς η ILO ζητά να ανασχεθεί η πολιτική των μειώσεων των μισθών και να ληφθούν επείγοντα μέτρα για τη στήριξη των θέσεων εργασίας και των επιχειρήσεων. Στα μέτρα εκτάκτου ανάγκης περιλαμβάνονται η εγγύηση της ενεργοποίησης όλων των νέων σε αναζήτηση εργασίας και των πλέον ευπαθών ομάδων, η δημιουργία επιχειρήσεων «κοινωνικής οικονομίας» ως οδών δημιουργίας θέσεων εργασίας, καθώς και μια επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να μην υπονομεύονται οι προσπάθειες ανάκαμψης.
No comments:
Post a Comment